Climategate Klimaat Wetenschapsjournalisten
Off topic linkdump
We zien dat veel bezoekers actief mee zoeken naar interessante links naar artikelen en video’s. Onder deze off topic kan iedereen droppen wat hij zij wil om de te delen met alle andere bezoekers. De auteurs van deze site zullen ook actief grazen tussen alle bijdragen en er hun voordeel bij doen bij het schrijven van hun artikelen.
Stichting Climategate is een initiatief van Marcel Crok, freelance wetenschapsjournalist, Hajo Smit, milieu deskundige, meteoroloog, journalist en voormalig klimaatonderzoeker, Rypke Zeilmaker, natuur- en wetenschapsjournalist en 40 andere auteurs. Onze hoofdredacteur is Hans Labohm en Theo Wolters heeft de leiding. Het begrip Climategate Klimaat raakte in december 2009 in zwang nadat duizenden e-mails en documenten waren gelekt of gehackt van de Climate Research Unit in Engeland. Een onderzoeksinstituut dat een cruciale rol speelt in het internationale klimaatonderzoek en dat de aangever is van het IPCC. De e-mails wekken de indruk dat een wereldwijd “Team” van invloedrijke klimaatonderzoekers gegevens gemanipuleerd heeft. Sceptici uit de wetenschappelijke literatuur weerde hun metingen en softwareprogramma’s niet wenste te delen met sceptici in weerwil van de verstrekkende Britse Freedom of Information Act. Kijk ook eens naar: De Groene Rekenkamer, Clintel, De Staat van het Klimaat en Energietransitie. Mocht u Climategate Klimaat (met ANBI status) een hart onder de riem willen steken kan dit via de knop doneren. U kan hier contact met ons opnemen.
De ontbossing van Nederland gaat harder dan in het Amazonegebied!
Iedereen houdt van bomen: klimaatalarmisten zowel als klimaatsceptici, bestuurders zowel als burgers. Bomen hebben esthetische en belevingswaarde en zijn prettig voor het klimaat. De nota ‘Bos van de toekomst’ van het ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit wil zelfs tien procent ‘meer en gezonder’ bos in 2030.
In de praktijk ruimen bomen juist steeds vaker het veld voor ‘veiligheid’ en andere maakbaarheidsidealen, het klimaat incluis. Naast de kap voor ‘biomassa’, blijkt ook het ‘klimaatbestendig’ maken van bossen een bedreiging voor bomen. Volgens sommige ecologen is de Bossenstrategie – budget: 1,5 miljard euro – een ramp voor bestaande bomen en bos. Een liefdevolle relatie tussen bomen en klimaatdoelen bestaat vooralsnog alleen op papier.
Vooral ‘veiligheid’ maakt tegenwoordig meer slachtoffers onder bomen dan voorheen. Hoeveel houtig groen er om die reden landelijk sneuvelt is onbekend, maar vaststaat dat er meer bomen verdwijnen dan er worden geplant. Tussen 2016 en 2019 werden er zo door 140 gemeenten 150.000 bomen gekapt, terwijl er 140.000 werden terug geplant.
Naast veiligheid, blijkt ‘ongemak’ een reden voor ‘kulkap’ zoals Bomenclub Nederland het met ‘kapsmoezen’ omleggen van bomen noemt. Sommigen ervaren ‘last’ van een boom als die pluisjes, vallende eikels of kleverige sappen blijkt voor te brengen. In Rotterdam-Kralingen verwijderde een huiseigenaar zo een 180 jaar oude beuk uit zijn tuin, tot grote commotie van omwonenden en lokale politici die een motie indienden om de in 2012 versoepelde gemeentelijke kapregeling te herzien.
Verder lezen: https://www.wyniasweek.nl/de-ontbossing-van-nederland-gaat-sneller-dan-die-van-het-amazonegebied/
2 punten
Per raffinaderij zijn tientallen giga watt elektra nodig.
