Cartoon: Mirjam Vissers.
Door Ap Cloosterman.
Het Akkoord van Parijs (2015) is een internationale overeenkomst waarbij 195 landen hebben afgesproken om de opwarming van de Aarde te beperken tot ruim onder 2 graden Celsius ten opzichte van het pre-industriële tijdperk. Dit zou moeten gebeuren door de CO2-uitstoot te verminderen en de klimaatverandering te bestrijden.
De CO2-uitstoot zal in 2030 met 49% verminderd moeten zijn t.o.v. 1990.
In 2050 moet de uitstoot van broeikasgassen met 95% afgenomen zijn. Dit is nodig om de opwarming van de Aarde niet verder te laten oplopen dan 1,5 ℃.
In 2050 wil de Europese Unie klimaatneutraal zijn. Dat betekent dat er dan netto geen broeikasgassen meer worden uitgestoten.
Donald Trump heeft in Januari 2025 bekend gemaakt zich te zullen terugtrekken uit het klimaatakkoord van Parijs. In werkelijkheid is dit nog niet gebeurd. Met een eventueel besluit van Trump zijn de wereldwijde klimaatdoelen niet te realiseren.
China is medeondertekenaar van het klimaatakkoord en beloofde zijn uitstoot na 2030 te verminderen. In 2023 gaf het land echter aan dit op zijn eigen tempo en op eigen manier te willen doen. De doelstelling is om in 2060 CO2 neutraal te zijn. China is verantwoordelijk voor meer dan een kwart van de mondiale broeikasemissies.
Het Akkoord is door twintig landen, waaronder Columbia, Irak, Iran en Rusland nog niet geratificeerd.
Klimaatmodellen
Het IPCC en praktisch alle weersinstituten maken voor hun toekomstige klimaatvoorspellingen gebruik van klimaatmodellen.De toestand van het klimaat wordt in een klimaatmodel vastgelegd door de hele atmosfeer in kleine blokjes op te delen. Voor de computerberekening wordt op verschillende hoogten in de atmosfeer een netwerk van lijnen ingetekend. Op de snijpunten (gridpunten of roosterpunten) worden aan de hand van waarnemingen, de waarden van een aantal meteorologische grootheden berekend.
Voor ieder gridpunt wordt een waarde voor de temperatuur, windsnelheid, hoeveelheid waterdamp, bewolking, luchtdruk, neerslag, stand van de Zon en de hoeveelheid aan broeikasgassen toegekend.
Door de natuurwetten toe te passen rekent het model uit hoe in elk gridpunt de waardes veranderen en wordt steeds een nieuwe toestand uitgerekend voor een tijdstap later. Zo ontstaan in alle gridpunten over de hele wereld overzichten in de tijd de zgn. tijdreeksen.
Deze tijdsreeksen worden vervolgens gebruikt om scenario’s (toekomstige voorspellingen) te maken.
Als we nu kijken naar onderstaand overzicht dan is het klimaat afhankelijk van 40 factoren, terwijl de instituten “slechts” gebruik maken van 8 factoren.
Bron Paul Scheffers.
In bovenstaande tabel zijn 8 factoren genoemd waarvan het onmogelijk is om deze ver van tevoren te voorspellen (bijvoorbeeld: wolkenformaties, vulkanisme, oceaantemperaturen, fijnstof, etc.) en ook hoe deze wel of niet op het klimaat van invloed zullen zijn.
Em. prof. dr. William Happer (Natuurkunde Princeton University) zegt dan ook terecht:
“Het klimaat is het meest complexe verschijnsel op onze Aarde. Klimaatmodellen werken niet – in het verleden niet en zeker ook niet in de toekomst”.
Klimaatmodellen zijn niet geschikt voor het voorspellen van een toekomstig klimaat over 25 of 75 jaar zoals nu is gebeurd.
Het volgende voorbeeld zal u hierover meer duidelijkheid verschaffen. Een van de 8 klimaatbepalende factoren die door het IPCC en weersinstituten genoemd zijn, zijn vulkanen. Het is niet alleen de hitte, die bij een uitbarsting een rol speelt maar het zijn ook de enorme rookpluimen die bij de uitbarsting vrijkomen.
De onderstaande video “kokende massa en enorme drukken” geeft een beeld van de onvoorspelbaarheid en kracht van de aardse vulkanen.
De toegepaste klimaatmodellen zijn verre van volledig en juist
Klimaatmodellen worden dus gevoed door 8 klimaatfactoren:
* temperatuur,
* windsnelheid,
* hoeveelheid waterdamp,
* bewolking,
* luchtdruk,
* neerslag,
* stand van de Zon,
* hoeveelheid aan broeikasgassen.
Dezelfde klimaatmodellen worden door weersinstituten gebruikt voor het voorspellen van het weer. Uit ervaring weten we dat er soms weinig klopt van de voorspellingen voor de komende 14 dagen. Je kunt dus wel raden hoe het resultaat zal zijn van voorspellingen voor 2030, 2050 en 2100!
