Gerard d’Olivat, Jeannette van Trier.

En nu even heel iets anders!

Trouwe lezers zullen de laatste tijd ongetwijfeld de reacties van respondent Gerard d’Olivat hebben opgemerkt. Hij veegt de vaste auteurs van Climategate.nl voortdurend de mantel uit. Maar daar kunnen we wel tegen, eens te meer daar hij af en toe nieuwe en verfrissende invalshoeken belicht. En zoals ik al zo vaak heb geschreven: ‘Du choc des opinions jaillit la vérite’.

Ik ontdekte dat hij voormalig filmmaker was en thans in de Auvergne woont. Vanwaar die carrièrewending en verhuizing?

Als student heb ik mijn zwaarste doctoraaltentamens in de Auvergne voorbereid. Het was een korte, maar gelukkige episode in mijn leven. En ja, die tentamens liepen goed af. Dat was voor mij een extra reden om eens te informeren naar de achtergronden van Gerard.

Daarnaast ben ik francofiel, net als hij. Onze Franse geestverwanten, de ‘climatoréalistes’, hebben daar ook kennis van genomen en mij uitgenodigd als eerste spreker op hun eerste publieke manifestatie. Een hele eer! Maar ik moest het wèl in het Frans doen. Dat was problematischer.

Gerard was zo vriendelijk om mij uitvoerig in te lichten over zijn huidige situatie. Hier volgt zijn schrijven aan mij.

Beste Hans,

Lezingen in het Frans houden!! Dat maakt altijd diepe indruk op me.

Tja ‘in onze tijd’, of zo als jij ‘in een vorige leven’ zo praten we graag over jaren 60 en 70. Dat klopt ook wel, want met het verstrijken van de jaren neemt je greep op het ‘dynamisch’ en heersende gedachtegoed van onze kinderen en kleinkinderen zienderogen af.

Je snapt er niks meer van. Problemen die jij en ik als olifanten in de kamer zien staan, daar lopen ze schijnbaar fluitend omheen. ‘Zorgeloos’ lenen ze zich suf, piekeren geen seconde over vaste banen en pensioenregelingen en storten zich van ene evenement wereldwijd in het andere.

Wat er leuk aan is, is vooral dat het je eigen denk en leefwereld relativeert. Niets voor de eeuwigheid, geen gebouw, geen baan en geen ideologie.

Ik heb me daar allang bij neergelegd, het is hun leven, hun dynamiek in hun digitale wereld. Met dezelfde verbazing zullen onze ouders wel naar ons gekeken hebben.

Je blijft zelf wel je eigen interesses, methodes en kennisstructuren houden, waarmee je de wereld in elkaar blijft timmeren en eigenlijk aldoor maar weer hetzelfde kastje maakt.

Ik ben zelf geen stadskind, altijd een buitenkind geweest. Ruimte, weer, wind, kou, hitte, dat soort zaken vind ik van ‘levens’ belang. Altijd zo geweest van jongs af aan.

Ik heb eigenlijk zo gauw als het financieel kon altijd tweede huizen gehad in ‘berggebieden’. De Pyreneeën, en nu in de montagne Ardeche.

Een beetje autarkisch, zelf je hout hakken, je huis bouwen en eindeloze tochten met de honden op de besneeuwde hoogvlaktes en zomerweides. Best wel ‘romantisch’ zoals je stelt, tenminste…. als je geen stadsmens bent, anders is het gruwelijk.

Jaffe Vink

Een ‘buiten’kind, niet alleen hier maar ook in mijn studie en werk. Nou ja even dan niet, opgeleid als filosoof aan de UVA, in hetzelfde jaar trouwens als Jaffe Vink, die ik uit die tijd goed ken. Even wat lessen cultuur-filosofie gegeven over het Russisch formalisme. Niets voor mij, want ja er was altijd wel iemand die net iets meer/anders wist dan ik en dan verzandde je in van die eindeloze discussies. Moet je bekend voorkomen.

Simon Rozendaal

Daarna dertig jaar lang documentaires, stuk of 120 gemaakt over letterlijk ‘de hele wereld’, veel sociaal economische onderwerpen, ook o.a. een tijdje wetenschapsprogramma’s met Simon Roozendaal, maar ook uitzendingen van de CPN, gecontroleerd door hun ‘politburo’.

Wat steek je daar nou van op, zo rondzwervend in de getto’s van Baltimore, de roebelcrisis van Jeltsin, de Stasiofficieren waarmee ik door de DDR trok, de Aboriginals in Australië, de scheepsmagnaten in de Oekraïne, de grootgrondbezitters in Portugal enz. enz.?

Je ziet in ieder geval dat ‘alles stroomt en niets blijft’. Dat is spectaculair en zeer rustgevend! als je er tenminste oog voor hebt.

Idealen, hele ideologische systemen, al dan niet wetenschappelijk vormgegeven en politiek onderbouwd, komen op en gaan ten onder in een ‘vloek en een zucht’.

Koloniale rijken verschrompelen, revoluties zoals in Portugal, volksverhuizingen komen en gaan. In één dag vergaat 70 jaar Sovjet-denken, verheerlijking van natuurvolkeren, zorgmaatschappijen en weet ik veel wat nog meer.

En daar loop je tussendoor als documentairemaker, ziet de verwarring, de chaos van de doctrines en ideologieën en druk dat ‘we’ ons maken om onze idealen te articuleren en die van anderen onderuit te halen.

