'klimaatonderzoekers onderschatten grilligheid van natuur'


Mainstream media blokkeren steeds minder vaak sceptische klimaatgeluiden. Hans Labohm bericht al over een gezond sceptisch klimaatstuk in de Volkskrant door Maarten Keulemans dit weekend.

Een hele verademing na jaren alarmistische terreur door Martijn van Calmthout. Al bewonderen wij van Climategate.nl de gave van Van Calmthout om in iedere natuurlijke trend op aarde/kwijnend beestje de vingerafdruk te ontdekken van Global Warming.

Ketterse Hydroloog in De Ingenieur
Onze Marcel mag de Griekse Hydroloog Demetris Koutsoyiannis in KIVI-lijfblad De Ingenieur van afgelopen maand laten leeglopen over zijn statistische benadering van klimaatvariatie. Zijn boodschap:

‘Er is helemaal niets vreemds aan de hand met ons klimaat. Lokale trends, zoals extreme neerslag in Nederland, zijn van alle tijden en vormen geen aanwijzing voor een onnatuurlijke klimaatverandering. Het klimaat is gewoon veel grilliger dan de meeste klimaatonderzoekers denken.

De onkreukbare Crok wijdde op zijn eigen honk al eerder een posting aan de Griek.

Nog een paar citaten van Koutsoyiannis.

Overal in de wereld zijn lokale trends, maar als je de wereld in zijn geheel bekijkt, dan is er geen systematische toename in extreme neerslag

De Griek ontwikkelde een eigen statistische methode, om klimaatvariatie te benaderen. De valkuil waar vrijwel alle klimaatonderzoekers volgens Koutsoyiannis in zijn getrapt is die van het determinisme.

Onderzoekers erkennen wel dat het klimaat altijd verandert, maar ze vinden dat het deze keer anders is. Ze zien de opwarming van 1970 tot 2000 als een deterministische trend die is veroorzaakt door CO2. Daarom heen zit ruis, zeggen ze, die veroorzaakt wordt door het weer of door fenomenen als El Nino en La Nina. Onderzoekers gaan vervolgens geloven dat ze de toekomst kunnen voorspellen, want de Co2-uitstoot zal blijven teonemen. maar dat is een grove onderschatting van de grilligheid van de natuur.


en

Met klassieke statistiek is het vrijwel uitgesloten dat acht van de tien warmste jaren zich allemaal in het laatste decenium bevinden, maar rekening houdend met het dynamische gedrag van het klimaat wordt die kans bijna 10 procent. Dan is het plots vrij aannemelijk dat zo iets in een periode van 150 jaar een keer gebeurt.

Meer in De Ingenieur.