Beloften behoren te worden nagekomen. Ze breken of omzeilen hoort niet maar komt – niet in de laatste plaats in de politiek – toch regelmatig voor. In bijgaand artikel is sprake van omzeilen. Is dat erg? In dit geval wel, omdat nu een kritische analyse van een giga-probleem achterwege blijft. Ofwel: alle bij het Energieakkoord betrokkenen blijven buiten schot. Desondanks belijdt een ieder de noodzaak van transparantie. Maar die is blijkbaar alleen verkrijgbaar door middel van een parlementaire enquête. Helaas valt het te bezien of de Tweede Kamer eindelijk eens kordaat genoeg is om zo’n enquête te starten.
Voor gemeenten en provincies is dit een goed moment om drie jaar na dato een echte , op een analyse van nut en noodzaak berustende, evaluatie van het Energieakkoord te eisen. Deze eis moet worden gesteld omdat anders ook hun energiebeleid is gestoeld op losse meningen en willekeur. Naar de bevolking toe is dat onverantwoord.
Een vos dringt een kippenhok binnen en gaat meteen aan de slag. Na een tijdje neemt hij even rust. Leep als een vos is zegt hij dat hij een “evaluatiemoment” inbouwt. Deze evaluatie leert hem dat hij al 10 kippen om zeep heeft geholpen. Er resten nog slechts 15 , hij ligt dus mooi op schema. Onder die 15 zijn weerbarstige exemplaren, maar die zal hij straks een bakje met lekkers voorzetten. Dan bedaren die wel en kan hij ook die een kopje kleiner maken. Waarom is dit een lepe redenering? Omdat onze vos niet zijn wandaden evalueert maar een voortgangscontrole op zijn werk uitvoert. Zou hij zijn daden evalueren, dan had hij zich afgevraagd waarom hij al die kippen dood bijt. Welke noodzaak zit daar achter? Wat het nut is van 25 doodgebeten kippen?. Hoe groot de schade is die hij aanricht?. Wie draait daar voor op? En wat doet hij de mensen aan die de kippen dagelijks verzorgen?
Op 14 oktober kruipen de bewindslieden Kamp( EZ), Blok( Wonen) en Dijksma (Infrastructuur) in de huid van onze vos en volgen diens leep scenario. Op die datum bieden zij de Tweede Kamer een evaluatie van het Energieakkoord aan. Deze bewindslieden pretenderen het Energieakkoord te evalueren. Dat doen zij echter niet. Evenals onze vos, evalueren zij slechts de voortgang van het werk aan het Energieakkoord. Werk dat overigens voor een groot deel bestaat uit het uitdelen van kolossale sommen gemeenschapsgeld aan gulzige subsidieslurpers. Hun voortgangscontrole is politiek ongevaarlijk maar dat zegt niets over nut en noodzaak van het Energieakkoord. Neem die man die een vuurwerkbom maakt. Het is best mogelijk dat hij daar aardig mee opschiet, maar dat betekent niet dat die bom nuttig en nodig is. Van de beloofde evaluatie van het energieakkoord zelf komt dus niets terecht. Blijkbaar zijn de betreffende bewindslieden er van overtuigd dat de kamerleden te dom of te onoplettend zijn om te merken dat zij in de maling worden genomen. Aldus voorkomen zij dat de echte waarheden over dit akkoord bekend worden. Zoals de gigantische kosten (€ 72 miljard volgens de Algemene Rekenkamer maar volgens betrouwbare lieden die goed kunnen rekenen is dit eerder €100 miljard) en het vrijwel totaal ontbreken van voordelen , bijvoorbeeld op het gebied van energievoorziening, klimaat en werkgelegenheid. Weggegooid geld dus, dat wordt gehaald uit de portemonnee van (krap zittende) huishoudens en naar die van grote bedrijven en organisaties gaat. ( De linkse politieke partijen moeten mij uitleggen waarom zij daar pal achter staan.)
De Tweede Kamer had de brief per ommegaand terug moeten sturen en de echte evaluatie moeten eisen waarop zij en de bevolking van dit land recht hebben.
Politiek Den Haag en de media waren in rep en roer toen de eerste minister de woorden “pleur op” in de mond nam. Maar het hele gezelschap geeft niet thuis als het gaat om de grootste verspilling van landschappelijke waarden en van gemeenschapsgeld in de geschiedenis van dit land. Laat de Kamer nu voor één keer karakter tonen door een parlementaire enquête naar deze misstanden in te stellen.
Deze bijdrage verscheen eerder in de Leeuwarder Courant.
(Ik reageer hier op Turris, bij ‘Climate revisited’. Mijn reacties verdwijnen daar in het niets. Misschien lukt het hier wel. Turris is goed bezig met zijn vraag om over 30 jaar te kijken. Hadden we dat maar eerder gedaan! Dat had een hoop gezeur over de Hiatus gescheeld).
