Van een onzer correspondenten.
Een veelbesproken klimaatzaak is uitgelopen op een domper voor de Peruaanse boer die het proces begon. De boer had de Duitse energiereus RWE aangeklaagd om gecompenseerd te worden voor klimaatmaatregelen die hij en zijn dorp in de Andes moeten treffen om overstromingsrisico’s door een smeltende gletsjer het hoofd te bieden.
Boer Saul Luciano Lliuya stelde dat RWE moet opdraaien voor een deel van de 3,5 miljoen dollar die hij nodig zegt te hebben. Hij redeneerde als volgt: wetenschappelijk is vastgesteld dat RWE goed is voor 0,5 procent van de wereldwijde uitstoot van broeikasgassen sinds de industriële revolutie. Die uitstoot leidt tot klimaatverandering en daarom zou het bedrijf 0,5 procent van de kosten moeten betalen. Dat is zo’n 17.500 euro.
Een lagere rechter verklaarde hem eerder niet ontvankelijk, maar in 2017 werd het hoger beroep toch doorgezet. Het advocatenteam van de boer hoopte dat het hof hem op zijn minst deels in het gelijk zou stellen, maar het hof in de Duitse plaats Hamm heeft zijn claim afgewezen en zet nu een streep door de zaak. Hoger beroep is niet mogelijk.
NOS: ‘David tegen Goliat’
Voor het hoger beroep tegen het grote energiebedrijf was de afgelopen jaren ook veel media-aandacht. Het was een verhaal over een Peruaanse David tegen de Duitse Goliat. Onder klimaatjuristen was de hoop dat de Peruaan een juridische aardverschuiving zou veroorzaken. Als een westerse grote uitstoter als RWE op deze manier verantwoordelijk zou worden gesteld voor klimaatschade, zou dat de deur openzetten voor tal van rechtszaken tegen vergelijkbare bedrijven. Het proces werd daarom wereldwijd met grote interesse gevolgd door de industrie en klimaatjuristen.
‘Vandaag hebben de bergen gewonnen.’
RWE hekelde de zaak van de boer en organisatie Germanwatch, die hem financieel en juridisch ondersteunt. Het energiebedrijf uit Essen waarschuwde dat de zaak kon leiden tot een situatie waarin iedere uitstoter van broeikasgassen verantwoordelijk kan worden gehouden voor klimaatschade, tot aan individuele autogebruikers aan toe.
Dat laatste bestrijdt de rechtbank: in tegenstelling tot de uitstoot van RWE is de uitstoot van individuele automobilisten zo klein dat je die niet verantwoordelijk kunt houden voor de gevolgen ervan. De reden dat het hof de claim van de Peruaan van tafel veegt is dat de kans dat zijn huis negatief wordt getroffen in de komende 30 jaar slechts op 1 procent wordt geschat. Zelfs dan zou er geen gevaar voor het huis zijn, denkt het hof.
Alarmistische NGO: Toch een overwinning
Hoewel de claim van de Peruaanse boer nu dus is afgewezen, zien hij en Germanwatch ook een overwinning in het oordeel. ‘Het oordeel van het hof, dat op het eerste gezicht een verlies lijkt, is eigenlijk een historisch oordeel dat gebruikt kan worden door mensen die hier wereldwijd door worden getroffen’, reageert de ngo.
Advocaat Roda Verheyen, die Lliuya bijstond, vliegt het verlies van haar cliënt nog optimistischer aan. ‘Voor het eerst in de geschiedenis heeft een Europees hof geoordeeld dat grote uitstoters verantwoordelijk gehouden kunnen worden voor hun broeikasgassenuitstoot. Duits civiel recht is dus van toepassing op de klimaatcrisis.’
Eerder zei de klimaatbevlogen jurist in De Correspondent:
‘Wat mij motiveert, is dat ik denk dat ik gelijk heb’, zegt Verheyen als ik haar in februari bel. Ze is net haar poedel aan het uitlaten en klinkt opgewekt en zelfverzekerd. Haar zaak is ‘heel concreet’, vervolgt ze. ‘De keten van gebeurtenissen is heel duidelijk. Meer broeikasgassen betekenen meer opwarming en minder gletsjers. Het is echt geen raketwetenschap.’
De raadsvrouw zegt dankbaar te zijn voor de ernst waarmee het hof de zaak heeft behandeld. Ze zal zich met name verheugen omdat het hof wel degelijk heeft vastgesteld dat de grote afstand tussen Duitsland en Peru geen grond is voor afwijzing van dit soort zaken. Ook vond het hof dat RWE zich niet kon verschuilen achter Duitse leveringsverplichtingen. Die leverplicht maakt niet dat schade in Peru getolereerd mag worden, klonk het.
