Door Friends of Science.

In Groot-Brittannië, Zweden en Duitsland maken regeringen hun draai wat betreft het strenge NetZero-beleid, terwijl de belastingbetalers aandringen op verlichting, zegt Friends of Science Society. Nu beleidsmakers en het publiek begrijpen dat een ongeloofwaardig scenario (RCP8.5) de angst voor een klimaatcrisis heeft aangewakkerd, maar nu is afgewezen, voelen mensen zich verlost van hun ecologische zorgen, wetende dat ‘we WEL tijd hebben.’

Zoals gerapporteerd door Politico, 26 september 2023, is de toenemende onvrede onder kiezers een slechte voorbode voor de EU Green Deal, zegt Friends of Science. De Sunak-regering in Groot-Brittannië maakt een draai in het klimaatbeleid, zoals gerapporteerd door [The Guardian, 21 september 2023].

Politico meldde op 7 september 2023 dat het Duitse verbod op gasboilers de coalitieregering van Olaf Scholz bijna fataal werd, maar met duizelingwekkende implementatiekosten voor consumenten zeggen de mensen ‘nee’.

Zweden, lange tijd het bolwerk van klimaatneutraliteit en de thuisbasis van Greta Thunberg, heeft in juni zijn beleid van 100% hernieuwbare energie opgegeven, zoals gerapporteerd door de Western Standard, en heeft daarmee de deur geopend voor meer kernenergie.

Zoals de populaire substackDoomberg” opmerkt in “The Great Backpedaling is Upon Us” gingen veel mensen mee met de klimaatalarmisten om onderlinge onenigheid te voorkomen. Deze groep is zich nu bewust van de Grote Leugen die door klimaatalarmisten wordt verkondigd – dat we ons gebruik van fossiele brandstoffen radicaal kunnen verminderen zonder onze levensstijl substantieel te beïnvloeden.

Het was geen probleem om dergelijke veronderstellingen te aanvaarden toen de energie overvloedig was en de rente schommelde rond de nul procent, maar toen de energiecrisis toesloeg en de inflatiedruk toenam, zorgden de eerste gevolgen van de prijsstijgingen van fossiele brandstoffen ervoor dat velen zich stilletjes afvroegen wat hen precies boven het hoofd hing.

Deze groep is zich nu bewust van de Grote Leugen die door klimaatalarmisten wordt verkondigd dat we ons gebruik van fossiele brandstoffen radicaal kunnen verminderen zonder onze levensstijl substantieel te beïnvloeden.

Een nieuwe documentaire gepresenteerd door Kim Monson, getiteld ‘A Climate Conversation, geeft kijkers een rustig en genuanceerd inzicht in de klimaatwetenschap en een duidelijk inzicht in de verbazingwekkende kosten van de voorgestelde NetZero-klimaatbeleidsmaatregelen. In de documentaire ziet men Gregory Wrightstone van de CO2 Coalition, auteur en energie-expert Ronald Stein, James Taylor van het Heartland Institute en Ken Gregory van de Friends of Science Society. De film is bedacht door Walter Johnson uit Lakewood, Colorado.

Prof. Jessica Weinkle meldt dat haar klimaatalarm, dat ze al sinds haar kindertijd had, verdween toen ze meer leerde over de nuances van de klimaatwetenschap en de samenvloeiing van wetenschap en politiek. In haar substackConflicted merkt ze op dat groepen psychologen neigen naar de bevestiging van eco-angst als een ‘gezond antwoord op de klimaatcrisis’ – maar er is geen klimaatcrisis.

Weinkle heeft scherpe kritiek op de American Psychological Association (APA) omdat zij klimaatcrisispropagandisten en achterkamertjesfinanciers van klimaatangstcampagnes zijn geworden.

Ze schrijft:

“Klimaatdesinformatiecampagnes ondermijnen het menselijk welzijn, vooral onder kinderen, en dit gebeurt in het nastreven van politiek en financieel gewin door belangengroepen.”