Bezien we de bovenstaande tabel met klimaatbepalende klimaatfactoren (bron: Paul Scheffers), dan zijn er vele factoren die van invloed zijn op het klimaat niet meegenomen of niet volledig zijn:
Ik laat het maar aan de (alarmistische) klimaatwetenschappers over welke cijfers zij invullen voor de 8 klimaatfactoren:
zijn dit plaatselijke gemiddelden en zo ja over welk tijdvak?
Ap Cloosterman.
Ik noem een aantal onvolledigheden
* Stand van de Zon
Dit is maar een fractie van de invloed van de Zon op het klimaat:
Zie de nummers: 1,2,3,4,5,6,7.
* Nummer 8: atmosferische aerosolen zijn niet meegenomen.
* Invloed van de oceanen is niet meegenomen.
Zie de nummers 9,10,11,12,13,27,30.
* Vulkanisme: nooit van gehoord
Zie de nummers 14,15,16.
* Fijnstof. Zie nummer 17.
* Aardmagnetisme. Zie nummer 19.
* Stand van de Aarde en aardse eigenschappen.
Zie de nummers 20,22,23,29,30,31,32.
* Menselijke invloed (uitbreiding steden!).
Zie de nummers 33,34,35,36.
Een gevleugeld gezegde is dan ook: :
“Garbage in, garbage out.”
Dit is een uitdrukking die wordt gebruikt om mensen er op te wijzen dat modellen alleen maar zinnige informatie kunnen leveren wanneer zij met de juiste informatie worden gevoed.
***
Behalve al die punten die genoemd worden is er nog een (chaotische) factor in het spel: massa-hysterie. Het gedrag van de meute is instinct-gedreven en gaat net als een wervelstorm alle kanten op. Van hoog (opgeleid) tot laag is er mee behept en er zijn er niet veel die gewoon hun verstand blijven gebruiken als het weer eens zover is.
Angst is een slechte raadgever , kreeg ik van mijn ouders te horen. Maar hoe moet het dan als iemand geen verstand heeft.
Ik ben geen klimaatdeskundige en kan derhalve niet beoordelen of de meetfactoren die gebruikt worden, toereikend zijn.
Maar waar ik wel verstand van heb zijn modellen. Ik heb er een groot aantal gemaakt, die wereldwijd worden of werden gebruikt, dus daar heb ik kennis van. Elk model, ongeacht de toepassing, voorspelt waarden in de toekomst. Het is dus een aanname. Voor optimale betrouwbaarheid, moet het model continue gevoed worden met actuele meetgegevens.
De beginwaarden moeten beginnen met met metingen uit verleden zover mogelijk terug en dan met zoveel mogelijk waarden richting het heden, dat dus ook zo vaak mogelijk en dus continue in de toekomst ververst moeten worden. Bovendien moet elk model ontdaan worden van conclusies die aan de metingen verbonden werden, zodra blijkt dat nieuwe metingen de bestaande conclusie niet ondersteunen.
Helaas verklaart men tegenwoordig het model onaantastbaar en als een meting daaraan niet voldoet, wordt die meting afgewezen. Dus precies andersom, als wat zou mogen.
Derhalve zijn veel modellen gewoon boerenbedrog.
De grote aanjager van klimaat is de zon. Met een energie toevoer van een kilowatt per vierkante meter zet het alles in beweging. Energie is de sleutel. Aftappen en elders hergebruiken is de richting tot de oplossing. De klimaatwetenschap bracht ons ook de energie revolutie. In trouw over drijvende zonnepanelen om de energie van de zee te halen op een efficiënte en betrouwbare manier
Zonnepanelen worden drijvende kracht op Noordzee
Vincent Dekker
29 mei 2025
Zonneparken op het land hebben in Nederland één groot nadeel: we hebben niet veel land. Maar we hebben wel veel zee.
Drijvende zonnepanelen zijn in de wereld al niet echt bijzonder meer. Menig meer in China, maar ook in andere landen, ligt er al vol mee. Maar drijvende zonnepanelen op de Noordzee zijn een ander verhaal. De golven op twintig kilometer voor de Hollandse kust kunnen wel tien meter hoog worden, en meer. Leg daar maar eens honderden of duizenden panelen op die in een vliegende storm niet tegen elkaar botsen en kapotslaan.
Eerste ankers
Dat kunststukje is twee Nederlandse fabrikanten van drijvende panelen de afgelopen jaren toch goed gelukt. Vijf jaar geleden begon Oceans of Energy met proeven voor de kust van Scheveningen. Aanvankelijk slechts met enkele tientallen panelen. Maar naarmate meer Noordzeestormen werden overleefd, mochten de dobberende zonneparken groeien.
Zo begon het eind 2019: vier rijen van zeven panelen dobberen op de Noordzee. Inmiddels wordt aan velden met honderdduizenden panelen elk gewerkt.Oceans of Energy
Inmiddels is het vertrouwen in het systeem zo groot, dat een eerste commerciële versie wordt gebouwd. Een week geleden werden de ankers die de panelen op hun plaats moeten houden, op de zeebodem bevestigd. Eigenaar van het project is Crosswinds, een samenwerkingsverband van Shell en Eneco. Crosswinds bezit al het windturbinepark Hollandse Kust Noord, dat op bijna twintig kilometer voor Egmond aan Zee in het water staat.