De kosten zijn immens.
CHEMISCHE TECHNOLOGIE
Chemische industrie zonder olie, kan dat? In Delft wordt gewerkt aan de groene toekomst van Pernis
De petrochemische industrie in Rotterdam is de kraamkamer van de Nederlandse en Duitse industrie. Maar ze is vervuilend en stoot veel CO2 uit. Elektrificatie is ook hier de sleutel tot schone en duurzame productie. Welke stappen zijn nodig? Van idee naar industrie.
Bard van de Weijer29 april 2022, 11:00
null Beeld ANP – bewerking Studio V
Beeld ANP – bewerking Studio V
Wie over de A15 langs Pernis en de Botlek rijdt, passeert een woud van staal en beton, een industriële wildernis van schoorstenen, pijpleidingen en hydrocrackers. Hier aan de rafelrand van Nederland wordt aardolie omgezet in benzine, kerosine, diesel. Chemische installaties produceren er benzeen, ethyleenoxide, propyleenoxide en styreenmonomeren. Hier worden de basismaterialen gemaakt die door bedrijven elders worden gebruikt voor de productie van bijvoorbeeld matrassen, isolatiemateriaal en sportschoenen.
De uitdaging
Pernis is met zijn chemische industrie de kraamkamer van de BV Nederland en Duitsland. Maar de petrochemische installaties zijn ook een grote bron van CO2. Jaarlijks laten de schoorstenen hier bijna 4,5 miljoen ton de atmosfeer in vliegen, bijna 3 procent van het Nederlands totaal.
Dat het anders moet, weet iedereen. Het oliebad waar Pernis op drijft, zal de komende decennia moeten opdrogen, opdat Nederland in 2050 CO2-vrij kan zijn. Maar chemievrij wil het land allerminst worden. Want ook over drie decennia is er vraag naar matrassen en sportschoenen. En vermoedelijk ook nog naar brandstoffen, bijvoorbeeld voor de luchtvaart, die tegen die tijd waarschijnlijk nog niet zonder kerosine kan.
Het plan
Voor de productie van plastics en brandstoffen is helemaal geen aardolie nodig. Ook biomassa kan een grondstof zijn. Zelfs het vermaledijde CO2 is in potentie een grondstof.
Chemie kan zonder fossiel. Hoe? Met duurzame bronnen. Door water met groene elektriciteit te splitsen in waterstof (H2) en zuurstof (O2) en de koolstof (C) uit CO2 te pulken, ontstaat samen met stikstof (N2) dezelfde chemische legobouwdoos die nu door aardolie wordt gevuld. Met de basiscomponenten H, N en C kan de chemische industrie in principe dezelfde producten maken als nu, zoals methanol, ethyleen en kerosine – maar dan fossielvrij.
Zie het voor je, hoe Pernis op termijn een duurzame oase kan worden, waar niet langer affakkelinstallaties de nacht verlichten, maar waar zacht zoemende, glimmende installaties duurzame chemische grondstoffen produceren.
Hoe realistisch is dit visioen? Zeer realistisch, zegt Ruud van Ommen, hoogleraar chemische technologie aan de TU Delft. Van Ommen is gespecialiseerd in reactoren die CO2 kunnen omzetten naar brandstoffen en chemicaliën. Dit gebeurt in zijn lab aan de TU Delft op kleine schaal. Van Ommen doet met collegawetenschappers fundamenteel onderzoek naar hoe deze reactoren opgeschaald kunnen worden van moleculair niveau tot industriële reuzen. Onder meer aan de TU Delft wordt hieraan gewerkt in een onderzoeksprogramma dat e-Refinery is gedoopt.
Het laboratorium
In de Delftse labs waar diverse opstellingen in oplopend formaat staan opgesteld, toont onderzoeker Anca Anastasopol zo’n e-reactor. Het apparaat heeft iets weg van een plantenpers voor een herbarium, maar dan vervaardigd uit een aluminiumlegering. Daar waar normaal de bloem wordt samengedrukt, zit nu de katalysator die de reactie moet versnellen om van de basismoleculen nieuwe chemische grondstoffen te maken.
