Ronald Meester.

Van een onzer correspondenten.

Het kamerlid Lidewij de Vos (FvD) schrijft:

‘GOED NIEUWS! Zojuist heeft staatssecretaris Rummenie (BBB) eindelijk gehoor gegeven aan mijn verzoek om het onderzoek van prof. dr. Ronald Meester naar de Kamer te sturen. Dit onderzoek – naar het wetenschappelijke gehalte van de stikstofnormen – bevestigt wat FVD al jaren betoogt: de rekenmodellen voor stikstof houden geen enkel verband met de daadwerkelijke staat van de natuur en moeten daarom zo snel mogelijk uit de wet én uit de vergunningverlening. In plaats daarvan adviseert Meester een voorbeeld te nemen aan andere EU-landen, zoals Frankrijk en Italië, waar vergunningverlening rondom natuurgebieden wordt gebaseerd op ecologische, kwalitatieve analyses in plaats van rekenmodellen. Dus complimenten aan prof. dr. Meester! Nu is het zaak dat het kabinet zijn aanbevelingen overneemt, zodat het stikstofslot eindelijk kan worden opengebroken.’

Prof. Meester heeft niet alleen fundamentele kritiek op de stikstofmodellen, maar ook op klimaatmodellen in het boek ‘Van aardbeving tot zoönose’.

Meester:

‘Wat hebben de toeslagenaffaire, de schade door aardbevingen in Groningen, de coronapandemie, het stikstofdossier, de financiële crisis en het klimaatdossier met elkaar gemeen? Al deze dossiers werden of worden met modellen bestudeerd, en veel besluiten werden genomen op basis van die modellen.’

Volgens Meester zijn modellen handig als startpunt voor discussie, maar mogen ze nooit het eindpunt van besluitvorming zijn. Hij benadrukt dat modellen – juist ook klimaatmodellen – vaak worden ingezet als legitimatie voor beleid, terwijl ze veel aannames en onzekerheden bevatten. Meester waarschuwt dat beleidsmakers en politici zich onvoldoende bewust zijn van de beperkingen van zulke modellen. Er is volgens hem te weinig discussie over wat modellen wél en juist níet vertellen, en modellen worden te vaak gepresenteerd als ‘de wetenschap’, waardoor ze een dogmatische status krijgen in politieke debatten.​

Meester:

‘Soms creëren ze zelf ook een werkelijkheid. Met de constructie van een model laten we zien welke ingrediënten wij daarin kennelijk van belang achten. En we laten daarin ook zien wat we onbelangrijk vonden en daarom hebben weggelaten. Een model is vaak eerder een mening in wiskundige vorm dan een verantwoorde voorspelling!’

Specifiek benoemen Meester en data-analist Marc Jacobs dat klimaatmodellen gevaarlijk kunnen zijn in handen van mensen die ze gebruiken zonder besef van hun beperkingen.

Modellen zijn in hun visie slechts instrumenten: ze kunnen inzichten bieden, maar zijn gebrekkig, laten onzekerheden zien en horen slechts het begin van een gesprek te zijn – niet het sluitstuk van beleid of communicatie. Ze waarschuwen tegen het misbruiken van ‘de wetenschap’ als dogmatische rechtvaardiging voor politiek beleid.​

***

Zie voor een uitgebreid interview op youtube, hier https://www.youtube.com/watch?v=eYI_x0u1KtM&t=613s

 

Zie voor het boek, hier.

Voor het rapport, zie hier.

***

Voor nieuws of duiding van het Meester-rapport heeft de NOS tot nu toe geen duidelijke, publieke aandacht besteed op haar nieuwsplatforms, terwijl het rapport wel in andere media en politieke kanalen wordt besproken. (perplexity.ai)

***

Deel dit bericht a.u.b.
LinkedInMastodonWhatsApp

Gerelateerd: