Geheel zonder steun van Natuurmonumenten, mede dankzij de opwarming van Nederland steeds algemener: de ijsvogel
Ex-lid Hans Keuper voert met uw blogger- ex-lid sinds 2011- de grote Ontledingsactie om Natuurmonumenten van haar leden af te helpen, en reeds tienduizenden gaven daar afgelopen jaren gehoor aan. Caspar Janssen van de Volkskrant deelt vandaag nog twee argumenten waarom u ook het beste de tweedehands-autoverkoper Marc van den Tweel en Natuurmonumenten vaarwel kunt zeggen. Vermarkting vernietigt ons ontzag voor de natuur is zijn stelling. Wij kunnen 2 componenten van zijn betoog onderschrijven.
- Draagvlak-manie
Er is geen relatie tussen steeds meer betonnen draagvlak in natuur voor tokkies van diverse pluimage, en meer betrokkenheid bij natuurbescherming: aandacht voor de vogeltjes, plantjes en beestjes waarvoor je natuurgebieden beschermt tegen menselijk hoofdgebruik. Dat schreef ik 2006 al in HP de Tijd in mijn verhaal ‘Oorverdovend Natuurschoon’. Als je natuur verkoopt als recreatiemiddel, dan kun je immers net zo goed op een dakterras zitten of sportveld. En als je mensen wilt zien, dan kun je beter naar de kroeg.
Natuurgebieden hebben enkel toegevoegde waarde als, eh ja, natuurgebied, anders kan de Recron net zo goed beheerder zijn. Natuur hoort ook niet bij het Ministerie van Economische Zaken maar bij Onderwijs. Het is een middel waarmee je mensen de-tokkiseert. Richard Owen richtte ooit om die zelfde reden het British Natural History Museum op. Natuureducatie maakt mensen beschaafder en daardoor minder bevattelijk voor revolutionair geweld. In theorie dan…
Wat Caspar Janssen nog niet wil zien, maar wat De Volkskrant al wel schreef: het anti-wetenschappelijk gezwam van Natuurmonumenten en andere natuurclubs
2. Uitverkoop natuur
Ook neemt Janssen de uitverkoop van natuurgebieden op de korrel- met Natura 2000 als zaag-excuus. Waarbij men een noodzaak uitvindt om meer stuifzanden en heide ten koste van bos te maken. Natuurclubs melken de natuur steeds meer, en natuurorganisaties zijn steeds meer een bedreiging voor de natuurwaarden in eigen gebieden. Wij constateerden al dat de ledenservice van Natuurmonumenten tegen ons liegt, ze voeren de commerciele houtkap steeds verder op (1,6 miljoen euro), om het bruto salaris van de directie van meer dan een half miljoen euro te kunnen bekostigen. Hans Keuper zijn bericht over de directie-salarissen werd overigens 407 maal gedeeld op feesboek.
6 ton euro van de houtkap-opbrengst dient om het directiesalaris te bekostigen
Steeds boort Natuurmonumenten onder het mom van ‘natuurherstel’ weer een subsidiepot aan om al zagend en vernattend de begroting weer op orde te krijgen, ten koste van de bestaande natuur. Een gotspe, bonuskoning Marc van den Tweedehands-autoverkoper vergelijkt zich met Jac P. Thijsse. Thijsse zou zich in zijn graf omdraaien zoals ik al schreef. En zoals Janssen nu schrijft:
Er is een subtiel verschil: Jac. P. Thijsse wist mensen enthousiast te maken en liefde bij te brengen voor het leven van dieren en planten. En hij wist ze te overtuigen van de noodzaak om die te beschermen, juist tegen de invloed van mensen. Een inhoudelijk en enthousiast verhaal, dat gepaard ging met onverzettelijkheid en strijdbaarheid. Dat is toch iets anders dan het verkopen van een groen decor voor een fijne wandeling of een mooie bruiloft.
Natuurmonumenten is een slecht beheerder, vooral uit op subsidies en media-effect, waardoor jaarlijks alle legsels van kraanvogels mislukken
Wanneer natuurorganisaties hun doelstellingen en expertise verwateren in de jacht op geld en populariteit, en ook openlijk onzin uitslaan over natuur, verliezen zij gezag. En die tokkisering/vulgarisering van natuurclubs, dat proberen zij nu met miljoenenmarketing te compenseren. Stem daarom met je voeten, en zeg nog op voor Oudjaarsavond. Het afglijden begon overigens al bij Natuurmonumenten toen zij hun ziel verkochten aan de Postcode Loterij van dr Faustus Boudewijn Poelmann.
Directiesalarissen Natuurmonumenten
Om dan toch positief af te sluiten. Voor een dichtbevolkt landje hadden we het qua natuur lang zo slecht niet voor elkaar. Ook Natuurmonumenten leverde daar ooit een positieve bijdrage aan. Maar nu-ingekapseld door de overheid en klimaatwaan- dreigen natuur- en milieuclubs de grootste vijanden van natuurbescherming te worden, vermomd als vriend. Andere partijen met frissere benadering kunnen dan beter het stokje overnemen.
Ik was ook aangenaam verrast door dit artikel van Caspar Janssen. Temeer daar ik minder enthiousiast was over zijn voorgaande artikelen. Hij blijkt namelijk te vinden dat er aan de ganzen in Nederland niets gedaan hoeft te worden. De natuur zal het zelf wel oplossen.
Bovendien stelde hij dat de toename van de ganzen kwam door de toename van eiwitrijk gras. Het lijkt mij sterk dat de hoeveelheid gras de laatste jaren net zo veel is toegenomen als het aantal ganzen. Niks mis met ons gras, maar het ligt voor de hand, dat er nog meer factoren een rol spelen.
Trouwens, moeten die ganzen niet naar Siberië, nu het hier zo warm wordt?
Ik ben zegge en schrijven een maand lid geweest van deze club, toen kwam het clubblad met een interview met Jaqueline Cramer waarin de ondervraagster nogal doordramde over “dwang”bij het afstoten van gloeilampen. Direct opgezegd. Daarna regelmatig gewandeld in gebieden van Natuurmonumenten, maar de laatste jaren snap ik het niet meer, gebieden waar niks mis mee was wordt nu ineens gegraven, paden aangelegd waar die al lang waren, vergezichten gemaakt en paden omgelegd zodat die langs vennetjes lopen. Kortom, men is hier bezig de natuur te pimpen. Nu is pimpen een Amerikaans woord met een negatieve bijklank, het is straattaal voor souteneur of pooier die dames of heren verhuurd zodat anderen aan hun gerief kunnen komen. Ik acht daarom de vergelijking van het “pimpen” van de natuur door Natuurmonumenten wel treffend, men probeert de natuur te slijten om zodoende meer natuurbezoek te genereren zodat men andere gedeelten kan afgrendelen (waardoor, zoals ik zelf gezien heb, een hert met een enorm gewei door prikkeldraad heen moet, wat hem nog lukte ook). Al met al is het, zon- en feestdagen utigezonderd, nog steeds niet bijzonder druk in de natuur en da’s maar goed ook. Mijn mening over honden (pas geleden in Brabant weer er letterlijk gigantisch ingetrapt is fijn hoor als je een uur terugrijdt met strontlucht in je auto) in de natuur mag genoegzaam bekend zijn.
Caspar Janssen schrijft normaliter over natuur alsof hij medium is van Moeder Aarde, waarbij hij via zijn Oujabord aan de Wibautstraat de boodschappen channelt van Aardgeest Nerthus, terwijl de rest van de redactie hem in trance ziet schudden
Dus ik was ook aangenaam verrast. Zo zie je maar, dat je vanuit verschillende levensbeschouwing toch ook raakvlakken kunt hebben
Het fanatisme waarmee geldjager NM zich naast zijn aangehaalde ideologische nepperij over natuur ook richt op de volgens hen plezierjagende medemens is mij nu in een keer duidelijk: Het is een overlevings strategie dat NM als najager van winst geen enkele jager op overige natuurlijke opbrengst, die wij genieten van het buitenzijn, naast zich duldt.
Pure broodnijd, dus.