Al 40 jaar horen we: ‘We must act now!’

Het begint een tikje sleets te worden, net als al ‘voorspellingen’ over het vergaan van de aarde. Vandaag was, meen ik, ook weer zo’n dag. Dit keer zou een asteroïde de boosdoener zijn. Ook het fenomeen van de bloedmaan is door Bijbelse kringen weer eens van stal gehaald voor de zoveelste ondergang. CO2 als oorzaak is al even hardnekkig en ligt ook lekker in de markt als geldgenerator.

In Nederland kennen we mevrouw Minnesma als een doemprofetes die haar keuze op CO2 heeft laten vallen om zichzelf te profileren. Ik raak haast buiten adem als ik haar betogen lees. Ze hebben veel weg van een obsessie en een navenante verontwaardiging dat anderen haar onwetenschappelijke obsessie niet delen, op enkelen na zoals Rotmans en Vellinga. Ze vormen een trio dat in hoofdzakelijk gedreven lijkt door emotie. Wellicht vanwege dit laatste vinden zij gretig gehoor bij de media. De mens blijkt nu eenmaal gevoelig voor Moral Panic en demonisering, en is slecht in staat zijn emotie onder controle te houden. Dit merk ik aan de ontnuchterde verontwaardiging bij de toehoorders van mijn lezingen.

Het gaat om de ons voorgespiegelde rampen. Nader bezien berusten deze alle op gissingen, de één nog wilder dan de ander, die ook nog eens voortdurend moeten worden afgezwakt. Meters worden decimeters, dan centimeters et cetera. Hockeysticks blijken uiteindelijk toch allesbehalve geschikt voor hun doel vanwege wel heel golvende stelen. En zo gaat het maar door. Wat een verlossing zou het zijn als het nuchtere verstand zou terugkeren en niet elke oprisping tot een catastrofe wordt opgeblazen!

Niet zelden bekruipt mij de gedachte dat opwarming, althans de hierbij gefantaseerde rampen, een speeltje is geworden van een oligarchisch gezelschap dat zich tot taak heeft gesteld de wereld te redden van een voor hen statusverhogende en tevens lucratief imaginair probleem. Door deze obsessie onderscheiden zij natuurlijke klimaatschommelingen niet meer en vallen zij de goegemeente, de politiek en de rechterlijke macht lastig met hun alarmisme dat zij zien als zorgplicht.

In de eerste plaats tonen zij niet aan dat de huidige klimaatontwikkelingen zich door menselijk toedoen onderscheiden van de natuurlijke in het verleden. Desondanks blijven zij hameren op menselijk toedoen en blazen dit op tot buitensporige proporties. We must act now! Ja, dit kennen we nu wel.

In de tweede plaats omschrijven zij elke verandering in de wereld als een catastrofale ontwikkeling die te wijten is aan klimaatverandering alsof er bijvoorbeeld nooit droogtes waren in het verleden.

In de derde plaats berust al dat alarmisme voor wat onze toekomst betreft op giswerk.

Het is opmerkelijk dat deze lieden uitsluitend oog hebben voor de negatieve aspecten van klimaatschommelingen, en nooit voor de positieve. Als het in een voorheen droog gebied weer meer regent, wordt het genegeerd. Als het er een keer vreselijk regent met een overstroming als gevolg, wordt van de daken geroepen dat de mens schuldig is. Als het in een voorheen te nat gebied eindelijk droger wordt, wordt het genegeerd. Als een al wat droog gebied helemaal droog valt, wordt ook in dit geval moord en brand geschreeuwd.

Klimaatveranderingen met alle bijbehorende agrarische en demografische veranderingen zijn van alle tijden tot diep in de Oudheid. Thans kan de Sahel zich koesteren aan de weldaad van een positieve verandering vanwege meer regenval. Tevens is dit niet uniek, zoals verder in bovenstaande rapport te lezen valt.

The greening of the Sahara and the Sahel is not unprecedented. During the Holocene Climate Optimum (9000-4000 BC), whose early and middle parts were possibly 2-5 degrees Celsius warmer than now, the northern half of Africa received more abundant and more stable rainfall. What is now the Sahara desert was a green savannah then.

U ziet welke ‘rampen’ dat gebied en de aarde in die tijd ‘teisterden’ toen het maar liefs 2 tot 5 graden warmer was. Minnesma zou er toch iets minder emotioneel door moeten geraken.

