Waarom Griekenland niet uit de euro mag (tenzij….)

 

Aanpak Tsipras en Varoufakis toonbeeld van goed staatsmanschap

Inderdaad, ik neem het op voor de Griekse leiders. Als enige leiders van Europa komen ze op voor de werkelijke belangen van hun volk. Rutte en Dijsselbloem zouden er een voorbeeld aan moeten nemen.

Er is van alles mis met Griekenland, maar daar is alleen op lange termijn en met kleine stapjes iets aan te veranderen, en daar gaat de huidige crisis ook helemaal niet over. Op dit moment slepen de heren er alles uit wat kan, om hun failliete volk de allerergste ellende te besparen. En van niemand in Griekenland is een hardere aanpak van de zich misdragende rijken (artsen, bestuurders, staatsleveranciers, topambtenaren) te verwachten dan van hun partij Syriza. En daar moet het herstel mee beginnen: het uitbannen van de ongeschreven privileges van de rijken die gewetenloos corrupt hun zakken vullen zonder belasting te betalen, en van de schimmige corrupte wereld rond de politieke elite. Het aanpakken van de pensioenen en de fictieve overheidsbaantjes van ontelbare kleine Grieken is onmogelijk zonder nog dramatischer sociale gevolgen dan de huidige crisis al gebracht heeft, en zou de micro economie alleen maar verder het slop in helpen.

Niet erin en niet eruit
Als je naar de economische en sociale situatie kijkt had Griekenland (net als Italië) nooit in de euro muntunie mogen worden toegelaten, en zouden beiden er nu ook veel beter uit kunnen stappen. Dat is in ieders voordeel, met name in dat van henzelf. Immers, samen met Nederland en Duitsland in één muntunie maar met een lagere productiviteit en economische groei, worden ze kapotgeconcurreerd, tenzij ze elk jaar weer de lonen verlagen en de mensen in steeds grotere armoede storten, de zogenaamde interne devaluatie. Lees daarover mijn must-read blog over het kernprobleem van de Europese muntunie.

Maar Griekenland moest er om politieke reden in, en kan er voorlopig om politieke redenen niet uit. Dat is allang beslist. Zoals Vermeend onlangs ook openlijk zei dat er allang beslist was dat ze erin kwamen, lang voordat gekeken werd of ze aan de voorwaarden voldeden. Het liegen over de economische cijfers werd in alle openheid gedaan en elk Europees land wist ervan. De huidige verontwaardiging over het Griekse wangedag is dan ook extreem hypocriet.

Dit wordt de oplossing van de Griekse crisis
Ik doe maar weer eens een volstrekt ondeskundige voorspelling.

Helaas voor de Brusselse elite (en voor de Europese burgers!) hadden/hebben Varoufakis/Tsakalotos en Tsipras perfect in de gaten dat ze Merkel en Brussel tot voorbij het extreme kunnen chanteren, omdat een Grexit voor hen absoluut onbespreekbaar is. Lees de redenen hiervoor in de volgende paragraaf. Dat betekent sinds het aantreden van Syriza dat de EU door Griekenland tot op het bot zal worden uitgekleed, met een akkoord dat werkelijk zeer in het voordeel van de Grieken is:

– de facto kwijtschelding van alle schulden (bv. nu kwijtschelding van 25% en voor de rest geen rente en pas over 20 jaar beginnen met aflossen)

– de komende jaren voortdurende steun van tientallen miljarden euro’s per jaar om het land overeind te houden tot het op eigen benen kan staan (wat binnen de euro nooit mogelijk zal zijn, de steun zal elk jaar moeten toenemen)

– Griekenland doet een aantal beloftes die heel hard en afschrikwekkend overkomen, die Brussel nodig heeft om te voorkomen dat Italië, Spanje en Portugal eenzelfde behandeling gaan opeisen, maar die pas over jaren gaan spelen en waar ook niet op zal worden toegezien.

– er komen amper harde maatregelen die de bevolking op korte termijn zal voelen, zodat Syriza in eigen land de overwinning kan claimen.

