deingenieur

Het met miljarden euro’s subsidie voortrekken van één onbetrouwbare technologie, windenergie, geeft geen innovatieprikkel voor écht duurzame energie en energie-efficientie (besparing fossiele brandstof). De goede bedoelingen onder het SER-Energieakkoord zijn dan ook niet de garantie voor het beste resultaat. Dat is de hoofdboodschap van het hoofdredactioneel ‘Decretologie’ van De Ingenieur, de laatste editie van het ledentijdschrift van ingenieursvereniging KIVI.

De paragraaf over energiebesparing in het SER-Energieakkoord is volgens hoofdredacteur Erwin van de Brink ongeveer het enige zinvolle in het SER-Energieakkoord: volgens dit akkoord zouden we tegen 10-20 miljard euro lastenverzwaring nog 4 gigawatt overcapaciteit piekvermogen aan windmolens op zee moeten bijbouwen, omdat Greenpeace dat zo graag wil, en dus haar politieke partij de VVD nu ook.

Zoals wij al schreven, lag de nadruk al eerder op energiebesparing in nationaal beleid- zo constateerde de Algemene Rekenkamer in 2008. Maar is tijdens het Bos-Balkenende-kabinet die lijn verlaten ten gunste van de voorkeur van de milieubeweging met haar windmolens, en gesubsidieerde bijstook van bos in kolencentrales.

    Alle pijlers die het SER-energieakkoord onderbouwden zijn volgens Van de Brink wankel geworden.

  • Er is na 16 jaar stagnatie van de wereldtemperatuur géén sprake van een acute klimaatcrisis die paniekbeleid rechtvaardigt, hoewel voorzichtigheid geboden is bij menselijke invloed op een complex systeem als het klimaat. Ook is na 20 jaar praten geen politieke consensus over een mondiale aanpak.
  • De zogenaamde energiecrisis- het vermeende opraken van olie en gas- is met dank aan schaliegas een illusie gebleken. Er is dus geen ’transitie'(net woord voor politiek gedreven revolutie) van energie nodig, gemeten aan de voorraden

Van de Brink schrijft:

Meer nog dan de klimaatcrisis is de energiecrisis een politieke projectie gebleken. De Naderende energiecrisis- ‘peak oil’- was de strohalm waaraan protagonisten van de klimaatrcrisis zich vastklampten, maar die hoop is vervlogen door de schalierevolutie- die overigens geen revolutie is, maar gewoon het gestaag voortschrijden van techniek waarmee de mensheid extra tijd koopt.

En

De duurzame samenleving zal er niet komen op de termijn die wij wensen, omdat we ons in onze haast blindstaren op technologie die voorhanden is maar ontoereikend. Hoe meer subsidie wij steken in windparken en elektrische auto’s, hoe verder wij van huis raken.

En

De beste bedoelingen zijn geen garantie voor het beste resultaat. Ze zijn vaak niet meer dan decretologie.

Kabinet Rutte 2 voert de lasten op om de windmolens uit het SER-akkoord en  Wind op Land te kunnen subsidieren, omdat dit van de milieubeweging/mainstreammedia moet

Kabinet Rutte 2 voert de lasten op om de windmolens uit het SER-akkoord en Wind op Land te kunnen subsidieren, omdat dit van de milieubeweging/mainstreammedia moet

Het probleem is echter, dat dit hoofdredactioneel geen enkele invloed zal hebben op besluitvorming.
De Ingenieur is een blad met rond de 20.000 abonnees, allen exact opgeleide mensen die voor argumenten vatbaar zijn, en die waarheid willen beoordelen op waar het bewijs naar toe wijst. In plaats van ‘mijn gevoel zegt’. Of de klassieke waarheidsopvatting van journalisten: jij hebbuh jouw meuning, ik hebbuh mij meuning, de waarheid ligt innuhmidduh en daar ga ik dan zitten want dan lijk ik het verstandigste. Of ze vinden zichzelf scherpzinnig, door achter Van de Brink zijn commentaar een complot van de olie-industrie en allerlei belangen te zien.

Politiek baseert zich op mainstreammedia en macht van het getal, het kuddegevoel en daar is ‘duurzaam’versmald tot windmolens er onwrikbaar ingeramd na jaren mediabeinvloeding. Mainstreammedia als het NOS-journaal juichten het SER-Energieakkoord toe vanuit hier herhaaldelijk aangetoonde algeheel gebrek aan kennis van (technische) zaken (ze weten het verschil nog niet tussen vermogen en energie) en blinde sympathie voor milieuclubs/windmolens. NOS-journalisten en andere vertegenwoordigers van oude media geloven dat een zelfbeeld van professionaliteit en het stemmen op de enige juiste partij, de PvdA als vanzelfsprekend goede journalistiek garandeert.

Mijn dorpsgenoot, de Chef Economie van het NOS-journaal is ongeveer een blauwdruk van dat genre journaille, en dankzij hun combinatie van pretenties en onkunde verantwoordelijk voor de dagelijkse misleiding van miljoenen mensen op energie- en klimaatgebied. Vanuit de beste bedoelingen, dat dan weer wel.