Foto: Shutterstock.

Door Chris Morrison.

Wereldwijd bereikte de vegetatie in 2020 een nieuwe vergroeningspiek, waarmee een langetermijntrend sinds 2000 werd voortgezet, volgens nieuwe dramatische bevindingen die zijn gepubliceerd door een team van wetenschappers in de Verenigde Staten. Deze publicatie bevestigt eerder wetenschappelijk werk dat wijst op een enorme wereldwijde plantengroei die direct verband houdt met recente toenames van natuurlijk en door de mens uitgestoten kooldioxide. Planten zijn geëvolueerd om te (kunnen) groeien in een atmosfeer die veel rijker is aan COdan de huidige bijna-benauwende niveaus, en de recente groei en de talloze voordelen voor de mensheid zouden niet verrassend moeten zijn. Onnodig te zeggendat het nieuws ontbreekt in de reguliere krantenkoppen, aangezien de ‘vervuilende’ CO2 tijdelijk de schuld krijgt van de ineenstorting van het klimaat om de collectivistische Net Zero-ideeologie te versterken.

Het laatste werk over het levensgasmerkt op dat de vergroening verband houdt met de voortdurende groei van boreale en gematigde vegetatie. De wetenschappers suggereren ook dat de toename is aangevuld met een tropische vegetatiestijging als gevolg van meer regenval. Hogere groei in noordelijke regios zou ook zijn geholpen door iets hogere temperaturen die de groeiseizoenen marginaal hebben verlengd. Het klimaat stort misschien in voor slecht geïnformeerde lezers van de Guardian en luisteraars van de BBC, maar de natuur blijft manieren vinden om te gedijen. De wetenschappers merken op dat er een robuuste veerkracht en aanpassingis van de wereldwijde vegetatie in het licht van een veranderende omgeving. Met behulp van een aantal remote sensing-apparaten wordt het jaar 2020 aangemerkt als een historische mijlpaalomdat het werd geregistreerd als het groenste jaar in moderne satellietgegevens van 2001 tot 2020.

Dit is niet de eerste keer dat er de afgelopen twee decennia een versnelling in wereldwijde vergroening is waargenomen. Vorig jaar ontdekte een groep Chinese wetenschappers dat ongeveer 55% van de wereldwijde landmassa een versneld tempo van vegetatiegroei vertoonde. Het Chinese team, waaronder eco-klimatoloog professor Tiexi Chen, stelde dat wereldwijde vergroening een onbetwistbaar feit is .

Droogte als gevolg van klimaatverandering is een favoriet thema voor angstzaaierij door activisten, maar er werd vastgesteld dat elke trend van waterschaarste de wereldwijde vergroening alleen maar vertraagde, maar verre van bruinverkleuring veroorzaakte”.

De omvang van de recente vergroening wordt weergegeven in de kaart hierboven en samen met de laatste resultaten van het Amerikaanse team laat dit een uitgebreide groei zien in noordelijke regios. Maar er is ook duidelijke de-woestijnvorming ten zuiden van de Sahara en veel hongersnoodgevoelige gebieden in Oost-Afrika hebben een welkome natuurlijke impuls gekregen voor de voedselvoorziening.

Bovendien stimuleren deze ecologische verbeteringen in de levende natuur en creëren ze gezondere ecosystemen. Ze gaan verder terug dan de eeuwwisseling, met bewijs van wijdverbreide vergroening die teruggaat tot ten minste 1980. Sommige schattingen suggereren verhoogde niveaus van wel 14%. In een gedetailleerd artikel dat in 2016 werd gepubliceerd door 32 auteurs uit acht landen, werd opgemerkt dat er een aanhoudende en wijdverbreide toenamewas in vergroening tijdens het groeiseizoen van meer dan 25-50% van het wereldwijde begroeide gebied.

In feite helpt de nieuwe vergroening van de planeet om de wereld te voeden. De auteurs van een recent wetenschappelijk artikel, Charles Taylor en Wolfram Schlenker, stelden onlangs:

We vinden consequent een groot bemestingseffect; een toename van 1 deel per miljoen CO2 staat gelijk aan een opbrengst van respectievelijk 0,4%, 0,6% en 1% voor maïs, sojabonen en tarwe”.

Een eerdere extreme angst van milieuactivisten over bevolkingsgroei en voedselschaarste werd naar de achtergrond gedrongen toen de oogstopbrengsten stegen dankzij kunstmest uit koolwaterstoffen en hogere niveaus van atmosferische CO2. Ironisch genoeg zou een succesvolle Net Zero en een resulterende ineenstorting van de wereldwijde voedselvoorziening ervoor kunnen zorgen dat de voormalige angst weer centraal komt te staan.

Het is moeilijk in te zien hoe het idee dat er een ‘klimaatcrisis’ is, nog steeds serieus wordt genomen, aangezien er geen substantieel of overtuigend bewijs voor is. De trend in bijna alle extreme weersomstandigheden wordt niet slechter en dit wordt geaccepteerd door het Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC). De steeds meer in diskrediet gebrachte weersattributies, die individuele gebeurtenissen aan de mens toegeschrijven, botsen met de op feiten gebaseerde visie van het IPCC.

Iets hogere temperaturen zijn de mens ten goede gekomen, een soort die uit de subtropen is voortgekomen en het beste gedijt in warmere klimaten. Klimaatvluchtelingenbestaan niet en kunnen zelfs niet worden gedefinieerd. Klimaatomslagpunten bestaan alleen op de harde schijven van klimaatmodellen, net als bijna elke voorspelling van Armageddon. nepvoorspellingen vol met dubieuze statistieken en temperatuurregistraties worden het mikpunt van grappen, zo niet in de reguliere media dan wel in de belangrijkere sociale media arena. Ondertussen vermenigvuldigen koralen, ijsberen en walvissen zich (de laatste natuurlijk op voorwaarde dat ze uit de buurt blijven van de dodelijke wateren van offshore windparken).

Zelfs de woestijnen worden niet groter om miljoenen, misschien wel miljarden, klimaatvluchtelingen te creëren. Volgens een recent artikel in Yale Environment 360 versnelt CO2 de fotosynthese in planten. Door ze in staat te stellen schaars water efficiënter te gebruiken, bemest de CO2-rijke lucht de vegetatiegroei zelfs op de droogste plekken, zo wordt opgemerkt.

Chris Morrison.

Je kunt natuurlijk maar beperkt goed nieuws hebben in door de Green Blob gefinancierde operaties zoals Yale en ook werd opgemerkt dat droge ecosystemen ertoe doen. We kunnen alleen maar bidden dat niemand The Guardian vertelt over al deze groene inbreuken en zodoende hun dag zal verpesten. The Guardian berichtte onlangs dat woestijnvorming de aarde onvruchtbaar maakten dat door de uitbreiding van droge gebieden hele landen met hongersnood worden bedreigd”.

***