Capita selecta bij het vertrek van Pieter Omtzigt (NSC)

Pieter Omtzigt. Foto: Shutterstock.

Van een onzer correspondenten.

Politiek Den Haag zal het voortaan moeten doen zonder Pieter Omtzigt (NSC). Gezondheidsredenen staan verder het uitoefenen van zijn mandaat als kamerlid in de weg. Een moedig maar spijtig besluit, vindt premier Dick Schoof. ‘Den Haag verliest een bevlogen en gepassioneerd Kamerlid, een echte volksvertegenwoordiger’, schrijft Schoof op X.

Ook hier op Climategate.nl, het platform voor klimaatrealisme, deden wij gewag van zijn politieke denkbeelden en scherpe analyses, zoals over de torenhoge klimaatsubsidies aan Tesla’s. Omtzigt:

‘Door een jarenlange lobby en het feit dat veel clubs aan tafel zaten werden Tesla’s enorm gesubsidieerd. Na een aantal vernietigende rapporten van de Algemene Rekenkamer werd de subsidie voor elektrisch rijden wel wat verlaagd, maar nog steeds bleven er forse belastingkortingen en subsidies voor bestaan. Op het hoogtepunt bedroeg de belastingkorting op een Tesla model met een leasecontract van 5 jaar maar liefst 73.120 euro. Dat was totaal absurd en dat geld had zoveel meer klimaatwinst opgeleverd als het gebruikt was voor de isolatie van huurwoningen. Maar dat gebeurde dus niet. Bij de Green Deals gebeurde hetzelfde: de lobby kon onderhandelen met de regering, ook over belastingen. Het gebruik van walstroom betekende dus niet alleen miljoenen subsidies voor walstroominstallaties maar ook forse belastingkortingen op de energiebelastingen zoals we zagen. Die pakketten en Green Deals zijn vervolgens als totaalpakket voorgelegd aan de Tweede Kamer. Er vond nauwelijks een integrale afweging plaats over de uitgaven, de subsidies en de belastingen: het waren uitonderhandelde pakketten waarin de volksvertegenwoordiging moeilijk nog zaken kon veranderen.’

Zie hier.

Ook sprak Omtzigt zich uit over het gebruik van voorspellende modellen in de politiek:

‘Neem bijvoorbeeld een model voor de verkoop van elektrische en hybride auto’s. Zoals elk ander model, bestaat dit model uit een gestileerde beschrijving van de werkelijkheid in de vorm van een aantal aannames en een aantal vergelijkingen. De keuze voor de aannames en de vergelijkingen bepalen de werking, en dus ook de uitkomst van het model. De aannames gaan bijvoorbeeld over de toekomstige prijzen van accu’s, de hoeveelheid verkochte auto’s, de toekomstige prijs van benzineauto’s, en economische omstandigheden. Het model gebruikt maar liefst 5.200 van dit soort variabelen, die naar beste vermogen geschat worden, maar met soms grote onzekerheid worden omgeven.

De voorspellende waarde ervan is dan ook gering. Bij voorspellingen zit het er regelmatig zeer fors naast. En daarom onderschat de regering keer op keer hoeveel mensen gebruik zullen maken van hybride auto’s of elektrische auto’s wanneer er fiscale subsidies worden ingevoerd. Bij de start van het kabinet Rutte-2 in 2012 dacht de regering op basis van dit model dat deze maatregel in 2015 en 2016 €215 miljoen per jaar zou kosten. Het werd bijna het viervoudige.

De Algemene Rekenkamer, die kijkt naar de werkelijkheid en niet naar de modellen, heeft al een aantal keren gehakt gemaakt van de kosten van het stimuleren van elektrisch rijden.   Maar voor het toekomstig beleid varen de regering en het Planbureau voor de Leefomgeving nog steeds blind op hetzelfde model. Want het model is kennelijk belangrijker dan de werkelijkheid. Het is bijna onmogelijk om over het modellen een discussie aan te gaan. In de beeldvorming zijn modellen altijd waar, dus als je tegen dit model bezwaren maakt, word je weggezet als iemand die tegen de beleidsdoelen is, dus dat je tegen elektrisch rijden en tegen CO2-reductie bent.

Dit model is bovendien geen eigendom van de regering, en de inhoud ervan is gedeeltelijk geheim. De gouden standaard in natuurwetenschappen is dat een experiment reproduceerbaar moet zijn. In de context van econometrische modellen houdt dit in dat je modellen transparant en openbaar moeten zijn, waarmee de waarde van het model inzichtelijk wordt en controleerbaar is, en kritiek en discussie mogelijk is. De overheid en de planbureaus hebben zich op geen enkele wijze gecommitteerd aan zo’n standaard, iets waar zo snel mogelijk verandering in moet komen.’

Zie hier en hier.

Omtzigt op Twitter:

‘Je tweet geeft de kern van het probleem weer. Klimaatontkenners, die niets willen doen Klimaatfanaten die elke maatregel waarin klimaat staat verdedigen. Het maakt soms niet uit hoe duur. En daar tussenin op twitter: weinig.

Ik zoek daar naar rationaliteit.’

***

Zie ook hier

***