Het schijnt dat wij in een vrij land leven waar de slavernij is afgeschaft, maar waarom moeten wij bij geboorte dan worden geregistreerd (Regis betekent ‘heerser’: registreren maakt je chantabel) en hebben bedrijven dan afdelingen ‘menselijke voorraden’: Human Resources. Dat is werkend mensenvlees dat van 9 tot 5 inklokt na eerst met het gezicht op half 7 tussen de lotgenoten in de file te zitten. Mensen die dan dromen ‘ach, was/had ik maar’…. later als ik groot ben, je jeugdambitie, het wordt al bijna ‘later als ik dood ben’, als je dromen uitstelt of wanneer je zoals de meeste mensen gevangen zit in werk en gezin. Een substantieel deel zal dromen van een huis in Frankrijk, of een simpel leven in de natuur zonder gedoe. Maar eigenlijk begint de ellende dan, levend in die vrije natuur, pas goed. Want je moet toch ergens van eten. Dankzij mijn Mac kan ik uit de oude doos nu betere foto’s tonen die laten zien dat de mensen die in contact met de natuur werken eigenlijk…. ook vaak liever in een warm kantoor zouden zitten.
Op dit moment terwijl u kijkt en leest staan deze kokkelvissers, handbeugelaars met hun ballen in zeewater van 7 graden, terwijl de wind om ze heen huilt. Ze werken ook ’s nachts, afhankelijk van het getij, vandaar de naam getijdenslaaf. Voor de paella, maar je kunt op Schier ook kokkelsoep eten. Berelekker. Deze intensieve visserij (qua menselijke inspanning, na een kwartier geloof je het al wel) is nu de enige nog toegestane manier om ze uit de Wadplaten te halen. Een indringende Wadden-ervaring, ik stond zelf ook in mijn oliepak en vond het 1 van mijn meer indrukwekkende natuur-uitstapjes. Maar dan wel met de luxe in het achterhoofd dat ik als ervaringsconsument weer op ieder moment kon uitstappen. Het leven in de natuur is ook geen pretje. Wat zou u kiezen, kantoor of winderig Wad?
Daarom ben ik niet meer geregistreerd Rypke. De natuurlijke persoon weggegooid en ik verblijf als mens in mijn eigen microstaat en regelmatig in het “buiten-land”. Slavernij is nooit weggeweest, het is alleen in een ander jasje gegoten en men indoctrineert het als democratie.
De handkokkellaars hebben een zwaar beroep. Van modern innovatief duurzaam vissen, om in de oogsttijd slechts enkele weken per jaar voldoende kokkels voor de consumptiemarkt binnen te halen, terug naar de middeleeuwen met een hark het hele jaar ploeteren en je lichaam in sneltreinvaart slopen. Oh wat zijn we toch duurzaam en innovatief bezig in Nederland. Met speciale dank aan de stichting wilde kokkels.
Zoiets als boeren die weer met de hand moeten melken en met een paard het land ploegen.
Best wel idyllische plaatjes.
Ik heb er een liedje van gemaakt :)
https://www.youtube.com/watch?v=k3Aa74gJf9s
Perfect samengevat in dit lied hoe het geld uit het niets creëren systeem van bankiers werkt met als gevolg wereldwijde geld-slavernij voor landen tot aan de hypotheek voor een huis van de particulier.
Aansprekend verhaal!
Nils ik zou willen dat ik kon zijn zoals jij maar daar heb ik de middelen helaas niet voor maar voor jou….chapeau !!
Het is geen financiële kwestie. Meer info: http://losethename.com/ . Wij zijn nu bezig met een groep vrije ondernemers (allen zat van het slavernij systeem waarin wij gevangen zaten) dit meer gestalte te geven.
Leven van de natuur is in Nederland al bijna niet meer mogelijk, je hebt zo’n enorm achterland nodig om je voedsel bij elkaar te scharrelen dat het echt lastig wordt.
Ik heb jaren geleden drie weken, met drie anderen, als jagers-verzamelaars geleefd in de Biesbosch. Dat was in september, de meest ideale tijd om zoiets te gaan doen. Achttien kilootjes afgevallen, echter kerngezond, ik kon ze blijkbaar wel missen.
Oktober was misschien nog gelukt, november…. mwa…in december waren we waarschijnlijk dood geweest…
Het was een harde leerschool, maar de dag nadat we terug waren gekeerd in de bewoonde wereld, bokbiertje, warm bad, lamskoteletjes, sigaartje etc… stond ik ’s ochtend vroeg over de akkers uit te kijken… en huilde opeens als een kind… ik wilde terug. Tja…voor mij betekende het dus geen ellende.