Waarom Griekenland niet uit de euro mag….
Hoe komt het toch dat Merkel, Rutte en Dijsselbloem, nota bene de weldoeners van Griekenland, zich voortdurend grondig  door het slijk laten halen en laten schofferen door de hondsbrutale Griekse leiders? Waarom wordt elk “nu is het genoeg!”; “een nee betekent dat Griekenland uit de euro moet!”; “geen cent meer naar Griekenland!”; “als dit geen voorstellen zijn waarin ze volledig aan onze eisen voldoen is het voorbij!” telkens weer direct ingeslikt als de Grieken daar openlijk schijt aan hebben?
Omdat Merkel c.s. zich in een onmogelijke positie gemanoeuvreerd hebben:

 1. “Scheitert der Euro, dann scheitert Europa”: Merkels prestige
Door haar prestige volledig aan de euro op te hangen heeft Merkel het vertrouwen in de munt behoorlijk versterkt, maar wel een strop om haar nek gelegd. En Tsipras heeft nu het touw van die strop in zijn hand. Iemand sprak vorige week een topadviseur van Merkel en hoorde hem uit over een eventuele Grexit en de man wond zich steeds meer op: natuurlijk had Griekenland allang de euro moeten verlaten, maar “The Chansellor” wilde Griekenland er niet uitschoppen “for historical reasons”.

Mag ik weer eens verwijzen naar een vier jaar oud blog van me met profetische trekjes? In dit blog stel ik al dat Merkel nooit de veroorzaker van een Grexit zal willen zijn. Ook al weet ze dat de gevolgen van die keuze heel ernstig zullen zijn.

2. Brusselse Satudarah: onomkeerbaarheid van toetreding mag niet wegvallen
De Brusselse elite is doelbewust bezig om elke crisis en elke meevaller te gebruiken om steeds verder op te rukken naar een federale staat. Stapje voor stapje, telkens zo gauw ergens een millimeter ruimte is. Tot de bevolking het doorkrijgt, maar het allang te laat is om er nog iets tegen te doen. Zo werkt Brussel.

Die federale staat willen ze enerzijds omdat ze dat sowieso al altijd willen: lekker veel macht! Maar anderzijds omdat de huidige muntunie absoluut onhoudbaar is en we dus óf de euro moeten ontvlechten óf in een federale staat moeten opgaan. De bevolking van geen enkel land (behalve België) wil een federaal Europa, en ontvlechten met behulp van The Matheo Solution is ook veel beter voor Europa, maar het is slechter voor het prestige van de eurocraten, dus kiezen ze voor een federale staat.

Een van de tools om dit voor elkaar te krijgen is het opwerpen van een onneembare barrière voor vertrek uit  de organisatie. De euro mag alleen vooruit, nooit een stapje achteruit. Griekenland krijgt dan ook op dit moment te maken met disciplinerende maatregelen die vergelijkbaar zijn met de inmiddels bekende corrigerende acties binnen criminele motorclubs: “You can check in any time you want, but you can never leave!”
Het aandraaien van de bankschroeven door de banken en het financieel droog zetten van de toch al zo geteisterde bevolking in de week voor het referendum was een laatste poging tot intimidatie, maar ook die heeft (tot onverholen afschuw van Dijsselbloem!) zijn effect totaal gemist.

 

3. Syriza mag niet als winnaar uit de bus komen
In Spanje, Italië en Frankrijk zijn ook brutale, opstandige en zeer succesvolle euro-kritische partijen. Die mogen van Brussel niet door de afwikkeling van de Griekse perikelen de wind in de zeilen krijgen.

Dit maakt alles extreem gecompliceerd. Als je al weet dat je Griekenland toch nooit zult laten gaan, al zouden ze dat zelf (en terecht!) keihard willen, dan zou je er goed aan doen om het zo snel mogelijk buiten de schijnwerpers met ze te regelen. Maar helaas weten Varoufakis en Tsipras hoe chantabel de Brusselse kliek is, en zijn hun eisen zo extreem dat toegeven eraan nooit aan de andere zwakke landen te verkopen is. Die zullen dezelfde behandeling eisen. Als dit aspect niet meespeelde was de crisis allang beklonken en had Syriza daarbij volledig zijn zin gekregen, in de vorm van bovenstaande regeling: als hun prestige op het spel staat malen politici er niet om om hier ongekende bedragen (uit andermans portemonnee uiteraard) aan op te offeren.

Merkel en Dijsselbloem hadden gedacht de Grieken wel voldoende te kunnen intimideren met dreigementen om een minder riant plan te accepteren, maar dan kennen ze de Grieken nog niet. In dit destijds zeer gewaardeerde blog schreef ik al over hun volksaard. Als je ze zo behandelt worden alle Grieken een Leonidas!

Een laatste zielige vertoning van deze domme strategie van Dijsselbloem c.s. was hun poging van afgelopen week om het referendum te beïnvloeden door te stellen dat een nee betekende “uit de euro”, terwijl ze wisten dat ze dat zelf nooit zouden toestaan. Ook deze keer weer moesten ze met de staart tussen de poten bakzeil halen en het volstrekte tegendeel roepen na het referendum.

