Foto: Shutterstock.

Door Cap Allon.

The Guardian is er weer, en waarschuwt dat de planeet nog maar “twee jaar” van zijn ‘koolstofbudget’ over heeft voordat we de heilige 1,5°C-doelstelling overschrijden en onszelf veroordelen tot “catastrofaal” menselijk lijden.

Ten eerste bestaat er niet zoiets als een ‘koolstofbudget’ – het is een onmeetbare truc, ontworpen om economische controle te rechtvaardigen en nog duurdere en onnodige maatregelen voor koolstofreductie af te dwingen.

En ten tweede is de doelstelling van 1,5 °C zelf volkomen willekeurig – gekozen op basis van politieke consensus. Er is geen natuurlijke drempel van 1,5 °C waarbij orkanen plotseling heviger worden of gletsjers plotseling verdwijnen. Het getal heeft geen fysieke betekenis. Het is bedacht door klimaatdiplomaten en goedgekeurd door misantropische activisten in witte jassen. Dat is alles. Negeer het.

In een recent artikel waarschuwt The Guardian zijn slinkende lezerspubliek: Als de mensheid vanaf nu meer dan 80 miljard ton CO₂ uitstoot, is het game over. “Het budget zal uitgeput zijn”, schrijft Damian Carrington, milieuredacteur van de krant – dezelfde Damian die een hele reeks tegenstrijdigheden tot zijn beschikking heeft…

Ondanks de eindeloze tirades van activisten laten langetermijngegevens geen wereldwijde toename van orkanen, bosbranden, droogtes of overstromingen zien.

Maar Carrington laat zich niet door de data tegenhouden…

Wat de zeespiegelstijging betreft, kan het IPCC hooguit een stijging van 16 centimeter in 40 jaar bedenken, maar zelfs dat is minder dan de hoogte van je enkel. Vervolgens gaat Carrington verder met “de energie-onbalans van de aarde” – alweer een onzinnige metriek – waarvan beweerd wordt dat deze “met 25% is toegenomen” zonder een onderliggend proces te verklaren. Er zijn alleen vage verwijzingen naar de warmte van de oceaan en angstaanjagende termen als “energie die vastzit door het broeikaseffect”.

De wetenschappers die bij dit theater betrokken zijn, geven openlijk toe dat het er alleen om gaat mensen bang te maken en ze tot onderwerping te brengen.

De echte crisis is echter een economische crisis, en geen klimatologische crisis.

Cap Allon.

Er worden biljoenen in deze groene paniek gestoken. Het klimaatindustriële complex floreert – consultants, niet-gouvernementele organisaties, ESG-auditors, klimaatfinanciers, speculanten in groene technologie – die allemaal leven van een schijnnoodtoestand, terwijl gewone mensen armer worden.

***

Bron Engels hier (betaalmuur).

Bron Duits hier.

***