Reactors van dit type lijken op een accu zoals je die ziet in elektrische auto’s, zegt Anastasopol. Ook bij een accu vindt de reactie plaats tussen twee dunne platen, waarvan er meerdere achter elkaar worden gezet. Het grote verschil is dat een accu een gesloten systeem is, terwijl de Delftse katalysatoren open zijn: er moeten ‘grondstofmoleculen’ in en ‘product’ uit. Dat maakt het reactieproces complexer.
In het lab mag de reactor dan goed werken, er zijn genoeg wetenschappelijke uitdagingen om hem groot genoeg te maken voor industriële schaal en hem toch efficiënt te houden, zegt Van Ommen. Hoe hou je bijvoorbeeld overal de procestemperatuur constant: aan de buitenzijde koelt de reactor meer af dan binnenin en dat heeft invloed op de reactie.
Om de productie te kunnen opvoeren, kan de reactor groter gemaakt, maar daarmee groeien de technologische uitdagingen ook. Je kunt ze ook achter elkaar zetten, in zogenoemde stacks. Maar ook dat kan niet oneindig, zegt Van Ommen. Op industriële schaal moet je zoeken naar het optimum. Ruimte is immers niet onbeperkt.
Dat de onderzoeker in zijn lab spreekt over kosten, is misschien niet helemaal nieuw voor de wetenschappelijke wereld, maar wel opvallend. Dat kan niet anders, zegt Van Ommen. Als je werkt aan industriële toepassingen, spelen kosten uiteindelijk een rol.
Een onderzoeker kan de perfecte reactor ontwikkelen, maar als daarvoor grote hoeveelheden zeldzaam iridium nodig zijn, wordt-ie misschien te duur. Van Ommen: ‘Nu doet iemand vaak een mooie vinding, publiceert het onderzoek in een wetenschappelijk tijdschrift en gooit haar over de heg, waarna anderen maar moeten zien of ze er een toepassing bij kunnen verzinnen.’ Dat moet anders, vooral omdat het sneller moet. Daarom zijn in Delft diverse wetenschappelijke disciplines bij elkaar gezet. Dus wordt ook in de beginfase naar aardse zaken als kosten gekeken.
Nog een uitdaging: er is enorm veel elektrische energie nodig voor elektrische raffinage, zegt John van der Schaaf, hoogleraar chemical engineering aan de TU Eindhoven en niet bij het project betrokken. Als we de schaal willen halen van een raffinaderij, rekent hij voor, zijn tientallen gigawatts vermogen nodig.
Steeds groter
Wil de petrochemische industrie op tijd zijn omgevormd naar klimaatneutrale bedrijfsvoering, dan geldt: hoe eerder apparatuur beschikbaar is, hoe liever. De industrie werkt immers met enorme installaties die miljardeninvesteringen vergen en decennia meegaan. Hoe eerder een deel kan worden geëlektrificeerd, hoe groter en langduriger het effect van de lagere CO2-uitstoot.
De afgelopen jaren wisten de Delftse onderzoekers de productie van hun reactors al te vergroten, met almaar grotere installaties. Nu staan ze voor een nieuwe uitdaging: hoe maak je de sprong naar het ‘echte’ werk? Hoe bouw je vanuit het lab een heuse demonstratiefabriek, of zelfs een volwaardige installatie?
‘Opschalen naar industriële omvang is voor ons nieuw terrein’, zegt Van Ommen. De kosten en risico’s nemen toe bij elke stap naar technologische vervolmaking. Dit risico kan de universiteit niet dragen. In feite verlaat je hier het gebied van fundamenteel onderzoek, zegt Van Ommen, en betreed je het terrein van de commercie. Daarom is samenwerking gezocht met onderzoeksinstituut TNO, dat ervaring heeft met industriële opschaling en een vestiging heeft op de Delftse campus.
