Zoals bericht stemde het Europese Parlement vorige week voor de ban op bijvangst in visserij, de ‘discardban’: zogenaamd om ‘overbevissing’ te be-eindigen. Vooralsnog is vooral de vismeelindustrie blij met de Brusselse ban.
Vis die anders na terugzetten overleefde, moet nu van de Brusselse bureaucratie dood op de wal worden gedumpt, voor verwerking tot diervoeding. Bijvangst wordt door de ‘discardban’ nu echt discard: dump.
Discardwijzer 2013 toetst nut en noodzaak aanlandingsplicht
De ban is een typische Brusselse maatregel die zowel ecologisch als economisch averechts kan werken. Zo blijkt 30 jaar Europees visserij- en milieubeleid zélf een belangrijke oorzaak van hoge bijvangsten. Dat blijkt uit de Discardwijzer 2013, die ik samenstelde voor de SWNM op basis van literatuuronderzoek en advies van internationale experts.
Een ban is alleen zinvol bij visserijen op soorten die na terugzetten niet overleven, een gegeven waar de Canadese bodemvisserij gebruik van maakt. Bij soorten die goed tegen dekbehandeling kunnen- én in visserijen waar die overlevingsproblemen van bijvangst al 30 jaar zijn opgelost- werkt de Brusselse ban averechts.
Je hoeft me niet te geloven
Ik geloof zelf ook niet zomaar iemand op zijn woord. Je kunt me controleren, de antwoorden toetsen op de 18 vragen die ik beantwoord en de ongeveer 60 voetnoten napluizen. Zoals eerder mijn onderzoekje over het Wereld Natuur Fonds, wil ik gewoon kijken: welk bewijs is er en hoe sterk staat dat. Dan kan je tot andere conclusies komen dan de mainstream, het van elkaar overschrijvende en milieubeweging-gezinde journalistieke establishment. De wijzer lijkt mij een goede bijdrage aan het debat over visserij en haar ecologische impact.
Ik kon mij een maand inlezen in de bijvangstmaterie, heb goede adviseurs/peers, loop alweer 2 jaar rond in het wereldje en krijg langzaam een beter beeld van visserij en het tienvoudige bemoeisegment rond visserij: er wordt in sommige landen meer verdiend aan het bemoeien met visserij dan de visserij zelf verdient. Momenteel wil ook de Wereldbank zich nog eens bemoeien met visserijbeleid. De Discardwijzer 2013 zal niet volmaakt zijn, en als er feitelijke fouten in staan hoor ik dat graag. Het is niet in mijn belang om feitelijk onjuiste informatie of eenzijdige overdrijving te verkopen. Ik hoef geen vis te verkopen, wel kan ik mij identificeren met enkele bezwaren die de sector uit naar (pseudo)wetenschap en NGO’s. Daar is gewoon veel bewijs voor.
-
Als ik al vooringenomen ben, dan is het omdat ik niet geloof in topdown opgelegd bureaucratisch (milieu)beleid dat ver van de praktijk af staat. Dat dient vooral beleidsmakers en overheidsuitbreiding, positieve uitzonderingen daargelaten. Wat telt is het resultaat in de praktijk en dat wordt bepaald door de sectoren die het moeten uitvoeren. Vaak is lastenverzwaring een prikkel tot vergrootschaliging, en eliminatie van goede wil.
De milieubeweging/NGO’s werken als overheidsverlengstuk in Europa die overheidsmacht versterken, zoals ook Bas Arts al vaststelde. Met angstcampagnes in media werken zij vaak topdown bureaucratisering in de hand, bemoeizucht van wereldvreemde ‘deskundigen’en lastenverzwaring. Het is een steeds wederkerend patroon bij lobby van groene fondsenwervende NGO’s dat Douglas en Wildavsky in 1983 al optekenden: steeds leidend tot een zelfbevestigend wereldbeeld.
Dus als conservatief liberaal ben je dan extra wantrouwig.
Met salarissen van minimaal bijna € 11.000 per maand netto (incl de minimale riante vergoedingen) kan je helemaal het idee krijgen dat je zo geweldig wordt “beloond” omdat je werkelijk briljante dingen doet.
Hetzelfde geldt op nationaal niveau, arrogante van zichzelf vervulde politici denken ook dat ze het allemaal goed weten terwijl ze allemaal zo verschrikkelijk ver van de praktijk af staan, dat als je ze over die praktijk vertelt, dat ze het zo ongelofelijk vinden klinken dat ze het niet geloven en teruggrijpen naar hun eigen realiteit.