Wij kennen ook Ethiopië als het symbool bij uitstek van hongersnoden in de jaren zeventig. Ook India kende hongersnoden. Thans is de situatie geheel gewijzigd. Regenval, sterk verbeterde landbouwmethodes en waterbeheer zijn de oorzaken.

Dergelijke positieve ontwikkelingen verdwijnen uit de media en zullen door alarmisten ook niet aangehaald worden. In tegenstelling tot wat van een nuchter denkend rationeel persoon verwacht mag worden, lijken emotie, verpakt als compassie, en onverantwoordelijkheid t.o.v. van de volgende generatie de overhand te krijgen. Het is bovendien onverantwoordelijk om de onwetende burger onophoudelijk bang te maken voor een niet bestaand probleem. Dit is het grootste manco van deze tijd. Er gaat geen gelegenheid voorbij of deze wordt door Urgenda c.s. te baat genomen om er een doemscenario van te maken. Dezulken overschreeuwen eenieder die iets anders probeert te zeggen. Illustratief is het volgende. We lezen over de motivatie van Urgenda voor de bekende rechtszaak:

In de dagvaarding staat dat de opwarming van de aarde zo snel mogelijk moet worden gestopt om de zogenaamde ‘gevaarlijke klimaatverandering’ te voorkomen. Het is de fase die gepaard gaat met stormen, hittegolven, toename van infectieziekten, aantasting en verlies van ecosystemen, droogtes, bosbranden en overstromingen door overvloedige regenval en zeespiegelstijging. “Voor Nederland staat er veel op het spel”, aldus de dagvaarding. “De kwetsbaren in onze samenleving zullen het eerst en het hardst worden getroffen.

Dit is één litanie van uit de lucht gegrepen mogelijkheden die zich op elk tijdstip ergens op de wereld in het verleden, nu en in de toekomst voordoen. Het is een gis met 100% zekerheid wel iets juist te ‘voorspellen’ of te ‘raden’. Zo werken paragnosten als Uri Geller en Ogilvie ook. Toch blijft men er intrappen. Je kunt dan ook stellen dat klimaatalarmisme niets anders is dan een paragnostisch mediacircus op mondiale schaal. Hier ontbreekt vanzelfsprekend elk spoor van wetenschap. Het enige verschil is de prijs van het toegangskaartje. Een paar tientjes voor Geller en € 73 miljard voor het Nationaal Energieakkoord, bijna € 10.000 per huishouden. Inderdaad, voor Nederland staat veel op het spel, zoals Minnesma stelt.

Wij hebben hierbij overigens te maken met schijncompassie. De kwetsbaren worden zeker getroffen, namelijk door torenhoge klimaatspeeltjesbelasting. Energiearmoede, heet dat. In Duitsland en Engeland weten ze er alles van.

Met zorgplicht, alsof zich een unieke situatie heeft aangediend, heeft dit allemaal niets te maken. Dit is heel iets anders dan vanwege het Voorzorgprincipe bijvoorbeeld paniekerig de kustverdediging meters te verhogen omdat Al Gore, Minnesma, het IPCC of welke willekeurige alarmist weer eens een rampenprojectie uit de hoge hoed tovert.

Nederland kent in de afgelopen eeuwen, ook in de Kleine IJstijd, talloze kleine en grote rampen. Dit is nu eenmaal de wisselwerking met de natuur. Zorgplicht is een al reeds bestaand fenomeen dat continue werkt, zie de Hoogheemraadschappen bijvoorbeeld al meer dan 800 jaar. Hierbij is overwegend sprake van adaptatie. Minnesma legt de nadruk op mitigatie en lijkt adaptatie te vergeten. Mitigatie veronderstelt hier een aantoonbaar rampzalig effect van menselijke CO2-emissie op temperatuurverandering. Het is vervelend te zeggen, maar er is geen bewijs voor deze CAGW–hypothese (‘Catastrophic Anthropogenic Global Warming’; door de mens veroorzaakte catastrofale opwarming). Deze hypothese is immers verworpen.

Er is derhalve geen steekhoudend argument om nu opeens mitigatie via de rechter af te dwingen. Het misleidende bij dit alles is dat de Moderne Opwarming gebracht wordt als uniek in de menselijke geschiedenis. Dus voor 1850 bestonden er geen rampen? Naar mijn mening dient een rechter zich uit te spreken over iets aan de hand van onomstotelijk bewezen feiten. Hier is geen sprake van.