Snappen ze nu eindelijk dat de Grieken niets anders dan bovenstaand pakket zullen accepteren, en dat die ook aan de touwtjes trekken?

4. Er mag in Europa nergens een eigen munt komen
De Grexit betekent dat er een euroland komt met een eigen rekenmunt. Want Griekenland gaat volgende week echt niet even Drachmes drukken (dat vereist een jarenlange planning) en de euro verbieden als betaalmiddel. Men voert waarschijnlijk direct (of na een overgangsperiode met IOU’s) de Drachme in voor alle contracten en prijzen, maar de betalingen blijven in euro’s plaatsvinden, met een wisselverhouding naar de prijs in Drachmes. Zoals vlak voor de invoer van de euro (2.20371, weet u het nog?)  Met andere woorden: een Grexit betekent de facto het invoeren van De Matheo Solution in het eerste Euroland!

Dat zou best wel eens wat ellende kunnen geven. Al jaren roepen alle politici dat het terugkeren naar een eigen munt onmogelijk is en catastrofale kosten en gevolgen zal hebben, ook al heeft een zeer vooraanstaand bureau uit Londen voor de PVV uitgerekend dat dit best kan en voor Nederland zelfs zeer gunstig zou uitpakken. Maar goed, stel dat het toch (even)  flink mis zou gaan, dan zou dat Brussel erg goed uitkomen. Want dat maakt het onwaarschijnlijk dat andere landen het ook zullen aandurven.

Nee, wat het schrikbeeld voor Brussel is, is dat het al snel wel eens heel veel béter zou kunnen gaan met Griekenland als ze uit de muntunie gestapt zijn. Overigens zal dat in Griekenland moeilijk snel tot een opleving kunnen leiden, daarvoor is het land te ver weggezakt. De eerste twee jaar worden uiterst zwaar en zullen veel humanitaire steun vergen. Maar bijvoorbeeld Italië zou wél meteen een enorme groeisprint inzetten als het uit de euro zou stappen, en dat kan het ook heel gemakkelijk. Dat is de grote angst van Brussel. Daarom mag de Drachme absoluut niet terugkomen van Brussel!

5. Obama eist dat Griekenland bij Europa en de Nato gehouden wordt
Niet dat Obama zo populair is bij de Europese leiders, met name bij Merkel nadat hij haar telefoon had laten afluisteren,  maar we kunnen voorlopig op wereldschaal niet zonder onze grote “vriend”, die wél een positie heeft dat hij ergens een leger naartoe kan sturen als hij dat wil. De wereldpolitiek wordt nog steeds in Washington gemaakt. En door Griekenland in feite naar Moskou af te stoten, kan Merkel (en elke andere “schuldige”) zich natuurlijk niet meer aan de andere kant van de grote plas vertonen….
Dus al hadden ze in Brussel niet al heel veel persoonlijke redenen om een Grexit niet te willen, deze laatste doet echt de deur dicht!

 

Kortom: er zijn 5 dwingende redenen waarom een Grexit voor de politieke leiders uitgesloten is, en de Grieken dus volledig hun zin zullen krijgen.

Or will they…..

Tenzij…. wie is eigenlijk de baas over de euro?
Nu begeef ik me op heel glad ijs want ik heb echt te weinig informatie om dit punt substantie te geven. Maar de informatie uit Berlijn van de adviseur van Merkel laat een eerste belletje bij me rinkelen.

Het is bekend dat meerdere topeconomen woest zijn over dit soort politieke processen, die van de euro een speelbal maken van politici. Economisch gezien is er geen plaats voor een muitend Griekenland in de euro en dus moeten ze er maar snel uit. Deze uitingen zijn uiteraard ook naar de pers geventileerd om Griekenland onder druk te zetten, maar ik denk dat het deze economen wel degelijk menens is. Inmiddels zijn alle basisafspraken die van de euro een harde munt moesten maken keihard met voeten getreden en worden zelfs volslagen tegengestelde maatregelen genomen en instituten ingesteld. Er wordt alles op alles gezet om de euro zo zwak mogelijk te maken, wat zeer tegen het belang van de burgers is: de veel te zwakke euro heeft u al gauw 30% van uw vermogen gekost en de Europese schulden waarvoor we garant staan hebben ongemerkt de staatsschuld enorm verhoogd, en dus ook uw aandeel daarin van €23.000 bijna verdubbeld. Zie ook mijn blog naar aanleiding van de Zwitsexit.

Er is geen sprake meer van een onafhankelijke Europese centrale bank, alles wordt overheerst door het pompen of verzuipen van de Europese leiders die ten koste van alles hun Europese droom overeind willen houden, zonder zich ook maar een moment te bekommeren over het zorgen voor een stabiele sterke munt en een gezonde economie in Europa.

