Foto: Shutterstock.

Een gastbijdrage van Ferdinand Meeus.

Klimaatalarmisme beheerst de politiek, de wetenschap en de media. Op basis van theoretische modellen vol vage aannames en met weglating van onwelgevallige meetresultaten worden doemvoorspellingen gedaan. Die steeds uitkomen op de dreigende ondergang van mens en planeet als er niet onmiddellijk ingrijpende maatregelen worden genomen. Natuurwetenschapper dr. Ferdinand Meeus prikt enkele alarmistische mythes door.

Volgens recente satellietmetingen van de NASA wordt onze planeet groener en groener dankzij het fertiliteitseffect: er komt gewoon meer CO2 in de lucht. Planten, groenten en bomen hebben namelijk CO2 nodig om te groeien (fotosynthese). Sinds het begin van de metingen in 1950 is het gehalte CO2 in de lucht gestegen van ongeveer 280 ppm naar 415 ppm. In gewone mensentaal betekent dat een stijging van 0,03% naar 0,04%.

Zonder CO2 geen leven

Alarmistische klimaatwetenschappers en reguliere media verkondigen bijna dagelijks dat deze stijging van CO2 de oorzaak is van de opwarming van de aarde, die catastrofale gevolgen voor de mensheid en onze planeet heeft. Men vergeet echter steeds te melden dat er zonder CO2 geen leven mogelijk is op onze planeet. Het leven op aarde is namelijk gebaseerd op “koolstofchemie” met CO2 als onmisbaar onderdeel. Zonder CO2 geen zuurstof. Iedereen zal zich hopelijk nog de fotosynthese herinneren van de schoolbanken: groen + CO2 + water + zon geeft meer groen.

Global Greening

Satellietmetingen hebben deze wereldwijde vergroening al in 2019 vastgesteld. Een team van klimaatwetenschappers uit China, USA , Noorwegen en Frankrijk publiceerden toen hun onderzoeksresultaten in het gerenommeerde vaktijdschrift Nature , ze spreken zelfs van “Global Greening.

Klimaatporno

Helaas wordt dit positieve klimaatnieuws stelselmatig genegeerd door onze reguliere media. Die zitten volop in de klimaatporno-modus met eenzijdige en overdreven berichten over alarmerende hittegolven, versneld ijssmelten, bosbranden en meters zeestijging. Gelukkig spreken meer en meer wetenschappers zich uit tegen deze klimaathysterische doemberichten. Zoals dr. Patrick Moore, medeoprichter van Greenpeace, in zijn recente boek Fake Invisible Catastrophes and Threats of Doom. Daarin zegt hij duidelijk: “De hele klimaatcrisis is niet alleen fake-news maar ook fake-science”.

Walrussen

Hij heeft dan ook afscheid genomen van Greenpeace nadat hij had ontdekt dat vele klimaatalarm-verhalen zijn verzonnen en in scène gezet, zoals het valse verhaal met beelden over walrussen die zich van een rots storten door de klimaatopwarming. De gemanipuleerde beelden werden gemaakt door het team van Sir David Attenborough voor de Netflix-documentaire “Frozen Worlds”.

In werkelijkheid werden deze walrussen opgejaagd door een bende ijsberen die op zoek was naar lekker walrusvleesIJsberen die helemaal niet waren uitgestorven, maar waarvan de hele populatie fors was toegenomen. Het bewijst nogmaals dat de klimaatalarm-brigade (wetenschappers, media, politici) bewust gebruik maakt van beeldmanipulatie en nepnieuws om de bevolking te misleiden. De leugens zijn ontdekt door dr. Suzan Crockford op basis van informatie verzameld door lokale journalisten van The Siberian Times. Niet alleen heeft Sir David Attenborough flagrant gelogen, maar hij heeft ook de filmbeelden aangepast door de aanwezige ijsberen weg te fotoshoppen.

Misleiding in de media

Ook prof. Koonin, voormalig wetenschapsadviseur van Obama, heeft voor een tornado gezorgd in de klimaatalarm-gemeenschap met zijn dit jaar gepubliceerde boek Unsettled. Daarin beschrijft hij tot in de kleinste details hoe het wetenschappelijk establishment met overheidssubsidies de klimaatmetingen eenzijdig selecteert, eenzijdig inkadert en tegenstrijdige feiten verzwijgt om het vooraf vaststaande klimaatalarm-paradigma van politici te ondersteunen. Met onderdanige medewerking van de reguliere media.