Jeannette van Trier

Bovendien zie je dat de mens een taai ras is van overlevers in allerlei omstandigheden, ze kunnen leven van bijna niks en bezwijken niet snel onder druk van natuur- of maatschappelijk geweld, niet in de vervuilde delta’s in Biafra/Nigeria, en niet de getto’s en sloppenwijken van je bedenkt het maar.

Erg verhelderend allemaal als je er tenminste oog voor hebt en niet de idee hebt dat je ‘een missie’ moet hebben om de ‘wereld te redden’ van welke ‘ondergang’ dan ook.

Dat laatste heb ik nooit gehad. Ik heb nooit de idee gehad dat welk ‘denk en doe’-systeem nou veel meer reproduceerde dan haar eigen dynamiek.

En zoals bekend heeft ieder ‘denk en doe’-systeem aanvankelijk veel dynamiek en verstart en verzandt daarna onder invloed van belangengroepen, wet- en regelgeving en interne tegenspraken. Dat geldt helaas voor ieder systeem of het nou betrekking heeft op het milieu de markt, de zorg, Wallstreet of wat dan ook.

En ja Hans, in mijn optiek ook op ‘rationele sceptici’ en ‘klimaatgroupies’.

Maar fascinerend vind ik het wel al die ‘denk en doe’-systemen die elkaar tot op het bot bestrijden, zeker als het over ‘grote’ zaken gaat zoals over de ‘maakbare mens’ of de ‘maakbare natuur’.

Dat is ook een van de redenen waarom ik jouw website volg en soms reageer. Zoals je wel gemerkt hebt, is dat vooral als er erg veel ‘denk en doe dynamiek’ gereproduceerd wordt.

Soms begrijp ik niet dat je dat allemaal volhoudt, tenzij je echt gelooft in de dynamiek van het ‘rationele scepticisme’, de wetenschap en de mythe van technologische vooruitgang. Zou kunnen natuurlijk en dat je echt gelooft dat je de ‘afgedwaalde schapen kunt laten terugkeren naar de kudde’.

De tweede reden waarom ik het allemaal op de voet volg is dat ik ‘energie’ veel meer dan ‘klimaat’ een sleutelrol toeken. Van de Svensmark-hypothese word ik nou niet erg ‘warm of koud’. Ik ben eigenlijk de laatste jaren door Bert Pijnse meer en meer in ‘energie’ geïnteresseerd geraakt. Wat ik jammer vind aan je site is dat er wat dat betreft wel erg ‘beperkte’ vooral op Nederland gerichte standpunten worden belicht. Ik volg eigenlijk ‘wereldwijd’ de ontwikkelingen zo goed en zo kwaad als het gaat.

Wat ik eigenlijk de interessantste invalshoek vind is die van laten we het kort door de bocht zeggen, de ‘boekhoudster’ Gail Tveberg. Als ‘wetenschappelijk’ econoom is ze natuurlijk voor jou maar een boekhoudertje maar toch.

Een simpele, zeer inzichtelijke samenhang tussen energie en economie, lonen en lenen, met een interessante fundamentele kritiek/visie op de ‘transitie’, maar … ook tegelijkertijd op de fossiele brandstoffen enz.

Daar kan ik wat mee als simpel mens …! En dan hoef ik me ook niet zo het hoofd te breken over het thorium-koor en allerlei ander energiewensdenken!

Oh ja je vroeg waarom ik na dertig jaar gestopt ben met ‘film’ maken. Verschillende reden. Opeens was het voorbij die ‘documentaire’, achterhaalt door een nieuwe TV-era met andere profielen en kijkcijfers. Ingehaald bovendien door het digitale tijdperk, Youtube en de dynamiek van de sociale media. Dan ben ik niet eigenwijs!

Bovendien was ik de ‘consumptie’ maatschappij totaal zat. Ik zag er niks meer in en heb me samen met Jeannette tien jaar lang bezig gehouden met het restaureren van allerlei spullen. Brocanteur noemen ze dat, of als je het modern wilt zeggen ‘productief in de circulaire economie’. Erg leuke wereld en tien jaar lang met mijn ‘handen’ gewerkt, meubels gemaakt enz. enz.

Verder veel piano gespeeld en samen met Jeannette verschillende foto/kunstprojecten vervaardigd en Jeanette heeft hier haar eigen atelier/exporuimte.

Kon allemaal net uit! Zoals dat heet en zonder veel pretenties! Ook niet verkeerd.

Jeannette van Trier

Gisteren een verhuurcontract getekend met een jong gezelschap van een coöperatie voor de plaatsing van 65m2 zonnepanelen. 9kwh kijk dat schiet op! in een land waar 75 % van de elektriciteit aangedreven blijft op kernenergie. Ik zit gebakken Daar kunnen jullie nog niet van dromen met al die gas-aardbevingen.

Zij geloven erin en ze zijn jong en aardig en wie ben ik dan om te zeggen dat het allemaal onzin is vanuit weet ik veel wat voor idee over energie! Het was een beetje over mijn graf heen regeren, want het rendeert pas na ‘tig’ jaar zeggen ze ….

Eens kijken hoe dat gaat aflopen daar in Afrika, een continent waar ik veel gewerkt heb. Da’s pas spannend, veel spannender dan Rutte en een windmolenpark bij windkracht 7.

Niets voor de eeuwigheid Hans, zelfs ons eigen bestaan als oude mannen niet …

Met vriendelijke groet,

Gerard