Auteur: Chris Morrison.

De politieke fictie dat mensen de meeste of alle klimaatverandering veroorzaken en de bewering dat de wetenschap achter dit idee is ‘voltooid’, heeft een harde klap gekregen door de publicatie van een ‘World Climate Declaration (WCD) ondertekend door meer dan 1.200 wetenschappers en professionals. Er is geen klimaatcrisis, zeggen de auteurs, die afkomstig zijn van over de hele wereld en worden geleid door de Noorse natuurkunde Nobelprijswinnaar professor Ivar Giaever.

Klimaatwetenschap zou zijn verworden tot een discussie gebaseerd op overtuigingen, niet op degelijke zelfkritische wetenschap.

De omvang van de oppositie tegen de moderne ‘gevestigde’ klimaatwetenschap is opmerkelijk, gezien hoe moeilijk het in de academische wereld is om beurzen te werven voor elk klimaatonderzoek dat afwijkt van de politieke orthodoxie.

Een andere hoofdauteur van de verklaring, professor Richard Lindzen, noemde het huidige klimaatverhaal “absurd”, maar erkende dat biljoenen dollars en de meedogenloze propaganda van subsidieafhankelijke academici en agenda-gedreven journalisten momenteel zeggen dat het niet absurd is.

Bijzondere kritiek in de WCD is gereserveerd voor klimaatmodellen. Geloven in de uitkomst van een klimaatmodel is geloven wat de modelmakers hebben ingevoerd. Klimaatmodellen staan ​​nu centraal in de klimaatdiscussie van vandaag en de wetenschappers zien dit als een probleem. “We moeten ons bevrijden van het naïeve geloof in onvolwassen klimaatmodellen”, zegt de WCD. “In de toekomst moet klimaatonderzoek aanzienlijk meer nadruk leggen op empirische wetenschap.”

Sinds het einde van de ‘Kleine IJstijd’ rond 1850, is de wereld aanzienlijk minder opgewarmd dan door het IPCC op basis van gemodelleerde menselijke invloeden is voorspeld. “De kloof tussen de echte wereld en de gemodelleerde wereld vertelt ons dat we de klimaatverandering nog lang niet begrijpen”, merkt de WCD op. De Verklaring is van enorm belang, hoewel het door de reguliere media zal worden genegeerd. Maar het is niet de eerste keer dat vooraanstaande wetenschappers pleiten voor meer realisme in de klimaatwetenschap.

In Italië leidde de ontdekker van de nucleaire antimaterie, de emeritus hoogleraar Antonino Zichichi, onlangs 48 lokale wetenschapsprofessoren door te stellen dat de menselijke verantwoordelijkheid voor klimaatverandering “onterecht overdreven is en catastrofale voorspellingen niet realistisch zijn”. In hun wetenschappelijke visie verklaart “natuurlijke variatie een aanzienlijk deel van de opwarming van de aarde die sinds 1850 is waargenomen”. Professor Zichichi heeft de WCD ondertekend.

De Verklaring merkt op dat het klimaat op aarde varieert zolang de planeet bestaat, met natuurlijke koude en warme periodes.

Het is geen verrassing dat we een periode van opwarming doormaken. Klimaatmodellen hebben veel tekortkomingen en zijn niet in de verste verte aannemelijk als instrumenten voor mondiaal beleid. Ze overdrijven het effect van broeikasgassen, zoals kooldioxide, op, maar negeren eventuele gunstige effecten. CO2 is geen vervuiler. Het is essentieel voor al het leven op aarde. Fotosynthese is een zegen. Meer CO2 is gunstig voor de natuur en vergroent de aarde; extra CO2 in de lucht heeft de groei van de wereldwijde plantaardige biomassa bevorderd. Het is ook goed voor de landbouw en verhoogt de opbrengst van gewassen wereldwijd.

Bovendien verklaren de wetenschappers dat er geen statistisch bewijs is dat de opwarming van de aarde orkanen, overstromingen, droogtes en dergelijke natuurrampen intensiveert of frequenter maakt. “Er is geen klimaatcrisis”, gaat de verklaring verder. “We zijn sterk gekant tegen het schadelijke en onrealistische netto-nul CO2-beleid dat wordt voorgesteld voor 2050”, zegt het, eraan toevoegend dat het doel van het wereldwijde beleid “welvaart voor iedereen” moet zijn door te allen tijde betrouwbare en betaalbare energie te leveren. “In een welvarende samenleving zijn mannen en vrouwen goed opgeleid, zijn de geboortecijfers laag en geven mensen om hun omgeving”, besluit het.

De WCD is het nieuwste teken dat de ‘geregelde’ fantasie rond klimaatveranderingswetenschap snel aan het afbrokkelen is. Vorig jaar publiceerde Steven Koonin, een ondersecretaris van Wetenschap in de regering-Obama, een boek met de titel Unsettled waarin hij opmerkte:

“De wetenschap is onvoldoende om bruikbare projecties te maken over hoe het klimaat de komende decennia zal veranderen, laat staan wat onze acties zullen zijn.”

Hij merkte ook op dat het rigide afkondigen van het idee dat klimaatverandering is geregeld, de wetenschappelijke onderneming belemmert, en “de voortgang in deze belangrijke zaken vertraagt”.

In 2020 schreef Michael Shellenberger, een voormalig groene activist, een boek met de titel Apocalypse Never, waarin hij zei te geloven dat het gesprek over klimaatverandering en het milieu de afgelopen jaren “uit de hand was gelopen”. Veel van wat mensen wordt verteld over het milieu, inclusief het klimaat, is onjuist, schreef hij.

Natuurlijk zullen groene extremisten in de academische wereld, de politiek en de journalistiek blijven pleiten voor de command-and-control-maatregelen al hunkerend naar een Net Zero-beleid. Uiteindelijk zal hun verwrongen kijk op het wetenschappelijke proces vervagen, een spoor achterlatend van belachelijke Armageddon-voorspellingen en nog meer mislukte experimenten in linkse economische en maatschappelijke controle.

***

Chris Morrison.

Chris Morrison is de milieuredacteur van de Daily Sceptic.

***

Bron hier.