Vreemd genoeg lijken alle banken het met mij oneens te zijn en verwachten zij in grote meerderheid dat er wél een Grexit komt.

Ik denk dus dat Griekenland ongeveer bovenstaande deal zal eisen en krijgen. Maar er is een kleine kans dat de Duitse financiële wereld in opstand komt. Niet de Duitse banken als instituten, die hangen al aan een zijden draadje door hun enorme exposure in het eigenlijk ook al failliete Frankrijk, en houden zich dus muisstil, maar een aantal vooraanstaande economen die het niet langer kunnen aanzien. Vandaag spraken twee topeconomen zich nog uit voor wat niets meer of minder is dan onze Matheo solution, Werner Sinn (IFO) en Nicolaus Heinen (Deutsche Bank):

Die Drachme sollte sofort als virtuelle Währung eingeführt werden, in die alle Kontrakte des Landes einschließlich der Schuldkontrakte mit Ausländern umgewandelt werden. Das würde die Solvenz des griechischen Staates und der griechischen Banken wieder herstellen, meint ifo-Präsident Hans-Werner Sinn.

Bleibt Tsipras an der Macht, dürften Spekulationen über eine baldige Zahlungsunfähigkeit und eine griechische Parallelwährung in den kommenden Wochen zunehmen. Eine zentrale Rolle spielt dabei die EZB und ihre Bereitschaft, griechische Banken mit Notliquidität zu stützen. Widerruft die EZB die Notliquidität wäre eine Finanzkrise und die Zahlungsunfähigkeit des griechischen Staats die unmittelbare Folge.

Werner Sinn is al lang kritisch tov de muntunie (hij sprak vorig jaar al op ons symposium over alternatieven voor de euro), maar ik sluit niet uit dat hij nu veel bijval gaat krijgen als de deal met Griekenland echt zo slecht wordt voor Duitsland als ik voorspeld heb. Ik ken de financiële wereld te slecht om te weten hoe dit protest zich zou kunnen manifesteren. Maar er kan een moment komen dat de ECB en de nationale banken niet meer doen wat Merkel en Brussel willen, zo stel ik me voor.

Dan hebben de Griekse banken acuut geen geld meer, en dat leidt dan bijna onontkoombaar tot het invoeren van een Matheo Solution variant in Griekenland. Waarbij het natuurlijk wel gewoon lid van de EU kan blijven.

Prima oplossing, en daardoor meteen ook aantrekkelijk voor Portugal en de andere zwaar door de euro getroffen staten. Na de Zwitsexit een prachtige volgende stap naar het ontvlechten van de muntunie en de redding van Europa!

Afscheid van Varoufakis
Nu we toch op een positief momentje zijn aangekomen wil ik u dit zeldzame stukje Duitse humor niet onthouden. Als eervol afscheid van een sterke politicus die vandaag zichzelf heeft opgeofferd voor zijn land. Helden bestaan nog!

Andere blogs
Op de onvolprezen sites FTM en Jalta (betaalsite) verschenen ook deze zeer lezenswaardige analyses van Jean Wanningen (voormalig DDS) en Edin Mujajic. De laatste alinea van de tweede link wil ik u niet onthouden, en daarmee beëindig ik ook mijn eigen blog:

Griekenland blijft euroland

Wij, lees de andere eurolanden, daarentegen, hebben veel te verliezen. Hét Europees integratieproject zou een mislukking zijn en veel Europese leiders zouden persoonlijk falen. Als (persoonlijk) prestige op het spel staat, is dat vaak de garantie dat er beslissingen genomen zullen worden die voor de landen zelf nadelig zijn, maar voor politici niet. De onderhandelingen tussen Griekenland en de andere eurolanden is als een potje poker waarbij de speler met de slechtste hand aan het bluffen slaat. Die speler in het spel tussen Griekenland en de andere eurolanden lijken in mijn ogen de andere eurolanden te zijn. Als puntje bij paaltje komt heeft de rest van de eurozone het corrupte, zich niet aan de afspraken houdende Griekenland met een in coma liggende economie toch harder nodig dan Griekenland die eurolanden. Griekenland blijft gewoon een euroland. De prijs daarvoor gaan wij allen betalen: de geldstromen van het noorden naar het zuiden gaan door en zullen zelfs groeien. Het uiteindelijke akkoord zal wel zodanig zijn dat alle partijen dat als een overwinning zullen presenteren. Voor ons in de andere eurolanden zal het echter een Pyrrusoverwinning zijn. Ironisch genoeg was Pyrrhus een Griek.

Edwin Mujajic; Jalta