Het onlangs gepresenteerde ontwerp–klimaatakkoord heeft inmiddels tot ongekend felle reacties geleid in de media.

Bij Pauw kreeg Ed Nijpels op vrijdagavond weer alle ruimte om vol op het orgel te gaan over het succes van het bereikte akkoord. Een triomf van de polder! Volgens hem ging het hier om de grootste verbouwing van Nederland na de Tweede Wereldoorlog. Zie hier (vanaf 07.45).

Dat is niets te veel gezegd. Eerder hebben we op Climategate.nl het Nederlandse klimaatbeleid vergeleken met Mao’s ‘Grote Sprong Voorwaarts’. En we weten hoe het daarmee is afgelopen.

De ironie van de geschiedenis wil dat het klimaatproject niet door een linkse, communistische dictator wordt opgelegd, maar dat het wordt geleid door liberale bewindslieden, die vanuit hun ideologie tegenstander zouden moeten zijn van de voor Nederland ongekende staatsbemoeienis met de economie en het privéleven van de burger, die uit de voorgenomen maatregelen voortvloeit. De Nederlandse liberalen zijn dus volledig van het pad af – hun achterban verweesd achterlatend.

Hoewel Pauw toch bekend staat om zijn kritische vraagjes bij heikele kwesties, bleven deze toch in het onderhavige geval achterwege. Het was weer één en al koekoek eenzang.

Maar waar doen we het allemaal voor?

Thierry Baudet gaf daarop een duidelijk antwoord in een heet-van-de-naald beeldimpressie door parlementair journalist en OpinieZ-auteur Ernst Lissauer: ‘Klimaatakkoord is collectieve gekte’.

Onder de titel, ‘Klimaatkassa, CDA en VVD losgeslagen van achterban’, pakten Alexander Bakker Edwin Timmer in de Telegraaf flink uit. Ik pik een aantal passages uit de column van Edwin Timmer.

Dit klimaatdictaat is nooit aan de kiezer voorgelegd

Iedereen heeft bij de laatste verkiezingen voor de Tweede Kamer gestemd op GroenLinks. Tenminste, dat idee bekruipt je bij het lezen van het klimaatakkoord. Uit het akkoord, waaraan ook het kabinet-Rutte intensief meewerkte, walmt de geur van de groene geitenwollensokken van Jesse Klaver.

De strijd tegen klimaatverandering is de heilige reden om Nederland op de schop te nemen. Zonder dat kiezers daar ooit om hebben gevraagd. Ons land moet van het gas af, miljoenen huizen moeten worden verbouwd en het bedrijfsleven zal miljarden investeren. En dat allemaal om de wereld te redden.

Klimaatpaus Ed Nijpels zei tijdens de persconferentie: „Het klimaatbeleid betaalt zich terug in brede welvaartsbaten.” Hij kent de uitkomsten van de doorrekening door het Planbureau voor de Leefomgeving (PBL) kennelijk al. De realiteit is dat huizenbezitters een enorme uitgavenpost zien opdoemen. Benzine- en dieselrijders worden via accijnzen en belastingen gestraft voor hun fossiele zondes en ondernemers hangt een CO2-boete boven het hoofd.

En waar doen we het allemaal voor? Voor 0,0003 graad minder opwarming in het jaar 2100. Dat is de piepkleine bijdrage die ons kikkerlandje verwezenlijkt als we de CO2-emissie per 2050 terugbrengen naar miniem. Niet dat de rest van de wereld net zo hard loopt. Integendeel. China ontsteekt juist steeds meer kolencentrales en helpt ze in andere landen oppoken. …

Het bijzondere is dat deze grootscheepse klimaatverbouwing van Nederland nooit aan de kiezer is voorgelegd. Van de regeringspartijen lijken VVD en CDA nog het meest losgeslagen van hun nuchtere achterban. En als het kabinet zijn zin krijgt, volgen de echte besluiten pas na de maartse verkiezingen voor de Provinciale Staten en daarmee van de Eerste Kamer. Zo ontstaat het beeld van een klimaatdictaat in plaats van een door gewone Nederlanders gekozen plan. Alleen Jesse Klaver beleeft zo zijn gedroomde groene kerst.

