fox-hen

Beloften behoren te worden nagekomen. Ze breken of omzeilen hoort niet maar komt – niet in de laatste plaats in de politiek – toch regelmatig voor. In bijgaand artikel is sprake van omzeilen. Is dat erg? In dit geval wel, omdat nu een kritische analyse van een giga-probleem achterwege blijft. Ofwel: alle bij het Energieakkoord betrokkenen blijven buiten schot. Desondanks belijdt een ieder de noodzaak van transparantie. Maar die  is blijkbaar alleen verkrijgbaar door middel van een parlementaire enquête. Helaas valt het te bezien of de Tweede Kamer eindelijk eens kordaat genoeg is om zo’n enquête te starten.

Voor gemeenten en provincies is dit een goed moment om drie jaar na dato een echte , op een analyse van nut en noodzaak berustende, evaluatie van het Energieakkoord te eisen. Deze eis moet worden gesteld omdat anders ook hun energiebeleid is gestoeld op losse meningen en willekeur. Naar de bevolking toe is dat onverantwoord.

Een vos dringt een kippenhok binnen en gaat meteen aan de slag. Na een tijdje neemt hij even rust. Leep als een vos is zegt hij dat hij een “evaluatiemoment” inbouwt. Deze evaluatie leert hem dat hij al 10 kippen om zeep heeft geholpen. Er resten nog slechts 15 , hij ligt dus mooi op schema. Onder die 15 zijn weerbarstige exemplaren, maar die zal hij straks een bakje met lekkers voorzetten. Dan bedaren die wel en kan hij ook die een kopje kleiner maken. Waarom is dit een lepe redenering? Omdat onze vos niet zijn wandaden evalueert maar een voortgangscontrole op zijn werk uitvoert. Zou hij zijn daden evalueren, dan had hij zich afgevraagd waarom hij al die kippen dood bijt. Welke noodzaak zit daar achter? Wat het nut is van 25 doodgebeten kippen?. Hoe groot de schade is die hij aanricht?. Wie draait daar voor op? En wat doet hij de mensen aan die de kippen dagelijks verzorgen?

Op 14 oktober kruipen de bewindslieden Kamp( EZ), Blok( Wonen) en Dijksma (Infrastructuur) in de huid van onze vos en volgen diens leep scenario. Op die datum bieden zij de Tweede Kamer een evaluatie van het Energieakkoord aan. Deze bewindslieden pretenderen het Energieakkoord te evalueren. Dat doen zij echter niet. Evenals onze vos, evalueren zij slechts de voortgang van het werk aan het Energieakkoord. Werk dat overigens voor een groot deel bestaat uit het uitdelen van kolossale sommen gemeenschapsgeld aan gulzige subsidieslurpers. Hun voortgangscontrole is politiek ongevaarlijk maar dat zegt niets over nut en noodzaak van het Energieakkoord. Neem die man die een vuurwerkbom maakt. Het is best mogelijk dat hij daar aardig mee opschiet, maar dat betekent niet dat die bom nuttig en nodig is. Van de beloofde evaluatie van het energieakkoord zelf komt dus niets terecht. Blijkbaar zijn de betreffende bewindslieden er van overtuigd dat de kamerleden te dom of te onoplettend zijn om te merken dat zij in de maling worden genomen. Aldus voorkomen zij dat de echte waarheden over dit akkoord bekend worden. Zoals de gigantische kosten (€ 72 miljard volgens de Algemene Rekenkamer maar volgens betrouwbare lieden die goed kunnen rekenen is dit eerder €100 miljard) en het vrijwel totaal ontbreken van voordelen , bijvoorbeeld op het gebied van energievoorziening, klimaat en werkgelegenheid. Weggegooid geld dus, dat wordt gehaald uit de portemonnee van (krap zittende) huishoudens en naar die van grote bedrijven en organisaties gaat. ( De linkse politieke partijen moeten mij uitleggen waarom zij daar pal achter staan.)

De Tweede Kamer had de brief per ommegaand terug moeten sturen en de echte evaluatie moeten eisen waarop zij en de bevolking van dit land recht hebben.

Politiek Den Haag en de media waren in rep en roer toen de eerste minister de woorden “pleur op” in de mond nam. Maar het hele gezelschap geeft niet thuis als het gaat om de grootste verspilling van landschappelijke waarden en van gemeenschapsgeld in de geschiedenis van dit land. Laat de Kamer nu voor één keer karakter tonen door een parlementaire enquête naar deze misstanden in te stellen.

 

Deze bijdrage verscheen eerder in de Leeuwarder Courant.