Wopke Hoekstra. Foto Shutterstock.

Van een onzer correspondenten.

Het lukt EU-Klimaatcommissaris Wopke Hoekstra maar niet een geloofwaardige goocheltruc uit te voeren in Europa als het gaat om het klimaat. Telkens valt het tafeltje om, wil de duif maar niet uit de hoed fladderen en leidt de doorzaging van het meisje tot een pijnlijke schreeuw vanuit de kist.

EU-regeringsleiders en staatshoofden buigen zich donderdag op een EU-top in Brussel over de klimaatplannen van Hoekstra. Hij deed al concessies in zijn oorspronkelijke voorstel; toch lijkt dat nog niet genoeg voor onze wankelende illusionist.

Mogelijk treedt Hoekstra op voor een half lege zaal.

Een groeiende groep EU-lidstaten verzet zich tegen het door hem voorgestelde doel om de Europese uitstoot van broeikasgassen in 2040 met 90 procent te verminderen ten opzichte van 1990. De tegenstanders zijn overwegend lidstaten met een sterke industriële basis of een hoge afhankelijkheid van fossiele brandstoffen.​ Belangrijkste nee-schudders die de avond voor hem gaan verzieken, zijn:

Duitsland: vreest dat de combinatie van dure energie, strenge emissienormen en internationale concurrentie de automobiel- en staalindustrie verder zou verzwakken. Berlijn wil daarom een ‘flexibeler doel’ met ruimte voor meer compensatie buiten de EU.​

Frankrijk: deelt die industriële zorgen en ligt dwars vanwege de mogelijke impact op de luchtvaartsector en kernenergiestrategie. Parijs wil geen absolute reductie die de binnenlandse energieplanning ondermijnt.​

Italië: benadrukt dat haar economie nog onvoldoende is aangepast om zulke snelle emissiereducties te dragen, vooral in transport en landbouw.​

Polen, Hongarije, Tsjechië en Slowakije: deze Visegrád‑landen wijzen het 90%-doel principieel af, omdat zij het ‘onrealistisch’ en ‘economisch onhaalbaar’ vinden zonder grootschalige EU‑subsidies of compensatie voor hun steenkool‑ en energie‑intensieve sectoren.​

Roemenië en Bulgarije: staan formeel niet in het kamp van verzet, maar steunen wel Polen in de eis om nationale energiezekerheid zwaarder te laten wegen dan strikte reductiedoelen.​

Het piepende raderwerk van het institutionele klimaatalarmisme is weer in stelling gebracht richting de top van donderdag.

Heleen de Coninck.

De NOS laat Hoekstra kritiekloos beweren dat we ‘serieus moeten luisteren naar de wetenschappelijke gemeenschap en haar advies’ en de omroep heeft ook weer klimaatkluizenares Heleen de Coninck door het luikje laten prevelen: ‘Als wij het niet doen, doet niemand het. ‘

Het zal op een dance macabre uitlopen vanwege de onmogelijkheid een geloofwaardig en betaalbaar klimaatbeleid overeind te houden in Europa. Mogelijk treedt tovenaar Hoekstra op voor een halflege zaal: de duivel heeft iedereen weggejaagd.

***