‘We hebben samen naar het hele concept gekeken’, zegt Martijn de Graaff van de onderzoekstak VoltaChem van TNO, gespecialiseerd in elektrochemie. ‘Zeg maar van het briljante idee van een onderzoeker, tot een werkende fabriek op industriële schaal die jarenlang op hoge volumes kan produceren.’
De fabriek
Om van het eerste idee tot een fabriek te komen, worden negen stappen gezet van technologische vervolmaking, die technology readiness level (TRL) wordt genoemd. De eerste vier stappen – van idee tot eerste tests op kleine schaal – gebeuren aan de TU Delft. TNO maakt de technologie vervolgens klaar voor de markt (stap vier tot zes).
In de oude wereld vergt elke trede hoger zo’n vier jaar, zegt De Graaff. Die tijd is er niet. Om de ontwikkeling te versnellen werken onderzoekers uit diverse stadia samen. De Graaff: ‘Niemand kan dit hele traject alleen doen. Ook vanwege de urgentie moet het onderzoek parallel gebeuren.’
De laatste twee stappen – echte chemische fabrieken bouwen – moet de industrie zelf doen. Maar dan is de rol voor TNO en de TU Delft nog niet uitgespeeld, denkt De Graaff. Hij ziet voor zich hoe een compleet nieuwe industrie ontstaat, die deze installaties ontwikkelt en produceert. Zeg maar de krakers en fornuizen van nu, maar dan elektrisch. ‘Vergelijkbaar met ASML. Nederland heeft een kleine chipindustrie, maar is met ASML wereldwijd marktleider op het gebied van machines die chips produceren. We hebben op elektrochemisch gebied een voorsprong, als we dit goed spelen, liggen er kansen.’
De industrie
‘Als we onze levensstandaard willen behouden en andere werelddelen ook welvarender worden, is elektrificatie van de chemie van cruciaal belang’, zegt hoogleraar Van der Schaaf. Het kan, zegt hij: er is wereldwijd in potentie genoeg duurzame energie beschikbaar om al deze processen te vergroenen. Van der Schaaf denkt dat het verstandig is eerst de energietak van de chemie aan te pakken, omdat daar veruit de grootste CO2-intensiteit zit.
Dit gebeurt ook: rond 2030 moet een eerste pilotfabriek in de Botlek verschijnen. Daar zullen eerst drie duurzame grondstoffen worden gemaakt waar veel vraag naar is: methanol, ethyleen en kerosine. Afnemers kunnen die gebruiken in hun bestaande thermochemische installaties. De industrie kan dus zelf kiezen welke route voor haar het interessantst is, zegt De Graaff.
Het is zelfs mogelijk dat de basisgrondstoffen worden geproduceerd in landen met veel duurzame energie, om ze van daaruit te transporteren naar Rotterdam en er daar nuttige producten van maken. De eerste plannen zijn er al: onlangs kondigde tankopslagbedrijf Vopak aan dat het in de haven installaties wil bouwen voor opslag van duurzaam geproduceerde ammoniak, een potentieel belangrijke energiedrager.
Olievrije chemie
Als olie niet langer nodig is, zal het aanzien van de Rotterdamse haven mogelijk veranderen, zegt hoogleraar Van der Schaaf. Stel, zegt hij, dat in de toekomst de industrie wordt aangesloten op de waterstofbackbone, een grote pijpleiding die groene waterstof transporteert van de kust het land in, of vanuit Noord-Afrika naar Europa. ‘Dan is destillatie van olie, zoals we die nu kennen, misschien overbodig.’
Omdat brandstoffen gemaakt op basis van waterstoffen ook letterlijk veel schoner zijn, zijn ontzwavelingsinstallaties niet meer nodig. De hele keten verandert, zegt de hoogleraar. Dat is een uitdaging voor de petrochemische industrie, die zelfs nuttig gebruik weet te maken van afvalproducten als teer (‘moeten we wel een alternatief vinden voor asfalt’) en stookolie (‘het ultieme afvalputje’).