Veel voordelen
Crosswinds legt de drijvende panelen tussen de turbines in. Dat heeft diverse voordelen. Je benut de ruimte waar toch al geen schepen mogen varen dubbel, althans wat de energievoorziening betreft. Want er is nog een voordeel: voor het zeeleven. Onder de panelen ontstaat een gebied waar vissen niet door vissers en vogels worden opgejaagd.
Daarnaast kunnen de stroomkabels van de windturbines ook dubbel gebruikt worden. Als het hard waait, zal het bewolkt zijn en leveren vooral de windturbines veel stroom. Is het windstil dan zal het zonnig zijn en komt de stroom vooral van de panelen. Zo vullen de twee elkaar goed aan.
Veel zon op zee
Al met al kan, als het maximale aantal panelen wordt neergelegd, de totale stroomproductie van Hollandse Kust Noord maar liefst vijf keer zo groot worden als wanneer er alleen windturbines zouden staan. Het begint echter nog bescheiden, met 0,5 megaWatt (MW) aan panelen, terwijl de turbines er al 759 MW kunnen produceren.
Met vijftien Europese partners ontwikkelt Oceans of Energy sinds begin vorig jaar de volgende fase van ‘zon op zee’: standaardpanelenvelden die tussen vier turbines in passen en zo’n 150 MW groot zijn.
Veel mensen langs de kust
Bij windpark Hollandse Kust West VII is het de Nederlands-Noorse fabrikant Solar Duck die zijn panelensysteem in het water legt, samen met energiebedrijf RWE. Dat project moet op 5 MW aan zonnepanelen uitkomen, waarvoor over twee jaar zo’n 12.500 panelen de Noordzeestormen moeten kunnen doorstaan.
Het bedrijf, ooit ontstaan als dochter van Damen Shipyards, is al met projecten in drie landen actief. Naast Nederland zijn dat Japan en Maleisië. En ondertussen werkt het achter de schermen aan de opbouw van een concern dat in 2030 jaarlijks maar liefst 1 GW (2,5 miljoen panelen) op de wereldzeeën kan plaatsen.
Een bijkomend voordeel van zonnepanelen voor de kust is dat één op de zeven aardbewoners aan de kust woont. En dat veel energiehongerige industrie ook aan kusten is te vinden om de export via scheepvaart te vergemakkelijken. De energie uit zee hoeft dan relatief weinig kilometers te overbruggen naar de gebruikers ervan.
Drinkwater behouden
Als het om drijvende panelen in het algemeen gaat, is de wereld overigens al aan grotere projecten toe. Maar dan heb je het over panelen op meren, binnenwateren met veel minder onstuimige weersomstandigheden. China, veruit de grootste fabrikant en gebruiker van zonnepanelen, is ook de nummer één bij drijvende panelen. Maar ook Indonesië spreekt hier al een aardig woordje mee, evenals India en Taiwan.
Zonnepanelen op meren hebben nog weer een heel ander voordeel dat ze populair maakt. Ze gaan de verdamping tegen van kostbaar zoet water. Als we daar wereldwijd werk van maken, houden we zomaar drinkwater voor 300 miljoen mensen over. Dat lijkt me op zich al de moeite meer dan waard.
https://www.trouw.nl/duurzaamheid-economie/zonnepanelen-worden-drijvende-kracht-op-noordzee~b90f8be8/
Zegt de éne haring tegen de andere: heb jij ook meer moeite met de krant lezen dan vroeger? Ja zegt die andere haring. Voor het gemak zullen we de éne Har noemen en de andere Ing. Heb je wel eens een brilletje geprobeerd, zeg Ing tegen Har. Nee, zegt Har, zou dat helpen? Ing: Weet ik niet, maar het is te proberen. Hier om de hoek van windmolen 10.123 zit een optitopus, zullen we even bij hem langsgaan? Doen we, zegt Har. Bij de optitopus aangekomen, hij heet Len, leggen ze het probleem voor. Nou, zegt Len, jullie zijn niet de eerste met deze vraag. Ik kan jullie vertellen dat het niet aan jullie ogen ligt, maar aan minder licht hier in de buurt, er zijn zonnepanelen op het wateroppervlak gelegd. Oh, zingen de beide haringen in koor, zit dat zó, we hebben dus last van lichtdieven!
Kost gezegd: wat gaat dit voor het onderwaterleven betekenen?
Je moet enthousiaste mensen nooit afremmen. De vissen worden niet langer opgejaagd doordat de drijfpanelen ze afschermt van de vogels. De vogels vangen geen voedsel meer en gaan daar niet meer jagen en slaan dan niet meer te pletter tegen de molens. Weer een voordeel. En de mensen die komen kijken spiegelen zich in de panelen en zien dan of ze hun bibs goed hebben afgeveegd. Het barst werkelijk van de voordelen! Doordat het zoetwater niet meer verdampt krijgen we minder wolken en wordt het warmer. Daardoor smelt het Noordpoolijs weer af en krijgt Al Gore een beetje eerherstel. Het regent voordelen!
