Heb je even voor mij? Dit is wat de communicatieafdeling van de overheid rondstrooit, om ons ‘bewust’te maken over de ’toekomst van de natuur’.

ToekomstNatuur (@ToekomstNatuur)
15-05-13 21:16
De Aarde kreunt steeds luider onder ons geproduceer en geconsumeer. #toeknat ow.ly/l3cOb

    Tel tot tien, blijf rustig ademen, of bij overmacht: zet de zwaarste industrial metal uit uw cd-kast op, Scapegoat of Martyr van Fear Factory werkt zeker, ren naar buiten en schreeuw luid: aaaaahhhhhrrrg

Olifant Dijksma in de porseleinkast van het natuurwereldje
‘De aarde kreunt’, het bekende gejeremieer, milieuporno van mensen die niet weten hoe ze hun tijd nuttig moeten besteden, behalve door andere mensen lastig te vallen met het valse beeld van de natuur als broos vaatwerk. Kwetsbaar porselein, een dossier waar de olifant Sharon Dijksma nu door heen walst om zich met haar reclamemeisjes van Communicatie te profileren als ‘daadkrachtig en betrokken bestuurder’. Rot toch op, al snap ik best dat alleen heel veel draagvlak Dijksma op haar plek houdt.

Wie als bestuurder twittert verliest gezag
Sharon Dijksma en haar communicatiemeisjes twitteren ons toe. Als een bewindsvoerder gaat twitteren is het met de beroepseer en status van het vak overheidsbestuurder definitief gedaan. We hoeven definitief niet naar Dijksma te luisteren. En we wachten vrolijk tot na de volgende verkiezingen- volgende maand of zo- bij wijze van mirakel een ongekozen iemand uit de hoge hoed wordt getoverd van het PvdA-baantjescircuit. Liefst één zonder enige kennis, zodat het zelfde ritueel zich weer mag herhalen tot Magere Hein het wel welletjes vindt.

Bedenk je eens dat CEO Peter Voser van Shell zou gaan zitten twitteren ‘joehoe ik zit hier, waar zit jouw olie duswelbeswel’. Hoeveel minuten houdt zo’n nicht het dan nog vol als topdog?

Ja, ik erger mij, aan omhooggelazerde didgeridooblazer Groen.
De zuiverste ergernis, groen en geel, maar vooral groen. Groen met hoofdletter zelfs. Maurits Groen om precies te zijn, de groene goeroe, blijkt de bron van al het luide gekreun van Moeder Aardeom toegang tot kinderhoofdjes. Nu in Duurzaamnieuws en alleen al dat woord duurzaam: Zum Kotzen. Zuurzaam, abonnementje Vrekkenkrant, teren op een broodje tevredenheid, ‘je plaats kennen in het ecosysteem’ zoals omhooggelazerde didgeridooblazer Groen dat noemt.

Panda Sterf uit, NU!
Moeder Aarde dat ongestelde zeikwijf dat ons al weer generaties lang schijnt te moeten opzadelen met nodeloos schuldgevoel. Zoals ook de panda speciaal door de natuur lijkt ontworpen om ons af te persen via een gironummer. Wie verzint zo’n beest: ‘oeh, ik plant me alleen eens in de 3 jaar voort in regenachtig hooglandbos, in ’s werelds mensrijkste land en ik lus alleen bamboeeehh’. Zo’n beest schreeuwt toch eenvoudig dat hij wil uitsterven. Een zwartwit gekleurde beer met de activiteitscurve van een bankstel: hij slaapt 99 procent van de dag. Stop het in een fokstation, deur op slot en laat de toeristen komen, foto 2 euro. De Chinezen snappen het tenminste.

Redt de ecologie van de Witte Boordenhippies
Kunnen die lui eindelijk gewoon eens hun zweverige New Age muil houden, uit naam van de Ecologie. Ja jij Maurits, groene zweefteef met biologisch dynamische ballen. De wetenschap die veruit het meest interessant is van allen, ecologie, maar die dankzij Witte Boorden Hippies uit de Duurzame 100 als jouw zo vervuild raakte met politiek. Gatverdegatver. Moet je luisteren wat Maurits Groen uitkraamt in Duurzaamnieuws:

“Hetzelfde geldt voor ecologie. Leren denken over de samenhang van de wereld en haar ecosystemen, is essentieel voor het begrijpen van je eigen plaats (…) in dit systeem. De natuur is begrensd en het omgaan met de natuurlijke grenzen van ons ecosysteem zou ons sociale systeem moeten structureren.”

De natuur is onbegrensd, het heelal is onze getuige en had Maurits ooit maar eens een vakboek opengeslagen over ecologie en thermodynamica. De natuur is geen ‘zero sum’, de evolutionaire geschiedenis is weer onze getuige. De aarde is met het leven een 3 miljard jaar oud milieuprobleem, en alle afval en verkwisting is door de natuur gedumpt in wat wij ‘aardlagen’noemen. Waarmee ‘je plaats kennen’een eufemisme is voor ‘de mens in het hok opsluiten dat Groen hem toewijst’.

“Een groene economie is gebaseerd op het principe dat we niet meer uitgeven dan ons natuurlijk inkomen. Op dit moment besteden we circa 150 procent van de natuurlijke hulpbronnen, en daardoor putten we de wereld uit. De ecologische schuld is nu al gigantisch. Via een groene economie moeten we de schuld inlossen en het ecosysteem laten herstellen van het door ons genomen voorschot.

De aarde als een Triodosbank die wacht op een overheidsinjectie, ja dat is ecologie. Natuurlijk Maurits. Na zoveel slap geouwehoer – drijvend op het zero sum geleuter van moeder aarde-alarmisten- krijg je een dito plasser. Wanneer kan dat groene gezeik eindelijk eens ophouden en doen we weer normaal?