Mogelijk zal een deel van de industrie verkassen naar landen met veel duurzame energie en worden de producten vervolgens per schip naar Rotterdam vervoerd. Of dit gebeurt en in welk tempo, is onbekend. Maar alle processen om de chemische industrie te verduurzamen liggen op de plank, zegt Van der Schaaf. Alleen zijn de investeringen enorm. ‘De kosten zijn zo immens dat je in deze eerste fase risicomijdend gedrag ziet bij bedrijven. Niemand wil op het verkeerde paard wedden.’ Daar moet de overheid bijspringen, bijvoorbeeld met subsidies afkomstig van de CO2-taks, denkt hij.
Als de ontwikkeling doorzet, zal het aanzien van de haven van Rotterdam de komende decennia veranderen. Of in het voorjaar van 2050 ouders met jonge kinderen zullen wandelen in het lommerrijke havenpark Pernis – niemand die het weet. Maar, vinden de onderzoekers, het is een mooi beeld om naar te streven.
MEESURFEN OP DE GROENE GOLVEN
Nog een verschil tussen oud en nieuw: de oude petrochemische industrie kent maar twee standen: aan en uit. En het liefst aan, 24 uur per dag, 365 dagen per jaar. Dan draaien deze installaties het meest efficiënt. Maar als elektriciteit straks de belangrijkste energiebron is, zullen er schommelingen zijn in het aanbod. Soms is er veel groene stroom en soms weinig. Bij ‘veel’ is elektriciteit goedkoop, bij weinig duur. Elektrische installaties kunnen makkelijker meebewegen op de energiegolven. ‘We kijken naar de rol van een fluctuerend stroomaanbod’, zegt Van Ommen. Door met de zogenoemde procesintensiteit te spelen, kun je optimaal gebruikmaken van goedkope stroomoverschotten, terwijl in tijden van krapte en hoge prijzen, de knop omlaag gaat. ‘Zo maak je je energieverbruik onderdeel van het verdienmodel’, aldus de onderzoeker.
https://www.volkskrant.nl/nieuws-achtergrond/chemische-industrie-zonder-olie-kan-dat-in-delft-wordt-gewerkt-aan-de-groene-toekomst-van-pernis~bee814a9/
https://www.telegraaf.nl/nieuws/1344503146/i-jsbeer-gespot-zeer-zuidelijk-in-canada
Is dit geen teken van afkoeling :-P ?
Een update over nieuwste typen kernenergie en reactors: Veiliger, schoner, mobieler, kleiner, modulair, schaalbaarder oplossingen als alternatief voor een voorspelbaar mislukte ‘hernieuwbare’ energie-/ elektriciteitstransitie.
https://www.youtube.com/watch?v=BrN_SRzsEF4
Voor de wakkeren onder ons, Thierry Baudet en Karel van Wolferen, 29-04-2022
https://youtu.be/YQl3yw9bnIw
De Grutto, onze nationale natuur activistische geheiligde mascotte en natuurbeschermingstroeteldier?
Wat krijgen we nou? Onze nationale vogel is in Senegal een rover. We zien een 24-jarige boerin die haar best doet rijst te planten om haar acht kinderen te eten te geven. Maar zodra zij na gedane arbeid huiswaarts keert, komen de grutto’s tevoorschijn. Ze duiken als sprinkhanen op haar zaad. Als jongens met katapulten de vogels proberen te verjagen, denk je toch even aan die 70 miljoen euro die onze overheid tot 2027 steekt in de bescherming van de grutto en andere weidevogels.
https://www.ad.nl/klimaat/de-grutto-bloeide-op-dankzij-nederlanders-en-wordt-dankzij-ons-ook-weer-verdreven~a269e9e7
De wereld heeft juist méér stikstofuitstoot nodig!