De boer zelf, die de behandeling thuis in Huaraz volgde, is ook positief.
‘Vandaag hebben de bergen gewonnen. Mijn zaak heeft het wereldwijde gesprek over rechtvaardigheid in het tijdperk van de klimaatcrisis verlegd’, zegt Lliuya. ‘De zaak ging nooit over mij, maar over de mensen die, net als wij in Huaraz, al leven met de gevolgen van een crisis die wij niet hebben veroorzaakt. Dit oordeel opent de deur voor anderen om hun gram te halen.’
***
***
RWE juridisch te vervolgen voor aanzienlijke sociaal-maatschappelijke schade, natuurschade, milieuschade en horizonvervuiling in Nederland voor hun windturbines op land installaties…
https://benelux.rwe.com/onze-energie/wind-op-land/
Woont Advocaat Roda Verheyen daar? Of is zij daar op vakantie en heeft ze de rechtszaak aangespannen om de vakantie ter plaatse als beroepskosten te kunnen aftrekken? Te voet, ik denk het niet. Zal wel met het vliegtuig zijn. Foei!
Niet zo zeiken Peter. Bas gaat ook altijd met het vliegtuig naar communistische landen zoals Vietnam.
Maar nu even serieus; hier in France, LOL, gaat het wel goed met dat duurzaamheidsgezeik.
Met een forse meerderheid, n.b. van ultra links tot extreem rechts, heeft men gisteren een einde gemaakt aan de milieuzones in de grote steden. Uiteraard op basis van verschillende argumenten, maar dat doet er niet toe. Het resultaat telt nietwaar? Oftewel; vraag niet hoe het kan maar profiteer er van, kwaliteit is onze reclame:
https://www.lefigaro.fr/politique/defaite-pour-l-ecologie-punitive-outil-technocratique-d-exclusion-des-elus-de-tous-bords-se-rejouissent-de-la-suppression-des-zfe-20250529
Klimaat verdwazing ten top.
Ik vraag me af of dit omgekeerd ook werkt: de klimaat NGO’s vervolgen voor de economische, mentale en omgevingsschade die hun dogma veroorzaakt heeft …
Ach natuurlijk niet, zij strijden voor ‘de goede zaak’, stel je voor dat ze verantwoording ergens voor moeten nemen ….
Jeroen, het antwoord op je vraag over vervolgen is simpelweg nee. In beschaafde landen worden mensen met beperkte geestvermogens niet vervolgd maar liefdevol voor de rest van hun leven opgevangen in gesloten inrichtingen.
Trouwens, in beschaafde landen worden megalomane machthebbers behoorlijk door de onafhankelijke rechtspraak op hun vingers getikt:
https://www.telegraaf.nl/nieuws/482214809/trump-keihard-teruggefloten-rechtbank-zet-streep-door-mondiale-invoerheffingen
Het bewijs wat de boer leverde was flinterdun. De boer stelde dat door extra co2 de temperatuur van de lucht met 1 graad gestegen was. De soortelijke warmte van ijs is het honderdvoudigde van lucht. De ijs is dus met 0,01 graad gestegen door de co2. En die 0,01 graad was dus voldoende om het smeltpunt te bereiken van het ijs op de gletsjer. Om ijs te laten smelten heb je nog veel meer energie nodig. Het is dus onwaarschijnlijk dat er ijs smelt door 1 graad verhoging. En er zijn zoveel andere mogelijkheden.
De Peruaanse boer eiste € 17.500 schadevergoeding. Die hij uiteindelijk niet kreeg. Maar wat zal die hele rechtszaak hebben gekost? Vermoedelijk niet minder dan 17,5 duizend Euro. Rechtszaken en advocaten kosten nu eenmaal veel geld. (Ik zou wel eens willen weten wat het uurloon van Donald Pols is.)
Voor zijn persoonlijke financiën was het dus beter geweest wanneer hij dat geld rechtstreeks van Germanwatch had gekregen.
Hoe komt de organisatie Germanwatch aan haar geld? Eenvoudig antwoord: Het merendeel van het geld is afkomstig uit belastinggeld, geld dat is opgebracht door hard werkende Duitsers en andere Europese burgers en het is afkomstig uit ‘private fundings’, zoals bijvoorbeeld Rockefeller Foundation, European Climate Foundation en Stiftung Mercator. In 2023 ontving Germanwatch bijna 3,6 miljoen Euro uit ‘private fundings’ en bijna 2,7 miljoen Euro van Duitse overheden.
