Journalisten putten aarde wéér sneller uit dit jaar

De ecologische voetafdruk is onzin, en daar zijn journalisten gek op

Ieder jaar putten journalisten de aarde weer sneller uit, zo blijkt vanochtend uit mijn baken in angst op milieugebied de Leeuwarder Courant met het bericht ‘Aarde raakt elk jaar iets sneller op’. Dat wil zeggen, volgens de wetenschappelijk onzinnige ecologische voetafdruk is de aarde aan haar einde toe. Fotootje er bij van een zielig regenwoud op apegapen. Omdat alle kranten óf maar een persbericht overschrijven, óf van elkaar kun je er prat op gaan dat alle oud papier en misschien de NOS vandaag met een vergelijkbare boodschap komt.

De marketeers van de Ecological Footprint en hun Global Footprint Network vieren ieder jaar iets eerder ‘earth overshoot day’: de dag dat volgens HUN REKENMETHODE(beste journaille, dat is dus niet voor het eggie) de aarde ‘op’ zou zijn. Je kunt de klok er dus niet op gelijk zetten, vorig jaar was het ietsje eerder. Je weet alleen dát journalisten er ieder jaar weer graag intuinen, omdat het wel dramatisch klinkt, binnen het politiek correcte dogma van ‘de mens is slecht voor het milieu’valt en de voetafdruk een academisch sausje heeft. Zodra iets van wetenschappers lijkt te komen, raken journalisten zo onder de indruk dat ze hun hersens uitzetten. Terwijl er op academisch niveau meer onzin wordt verkocht dan LTS-niveau, waarbij we ‘onzin’ definiëren als ‘dat wat in de praktijk, in het echt niet werkt/bestaat/waar is’. Elk jaar zetten wij dat dan weer recht, met een lichte ondertoon van ergernis.

Enige variatie: andere WNF PR-medewerker…
De enige variatie in het (pers)bericht van dit jaar is dat ze blijkbaar een ander personeelslid bij het altijd zo integere en de natuur beschermende Wereldnatuurfonds hebben aangenomen die de boodschap er inwrijft bij gewillig journaille. Dylan van de Gruijl, die had ik nog niet eerder vrij zien leeglopen in een krantenkolom, eerdere jaren hadden ze nog Natasja Oerlemans. Is die nu met zwangerschapsverlof?

Ook herhaalt het zelfde feest met de usual suspects zich op twitter. Marianne Thieme ventileert ongetwijfeld weer haar moedergevoelens over Moeder Aarde, ze zal het vandaag vast wéér doen met enkele geestverwanten.

Spoedcollege ecologische voetafdruk voor journalisten en andere goedgelovige mensen.
Je hoeft maar één simpele vraag te stellen, waarmee de Ecologische Voetafdruk omvalt: kloppen de aannames achter hun rekenmethode? Of ‘hoe komen ze er bij dat grondstoffen ‘op’zijn: welke grondstoffen? Turf? De rekenmethode van de voetafdruk neemt aan dat alle CO2 (fossiel energieverbruik) die mensen uitstoten gecompenseerd moet worden met de meest ruimte-intensieve manier: bomenplant. Zo krijg je ieder jaar de aarde iets eerder vol met fictieve compensatiebomen.

Maar stel dan de vraag: waarom zou je
a. beslist alle CO2 moeten wegwerken (zonder daarbij met het fertilisatie-effect rekening te houden)
b. en dan ook nog op de meest omslachtige manier? En lees mijn artikel over de voetafdruk ook nog maar eens in EOS ‘Eén aarde volstaat’, waarin ik de wetenschappers citeer die de voetafdruk roosteren: mijn artikel trok toen veel media-aandacht, ik was de eerste journalist die het naar buiten bracht: verdacht natuurlijk omdat ik ‘die klimaatscepticus’ben, zo reageerde het Vlaamse linkse sufferdje ‘de Morgen’. Bij veel journalisten is ‘politiek correct’ het zelfde als waar, en politiek incorrect onwaar.

Het excuus is verder steeds dat de voetafdruk zo’n communicatief goed ding is, maar wat is er zo goed aan het verkopen van onzin, die de aandacht en intellectuele energie afleidt van oplosbare zaken?

Uitkomst van de rekenmethode van de voetafdruk is dat door oorlog verscheurde woestijnstaten als Afghanistan en de Palestijnse gebieden ‘goed voor de aarde’ zijn. Omdat ze geen economie meer hebben, terwijl je als klein land nog zulke milieuvriendelijke techniek kunt ontwikkelen maar dankzij hoger energieverbruik (= een draaiende economie) en klein oppervlak onderaan blijft bungelen. De ecologische voetafdruk is kortom geen graadmeter voor ecologisch welzijn, maar een graadmeter die achterlijkheid en onderontwikkeling verheerlijkt. Voor sommige mensen zijn achterlijkheid en milieuvriendelijkheid het zelfde ding. Het is niet mijn ding, als je dan als laatste nog mijn mening zou willen weten.