Ik vind het toch een risico, dat glas op zee. Wel een duimpje omhoog gegeven, het wordt een bloedbad. Kwam laatst onderstaande tegen, zonnepanelen op tuinbouwkassen. Gewoon met 15 jaar subsidie. De overheid denk dat er nog iets gaat groeien. Je hoort roepen ” verticale tuinbouw” met gekleurde LED’s volgens WEF.
Het filmpje is van 1 vandaag.
https://youtu.be/DCs0W1Bkwgk?si=QjTtURkXEA_emwyi
Als er dan goede golven zijn op zee hebben we een soort toonwielen uit een hammond orgel.
Ik ben geen klimaatdeskundige en kan derhalve niet beoordelen of de meetfactoren die gebruikt worden, toereikend zijn.
Maar waar ik wel verstand van heb zijn modellen. Ik heb er een groot aantal gemaakt, die wereldwijd worden of werden gebruikt, dus daar heb ik kennis van. Elk model, ongeacht de toepassing, voorspelt waarden in de toekomst. Het is dus een aanname. Voor optimale betrouwbaarheid, moet het model continue gevoed worden met actuele meetgegevens.
De beginwaarden moeten beginnen met met metingen uit verleden zover mogelijk terug en dan met zoveel mogelijk waarden richting het heden, dat dus ook zo vaak mogelijk en dus continue in de toekomst ververst moeten worden. Bovendien moet elk model ontdaan worden van conclusies die no 6aan de metingen verbonden werden, zodra blijkt dat nieuwe metingen de bestaande conclusie niet ondersteunen.
Helaas verklaart men tegenwoordig het model onaantastbaar en als een meting daaraan niet voldoet, wordt die meting afgewezen. Dus precies andersom, als wat zou mogen.
Derhalve zijn veel modellen gewoon boerenbedrog.
“Maar waar ik wel verstand van heb zijn modellen. “
FG goed voor je maar er zijn soorten modellen en ik mis de belangrijkste eis voor een bruikbaar model van het soort dat klimaatverandering tracht te beschrijven.
Vulkanisme is irrelevant voor toekomstig klimaat. Art Huiskes heeft gelijk. Ook dit artikel is weer pseudowetenschap.
Het is commentaar op wat doorgaat voor ‘wetenschap’. Dat is iets anders dan wetenschap. Het is opinie en dat mag.
Hetgeen wel klopt is dat de modellen op nietss trekken en zeker niet kunnen dienen om het beleid te bepalen.
Er is in de modellen ook geen rekening gehouden met de warmte die vrijkomt door de compressie van de atmosfeer , de warme lucht stijgt naar grote hoogte daar is de druk 500 mbar en daalt dan weer als het afgekoeld is naar beneden waar de druk 1000 mbar is.
https://www.geenstijl.nl/5183522/forse-stijging-energierekening#comments
Kom er maar in Bas.
Miljoenen aan overheidscampagnes voor klimaat, maar boodschap komt nauwelijks over
Leon Brandsema en Mike Muller
Den Haag – Dure overheidscampagnes voor het klimaat blijken nauwelijks effect te hebben.
Ondanks het stukslaan van miljoenenbedragen, vooral om zendtijd in te kopen, is de boodschap bij mensen thuis nauwelijks aangekomen.
Dat blijkt uit de evaluaties, die ook tienduizenden euro’s per stuk kosten, die de rijksoverheid laat doen naar het effect van de eigen reclames. In het afgelopen jaar werd vooral voor klimaatpromotie kwistig de portemonnee getrokken. Zo kostte een campagne voor autodelen bijna 1,2 miljoen euro, ’anders met spullen omgaan’ werd voor twee miljoen euro gepromoot en energiebesparing werd voor ruim 1,8 miljoen euro in de etalage gezet.
Kritische evaluaties
Maar ondanks het stukslaan van miljoenenbedragen, vooral om zendtijd in te kopen, is de boodschap bij mensen thuis nauwelijks aangekomen. Dat blijkt uit de kritische evaluaties van de dure campagnes.
Met de 1,8 miljoen euro voor energiebesparing-promotie werd bijvoorbeeld nagenoeg niks bereikt. Het aantal volwassenen dat weet dat ze bewust moeten omgaan met energieverbruik steeg niet, de kennis over geld besparen door minder stroom te gebruiken bleef gelijk en mensen voelden door de campagne geen grotere noodzaak. Sterker nog: de onverschilligheid over minder energie verbruiken is alleen maar groter geworden na de reclames.
Ook de 1,2 miljoen euro voor autodelen-promotie blijkt deels weggegooid geld. Zo leverde de meest recente campagne nauwelijks iets op: mensen zien nog altijd niet de voordelen in van een gedeelde auto en herinneren zich de campagne niet. En de intentie om eens een keer gebruik te maken van een deelauto nam niet toe.
Wel tweedehands kopen
Pijnlijk voor de verspreiders van het groene woord is dat een van de weinige wel geslaagde klimaatreclames bewust het gebruik van het woord ’klimaat’ heeft vermeden. Het gaat om de campagne om ’anders om te gaan met je spullen’, die onder meer pleit voor recyclen, repareren en tweedehands kopen. De promotie heeft geleid tot een groter bewustzijn over het onderwerp en ook daadwerkelijke actiebereidheid om tweedehands te kopen of meer oude spullen weg te geven in plaats van weggooien.