Roger Pielke, Jr., schrijft in “The Honest Broker” dat de nieuwe klimaatrealiteit er een is waarin de toekomst niet zo somber is, maar dat dit nog steeds geen voorpaginanieuws heeft gehaald.

“Ondanks de groeiende erkenning dat onze collectieve opvattingen over de toekomst snel en dramatisch zijn veranderd, heeft deze verandering in perspectief – een positieve en bemoedigende bovendien – nog geen rol gespeeld in beleids-, media- of wetenschappelijke discussies over het klimaat.”

Pielke Jr. en collega Justin Ritchie legden het feit bloot dat het geclaimde ‘business-as-usual‘-scenario (Representative Concentration Pathway – RCP 8.5*) eigenlijk onwaarschijnlijk was en nooit bedoeld was om te worden gebruikt voor beleidsplanning. Hun peer-reviewed artikel uit februari 2021 is getiteld “Het beeld van onze klimaattoekomst vervormen: het misbruik en misbruik van klimaattrajecten en -scenario’s.”

Robert Lyman, energie-econoom, heeft het feit blootgelegd dat het door de Canadese belastinggeld gefinancierde ‘ClimateData.ca‘ misleidend is, juist vanwege het misbruik van RCP8.5.

“ClimateData.ca vertrouwt expliciet op de modellen en scenario’s van het IPCC. Het citeert specifiek RCP8.5 als basis voor zijn projecties. Met andere woorden, het houdt de mythe in stand dat het ergste geval het meest waarschijnlijke geval is.”

Wanneer RCP 8.5 uit het klimaatdebat wordt gehaald, is het duidelijk dat er geen sprake is van een klimaatcrisis en ook niet van een klimaatnoodtoestand, zegt Friends of Science Society, in navolging van de woorden van het inmiddels 1800 leden tellende CLINTEL Climate Intelligence Network. Zij stellen: “Er is geen klimaatnoodsituatie.” We hebben wel tijd, zegt Friends of Science.

CLINTEL heeft een aangetekende brief gestuurd naar voorzitter Jim Skea van het Intergouvernementeel Panel over Klimaatverandering (IPCC) met het verzoek om een open discussie tussen CLINTEL- en IPCC-wetenschappers op te zetten. Zij wijzen erop dat drie nieuwe, door vakgenoten beoordeelde artikelen aantonen dat de meeste opwarming natuurlijk is.

In de brief staat:

“Kortom, de CERES-wetenschappers zijn met een zeer belangrijke conclusie gekomen: ‘De door het IPCC gekozen schattingen van de veranderingen in de zonneactiviteit (“total solar irradiance” of kortweg TSI) vertegenwoordigden slechts een kleine subset van de schattingen van de wetenschappelijke gemeenschap. Verschillende schattingen van de TSI die het IPCC in hun analyse had verwaarloosd, suggereren dat het grootste deel van de opwarming sinds de 19e eeuw natuurlijk zou kunnen zijn – vooral uit de niet-verstedelijkte gegevens, die steeds meer worden beïnvloed door het bekende ‘hitte-eilandeffect’.”

Dit is goed nieuws, zegt Friends of Science Society. Onze kinderen mogen niet lijden onder ecologische zorgen en angst; klimaatverandering is net zo natuurlijk als het leven zelf en we moeten ons aanpassen.

***

Over de Friends of Science Society

De Friends of Science Society is een onafhankelijke groep van aard-, atmosferische en zonnewetenschappers, ingenieurs en burgers die haar 21e jaar viert in het aanbieden van inzichten in de klimaatwetenschap. Na een grondige beoordeling van een breed spectrum aan literatuur over klimaatverandering is Friends of Science Society tot de conclusie gekomen dat de zon de belangrijkste aanjager is van klimaatverandering, en niet koolstofdioxide (CO2).

***

Bron hier.

***