Een voorbeeld van deze misleidende en eenzijdige selectie is te vinden in het laatste AR6-rapport van het VN Klimaatpanel IPCC. Er zijn 54 peer-reviewed studies uitgevoerd naar een mogelijk verband tussen klimaatverandering en weercatastrofen. In 53 van de 54 studies wordt geen verband gevonden, in één studie wel. En juist die ene studie is in het klimaatrapport AR6 gekomen. Deze misleiding is netjes ontmaskerd door prof. Pielke, een expert in deze materie.

CO2 is niet de regelknop

Emeritus hoogleraar Happer van de Princeton University, voormalig adviseur van Trump, heeft een staat van dienst om u tegen te zeggen. Als olifant in de klimaatopwarmingskamer blijft hij herhalen dat het broeikaseffect van CO2 ongeveer 2,7 Watt/m2 bedraagt, een waarde die ook het VN-Klimaatpanel IPCC onderschrijft in laatste rapport AR6.

Dit theoretische broeikaseffect van CO2 vergelijkt hij steeds met de inkomende zonne-energie die ongeveer 340 Watt/m2 bedraagt, een waarde die ook wordt gebruikt door het IPCC. Zijn conclusie is dat een zodanig klein effect van minder dan 1% onmogelijk de regelknop kan zijn van een zeer ingewikkeld klimaatsysteem. Een complex systeem dat alleen kan worden beschreven door niet-lineaire differentiaalvergelijkingen met chaotisch gedrag.

Ongemakkelijke conclusie

Het IPCC ontwijkt vakkundig deze ongemakkelijke conclusie van prof. Happer. Happers tweede nagel aan de doodskist van het IPCC is zijn argument van “verzadiging”. Het molecuul CO2 absorbeert inderdaad infraroodstraling die wordt uitgezonden door de aarde, maar bij een zekere hoeveelheid CO2 wordt er een verzadigingspunt bereikt. Net zoals het aanbrengen van een vierde laag rode verf op een witte ondergrond geen verschil geeft in “roodheid t.o.v. de drie lagen daaronder. Dit punt is in discussie met het IPCC.

Maar het goede nieuws is dat zeer recent zelfs klimaatwetenschappers die nauw verbonden zijn met het alarmdogma van het IPCC zich zeer kritisch opstellen tegenover de doemvoorspellingen voor 2050 en 2100. Te veel alarmvoorspellingen die nooit zijn uitgekomen zijn hen te veel geworden. NASA-directeur Gavin Schmidt gebruikt in diplomatieke bewoordingen de term implausible voor al die theoretische klimaatvoorspellingen over alarmerende opwarming. Het betreft steeds modelmatige voorspellingen die veel te veel afwijken van de echte metingen. In gewone mensentaal wil hij ons zeggen dat al die voorspellingen van temperatuurstijgingen totaal van de pot gerukt zijn.

Zeespiegelstijging

Een mooi voorbeeld van een eenzijdige, misleidende doemvoorspelling zijn de meters zeespiegelstijging waardoor Nederland zal verdrinken. Dit was onlangs nog te horen uit de mond van wetenschappers van het KNMIZulke beweringen komen voort uit theoretische computermodellen op basis van allerlei aannames en formules. Iedereen die met modellen heeft gewerkt kent het principe van shit in, shit outGelukkig beschikt Nederland over betrouwbare getijdemetingen langs de hele kust over een periode van meer dan 150 jaar. En die metingen geven een stijging van amper 1-3 mm/jaar te zien, afhankelijk van de lokale bodemstijging of -daling.

Ferdinand Meeus

Ferdinand Meeus.

En het meest belangrijke feit is dat die metingen geen recente versnelling laten zien. Rijkswaterstaat rekent in het Deltares rapport met een gemiddelde zeespiegelstijging van 1,86 mm/jaar over de lengte van de Nederlandse kust, en niet met een versnelling. Daar zitten dus gelukkig nog echte wetenschappers en ingenieurs die eerder op metingen vertrouwen dan op theoretische fantasiemodellen. Niemand in Nederland hoeft angst te hebben voor de zeespiegelstijging, het zijn geen meters maar millimeters. We hoeven ons niet zo druk te maken over het klimaat, maar wel over het hardnekkige en misleidende klimaatalarmisme.

***

Over de auteur

Ferdinand Meeus, Doctor in de wetenschappen (chemie, fotofysica, fotochemie); IPCC expert reviewer AR6.
***