Maar het relatieve succes van deze groene promotie heeft er niet voor gezorgd dat mensen beseffen dat ze het klimaat een handje zouden helpen door bewuster met hun spullen omgegaan. Die link is namelijk achterwege gelaten, en met reden. „Er is bewust gekozen om het woord ’klimaat’ niet te gebruiken, omdat dit mogelijk negatieve reacties kan oproepen”, valt te lezen in de evaluatie van een van de weinige succesvolle klimaatcampagnes.
Het ministerie van Klimaat & Groene Groei laat in een reactie weten dat de campagnes ’over het algemeen effectief en nuttig’ zijn. Dat die voor energiebesparing geen succes was, wordt wel erkend: „De uitkomsten van dit onderzoek hebben we gebruikt om de vervolgcampagne te optimaliseren.”
ik vermoed dat het wereldklimsysteem maar van een paar veranderingen afhankelijk is, systemen die waarschijnlijk nog niet eens begrepen worden.
Daarom geloof ik ook niet in extremen van het weer die ze benoemen als steeds erger door klimaatverandering.
ze weten niet eens wat voor weerfenomen zich vroeger afspelden, ik betitel dit dan ook als grote onzin, ze gissen maar wat, zeker wat zich ook nog eens afspeelt op kleine schaal zoals de overstromingen in Limburg, België en Duitsland.
Men ziet heden te veel beren op de weg, en daarbij het klimaatsysteem zoekt altijd naar een evenwicht toestand, en de geleerden weten niet waar dat ligt, oftewel ze nemen aan dat dit voor het industriële tijdperk ligt, maar dat is gewoon een aanname van hun verder niets.
Ik betwijfel ten sterkste dat dat ‘diepgaande begrip’ aanwezig is bij de IPCC. Met zo’n 40 modelllen die allemaal een andere ‘klimaatgevoeligheid’ hebben lijkt het mij waarschijnlijker dat ze er geen bal van begrijpen.
Om te beginnen , ik zeg het nog maar een keer : het akkoord van Parijs zegt dat de consumptie van brandstoffen verminderd moet worden, maar die stijgt als gevolg van de maatregelen. Het bewijs dat Parijs vals is ligt dus voor het oprapen . Komt ie weer : https://www.bertpijnsevanderaa.nl/het-perpetuum-mobile/
Gisteren schreef hr Galjee ”Sceptici van Climategate moeten vooral de hand in eigen boezem steken” .
Ap Cloosterman schrijft : “Donald Trump heeft in Januari 2025 bekend gemaakt zich te zullen terugtrekken uit het klimaatakkoord van Parijs. In werkelijkheid is dit nog niet gebeurd. Met een eventueel besluit van Trump zijn de wereldwijde klimaatdoelen niet te realiseren.” Uit deze zin begrijpen we dat sceptici van Climategate geen hoge pet ophebben van Trump. Dat bleek ook uit reacties op artikelen, die eerder verschenen op dit platform inzake de aankondiging van EPA chef Lee Zeldin en het schrappen van de endangerment findings. (hier te zien ) http://www.bertpijnsevander aa De weerzin tegen Trump is zó groot, dat sceptici van Climategate nog liever Trump zien stranden dan dat ze zich achter zijn aanpak zouden scharen. Uiteraard onnodig te vermelden dat dat geldt voor de ENIGE partij in NL die hun strijd zou ondersteunen.
het grappige van de ‘sceptici van Climategate’ is, dat overal sceptisch over zijn. Gelukkig dat er een beweging bestaat die Trump wel steunt .
Maar wat zou het mooi zijn, als juist op dit expert- platform onversneden berichten zouden verschijnen over de voortgang in Amerika met betrekking deze onderwerpen en de – onontkoombare- gevolgen voor Europa. Het zou veel lezers aantrekken.
Want éen ding weten we zeker en dat is dat zonder Trump er geen eind was gekomen aan de klimaathoax en de verspilling.
Climategate kan zich beter weer specialiseren in het bespreken van natuurkundige aspecten van het weer ( het klimaat ).
In ‘communiceren’ , zoals beschreven door Cas Mirador nav de artikelen van ”Art ‘, om zaken te veranderen, zijn beta mensen helaas niet erg goed. Sterker: ze leggen zelfs de bal neer voor de tegenstander om in te schieten . ( ze hebben geen scorend vermogen zou Rinus Michels gezegd hebben )
Over de Navier- stokes vergelijkingen kunnen ze het beter hebben. Razend interessant .
1 miljoen te winnen voor degene die de de Navier-Stokesvergelijkingen oplost .
Interessant zouden artikelen zijn die gaan, over hoe het zuurstofgehalte toenam ten gunste van het CO2 gehalte, dat ‘in de beginne’ zo hoog was omdat aarde enkel nog CO2 – uitspugende vulkanen kende en er nog geen ozon laag bestond die het leven beschermde tegen dodelijke UV straling. Dat er daarom enkel leven bestond dat anearobisch was. In het NEMO is een venusmandje te zien ; een levensvorm uit het pre- Cambrium.