Science:: ‘Evidence, causes, and consequences of declining nitrogen availability in terrestrial ecosystems’ oftewel ‘De wereld heeft juist méér stikstofuitstoot nodig’
Dat was de boodschap van een uitgebreid overzicht dat deze maand in vakblad Science stond, een boodschap waarover Nederlandse ecologen liever preuts hadden gezwegen. ‘Het wordt vast misbruikt,’ zei ecoloog Wieger Wamelink van Wageningen Environmental Research in weekblad Bionieuws, hoewel hij er inhoudelijk weinig of niets op af kon dingen. Om de schade te beperken begon Bionieuws z’n nieuwsbericht met de zin ‘Stikstof overspoelt de wereld’, wat dus volledig in strijd is met wat dit overzicht in Science laat zien.
Meer CO2, grotere vraag naar stikstof:
De voornaamste reden lijkt te zijn, dat de natuur een grotere behoefte heeft aan stikstof, en dat komt weer door de extra CO2 in de lucht en de opwarming van het klimaat. Er zit nu anderhalf keer zo veel CO2 in de lucht als een eeuw geleden, wat voor planten altijd een zeer schaarse, en nu iets minder schaarse voedingsstof was.
Samen met het warmere weer heeft dit gezorgd voor een spontane groeispurt van de natuur op aarde waardoor die nu dertig procent meer biomassa produceert dan een eeuw geleden. Dit lijkt ook mede de oorzaak van de goede landbouwoogsten in de afgelopen decennia. Dat is goed voor mens en natuur, maar het vreet niet alleen CO2, maar ook stikstof.
Verder lezen: https://www.wyniasweek.nl/de-wereld-heeft-juist-meer-stikstofuitstoot-nodig/
Ned Nikolov & Karl Zeller: Exact Calculations of Climate Sensitivities Reveal the True Cause of Recent Warming
Posted: May 2, 2022 by tallbloke
I’m delighted Ned Nikolov and Karl Zeller have chosen the Talkshop as the venue for the publication of this new open peer review paper on climate sensitivity. Scientific advance at the cutting edge has always been the most important aim of this blog, and I think this paper truly is an advance in our understanding of the climate system and the factors which support and modulate surface temperature on Earth and other rocky planets.
The paper is mathematically rigorous, but is also accessible to everyone, thanks to Ned and Karl’s exemplary effort to fully explain their concepts and definitions in terms which can be understood by any interested reader who has some familiarity with the climate debate. Building on the bedrock of their 2014 and 2017 papers, this new work extends the applicability and validates the postulates of those previous papers by examining the causes of variability in planetary surface temperature and incorporating the previous findings in quantifying and deriving equations to model them. They find that Earth is sensitive to changes in cloud cover, which affects the amount of solar shortwave radiation reaching the surface, but not very sensitive to changes in Total Solar Irradiance arriving at the top of the atmosphere. They also find that the sensitivity to changes in CO2 levels has been heavily overestimated by current climate models. They show that a doubling of atmospheric CO2 concentration from 280 ppm to 560 ppm will cause an undetectable global warming of 0.004K.
https://tallbloke.wordpress.com/2022/05/02/ned-nikolov-karl-zeller-exact-calculations-of-climate-sensitivities-reveal-the-true-cause-of-recent-warming/
Eerst hadden klimaat en COVID-19. COVID-19 was ideale catalisator voor CO2-klimaatbeleid. https://unric.org/nl/klimaatveranderingen-en-covid-19-een-dubbele-schok/
Daarna kregen we Oekraïne. Oekraïne. Is de gestempeld de ideale catalisator voor CO2-klimaatbeleid. h ttps://www.ad.nl/opinie/russische-invasie-van-oekraine-onderstreept-noodzaak-radicaal-ander-klimaatbeleid~a127b67d/
De ideologische en politieke realiteitszin is zeer laag: nieuwe gasboringen in Nederland. Er zijn 240 gasvelden, NAM heeft voor 175 kleine gasvelden een winvergunning: de minister geeft echter geen toestemming. Hoelang nog vol te houden met de kop in het waddenzand gestoken.
h ttps://www.nam.nl/gas-en-olie/aardgas-uit-kleine-velden.html
Wederom blatende journalistieke onzin over een een nieuw ‘klimaatbeleid’ nodig.
