Kyle de Vries.
Kyle de Vries, auteur van Bern, Baby, Bern, Why Bernie Sanders’ Policies Would Incinerate the U.S, in gesprek met Tom Nelson.
Kyle de Vries is econoom, financial planner (en spraakwaterval) die het klimaatbeleid primair vanuit economisch perspectief benaderd. Hij gaat uitvoerig in op een tot dusver weinig belicht element van het klimaatbeleid cum energietransitie: de alarmerend stijgende begrotingstekorten en de daaruit voortvloeiende staatsschuld in de VS.
De informatiedichtheid van dit vraaggesprek is hoog, maar tegelijkertijd ondersteund door heldere bullet points. Al met al zeer breed en fascinerend.
Wat een helder verhaal! Gebracht vanuit een positieve setting!
Jammer dat nergens in de wereld de “science is settled” beleving zo vast zit in de koppen van de klimaatalarmisten dan in Nederland.
Ons landje heeft niet voor niets een ‘voortrekkersrol’. Straks mogen we misschien Tesla’s duwen voor $ 2 per dag.
Negatieve instelling. Hoeveel grond je wel nodig hebt om één van de grondstoffen er uit te halen voor één auto accu en dat er een begrenzing zit in de voorraad dat dit allemaal met fossiele brandstoffen moet worden gemaakt. Dat terwijl die mijnwerkers het in kongo met de hand uitgraven. Er wordt verwezen naar een huidige generatie die aanneemt dat alles voor je geregeld is. Een generatie die de weg weet weet dat je met één muisklik je iets kunt bestellen wat thuis wordt afgeleverd.
Dan de kosten. Er worden us trillions verborgen in klimaat kosten uitgegeven via de regering. Een aandeel van de economie wat nooit zo hoog via belasting binnen kwam. De oplossingen noemt hij niet. In Europa en zeker in dit land worden de belastingen nog steeds verhoogd. In de klimaat bevlogen wereld zijn er eenvoudigere oplossingen. In de usa stelt Bernie Sanders juist het belasten van de biljonairs. In Frankrijk met weinig biljonairs wordt er zelfs maar één persoon voor aangewezen. De eigenaar van Louis Vuitton. Daarmee kan de staat weer een weekje uitdelen. In Nederland de brede vermogens belasting voor de superrijken. Dat is is in hun definitie iedereen die 50k heeft. Als ook het pensioen vermogen wordt gerekend is dit een netto pensioen van minder dan 200 eur per maand. Vanuit een (semi) ambtenaar of subsidie baan ziet het er een stuk rooskleuriger uit.
U als burger bent niet meer dan een hoop faeces voor de politici en hun uitvoerende organen in de vorm van de Belastingdienst en de diverse klimaat/milieuclubs.
Uit de Telegraaf van heden: “Bewoners van verpleeghuizen blijven noodgedwongen langer in een oud pand wonen. Geld om de gebouwen aan te passen aan de huidige kwaliteitsstandaarden en duurzaamheidseisen ontbreekt. Dit geldt ook voor woningen voor mensen die gehandicaptenzorg of geestelijke gezondheidszorg nodig hebben. Zo blijkt uit een analyse van ABN Amro.
Een verouderde woonomgeving heeft impact op het welzijn van bewoners. Door de stijging van de bouwkosten, strengere duurzaamheidseisen en de sterk gestegen rente, zijn de jaarlijkse kosten van een duurzaam nieuw pand in twee jaar tijd met wel 83% gestegen. Dat kunnen zorgorganisaties onmogelijk betalen.
Zo’n 15 tot 20% van het vastgoed in de langdurige zorg moet vernieuwd worden voor 2030 om aan de klimaatdoelstellingen te voldoen die zijn afgesproken in de recent gesloten Greendeal Zorg. Daarin staat dat de CO2-uitstoot in de zorg per 2030 met 55% moet zijn gereduceerd ten opzichte van 2018.”
Maar wel even plus 50 miljard euro uit de financiële trukendoos toveren om giftige boeren uit te kopen. En doe er nog een paar honderd miljard bij om de CO2-uitstoot te verminderen.
Wanneer je denkt het zelf te regelen, dan komt de ’s Rijksroofridder 6% fictief rendement op je vermogen opeisen.