In mijn essay ‘ het einde van de vooruitgang’ geef ik daarvan een overzicht , enkel op basis van artikelen die ik las via internet.
Een gasatmosfeer wordt wetenschappelijk beschreven door de Navier- Stokes vergelijking, een stelsel van 6 partiele differentiaalvergelijkingen opgebouwd uit de continuiteit en energievergelijking, ze zijn zo complex dat het geen analytische oplossing kent.
Klimaatmodellen zouden hierop moeten gebaseerd zijn maar zijn het niet en daar wringt het. Daarom zijn zoals wiki aangeeft
” Klimaatmodellen, zoals die gebruikt worden in het Coupled Model Intercomparison Proj)ect (CMIP6, bestaan uit meerdere gekoppelde submodellen die verschillende componenten van het klimaatsysteem vertegenwoordigen”.
Met andere woorden Navier-Stokes is te moeilijk en men gaat benaderen door afzonderlijke ( let wel benaderende, meestal niet op Navier -Stokes) modules te bouwen en die aan mekaar te koppelen met een nader te bepalen koppelingsfactor om één model te bouwen. Net daar zit het probleem om die modules te koppelen wordt telkens een onbekende variabele ingevoerd . Om de waarde van die variabele te bepalen worden meetwaarden ingevoerd en dit levert de waarde van deze koppelingsfactoren, met andere woorden met doet aan wat “fitting ” of aanpassing genoemd wordt, en daar kan je alle kanten mee uit . Ik verwijs daarvoor naar John von Neumann die aan de basis ligt van de digitalisatie en bekend is voor zijn “Neumann-architectuur”. Hij heeft ooit de beroemde uitspraak gedaan
“With four parameters I can fit an elephant, and with five I can make him wiggle his trunk.”
Deze uitspraak is een beroemde illustratie van zijn punt over de flexibiliteit van wiskundige modellen: met voldoende parameters kun je bijna elk complex systeem, zoals een olifant, beschrijven of zelfs dynamisch maken, zoals het bewegen van de slurf.
Dit is wat je met deze koppelingsfactoren in de klimaatmodellen kunt bereiken, het model past perfect in de referentiepunten van het verleden onafhankelijk van wat ook de inhoud van de submodellen is. Maar de modelleurs moeten beseffen dat deze modellen daardoor niet de minst voorspellende waarde hebben voor de toekomst aangezien het model de fysica negeert en de fitting centraal stelt, zelds de modelleurs schijnen dit niet te begrijpen , vandaar dat er voor het CMIP6 model ik meen 46 verschillende modellen bestaan afhankelijk van het instituut die het geschreven heeft, een resultaatvoorbeeld is de C02 gevoeligheid, de ECS waarde een resultaat neerzetten tussen 1,8 en 5,7 met een gemiddelde van 3 , net die waarden die het IPCC overneemt. De brede range van 1,8 tot 5,7 voor eenzelfde CMIP6 model bewijst meteen de uitspraak van Von Neumann, je kan er alle kanten mee uit en als voorspellende waarde is het nul komma nul waard.
Was het CMIP6 model het resultaat van de Navier Stokes vergelijking dan was er maar één oplossing en één waarde voor ECS. , maar om dat te kunnen moeten we wachten op computer die meerdere orden krachtiger zijn dan de huidige “super computers” en tot zolang zijn de klimaatmodellen totaal waardeloos als voorspellend element.
Ben inmiddels een beetje bijgekomen van Art. Dus tijd voor het rekenwerk.
Zoals bekend daalt de temperatuur ongeveer met 1 graden bij 100 meter stijging in de atmosfeer. Dat is 0,01 graden per meter.Je zou dus kunnen zeggen dat de ΔT=0,01 graden voor een laagdikte van 1 meter.
We nemen nu de formule voor de warmtestroom met als voorwaarde dat er geen convectie overdracht optreedt , de overdracht is alleen in de vorm van straling. We nemen eerst de λ voor lucht zonder CO2. Dat is ongeveer stikstof = 0.024 , zuurstof = 0,025 [W/(m.K)].
De doorgelaten energie is dan : P = λ * A * ΔT / d ofwel voor P/m2 = P = λ * ΔT / d (De oppervlakte A kan tegen elkaar weggestreept worden )
Dan komen we uit op 0,0245 * 0,001 / 1 = 0,0000245 joule/sec per vierkante meter met een dikte van 1 meter. Dat is bar weinig in contrast van wat er met convectiestromen wordt getransporteerd. Daarmee is de eerste wet van de alarmisten weerlegt namelijk dat zuurstof en stikstof de langgolvige straling onbelemmerd de ruimte in laat gaan.
Nu bereken ik het zelfde voor alleen CO2 met toevallig ook een dikte van 1 meter omdat dit 0,01 % van de dikte van de troposfeer is (ongeveer 10.000 meter) en toevallig is de 0,01% weer de door de mens zijn toedoen extra CO2 in de atmosfeer. De λ van CO2 is 0,014 [W/(m.K)] (tabelletje).
