Een bijdrage van Jeroen Hetzler.

Dit was het eerste woord dat mij te binnen schoot na het beluisteren van een uitzending op NPO1. Het betrof een dame die sprak over klimaatdepressiviteit en aan het eind van de uitzending het woord Ecorexia liet vallen. Dit was voor mij geen verrassing. Zie hier.

Immers, het moge inmiddels bekend zijn dat al dat nep nieuws over catastrofale opwarming bedoeld is om de argeloze burger de stuipen op het lijf te jagen, een schuldgevoel aan te praten en vervolgens financieel kaal te plukken teneinde, naast het financiële verdienmodel van Al Gore, VNO etc. onze maatschappij te gronde te richten. Dit omwille van de ideologie van Maurice Strong met het IPCC als diens geesteskind:

In Figueres heeft hij een ware ideologische opvolger:

Christiana Figueres, the Executive Secretary of UNFCCC, warns that the fight against climate change is a process and that the necessary transformation of the world economy will not be decided at one conference or in one agreement.

This is the first time in the history of mankind that we are setting ourselves the task of intentionally, within a defined period of time to change the economic development model that has been reigning for at least 150 years, since the industrial revolution.”

Het moge duidelijk zijn dat het met wetenschap niets van doen heeft. Het IPCC dient slechts als vehikel om deze ideologie na de val van de Muur alsnog op te leggen onder het mom van wetenschapsbeoefening. Bedoeld is naar creationistisch model bedrijven van pseudowetenschap door het selectief zoeken van argumenten om een vooraf bepaalde standpunt te ‘staven’.

Dit blijkt uit het mandaat van het IPCC:

The IPCC has adopted and published “Principles Governing IPCC Work”,[6] which states that the IPCC will assess:

Bron hier en hier.

Het woord Ecorexia is welswaar gevallen, maar ik zou het eerder klimatorexia willen noemen. Hoe dan ook, het is verontrustend hoe ernstig volwassenen en scholieren de stuipen op het lijf worden gejaagd door het aanpraten van een hypothese waarvoor elk bewijs ontbreekt. Het gemanipuleer van Mann en het de nep van de 97%-consensus kunnen dat niet verdoezelen.

Het onophoudelijke indoctrineren van die CAGW-hypothese (door mensen veroorzaakte catastrofale opwarming) door alle media op 2 uitzonderingen na, is journalistieke ethiek onwaardig. Het stelt zich slechts in dienst van het verdienmodel van doemdenken, de ideologie van Maurice Strong en de adepten van met name D66 en natuurlijk van GroenLinks als erfgenamen van de CPN. Is deze eenzijdigheid toeval? Ik denk het niet. Dit verordonneerde de voormalige baas van de NPO en oordeel zelf: geen objectieve verslaggeving na te streven over het klimaat. Hij vindt dat de NPO de Nederlandse politiek moet aansporen om feller op te treden tegen klimaatverandering. Hagoort zei dan ook te weigeren programma’s te maken die aan de orde te stellen of er eigenlijk wel een klimaatprobleem is.

Bron en hier.

Hoe komt het toch dat de meeste media zo gebeten zijn op mensen bang maken? Verdienmodel van de angst, groepsdenken, ideologische verblinding? Het blijft raden, maar met de wetenschappelijke werkelijkheid heeft het hoe dan ook niets te maken.

There is little or no sign of a “climate emergency”, yet here we are, with children taking to the street, arguing explicitly for “panic” in the face of a historical experience that suggests that this, rather than industrial capitalism, will bring down disaster on the heads of the most vulnerable, as well as destroying our chances of restoring vast swathes of the natural world.

Zie hier.

Het is schijnheilig van de NPO om het product van zijn eigen angst zaaien in die radio-uitzending podium te geven, terwijl diezelfde NPO de angst van die dame erin heeft geramd. Laakbaar om zo mensen willens en wetens in geestelijke nood te brengen. Dit is het dominante kenmerk van deze postmoderne maatschappij waarin redeloosheid de maat is geworden teneinde elke willekeurig onzin voor waar aan te prijzen. Wij leven in een maatschappij die van de meest irrationele hypes aan elkaar hangt sinds de uitvinding van het Waldsterben. Ik vond een treffende analogie in het verschijnsel orthorexia. De oorzaak van orthorexia is tot nu toe onbekend. Volgens Bratman heeft de aandoening vooral te maken met een gebrek aan kennis over voedsel. In onze maatschappij wordt geschermd met loze kreten die de toegevoegde waarde van eetwaren aan moeten geven. Je raakt overspoeld met informatie over gezonde voeding.

Lees deze woorden: gebrek aan kennis over voedsel en: loze kreten. (Bron hier.)

Zo is het niet anders met klimaat: gebrek aan kennis, bij de meeste politici, en de burger. Zo worden zij misbruikt voor ideologisch of financieel gewin. Zie Al Gore, de milieubeweging, VNO-NCW en hoogleraren die afhankelijk zijn van onderzoeksgelden om de argumenten te verzamelen voor de vooropgestelde conclusie die de media graag voor hen uitventen. Men vleit zich met de illusie de planeet te redden. Hoe onjuist dit kan zijn bewees mevrouw Notenboom met haar hardnekkige alarmisme over de Noordpool in samenwerking met de NPO. (Zie hier en hier.)

Het wil echter maar niet lukken met die ijsvrije Noordpool, integendeel. (Zie hier.) Maar de NPO, Notenboom en Peter Kuipers Munneke zwijgen thans in alle talen. De gedachte aan de natuurlijke schommeling van de AMO komt niet op blijkbaar. (Zie hier.) Het is dringend gewenst om het sektarisch ideologisch gedreven klimaatbeleid een halt toe te roepen en de postmoderne hysterie te vervangen door postmoderne Verlichting. Het moge even duidelijk zijn dat tegen de tijd dat Nederland 1.000 miljard heeft verspild aan de bestrijding van een niet bestaand probleem ons land als modern geïndustrialiseerd gidsland niet meer bestaat conform de ideologie van Strong.

Derhalve blijft van kracht:

Ceterum censeo Legem Climae delendam esse.