Emmanuel Macron. Foto Shutterstock.

Macron stelt voor dat de EU een “pauze” neemt voor meer milieubeleid.

Door Jo Nova.

De linkerkant van het politieke spectrum versplintert over klimaat en energie. De Groene Partij van Frankrijk noemt Macron onverantwoordelijk en beschuldigt hem van “klimaatontkenning” voor de zonde om te durven suggereren dat de EU al genoeg milieuregels heeft:

[Macron] benadrukte dat de EU, als het gaat om regelgeving, “voorloopt op de Amerikanen, de Chinezen en elke andere macht in de wereld”. Tijdens een toespraak op donderdag op het Elysée over hoe de Franse industrie nieuw leven kan worden ingeblazen, riep president Emmanuel Macron op tot “een Europese regelonderbreking”. “We hebben al veel milieuregels aangenomen op Europees niveau, meer dan in andere landen”, zei hij. “Nu zouden we ze moeten implementeren, geen nieuwe wijzigingen in de regels aanbrengen, anders verliezen we al onze [industriële] spelers.” — Politico.

Macron suggereerde niets zo radicaal als het feitelijk afschaffen van de groene wetgeving. Maar alleen al de suggestie om niet 100% toe te geven aan heilige groene doelen betekende dat het terugdringen van afvalligheid snel en hard was en een complete overdreven reactie:

Gavin Mortimer, The Spectator

“…van links is er alleen maar woede geweest. ‘Absoluut onverantwoord’ riep Groen parlementslid Sandrine Rousseau, die zei dat er niet minder milieuregels nodig waren: ‘Integendeel, we moeten ze verhogen.’

Haar partijgenoot Sandra Regol uitte die meest vernietigende beschuldiging aan het adres van Macron, die van ‘klimaatontkenning’, eraan toevoegend dat hij ‘Frankrijk terugvoerde naar de jaren tachtig’.

Deze citaten zijn met name zo giftig dat de rest van de media ze niet vermeldt. Immers, als Macron een “klimaatontkenner” is omdat hij niet volledig op de Green Express racet, zegt dat iets over de cultus van Groen. Laat de absurditeit domineren.

“Build Back Better” is ineens “Build Back Factories” geworden.

Macron probeert duidelijk de taal van de afgewezen arbeidersklasse te spreken (ook al doet hij er misschien niet veel aan om die waar te maken). Hij probeerde de groene kiezer niet het hof te maken. Geen wonder dat de Groenen verontwaardigd waren. Hij organiseerde maandag een evenement voor 200 buitenlandse bedrijfsleiders om investeringen aan te trekken en sprak zelfs met Elon Musk…

Macron belooft weer fabrieken te bouwen en de door pensioenprotesten geschokte Franse economie een boost te geven.

Terwijl Macron investeerders lokt om Frankrijk te helpen herindustrialiseren en de afhankelijkheid van Europa van China en de VS te verminderen, volgen demonstranten hem door het hele land en slaan op pannen om te protesteren tegen economisch onrecht en zijn leiderschap.

Meer dan 200 internationale bedrijfsleiders worden maandag verwacht op het Choose France-evenement in het paleis van Versailles om buitenlandse investeringen te promoten.

Elon Musk was een verrassende bezoeker, hij ontmoette Macron voor het eerst in het Elysee met discussies over “aanzienlijke vooruitgang in de sectoren elektrische voertuigen en energie”, evenals digitale regelgeving, tweette de president. ABC News (US)

Verreweg het meest interessante artikel was van Gavin Mortimer van The Spectator:

Neemt Macron eindelijk stelling tegen de cultus van Net Zero?

Ook het uiterst linkse France Insoumise was verontwaardigd. ‘Het is niet alsof er een [klimaat] noodsituatie is’, tweette een sardonische Damien Maudet. Een van de EP-leden van de partij, Manon Aubry, donderde dat Macron ‘nu woord voor woord dezelfde retoriek gebruikt als Europees rechts en extreemrechts, die de uitvoering van de rest van het Europese klimaatpakket om zeep willen helpen’.

Het is bijna alsof democratie er nog steeds toe doet in Frankrijk? Macron lijkt bang te zijn dat hij kiezers verliest en dat de Franse verkiezingen de recente ommekeer in Nederland zouden kunnen volgen, waar de BBB uit het niets opdook om een verbazingwekkende 23% van de stemmen te winnen:

Terwijl de CGT en de Franse socialisten aanhangers verliezen, trekt Marine Le Pen aanhangers aan, waaronder veel arbeiders die ooit links hebben gestemd. Haar vader, Jean-Marie Le Pen, richtte in 1972 het Front National op en groeide uit van een marginale partij tot een partij die de tweede ronde van de presidentsverkiezingen van 2002 bereikte door vast te houden aan de twee zorgen van de arbeidersklasse: immigratie en deïndustrialisatie.

Ditzelfde gevoel van wrok was de oorzaak van het succes in april van de nieuw gevormde Boerenburgerbeweging bij de Nederlandse regionale verkiezingen. Zoals Eva Vlaardingerbroek in The Spectator schreef, had de beweging ingespeeld op het ‘grotere conflict tussen de autoritaire groene agenda die door onze regering wordt gepusht en de zwijgende meerderheid die alles betaalt’.

De waarheid is dat Net Zero een burgerlijke sekte is geworden en dat hun egocentrische dominantie te lang is getolereerd.

Zoals de gele hesjes tegen de milieulobby zeiden toen ze in 2018 de straat op gingen om te protesteren tegen een groene brandstoftaks: ‘Jij praat over het einde van de wereld terwijl wij het hebben over het einde van de maand.’

Jaren van protesten hebben Macron een soort uitgestelde pijn bezorgd, waardoor hij nog meer onder druk is komen te staan om terug te keren naar de realiteit:

Kredietbeoordelaar Fitch verlaagde vorige maand de kredietrating van Frankrijk, daarbij verwijzend naar de protestbeweging. “Politieke impasse en (soms gewelddadige) sociale bewegingen vormen een risico voor de hervormingsagenda van Macron”, schreef het bureau. –– ABC News VS

Maar vergis je niet, vorige week gaf Macron belastingverminderingen aan alle modieuze groene doelen:

Het volgt op een reeks stimulansen die Macron vorige week heeft aangekondigd om innovatieve industrieën en de overgang naar groenere technologie te ondersteunen. Ze omvatten belastingverminderingen op gebieden als de productie van batterijen, elektrische auto’s, waterstof en windenergie, evenals versnelde vergunningverlening voor industriële projecten. – Business Standard.

Jo Nova.

Dus het nieuwe gesprek over een pauze is een goede maar kleine stap. Het is slechts een vertraging in de race naar de Groene Hel, maar misschien is het momentum aan het verschuiven?

Meer bemoedigend dan wat dan ook is dat Macron zich lijkt te interesseren voor wat de Franse kiezers denken.

We zijn eraan gewend dat dat voor de gevestigde partijen in Frankrijk niet zo belangrijk is – misschien hebben de recente Nederlandse verkiezingen Macron wakker geschud?

***

Bron hier.

***