P = λ * ΔT / d =0,014 * 0,001 / 1 = 0,000014 joule/sec per vierkante meter met een dikte van 1 meter.
Voor de rest van de atmosfeer geldt natuurlijk hetzelfde als in de preindustriele periode.
De straling die nu niet het heelal kan bereiken volgens het catastrofale geloof is dan 0,0000105 J/sec / m2
Voor het opwarmen van de troposfeer het volgende voor een luchtdruk van 1 atmosfeer geldt dat er 10.000 kg per vierkante meter op de grond drukt. Met ander woorden het gewicht van de kolom tot het heelal is 10.000 kg om dit 1 graden op te warmen hebben we Q= mc ΔT joule nodig. c voor lucht is 1005 J/kg°C.
Dus om alleen de atmosfeer 1 graden op te warmen is 10.000* 1005 =10050000 joule nodig.
We hebben 0,000014 joule/sec per vierkante meter extra tot onze beschikking nu door de door de mens uitgestootte enorme hoeveelheden CO2.
Dus met deze warmte kaan we de kolom van 1m2 tot in het heelal verwarmen
Daar is 10050000 / 0,000014 seconden voor nodig dat is 22763 jaar ?
Graag even controleren.
Klimaatmodellen, hun resultaten en de beoordeling daarvan door o.a. het IPCC kun je als volgt zien:
De leraar vraagt aan de klas naar de uitkomst van de wortel van 49 vermenigvuldigd met 5; waarvan het correcte antwoord 35 is.
Eén leerling berekent: 49 x 5 = 245
Eén leerling berekent: 49 + 5 = 54
Eén leerling berekent: wortel van 5 x 49 = 109
Eén leerling berekent: 7 x 49 = 343
Twee leerlingen berekenen: wortel van (49 x 5) = 16
Eén leerling berekent: wortel van 7 + wortel van 5 = 5
De leraar negeert de toegepaste methodieken, tevens negeert hij de individuele resultaten. In plaats daarvan beschouwt hij de gemiddelde uitkomst, die is 112,6. Ondanks dat de gemiddelde uitkomst ruim een factor 3 hoger ligt dan de correcte uitkomst, bestempelt hij de uitkomst als valide en vervolgens krijgt de klas een groot compliment voor het behaalde resultaat.
Eén andere leerling zonderde zich af en deed een eigen berekening. De uitkomst daarvan was 35 maar deze leerling werd uitgelachen door de klas en als ontkenner van het juiste antwoord – dat immers met grote consensus was bereikt – bestempeld.
Dat lukt wel met 40 klimaatmodellen en wat vage variabelen en verschillende meetapparatuur.
Ap,
Jij ziet het als een tekortkoming dat ‘Stand van de Zon’ ‘Aardmagnetisme’ ‘Vulkanisme’ ‘aardse eigenschappen’ niet worden meegenomen in klimaatmodellen.
Maar heb jij ook maar enige aanwijzing dat die factoren in het recente verleden veranderd zijn? Waarom factoren meenemen in klimaatmodellen waarvoor je geen enkele aanwijzing hebt dat ze een verklaring kunnen zijn voor de temperatuurstijging? Dit is wat Art Huiskes enkele dagen geleden omschreef als een “opportune strategie om vooral af te leiden van het eigenlijke probleem door te focussen op niet ter zake doende zaken en feiten (mythe 2, deel 2)”.
“Dit is wat Art Huiskes enkele dagen geleden omschreef als een “opportune strategie om vooral af te leiden van het eigenlijke probleem door te focussen op niet ter zake doende zaken en feiten (mythe 2, deel 2)”.”
Tja dat eigenlijke probleem.
FG
Zoals iedereen inmiddels wel zal weten beschouw ik klimaatverandering of het klimaatprobleem niet als een echt probleem maar meer een symptoom van dat wat er werkelijk fout gaat.
Het échte probleem: We vragen structureel te veel van de planeet
Deze visie is scherp en vooruitstrevend en wordt steeds vaker geuit:
Klimaatverandering is geen op zichzelf staand probleem, maar een symptoom van iets fundamentelers:
Een mensheid die meer energie, ruimte, hulpbronnen en veerkracht vraagt van de aarde dan ze kan leveren.
Veel huidig klimaatbeleid:
* Mitigeert symptoom (CO₂ terugdringen),
* Maar houdt het groeiparadigma intact (economie, consumptie, energiegebruik).
* Daardoor verschuift het probleem, in plaats van dat het wordt opgelost.
Wat nodig is, is een systemische heroriëntatie:
* Van oneindige groei naar evenwicht,
* Van extractie naar regeneratie,
* Van dominantie naar samenwerking met natuurlijke systemen.
Die visie is cruciaal in het debat want ze nodigt uit tot een bredere, wijzere kijk op onze relatie met de aarde:
“Het gaat niet alleen om het klimaat; het gaat om hoe wij als soort met onze leefomgeving omgaan — structureel, cultureel, spiritueel.”