Politici van zowel het Europarlement als ook politici van het Nationale parlement zijn volledig wereldvreemd geworden en ze zijn volledig de weg kwijt.
Dat wordt schrikken voor ze als “de realiteit” zijn stem doet gelden als het weer eens tijd is om te stemmen voor wat voor verkiezing dan ook!
Het internet vormt de gezamenlijke fact checkers in het nieuws. Internet fileert elke politieke drogreden, beoordeelt en ontmantelt elke “onwetenschappelijke claim”, binnen 24 uur. Internet is het medium van nu en in de toekomst. Het dient vrij te blijven van elke overheidsbeperkingen. Het zijn de “Bits of Freedom”. (https://www.bof.nl/).
Met huidige probleem in de wetenschappelijke waarheidsvinding zijn de gepolitiseerde NGO’s, Quango’s en hun Publieke Omroep outlets, die lippendienst plegen en aan het teugel lopen van hun gepolitiseerde subsidie-verstrekkers. Ze zijn per definitie onbetrouwbaar en ondemocratisch.
Op de lijst van ondemocratische regelingen / wetgevingen staan die vanuit Europa op een eerste / hoge plaats. Het ergste is als deze EU-wetgevingen op basis van onwetenschappelijke en feitelijk onjuiste informatie of eenzijdige overdrijving zijn gebaseerd.
TOch heb ik in mijn bronverwijzingen zelf een foutje ontdekt. Ik refereerde aan hugh’s fishfight, en dacht even dat het die Britse vissers waren die averechtse werking van quota aankaarten: die werden ook vermeld in ‘Scared to Death’van Richard North.
Het blijkt zo’n groene celebritykok te zijn die nu na de discardban weer een andere manier vindt om met de groene terreurbeweging werkende mensen lastig te vallen
http://www.seafoodsource.com/newsarticledetail.aspx?id=19535
Ga zo door Rypke, ik hoop dat er toch iemand in Brussel of den haag ‘wakker’wordt, en niet steeds de visserman overal de schuld van geeft. Wij(ik ben ook visserman)hebben toch niks aan een lege zee? Maar om ondermaatse vis aan te landen die normaal overleven zou,is toch van zotte? En waarom horen we Greenpeace en stichting de Noordzee niet? Je zou toch verwachten dat ze hier tegen zouden zijn?? Maar ze willen vanzelf de visserman van het water hebben . De boer en de visserman zijn altijd de boeman, die moeten weg uit Nederland. En maar kweekvis of ander dubieus voedsel uit het buitenland halen, voedselwaren met veel kilometers(luchtvervuiling)
@Cornelis: het doel van de milieubeweging is geen milieuverbetering maar ordinaire machtspolitiek en geldzucht. Dus geen wonder dat de dames en linkse metromannetjes van Stichting de Noordzee zich hier (schijnbaar) afzijdig houden. Sterker, zij zitten in de lobby voor de discardban met Oceana en al die deels met Amerikaans privaat geld omhoog gehouden hindermachten.
Het klinkt erg extreem maar is eigenlijk redelijk voor iedereen die vrij ondernemerschap, persoonlijke vrijheid en verantwoord beheer van natuurlijke hulpbronnen voorstaat: deze clubs dienen met alle mogelijke middelen bestreden te worden.
De Schotse vissers zijn hier verder in: die reageren proactief, vóór zo’n groene zelfkicker weer in media de visserij gaat belasteren
Dat is een stuk beter dan de laffe houding vanuit de Vissersbond, van ‘als we het negeren gaat het vanzelf over’.
Al zie je die zelfde lafheid bij VNO-NCW: daar durft men ook niet openlijk de bureaucratische overheid en groene hinderclubjes te bekritiseren. Maar als je het laat gebeuren weet je zeker dat het wurgkoord steeds strakker wordt aangetrokken
Bij de visserij zijn alleen eerder de gevolgen zichtbaar van decennia links beleid omdat jullie kwetsbaarder zijn, maar het zelfde mechanisme van lastenverzwaring, overregulering en bureaucratisering is hier aan debet
In zekere zin is de visserij een voorpost van wat het mkb te wachten staat, dat maakt jullie als beroepsgroep ook interessant