Een blik in de gedachtegang van de directeur van Urgenda verschaft ons meer inzicht in dezen:

We koersen af op een opwarming van de aarde met vier tot zes graden. Dat is onleefbaar. Miljoenen mensen raken op drift. Een zeespiegelstijging zullen we in Nederland nog wel overleven, maar wat dacht je van aanhoudende droogte? De oorlog met IS is klein, vergeleken met wat ons te wachten staat. Het hele idee van een rechtsstaat kun je straks vergeten.

 Mensen zijn geneigd snel te vergeten. Ik niet. Ik onthoud veel. Misoogsten en droogte in Californië. In Syrië. Bosbranden. De verzuring van de oceanen. Daarom moeten we nu de omslag maken. We zijn nu rijk genoeg om dat te doen.

Toe maar, vier tot zes graden maar liefst! Wat weet Minnesma wat het IPCC niet weet? Grappig, wat Nederland betreft lijkt zij opeens wel in adaptatie te geloven? Of stijgt de zeespiegel niet met meters? In Scientific American staat deze maand een artikel over de Californische droogte als één uit een reeks in de afgelopen eeuwen. In Californië doen ze aan waterbeheer. De eerste Californische klimaatvluchteling moet zich nog bij Ter Apel melden. Dit bedoel ik. Zouden we er dus niet beter aan doen alle dramatiek opzij te zetten en te kijken naar de echte oplossingen, mevrouw Minnesma i.p.v. de ellende van die mensen in Syrië te gebruiken ter meerdere eer en glorie van uw klimaatkruistocht?

Mevrouw Minnesma maakt m.i. een iets te simplistische voorstelling van de regelbaarheid van het klimaat. Dit zal wel voortkomen uit de illusoire opvatting over een maakbare maatschappij. Het roept bovendien weerzin op om het emigrantenvraagstuk te gebruiken voor een persoonlijke obsessie. Dat Syrië-verhaal waar Minnesma aan refereert, wordt door alle protagonisten van de CAGW–hypothese dankbaar aangegrepen. Deze maakt het wel erg bont:

Het is evident dat het rijke deel van de wereld klimaatverandering heeft veroorzaakt.

Ja, beste lezer, het is allemaal onze schuld, heus waar. Gelukkig hebben wij onze eigen vaderlandse eco–Tempelridder in de persoon van Minnesma die ook nog eens bereid is ter bedevaart te gaan als boetedoening voor de eco–zonden van ons onwetende zondaars.

Terzijde dit. Zoals bekend werden de Tempelridders, kruisvaarders, onschatbaar rijk vermoedelijk door chantage van de Kerk van Rome met een even emotioneel vreeswekkend als niet bestaand probleem, namelijk het gebeente van Jezus. Ik heb er een historische roman over geschreven De Bouwmeester. Het CO2-verhaal doet me hieraan denken.

Interessant is het onderstaande waarin migraties en oorlogen door klimaatveranderingen ook in het verre verleden voorkwamen. Ik zou mevrouw Minnesma willen adviseren kennis te nemen van de historie. In de interviews met immigranten komt nergens naar voren dat het om klimaatvluchtelingen gaat. Dus wat probeert zij ons nu wijs te maken? Ik vrees dat het weer een poging is van de sekte der klimatisten om de actualiteit zodanig om te buigen dat deze in hun straatje past.

Als men de huidige situatie in het gebied van de Vruchtbare Halve Maan nader bekijkt, ontstaat de indruk dat het toenemend watertekort door een tijdelijke klimaatverandering, mede het gevolg is van gebrek aan waterbeheer.

Deze situatie herken ik van Spanje jaren geleden. Het zonnig zuiden kreeg last van een soortgelijke tijdelijke klimaatschommeling. Ook daar had waterbeheer niet de hoogste prioriteit en koos men voor de gemakkelijkste weg, namelijk een aftakking vanaf de Ebro in Cataluña naar het diepe zuiden. Dit plan is inmiddels op de schroothoop beland, terwijl waterbeheer in de plaats trad.

Later kwam moeder natuur ook te hulp. Nu peuzelen wij jaarlijks de sappige sinaasappelen uit het zonnige Spaanse zuiden. Moesten ze in Syrië ook doen. Hier zit het euvel mevrouw Minnesma: beheer en innovatie, maar de Arabische wereld heeft geen idee wat dit is, verlamd als zij is door haar eigen ideologie.