Deze visie raakt thema’s als:
* Degrowth / Postgroei
* Ecologische rechtvaardigheid
* Regeneratieve economie
* Ecofeminisme en inheemse kennis
* Waarderen van leven boven winst
En de kans dat die visie breed zal worden gezien en gedeeld en adequate ingrijpende maatregelen er zullen volgen is m.i. helaas NIHIL dus zal de ‘natuur’ zelf daarop reageren.
zie mijn reactie bij het volgende artikel .
Frans, ik ben het met je eens dat de wereldproblemen verder reiken dan het probleem van door de mens veroorzaakte opwarming. Maar dat is niet het punt dat ik maak.
Wanneer het gaat over de wetenschappelijke probleemstelling over de oorzaak van de opwarming, dan willen sceptici de bevinding dat CO2 zeer overtuigend de hoofdfactor is, niet aanvaarden, beginnen ze met niet ter zake doende twijfel te creëren (zoals Ap hier of anderen gisteren) maar gaan ze niet meer in op mijn berichten wanneer ik een beetje doorvraag.
Kees,
“Maar dat is niet het punt dat ik maak.”
FG dat begreep ik wel maar maakte toch dankbaar ge(mis)bruik van dat statement.
Wanneer iedereen zou begrijpen welke problemen er echt zijn kunnen beide partijen eens ophouden vanuit te weinig kennis te blijven stoeien over dat klimaatprobleem. Sterker nog iets doen aan die echte problemen dat zou zelfs een nog onbegrepen klimaatprobleem helpen oplossen.
Frans,
Maar wat vind je dan van “ophouden vanuit te weinig kennis te blijven stoeien over dat klimaatprobleem” door “af te leiden van het eigenlijke (wetenschappelijke) probleem van klimaatverandering”?
Als jij klimaat geen probleem vindt, vind jij al dat scepticisme over klimaatwetenschap dan ook niet volledig irrelevant?
Kees,
“Als jij klimaat geen probleem vindt, vind jij al dat scepticisme over klimaatwetenschap dan ook niet volledig irrelevant?”
FG lees mijn reactie nog eens en kom er dan achter dat je deze vraag niet had hoeven stellen. Klimaatwetenschap is prima maar niet op de wijze waarop deze nu wordt bedreven .
Kees,
Ik denk dat er goede aanwijzingen zijn dat er een toename is in vulkanische activiteiten (klik op mijn naam) en er zijn ook aanwijzingen dat het warmere weer in Groenland in de middeleeuwen (toen de Vikingen daar dorpen bouwden die nou pas smelten) ook vanwege meer vulkanische activiteiten zijn gekomen:
https://breadonthewater.co.za/2021/03/04/the-1000-year-eddy-cycle/
Je klinkt verward, Henry, in dat artikel Je link vermeldt niets over enig echt bewijs van verhoogde activiteit van vulkanen.
Zelfs als dat er al zou zijn, dan toon je nergens aan dat dit correleert met de globale opwarming en dit zo kan verklaren. Echte wetenschap is meer dan wat anekdotes, vage verbanden en veronderstellingen.
merkwaardig.
je leest niet goed.
wat van de akelige opwarming en versouting van de groendlandzee?
Volgens mij beun jij der maar een beetje bij Kees. Het aardmagnetisme is behoorlijk aan het veranderen de laatse tijd.
https://www.newscientist.nl/app/uploads/d41586-019-00007-1_16383826.jpg
https://www.newscientist.nl/nieuws/magnetische-noordpool-is-de-weg-kwijt/
Hoewel ik met veel belangstelling de berekeningen inzake de klimaattoestanden volg maak ik me er zelf niet meer aan schuldig. Te complex en te weinig data en het kost veel tijd.
Waar ik me nu op focus is de geologie, archeologie en de geschiedenis hierin zijn behoorlijk wat feiten te vinden die ik toch maar eens moet vastleggen.
Hoewel politiek niet mijn hobby is ga ik vanmiddag even in die linkse lokaliteit kijken in het centrum van Haarlem. Het gaat over de Amsterdamse toestanden die onlangs hier geintroduceerd zijn door XR. Niet leuk..
Klimaatmodellen werken niet – nu wie heeft dat niet al veel eerder opgeschreven en onderbouwd?
Als dat de hoofdboodschap is van het artikel dan is het mosterd na de maaltijd.
Bah Frans, want ben je weer negatief. Mijn moeder zei altijd: als je niets goed kunt zeggen, zeggen liever helemaal niks.
Nu dat heeft bij jou dan niet geholpen. Ik heb een bloedhekel aan herhalen en nog eens herhalen.
Ik lees toevallig in USA ook bijna hetzelfde als wat Ap ons hier leert. (MOOI WERK!, Ap.) https://wattsupwiththat.com/2025/05/30/new-analysis-ipccs-emissions-based-climate-model-errors-so-massive-they-eliminate-predictive-validity/
Ik moet wel zeggen dat vandat er andere wind waait van USA (de Trump) wordt het hier nou ook iets stiller over de ‘klimaat verandering’.
Die is er hier ook eigenlijk helemaal niet (ZA). Minder als een kwart graad hier, over de laatste 45 jaar.