kap je bos niet en krijg euro’s van Westerlingen met schuldgevoel
Zonder dat veel media er aandacht aan schonken heeft de Europese Commissie op de klimaattop in de VS beloofd om nog eens 3 miljard euro te schenken aan het kap-je-bos-niet-programma REDD+ (reducing emissions from deforestation and degradation) van Verenigde Naties en Wereldbank, tenminste: dat maakte ik op uit een kort berichtje waar REDD niet werd genoemd maar wel het doel: ontbossing tegen gaan voor ‘het klimaat’. Een vorm van klimaatontwikkelingshulp via bomen, waarbij Westerse landen om hun integere bestuur en betrouwbare dataverzameling bekend staande landen rond de evenaar als Liberia en Peru (smiley-emoticon) geld betalen om GEEN bos te kappen. Die intentie veronderstelt
- een betrouwbare inschatting van het bestaande bosbestand in landen die daar nooit naar keken zoals wij dat in Europa wél doen
- een uitgebreide controle dat bos dat wél gekapt zou worden, na betaling niet wordt gekapt en dat de boskap netto werkelijk afneemt, zodat je CO2-emissies uitspaart
De partij die de grootste geldbedragen beloofde in deze richting is trouwens Noorwegen, dat eerder een toezegging vasthield van een REDD-donatie richting Indonesie vanwege fraude. Wat blijkt is dat men belooft bosgebied niet te kappen dat toch al (voorlopig) beschermd was, terwijl men andere gebieden gewoon op de ontginningslijst zet. Ik schreef al eerder over REDD+ voor het Parool.
De architectuur van ‘kap je bos niet’-subsidies is zo ingewikkeld, dat je er voor gestudeerd moet hebben om het te begrijpen. Dat zegt al iets over de praktische uitvoerbaarheid in landen waar de grootste culturele voortuitgang sinds de steentijd bestaat uit billen schudden, tromgeroffel en kraaltjes rijgen, en af en toe wat etnische zuivering met degelijk ouderwets handwerk van machetes….
Wat dus overblijft is het overhevelen van kapitaal van Westerse belastingbetalers richting NGO’s als het WWF (dat op REDD inzette, en oa met partners in 2010 3,15 miljoen euro kreeg van de EC voor REDD-onderzoek in Indonesie) en corrupte bananenrepubliekjes: ontwikkelingshulp dus, maar dan onder de vlag van klimaat en bosbescherming. Wat we ook kunnen doen: Staatsbosbeheer en Natuurmonumenten betalen om géén bos te kappen voor heideveldjes, omdat ze het landschap ‘open’willen houden. Wij kappen hier weer bos uit naam van natuurontwikkeling.
We kunnen ook Essent vragen om geen bos meer uit Georgia te verstoken in de Amercentrale in de vorm van houtpellets, bos dat we verstoken met 4 miljard euro Nederlandse klimaatsubsidies om de doelen voor ‘duurzame’energie te halen, zoals ik voor het FD beschreef in juni
Of is het ene bos dat blijft staan het andere niet?
Bossen kappen, daar kozijnen van zagen en nieuw bos aanplanten lijkt mij de beste manier om CO2 vast te leggen.
Dit past gewoon in het rijtje bestedingen door de EU.
Geld naar Egypte om de islamisering aldaar te stoppen (in eigen land mag zoiets niet, zou racistisch zijn). Geld geven aan Turkije omdat ze nog geen EU-lid zijn (wat zij en wij al lang niet meer willen). Geld naar Oekraïne omdat ze door corruptie failliet zullen gaan. Geld naar Nigeria om Boko Haram te bestrijden, geld naar Hamas omdat ze hun kapotgeschoten huizen publicitair uitbuiten. En nu weer geld naar Indonesië dat in hoog tempo zijn bossen aan het kappen is. Gemeenschappelijk aan al deze doelen is dat de burger, wiens belastinggeld het is, er niets aan heeft.
saillant, als je oerwouden zou omhakken, het bruikbare hout verwerken voor constructie en het restafval niet verbranden maar begraven, en daarna het kale perceel aanplanten met palmolieplantages, zou je meer co2 vastleggen dan door het oerwoud te laten staan,
een volgroeid oerwoud is namelijk co2 neutraal: er sterft net zoveel af als er aangroeit
3 miljard Euro ? Je weet wat men dan in die landen zegt? You know it is only a number for something