We hebben een nieuw energiebeleid nodig met nieuwe kernenergie en nieuwe gaswinning op Nederlands territorium.
https://www.ad.nl/opinie/russische-invasie-van-oekraine-onderstreept-noodzaak-radicaal-ander-klimaatbeleid~a127b67d/
EV-land Noorwegen wil mensen nu weer uit de elektrische auto halen: ‘van nul-CO2-uitstoot naar nul auto’s.
https://topgear.nl/autonieuws/ev-land-noorwegen-wil-mensen-nu-weer-uit-de-elektrische-auto-halen/
https://www.telegraaf.nl/nieuws/1999055043/timmermans-meer-biomassa-om-russisch-gas-te-vervangen
Timmermans zou niet hebben misstaan bij Jiskefet.
Zonnepanelen vallen massaal uit bij te veel opbrengst!
Zeker 75.000 huishoudens met zonnepanelen op het dak kunnen regelmatig hun opgewekte zonnestroom niet terugleveren. Er is dan zó veel zonnestroom in de wijk dat de netspanning te hoog oploopt en het veiligheidssysteem de zonnepanelen uitschakelt.
https://www.ad.nl/binnenland/zonnepanelen-vallen-massaal-uit-bij-te-veel-opbrengst~aa53ff3a/
Huidige politieke aankondiging van verplichting van (hybride) warmtepompen in 2026 in Nederland is een politieke luchtballon. Realiteitszin ontbreekt geheel.
Hybride warmtepompen verwarmen woning pas voldoende op voorwaarde van type A woningisolatie. 80% van de woningen zijn van het type D isolatiewaarse.
De kosten van isolatie verbetering van D naar A belopen op gemiddeld 40.000 € per woning.
Het AD vandaag:
Een hybride warmtepomp, die vanaf 2026 de facto verplicht wordt, gebruikt de warmte van de buitenlucht om het cv-water te verwarmen, als een soort omgekeerde koelkast. Dat gebeurt elektrisch. De cv-ketel is alleen nog nodig voor warm tapwater of als het buiten echt stevig vriest. De voordelen: minder CO2-uitstoot, dus goed voor het klimaat, én een forse besparing op de energierekening. De warmtepomp maakt van 2,2 kWh evenveel warmte als 1 kuub gas, maar dat is grosso modo wel één euro goedkoper. Wie 1000 kuub gas bespaart, bespaart dus 1000 euro. De investering van vijf mille of meer is op een verwachte levensduur van vijftien jaar dubbel en dwars terug te verdienen.
De terugverdientijd van de (hybride) warmtepomp voor verwarming van de woning is dus valse voorstelling van zaken in het AD. Het is vooral propaganda voor de installatie sector
Advies: negeren warmtepomp tot betere warmte prestaties technisch beschikbaar komen voor warmte centrales in woningen met type D woningisolatie.
https://www.ad.nl/wonen/warmtepomp-wordt-kleiner-en-minder-lelijk~a2342266/
De AIVD mag niet zomaar uit de school klappen, Simon Rozendaal wel!
Simon Rozendaal 16 mei 2022: Milieubeweging, een van ‘Poetins nuttige idioten’
In diverse media verschenen berichten dat de milieubeweging geld uit Rusland zou hebben ontvangen. Erg overtuigend is het niet, maar het is zonneklaar dat Greenpeace en consorten met hun verzet tegen kernenergie de Russen als leverancier van fossiele brandstoffen van dienst zijn geweest. In die zin behoort de milieubeweging tot ‘Poetin’s nuttige idioten’, schrijft Simon Rozendaal.