Veel van deze ‘private fundings’ zijn ngo’s, die op hun beurt weer geld uit overheidssubsidies en de Postcode Loterij krijgen. En zo gaan subsidies over van de ene naar de andere klimaatreddende ngo.
Alles na te lezen in http://www.germanwatch.org/sites/default/files/gw_rechenschaftsbericht_2024.pdf
Deze parasiterende linksgroene organisaties en hun medewerkers hollen onze economie en onze levens uit. Bewust en weloverdacht. Met medewerking en aansturing van dito gezinde politici, ambtenaren en rechters.
Het kan gebeuren dat de rechters of collega’s bij dezelfde organisatie zitten om op zo een moment geschiedenis te schrijven. Want geloof maar niet dat rechters zich met wetenschap bezig houden.
Deze boer heeft vast gedacht EX terroristen in Nederland kunnen kan ik ook. Wat een loser.
Opdoeken, al die gesubsidieerde NGO’s. Zelstandig levensvatbaar? Uithuilen en opnieuw beginnen op een gezonde basis. Omdat het schuift is er een enorme wildgroei aan baantjes ontstaan. Het goede doel = de eigen portemonnee en het politieke opstapje voor de bestuurders.
Enig opzoekingswerk levert dat de hele zaak een farce is
Boer Saúl Luciano Lliuya woont in Huaraz, een stad in de Andes in Peru, gelegen op ongeveer 3.000 meter boven zeeniveau. Het nabijgelegen Palcacocha-meer, relevant voor de rechtszaak, ligt op zo’n 4.500 meter hoogte. Lliuya is naast boer ook berggids in de Cordillera Blanca.
Huaraz, heeft een toendraklimaat (Köppen-Geiger: ET) en kent door zijn hoge ligging eerder lage temperaturen en een evenaarsklimaat met weinig temperatuursvariatie maar een droog en nat seizoen, De gemiddelde jaartemperatuur is ongeveer 7,9°C.; April is de warmste maand, gemiddelde temperatuur rond 8,1°C., juli de koudste maand met gemiddelde temperatuur rond 7,5°C . Dagmaxima liggen rond 10-12°C, de minima ’s nachts kunnen dalen tot 0-5°C, soms onder het vriespunt in de wintermaanden (juni-augustus).
De landbouw in Huaraz en omgeving is sterk afhankelijk van het droge en natte seizoen: Het droge seizoen (april t/m november) is de beste periode voor landbouw. Neerslag is minimaal (bijvoorbeeld 65 mm in juli), en de omstandigheden zijn gunstiger voor gewassen zoals mais, aardappelen en quinoa. Dit seizoen biedt stabiel weer met meer zonuren (gemiddeld 7,38 uur per dag in augustus), wat ideaal is voor landbouwactiviteiten.
Het regenseizoen is minder geschikt voor landbouw door veel regendagen en zware neerslag (tot 259 mm in maart) waarbij overstromingen en modderstromen de landbouw hinderen, vooral in lager gelegen gebieden.
Boeren in Huaraz verbouwen voornamelijk mais, aardappelen, quinoa en andere Andes-gewassen die goed bestand zijn tegen de hoogte en koele temperaturen.
Het gekke is dat het zuidelijk halfrond en de evenaarszone geen tot weinig temperatuursverandering hebben opgetekent, de verwarming concetreert zich immers tot het Noordelijk halfrond en dan voornamelijk door hogere minimumtemperaturen.
Het is dan ook weinig waarschijnlijk dat deze boer enig effect van de klimaatverandering kan hebben want die is er niet, en mocht die er zijn dan zou hij voordeel hebben van de iets hogere temperatuur en minder vorst risico in het droog seizoen dat voor landbouw gebruikt wordt, ook die hogere temperatuur zal eerder een voordeel zijn nvoor zijnn beroep als gids, met andere woorden niets dan voordeel en voor de gewassen en voor zijn werk als gids.
Blijkbaar een storm in een glas water dat de rechter wijselijk niet heeft gedronken. Of zijn die klimaatadvokaten zo verwaand dat ze niet eens beseffen enig objectief element te kunnen aanvoeren.
In relatie tot het klimaatexamen kwam ik dit tegen. https://www.youtube.com/watch?v=bRZk2JMhFCk
Goed voor een dagdeel onderwerp.