RZ14Palingroker

Slechte data, vertraagde invoering van maatregelen, geen controle op effect van maatregelen (waar dat ook nog voorbarig zou zijn na een paar jaar) en afgezien van restricties in visserij voldoen nationale regeringen in Europa totaal niet aan de verordeningen die de Europese Commissie in 2007 in het leven riep om de paling te beschermen. En men tast vaak nog steeds in het duister door gebrek aan goede data over palingbestanden. Dat blijkt uit een review tot nu toe van de Aal Management Plannen van lidstaten, die beogen deze populaire consumptievis te herstellen.

De recruitment (aankomst van glasaal) liep buiten de Noordzee (Frankrijk, GB)  terug tot 10 procent van de jaren ’70-bestanden terugliep bij Den Oever bleef 1-5 procent over. (wat volgens sommigen kan liggen aan het feit dat de RZWI daar de glasaal aantrok, bij de sluizen weg) Over precieze oorzaken tast men in het duister, van klimaatveranderingen tot overbevissing en de verregaande verzegeling van watergangen: vele factoren spelen hier een rol.

Bij de meeste lidstaten liep de inwerkingtreding van de Aal Managementplannen enkele maanden tot vele jaren vertraging op. Het meest vernietigend oordelen de rapporteurs over dé centrale beschermignsmaatregel, die herstel van paling moest bevorderen: het benutten van 60 procent van de gevangen glasaal voor heruitzet in geschikt opgroeiwater, zodat de aal daar later als schieraal kan uittrekken. Nu wordt de meeste glasaal gevangen in Frankrijk en Groot Brittanie (bij het Severn Estuary) waar de glasaal ophoopt in maart-mei om in te trekken. Nederland- het land met de meeste palingkwekerijen in Europa dat de meeste glasaal inslaat- laat die glasaal als enige land eerst in kweek opgroeien voor ze paling in geschikt opgroeiwater uitzet. Dit om de hoge directe sterfte van glasaal bij heruitzet te voorkomen (6-72 procent directe sterfte wordt in de annex van het rapport gemeld). Toch meldt het rapport

The Eel Regulation obliges Member States who permit glass eels fishing to reserve at least 60% of the catches for conservation-oriented restocking within the EU. However, it is not certain that 60% of the total catches have been effectively restocked, since it seems that the demand is not sufficient. Restocking is a measure featuring in virtually all EMPs. According to the scientific review, only a few EMUs have reached their restocking targets, most EMUs have partially reached their targets and a few EMUs failed to implement the action.

Wanneer lidstaten in een ontwikkeld welvarend continent zelfs al falen bij het adequaat beschermen van een populaire consumptievis, daar geen goede data voor verzamelen, en waar NGO’s in Nederland elkaar tegenwerken omdat WNF en Stichting de Noordzee meer geinteressserd zijn in het uitventen van hun MSC-keurmerkje dan effectief herstel: wat zegt dat dan over de toekomst van biodiversiteit en de wijze waarop wij slagen daar op effectieve wijze gelden voor te alloceren? Zoals het rapport ook stelt, waren lidstaten wel vlug met het instellen van visserijrestricties (een goede zaak, ook in NL) maar lopen ze hopeloos achter bij het oplossen van migratieknelpunten. Terwijl zoals wij schreven die knelpunten een belangrijker doodsoorzaak van paling kunnen zijn dan visserij.

Lekker, dus zijn bescherming meer dan waard!!

Lekker, dus zijn bescherming via beheerste consumptie meer dan waard!!

Fred Bloot Sportvisserij Nederland en Climategate.nl op één lijn tegen Groene Taliban!
Pas dit jaar probeert Rijkswaterstaat met ander sluisbeheer in de Afsluitdijk een luikje open te doen voor migrerende glasaal, een ‘kattenluik’ zoals de Volkskrant dat noemde. Het aanpassen van visvermalende gemalen die uittrek van schieraal bemoeilijken blijft hopeloos achterlopen zoals wij al berichtten, waardoor ook de restocking van rode aal weinig nut kan hebben: die belanden dan vooral in afgesloten water met hoog mortaliteitsrisico door gemalen. Of in vissersnetten, afgezien van de magere 50 ton die men over de dijk zet. (waar door sluiting aalvisserij in schieraaltrek-seizoen de mortaliteit door visserij werd beperkt)

Tegelijk meldt NRC Handelsblad in  dat de nieuwe Natuurwet van Dijksma vooral een ideologisch ‘handsoff’-stukje wordt – waarin we de hand herkennen van de Groene Taliban van Natuurmonumenten et al- dat iedere actieve betrokkenheid bij natuurbescherming om zeep helpt.

Zodat ik het in dat artikel zelfs met Fred Bloot van Sportvisserij Nederland eens ben: alleen actieve deelname in de natuur maakt mensen betrokken BIJ natuur, stelt Bloot die na kritische vragen van mij aan zijn club over Aalherstel niet durfde te reageren.

Eén of ander Ravon-ecoloogje van de Groene Taliban wil van de paling net zo’n handsoff-procedurebeestje maken als de gestippelde alver En de rivierprik, een visparasiet zou beschermd moeten worden, waar deze in de VS als plaagexoot wordt uitgeroeid. Hoe kun je met zo’n instelling als ecoloog nu wie dan ook bij de natuur betrekken. Wat is je verhaal?

Wij bij Climategate.nl zeggen graag: hup, geen geouwehoer, de zweep er over en de schouders er onder. Als we zelfs het herstel van één van de lekkerste vissoorten ter wereld (nog) niet kunnen bevorderen, waar ter wereld dan wel? Ik wil lekker vette paling kunnen blijven eten, maar dan moet er wel weer genoeg zijn en mijn consumptie moet EFFECTIEF bijdragen aan herstel, niet aan de PR van deze of gene. De verkoop van onzin reserveer ik graag voor mijn tegenstanders van de Groene Taliban en ‘kwaliteitsmedia’, daarvoor komt u hier niet. Ik ga uit van bewijslast.

Er is hoop: want het is volgens het EC-rapport ook nog te vroeg om effecten te zien van genomen maatregelen.