Het gebrek aan zelfredzaamheid in deze regio is het gevolg van haar eigen starre ideologie waardoor elke flexibiliteit en innovativiteit verstikt wordt. Dit, mevrouw Minnesma is de kern van het probleem daar, niet klimaatverandering. De Islamitische wereld is te star voor innovatie. De Islamitische wereld heeft alle problemen aan zichzelf te danken, zowel het geweld als het gebrek aan weerstand tegen verandering. Het lamenteren over klimaatverandering staat hier dan ook geheel los van.

Na al dit gehakketak en het mediageweld over hoe vreselijk het wel niet zal worden, kwam Greenpeace met het verheugende bericht dat het allemaal goed komt. Zie hier en hier

Niks aan de hand en het kost maar $ 64.600 miljard. Kniesoor die daarop let en een kleine $ 86.000 per aardbewoner. Laten we vooral de zorg betrachten voor de kwetsbaren, zoals Minnesma stelt. Nou, dit zal me een succes worden met deze plannen. Ik snap dat Greenpeace zich graag profileert, maar deze vertoning zegt genoeg om deze club niet langer serieus te nemen. Het valt mij tegen dat de Volkskrant dergelijke eco–straatventers nog podium biedt. Of men is tot het inzicht gekomen dat Greenpeace c.s. een belachelijk fenomeen is dat niet langer serieus genomen kan worden.

Laten we daarom maar deze Science Fiction achter ons laten en de grote mensen wereld binnenstappen waarin echte wetenschap en nuchterheid regeren. Het gaat om onderzoeken en ontwikkelingen die uitgevoerd worden door onder meer Svensmark, Vahrenholt, Lüning naar de effecten van de zon op ons klimaat. In alle rust en ver buiten het schreeuwerige mediageweld werken deze wetenschappers stug door aan de ontrafeling van zeer complexe materie.

Zij zijn niet de enigen die zich onttrekken aan het primitief dreigen door alarmisten zoals mannetjesgorilla’s plegen te doen, als ze hun zin niet krijgen. Op het gebied van energie zijn velen overal ter wereld bezig die zich i.t.t. alarmisten wel bewust zijn van hun verantwoordelijkheid tegenover de komende generaties. Zij zijn degenen die, eveneens buiten zicht van de media, nieuwe energiebronnen exploreren welke vanzelfsprekend gevonden worden in de kern. Hiermee bedoel ik zowel kernsplijting als –fusie. Op het gebied van fusie vinden we dat een kleine fusiereactor flink naderbij is gekomen. Zie hier en hier.

Het project ITER op het gebied van kernfusie, daarentegen lijkt te omvangrijk en te hoog gegrepen en is tijdelijk stilgelegd. We wachten het af. Ook natuurlijk de kleine versies.

Daarnaast vinden, eveneens in stilte, nieuwe ontwikkelingen plaats op het gebied van kernsplijting zoals thorium. Op dit gebied vinden gelijktijdig in de wereld enkele projecten plaats. Trans Atomic Power van Leslie Dewan is een zeer bekende omdat met dit concept ook kernafval kan worden verbrand. Dit zou Greenpeace toch moeten aanspreken. Tevens worden in de wereld steeds meer kerncentrales gebouwd. Vooral in Z.O.–Azië is dit het geval.

Daar kernenergie de goedkoopste en veiligste manier van energieopwekking is, lijkt het verstandig voor Europa ook die kant op te gaan voordat China en Zuid Korea Europa zullen overtroeven. Kernenergie kost ca €3ct/kWh tegen een viervoud voor wind en een zevenvoud voor zon, en kan bovendien geheel zonder subsidie, mits investeerders ruggengraat tonen.

We hebben geen alarmistische orakels nodig om te constateren dat kernsplijting 4 miljoen maal meer energie levert per eenheid dan bijvoorbeeld droog hout. Voor windmolens en zonnepanelen is het niet substantieel beter gesteld. Dit gegeven de respectievelijke vermogensdichtheden. Kernfusie vergroot dit tot nog eens met een factor 10.

Wij doen er dus beter aan de toekomst met optimisme te bezien, ons niet te laten opjagen en ons niet te laten beduvelen door demagogische praatjes van zelfbenoemde orakels. En al helemaal niet wekken de rituele regendansen van alarmisten ook maar enige schijn van geloofwaardigheid. Bloedmanen, asteroïden en CO2, het is het oeroude paranormale rijtje.

Hype hype, hoera!

 

Bron hier.