Vladimir Poetin was halverwege de jaren tachtig werkzaam voor de Russische geheime dienst in Oost-Duitsland. In 2020 verscheen een boek (Putin’s People van Catherine Belton) waarin een voormalig lid van de Baader-Meinhof-groep vertelde dat Poetin de terroristen destijds met raad en daad terzijde stond, wetend dat hij zo het Westen kon ontwrichten.
Columniste (en oprichter van online-magazine Quilette) Claire Lehmann schrijft in The Australian dat de huidige Russische president dezelfde techniek hanteert bij de westerse milieubeweging. Ze verwijst naar het rapport The Bear in Sheep’s Clothing. Russia’s Government-Funded Organisations in the EU uit 2016. Daarin stelde het Wilfried Martens Centre for European Studies (een denktank van christen-democraten) dat de Russen minstens 82 miljoen euro subsidie gaven aan milieugroepen om de winning van schaliegas tegen te houden. Anders Fogh Rasmussen, de toenmalige secretaris-generaal van de NAVO, beweerde dit overigens al in 2014.
Er is meer. De Franse hoogleraar politieke wetenschappen Dominique Reynié stelde in een tv-interview dat Gazprom milieugroepen steunt in hun anti-nucleaire campagne en die groepen ministers leverden. Reynié noemde expliciet België, waar Tinne van der Straeten (Agalev, Groen) met de inzet van een geroepene probeert alle kerncentrales te sluiten. En de Duitse krant Die Welt beweert dat er achter de milieugroep Stiftung Klima- und Umweltschutz MV geld van het Russisch gasbedrijf schuilgaat.
De milieubeweging bewijst de Russen een dienst
Is dit overtuigend? Mwah. Meer suggesties dan harde bewijzen. Reynié komt daar niet mee en het rapport van het Wilfried Martens Centre baseert zich op anonieme bronnen. Eigenlijk zouden researchjournalisten van Follow the Money of Investico hier eens achteraan moeten, maar ik vrees dat die meer interesse hebben in de vuile was van Shell dan in die van de milieubeweging.
Natuurlijk, ook bij Greenpeace en co zullen ze ontzet zijn over de weerzinwekkende oorlog in Oekraïne. Ik heb de autobiografie gelezen van Patrick Moore, Confessions of a Greenpeace Dropout, en weet waar de ‘peace’ uit Greenpeace voor staat: de oprichters waren fel tegen oorlog en kernproeven.
Of de milieubeweging door de Russen is gesteund, ja of nee, het is zonneklaar dat de milieubeweging met haar verzet tegen kernenergie de Russen van dienst is geweest. In die zin behoren de groenen evenzeer tot ‘Putin’s useful idiots’ als de politici (Thierry Baudet) die hem steunen in zijn gemopper op de almaar uitbreidende NAVO en het decadente Westen met zijn homohuwelijk en genderneutrale wc’s.
Poetin moet in zijn sas zijn met de milieubeweging. Je kunt veel van dit amalgaam van Hitler en Stalin zeggen, maar niet dat hij dom is. Zie de tv-interviews die de Amerikaanse filmregisseur Oliver Stone (Platoon, Wall Street) maakte (The Putin Interviews). Ook het informatieve boek van Hubert Smeets (De wraak van Poetin) – al uit 2014, chapeau! – bevestigt dat de man behoorlijk bij de pinken is.
Verder lezen achter abonnementsmuur van Elsevier;
https://www.ewmagazine.nl/kennis/opinie/2022/05/milieubeweging-een-van-poetins-nuttige-idioten-16760w/
CO2 and water vapor GHE (DLR) impacts aren’t independent forcings, as the “variance in the radiance in these channels is primarily controlled by temperature” and “atmospheric absorption is strongly saturated in these [CO2, WV] channels”.
https://www.arm.gov/publications/other/P012745.pdf