Prima Turris! Inderdaad, bij de meest geaccepteerde definitie van klimaat kijk je naar periodes van 30 jaar. Ik kijk dan bij voorkeur naar het lopend gemiddelde, dat is objectiever dan trendlijnen over een afgegrensde periode.
Probleempje is wel dat de satellietgegevens nog niet over een lange periode beschikbaar zijn, vanaf december 1978. De eerste periode van 30 jaar eindigt dan november 2008. Het lopend gemiddelde ziet er dan zo uit:
http://www.logboekweer.nl/Actueel/UAHtrend30y.PNG
Oeps. We zien opeens een lijn die steeds steiler omhoog gaat. De El Nino’s en La Nina’s en de Hiatus zijn onbeduidende hobbeltjes en deukjes geworden …
prima stuk.
Ieder kamerlid dat hierover nu werkelijk zijn mond zou opendoen, met uitzondering van die van de PVV, zal direct een kopje kleiner worden gemaakt. De nog op te stellen kandidatenlijsten voor de 2e Kamer verkiezingen in maart 2017 bieden hiervoor afdoende mogelijkheden.
Pieter Lukkes raakt aan de kern van groene boodschappen zoals het Energieakkoord, die louter geconstrueerd zijn met aaneenschakelingen van trivialiteiten en slechte definities, zoals “klimaatverandering”, “een schone toekomst” en “duurzaamheid”.
Kwantificering en proportionering van nut of doelmatigheid van dergelijk jargon zal voor eeuwig onmogelijk zijn, want er zijn geen meeteenheden voor. Volgens achtiende eeuwse utilitaristen als Bentham en Mill, kan je geen rationele discussie voeren op basis van dubbelzinnigheid of wollig taalgebruik en spraken zelfs over de “fallacy of confusion”; Politici en decisionmakers zullen zich a priori altijd van taalverwarring bedienen, niet alleen om een fictief beeld van de werkelijkheid te geven, maar meer nog om verantwoording en rechtvaardiging van hun redenering veilig te stellen. Ze kunnen/hoeven namelijk geen bewijs te leveren.
Zelfs de naieve Henry Thoreau wist het al: “Geen enkele manier van denken of doen, hoe oud ook, is te vertrouwen zonder bewijs”
Help! Er groeit onkruid in mijn tuin. Ik belde de tuinman en begon een lang verhaal over het onkruid. De tuinman onderbrak mijn woordenstroom met de kreet ‘niet lullen maar uitroeien’. Gelijk heeft ie.
Heláás is het origineel weg, van zonnewind.be, maar hier een kopie:
” Vergelijk het met een huis waarvan het dak lekt.
Een kind zou snappen dat je het dak moet repareren om dat op te lossen. Dat gebeurt echter niet. Er wordt zelfs niet over gesproken. Het dak staat buiten elke discussie. Het water wordt gedemoniseerd, de windrichting, de zeeën en oceanen krijgen ervan langs, fabrikanten van regenkleding doen goede zaken en onze politici en economen trekken hallucinante sommen uit om steeds grotere en geavanceerdere emmers te maken om het water op te vangen.
Een plan om volle emmers te legen is er niet, als de nieuwste emmers straks vol zijn zullen er weer biljoenen worden uitgetrokken om nog grotere emmers te plaatsen, ingenieuze afwateringen om het water van steeds nieuwe lekken naar die emmers te leiden, er worden nieuwe markten aangeboord om het overtollige water te verkopen, er worden nieuwe markten voor gecreëerd, de mensen kunnen nauwelijks van de ene kant van het huis naar de andere kant geraken door de enorme emmers die het water moeten opvangen.
Maar niemand spreekt over het dak.
Dat lekt.
Het is een gedachte die steeds weer bij me op komt als ik op radio en tv wijze mannen aan het woord hoor over de economische crisis. Men komt met tal van redenen en oplossingen, behalve met de meest voor de hand liggende redenen en oplossingen: ons systeem van geld als schuld, rente, staatsleningen handel daarin en in andere geldproducten en de afschuwelijke situatie dat die mensen en hun organisaties die verantwoordelijk zijn gemaakt voor de geldvoorziening de baas zijn in onze samenleving. Zouden die mensen en organisaties integer en met het algemeen belang in gedachten hun werk doen, dan zou dat niet eens zo’n groot probleem zijn. Maar dat doen ze niet. Hebben ze ook nooit willen doen. Hun eigen belang, dat van hun families, hun dynastieën staat voorop. Het lot van de rest van de bewoners van onze planeet (99,999%) laat ze koud. ‘
Enzovoorts.
http://forums.marokko.nl/archive/index.php/t-4091896-opinie-wat-gaat-er-schuil-onder-het-boetekleed.html