Veel waarheden tot punt drie in samenvatting. Jammer en opnieuw een ‘visie’ dat verhaal als geheel onderuithaalt. Het begint een gewoonte te worden.
Maar idd economie en de vooruitzichten daarvan met alle gevolgen zijn belangrijk.
Hallo FG, dat is inderdaad een zwak onderbouwd argument, maar voor mij blijft het verhaal als geheel in mijn geheugen gebrand. Ademloos uitgeluisterd.
Kwam pas nog in Afrika vakantiegangers tegen die al twee dagen bezig waren om bij te komen van de cultuurschok. Daar lopen nog kleine kinderen rond zonder ouders. Mensen die zelfs niets hebben geven die kinderen net genoeg te eten dat ze niet omkomen. In het vliegtuig naar huis zat ik naast een Nederlander die een dergelijke kind nog een toekomst wil geven. 10 jaar is hij nu bezig die jongen naar Nederland te krijgen. Tal van rechtszaken gevoerd die hij gewonnen heeft. Bij Rutte op bezoek geweest. Zijn verhaal in het verleden hier op de Tv mogen vertellen. Bij de Raad van Staten in het gelijk gesteld maar het heilige IVD is elke keer instaat het elke keer tegen te houden. Zijn Hollandse vrouw woont er nu permanent die nu ernstig verzwak is door de malaria. Hij reist heen en weer voor zijn werk en kinderen. Kan je dan nog vertrouwen hebben in de politiek. Toen ik uitstapte heb ik hem veel sterkte gewenst, van binnen was ik woedend. Vloeken doe ik nooit behalve nu drie weken geleden van binnen. Ken verschillende Nederlanders die kinderen van arme families rechtstreeks financieel ondersteunen. Een beetje onderwijs kost er geld heb je niets sta je onderaan de ladder en is de kans om die ladder op te komen is nihil. Wat in een in en in rot land leef ik hier kijkend naar de politieke figuren die onze kinderen en de wereld een toekomst moeten geven. Een heel land als bijvoorbeeld Gambia kunnen we geen toekomst geven te vergelijken als een westers land. Als het al niet lukt om als individu bij een weeskind dan staat de wereld er erg slecht voor.
Peter, een collega van me ‘adopteerde’ ook een kansarme Afrikaanse puber. De jongeman wilde liefst cash geld zien, maar mijn collega wist hem te overtuigen dat een opleiding beter was voor zijn toekomstige kansen op de West-Afrikaanse arbeidsmarkt. Mijn collega regelde en betaalde de opleiding, zodat de jongeman een paar weken na ons vertrek er aan kon gaan beginnen. De collega wilde niet naar mijn mening -dat het zinloos was- luisteren. Toen we een half jaar terug kwamen in het land, vroeg mijn collega hoe het met de opleiding was gesteld. De jongen liet niks meer van zich horen, en het opleidingsinstituut had hem nooit gezien. Bedelen in de hoofdstad leverde namelijk veel meer op dan studeren…
Exemplarisch voorbeeld, ik weet het.
Stukje economie:
In 2018 bij de outdoorwinkel een vriesdroogmaaltijd gekocht. Prijs € 5,95.
In 2023 idem. Prijs € 7,60.
Dat is in 5 jaar tijd een prijsstijging van 27,7 procent! Gemiddeld dus zo’n 5,5% per jaar.
Mijn salaris steeg in die periode ongeveer 10%. Door inflatie boer ik dus meer dan 17% achteruit. In slechts 5 jaar tijd. En op mijn spaargeld bijna nul procent rente.
De Rijksstruikrovers eten vanwege hun chronische honger naar meer, meer, meer belastinggeld erg hard mijn zuur verdiende geld op. Bedankt VVD, D66, CU, CDA en de rest van de links-groene partijen!
Oh, en of we ze wel willen vertrouwen m.b.t. de energietransitie. Het komt allemaal goed, zeggen ze. Het is zelfs een win-win model volgens een prominente energielabel G boerderijbewoner. “Een feest voor de portemonnee”, waarmee hij zijn eigen geldbuidel bedoelde. En natuurlijk die van zijn medevriendjes aan alle kanten van de klimaattafels.