De website nofrakkingconsensus.blogspot.com van Donna Laframboise heeft de schriftelijke bijdrage van Prof. Dr. Richard Tol aan de hoorzitting in de Tweede Kamer integraal gepubliceerd (link). Climatedepot.com heeft er vervolgens meteen het openingsartikel van gemaakt met bovenstaande pakkende kop. Deze quote komt uit punt 3 van Tol’s inbreng die je in het Nederlands in dit vorige bericht en ook hieronder kunt teruglezen.
Tja, mooi allemaal dat dit nu viraal op het web rondzingt. Liever hadden we gezien dat Tol in levende lijve in de hoorzitting de noten op zijn zang had kunnen zingen. Het is enigszins beschamend hoe onze volksvertegenwoording met de uitnodiging van Tol is omgegaan. Oorspronkelijk bood hij namelijk aan over te vliegen vanuit Ierland (de vulkaanas speelde toen nog niet). De griffier gaf aan dat dit niet nodig was en dat het ook met video conferencing zou lukken. Toen dat “technisch” niet mogelijk bleek, vergat de griffier Tol te verwittigen. Hij moest uiteindelijk uit een nieuwe aangepaste programmaversie vernemen dat zijn naam geschrapt was, terwijl hij dus wel netjes zijn schriftelijke bijdrage had ingeleverd.
Tegenwicht
John Christy en Richard Tol – beide contributing author van het laatste IPCC-rapport, en beiden zeer kritisch, hadden zeer zeker effectief tegenwicht kunnen bieden aan de Nederlandse IPCC-vertegenwoordigers die met gelikte maar vaak toch ook wel slaapverwekkende presentaties redelijk in staat waren het beeld van “kleine incidenten, verder niets aan de hand” in stand te houden. Wat echt te betreuren is, is dat onder de leden van de kamercommissie het gerucht ging dat Richard Tol het er zelf naar gemaakt had, dat hij niet aanwezig was door zich onvriendelijk en niet coöperatief op te stellen.
Ten aanzien van de mislukte video conference met John Christy gaf de kamer aan dat dit niet lukte om “agendatechnische” redenen, wat Christy aan ons ook heeft bevestigd. Spoedig een blog met zijn schriftelijke bijdragen!
Hieronder herhalen wij nog eens de Nederlandse versie van Tol’s inbreng:
Bijdrage Richard Tol aan hoorzitting Tweede Kamer op 19 april 2010
- Voor zover ik weet verandert het klimaat echt en wordt dit voor de laatste 150 jaar grotendeels door de mens veroorzaakt. Mijn eigen onderzoek laat zien dat klimaatverandering een probleem is dat opgelost moet worden. Er is overtuigend bewijs dat klimaatverandering niet het grootste probleem ter wereld is, en het is waarschijnlijk ook niet het grootste milieuprobleem. Alles wijst erop dat politiek haalbaar klimaatbeleid duur is.
- Ik was lead author van twee hoofdstukken in AR2 WG3, convening lead author in het Special Report on Regional Impacts (WG2), contributing author van één hoofdstuk in AR3 WG1, lead author van één hoofdstuk in AR3 WG2 en contributing author van één hoofdstuk in AR4 WG2.
- Door de jaren heen heeft het IPCC zich ontwikkeld van een wetenschappelijk instituut dat probeert beleidsrelevant te zijn tot een politiek instituut dat pretendeert wetenschappelijk te zijn. Dit betreur ik. Er zijn reeds meer dan voldoende klimaatactivisten, maar er zijn te weinig solide en neutrale instanties die zich op nuchtere en doorgronde wijze uitlaten over klimaatverandering en klimaatbeleid.
- Het belangrijkste probleem van het IPCC is de nominatie en selectie van IPCC auteurs en bureauleden. Dit gebeurt niet op basis van wetenschappelijke kwaliteit (zoals zou moeten), maar op basis van politieke kleur. De lidstaten van het IPCC worden vertegenwoordigd door de milieuministeries. Deze verantwoordelijkheid moet overgedragen worden aan hetzij de onderzoeksministeries of de academies.
- De nominaties voor AR5 zijn reeds gemaakt. Het proces van selectie moet tijdelijk stop gezet worden totdat het proces transparant is. Indien nodig moet het IPCC om meer nominaties verzoeken.
- Het AR4 rapport van WG2 en WG3 heeft alle IPCC procedures met voeten getreden. De conclusies zijn deels niet wetenschappelijk onderbouwd, en deels zelfs overgenomen van de milieubeweging. Het AR4 rapport is op substantiële wijze aangepast na de laatste review, zonder dat de referenten daarom gevraagd hebben. Steekhoudend commentaar is genegeerd.
- Als gevolg hiervan bevat het AR4 rapport een aantal grove fouten, waarvan nog slechts een deel naar buiten is gekomen. De fouten staan in de hoofdstukken, de technische samenvattingen, de samenvattingen voor beleidsmaker, en het synthese report. De fouten zijn niet willekeurig. WG2 heeft stelselmatig klimaatverandering als een groter probleem voorgesteld als wetenschappelijk verantwoord is. WG3 heeft systematisch klimaatbeleid als gemakkelijker en goedkoper voorgesteld als wetenschappijk onderbouwd kan worden.
- Een derde probleem is dat de uitvoerende en controlerende macht niet gescheiden in het IPCC. De voorzitter van het IPCC en de voorzitters van de werkgroepen dienen het IPCC bureau te verlaten, en het bureau dient een toezichthoudende rol op zich te nemen onder een sterke en onafhankelijke voorzitter.
- De reputatie van de klimaatwetenschap is ernstig beschadigd door het IPCC. Het IPCC moet daarom drastisch en publiekelijk hervormd worden.
- Klimaatverandering is een complex probleem. De oplossing vergt wereldwijde samenwerking over een lange periode. Dit is moeilijk genoeg als alle partijen toegang hebben tot dezelfde, onafhankelijke, wetenschappelijk goed onderbouwde informatie. Het IPCC heeft die rol in het verleden gespeeld, maar heeft het in haar gestelde vertrouwen misbruikt. Een hervormd IPCC moet die rol weer op zich nemen.
Geef een reactie