Aldus Edwin Timmer.

Lees verder hier, hier en hier.

En op OpinieZ liet voormalig senator en emeritus hoogleraar fysische chemie en chemische fysica aan zowel de UvA als de VU, Kees de Lange, van zijn afkeer van het bereikte akkoord blijken. Ik pik een aantal elementen uit zijn betoog.

Tegen het eind van 2018 mocht de Nederlandse burger getuige zijn van twee besluiten van regering Rutte 3 die zijn toekomst ingrijpend gaan beïnvloeden. Het eerste betreft het ondertekenen van het Marrakesh-pact dat juichend de deur openzet voor grootschalige immigratie uit landen met een hoge primitiviteitsindex die al sinds mensenheugenis hun eigen zaakjes niet op orde hebben.

Het tweede betreft het aannemen gisteren door de Tweede Kamer van de Klimaatwet en de presentatie vandaag van het daarmee samenhangende Klimaatakkoord. Voordat de gewone Nederlandse burger aan zijn definitieve vervanging toe is, moet hij eerst nog financieel uitgezogen worden voor een zinloos doel dat slechts als religieus gekarakteriseerd kan worden. Hiermee heeft Rutte 3 de Nederlander definitief de oorlog verklaard en wordt verzet haast een burgerplicht. …

Over klimaat is inhoudelijk al heel veel gezegd. Het klimaat van de aarde verandert al 4,5 miljard jaar, waarbij allerlei indicatoren zoals temperatuur, niveau van de zeespiegel, ijsvorming aan de polen, en zo voort grote variaties vertonen. Dat die variaties het gevolg zouden zijn van de invloed van CO2, en nog wel door dat geringe deel van de CO2 dat door menselijk toedoen wordt uitgestoten, wordt door de geologische geschiedenis op geen enkele manier ondersteund. Bovendien is er geen enkele natuurkundige aanwijzing, behalve uit inadequate klimaatmodellen, dat minder CO2 in de atmosfeer tot minder klimaatvariaties zou leiden.

Hoewel met recht en reden gesteld kan worden dat wat er aan welvaart op de wereld is het gevolg is van de inzet van fossiele brandstoffen, is Nederland nu “gezegend” met een onwetende volksvertegenwoordiging van overwegend fossielhaters die als Middeleeuwse flagellanten hun geweeklaag en schuldgevoel, gelardeerd met een gigantisch kostenplaatje, dagelijks de wereld in slingeren. Het klimaatdebat of wat daar voor doorgaat ontbeert alle natuurwetenschappelijke basis en wordt dan ook vooral gevoerd door volslagen wetenschappelijke leken. Een paradijs voor klimaatreligie uiteraard, maar voor serieuze wetenschap moet je helaas niet langer in Nederland zijn. …

Maar heeft die burger over deze onderwerpen ooit iets te zeggen gehad? Werden deze voorstellen die enorme gevolgen voor iedereen hebben ooit normaal bediscussieerd in de verkiezingsprogramma’s van politieke partijen die nu aan de macht zijn of die dit “beleid” steunen? Natuurlijk niet, zoals iedereen met een minimum aan inspanning zelf kan vaststellen.

We hebben dus te maken met wat niet anders dan als een ordinaire staatsgreep betiteld kan worden. Het Nederland van de gewone burger wordt gesloopt, hij kon het niet zien aankomen, laat staan er zich tegen verzetten. Deze regering heeft haar onbetrouwbaarheid nu wel voldoende geëtaleerd. De tijd voor grootschalig burgerverzet is aangebroken.

Aldus Kees de Lange.

Lees verder hier.

Zie ook hier.

Gerelateerd: