André Bijkerk.
Toen ik deze blogs hier, hier en hier schreef, realiseerde ik me dat ik stomtoevallig over het doorslaggevende paleoclimatologische bewijs voor de afwezigheid van een substantiële rol voor CO2 was gestruikeld. Vandaar die ‘schouders van giganten’ beeldspraak. Ook bedacht ik me dat volgens de mechanismes van Thomas Kuhn over ‘paradigm changes’ en de volop woedende morele paniek over thermageddon, er nog nooit zoveel tegen-orkaan-wind is geweest om dit bewijs ook maar ergens te laten doordringen.
In die voornoemde blogs heb ik trachten te vermijden om eerst de stelling te bespreken die zou worden weerlegd. Ik had ergens gelezen dat zulks meestal averechts werkt en dat bij de oppervlakkige lezer juist dat begin zou blijven hangen in plaats van de weerlegging daarvan. Maar dat heeft dus kennelijk ook niet gewerkt. Dan toch maar weer beginnen met datgene wat we gaan weerleggen, nl, de hoogwerkerpassage van Al Gore, over de ijskernen van Antarctica, ingebed in ‘The Great Global Warming Swindle’, die hier begint bij 20:35.
De verteller op 21:11:
“What they found (in the ice cores) as Al Gore correctly points out, was a clear correlation between carbon dioxide and temperature“.
Onjuist. De hele wereld zal over me heen vallen inclusief de sceptici, maar het is in die drie blogs gewoon aangetoond dat dit niet waar is.
Al Gore op 21:23:
“This is what our temperature has been on our Earth”.
Nee, dat is echt niet zo, ook al denkt zo’n beetje iedereen dat. Waarom, dat zal ik ook laten zien.
Op 21:35
“The relationship is actually very complicated but there is one relationship that is far more powerful than all the others and this is, when there is more carbon dioxide, the temperature gets warmer.”
Nee hoor, ik heb laten zien dat de grafiek achter hem dat helemaal niet bewijst. We gaan nu in meer detail na waarom dat zo is.
Het wordt algemeen aangenomen dat de drie hoofdcycli van Milankovitch de hoofdoorzaak van de ijstijden zijn. Deze cycli betreffen de precessie van de aardas, excentriciteit van de baan om de aarde en obliquiteit, de schommelingen in de hoek van de aardas, onlangs hier nog in detail besproken. Maar, zoals al in de eerdere blogs in aangegeven, toont Huybers 2006 aan, dat hierbij een factor over het hoofd wordt gezien, de variatie in baansnelheid om de zon, beschreven door de tweede wet van Kepler. Dit betekent dat de aarde sneller beweegt, naarmate ze dichter bij de zon is. Zo heb je dus kortere warmere zomers met de zon het dichts bij en langere koelere zomers, wanneer de zon het verst weg staat, Maar het verschil in de totale zonne-energie over de zomer is maar gering. Dit zijn de effecten van excentriciteit en precessie deze werken elkaar dus tegen. Het effect hiervan is dat alleen de 41.000 jarige cyclus van obliquiteit dominant is voor de variatie van de sterkte van de zonne-instraling.
Het effect van de Milanlovitch cycles en het klimaat door de geologische tijdschalen heen, is te zien in de vele boorkernen in sedimenten, in de oceaanbodems en in de ijskappen. De vraag is alleen of we een correcte interpretatie hebben van wat we zien.
Zo wordt aangenomen dat verhoudingen van zuurstof isotopen (d18O) in de oceaan boorkernen een maat is voor het volume van de ijskappen (hypothese van Shackleton). Omdat ‘lichtere’ isotopen makkelijker verdampen, bevatten de ijskappen meer van het lichtere water. Met het groeien van de ijskappen verdwijnt er dus steeds meer licht water uit de oceanen. Daardoor neemt men aan dat de zwaardere isotopen van zuurstof in de oceaanbodem een maat is voor het totale ijsvolume op de polen. Hier is zo’n isotopengrafiek (LR04) voor de laatste twee miljoen jaar:
De Y as voor isotopen is omgekeerd zodat hoog in de grafiek correspondeert met het veronderstelde weinig ijs en dus met de veronderstelde warme periode. We zien nu aan de linkerzijde van de grafiek dat deze zich keurig houdt aan Huybers berekeningen voor zonneinstraling en ze vertoont een duidelijke dominantie van de 41.000 jarige cyclus. Dit noemen kenners de “41K world“.
Rond één miljoen jaar geleden verandert echter alles en een krachtige honderdduizendjarige cyclus duikt plotseling op vanuit het niets. Dit wordt aangeduid als de “100K world”. Er zijn hele bibliotheken volgeschreven om deze shift te verklaren, maar dit heeft nog steeds geen sluitende theorie opgeleverd. De vraag is dus nu, gaan de ijskappen en de ijstijden en dus temperaturen nu werkelijk per 100.000 jaar volgens de isotopen en de CO2 of per 41.000 jaar volgens de calculaties van de zonne-instraling door Huybers? Om dat uit te zoeken, zoomen we in op de laatste 140.000 jaar.
Fig 2. Alle grafieken zijn genormeerd rond hun gemiddelde, met als eenheid de standaard deviaties. Alle sommetjes en bronnen staan hier.
Dit lijkt op het eerste gezicht de confrontatie tussen de “41K world” in rood en de “100K world” in zwart/blauw. De rode grafiek is de door Huybers berekende zonne-instraling op het noordelijk halfrond (65° NB) volgens de data in het technisch supplement. De blauwe lijn komt van de CO2 concentraties in de ijskernen van het Europese project op Dome Concordia in Antarctica (EPICA Dome C). De zwarte grafiek komt weer van Huybers voor de isotopen van de oceaanbodem, die zouden staan voor het ijs volume. Dat deze d18O lijn de CO2 ver naijlt, is eigenlijk logisch; het duurt immers eeuwen voordat de oceaanbodem doorheeft wat er aan het oppervlak gebeurt.
De vraag is uiteraard, welke grafiek klopt nu met het werkelijk klimaat uit het verleden? Wanneer was het nu koud en wanneer warm? Het is duidelijk dat de blauwe CO2 lijn niet spoort met de rode lijn van Huybers zonne-instraling. Het is dus zaaks om in te zoomen op de grootste discrepanties tussen beide. Deze we ongeveer 115.000 geleden terug, wanneer zowel de CO2 als de isotopen op warm staan maar Huybers zonne-instraling op het allerkoudst. Daarentegen is zo’n 50.000 jaar geleden de situatie meer omgekeerd. De CO2 en de isotopen zijn reeds onder nul en op weg naar het minimum, terwijl Huybers zon dan net piekt op een lokaal maximum. Was het nu warm of koud 115.000 jaar resp 50.000 jaar geleden? En kunnen we daar achter komen? Was dat niet de wetenschappelijke methode of zoiets? Testen wat je hypothese voorspelt? Durven we om de hoek te kijken of er een zwarte zwaan zit, die de alle-zwanen-zijn-wit hypothese weerlegt? Tot nu toe heeft niemand anders dat gedaan, althans daar geen verslag van gedaan.
Ho, Nu eerst even weer wakker worden. Pak even een kop koffie en ga er eens goed voor zitten, voor de ontknoping. Witte of zwarte zwanen?
Eerst 115.000 jaar geleden. Was het warm, dan een witte zwaan voor de mainstream consensus. Oh toen was toch het Eemian interglacial toch? Dat moet dus wel goed zitten.
Israeison et al:
The first major Weichselian ice advance in Scoresby Sund, during the Aucellaelv stage, deposited thick till beds along the coast of Jameson Land between > 107 ka and 140 ka. Bron hier.
Lokrantz en Sohlenius:
The Weichselian glaciation started 115 ka BP (thousands of years before present) and ended at the transition to the Holocene 11.5 ka BP. (…) The Herning Stadial – MIS 5d This isotope stage (117–105 ka BP) represents the first cold stadial after the warm Eemaian(sic) interglacial (MIS 5e). Bron hier.
Ook bijvoorbeeld Hoffmann et al 1998 en Svendsen et 1999 en vele anderen benoemen 115.000 jaar geleden as de start van de laatste glaciale periode. Hierbij moet worden aangetekend dat de koolstofdatering niet werkt voorbij zo’n 50.000 jaar geleden. Dateringen worden dan vaak gematched met andere data. De start op 115.000 jaar is dan ook een veronderstelling bij de eerste de beste indicatie van de isotopen, bekend als Maritieme Isotope Stage (MIS) 5e. De range die Israeison 1994 aangeeft is dan ook waarschijnlijk van voor het algemene gebruik van de isotope stages. Maar dat neemt niet weg dat het knap koud was 115.000 jaar geleden. Het punt gaat dan ook naar de Huybers zonne-instraling hypothese. Een zwarte zwaan voor de mainstream.
Nu dan de tweede conflict periode, 50.000 jaar geleden, die wel goed dateerbaar is met de koolstof methode; warm volgens Huybers zomer-zonnetje, knapjes koud volgens de isotopen en de CO2.
Er is een veelvoud bewijs overal ter wereld dat het zo’n 50-40.000 jaar geleden in beginsel niet kouder was dan het nu is. Iets van dat bewijs is hier beschreven, ‘een interglaciaal compleet gemist’, door niemand van de klimaatwetenschappers opgemerkt. Ik heb er nog wel een paar bewijzen voor gevonden, deze bijvoorbeeld over de verdwenen ijskap in Scandinavië of deze over de verdwenen ijskap van Spitsbergen. Ergo ook nu gaat het punt naar de rode grafiek. Nog een zwarte zwaan.
Dus is de alom vertrouwde blauwe en zwarte grafiek foutief als klimaat indicatie, terwijl het op warm stond rond 115.000 jaar geleden was het in werkelijkheid koud, en omgekeerd toen het op koud stond zo’n 50.000 jaar geleden, was het in werkelijkheid warm, zoals correct aangegeven door Huybers zonne-instraling berekeningen. Huybers twee keer correct, de mainstream twee keer fout. Twee zwarte zwanen voor de mainstream en het weerleggend bewijs tegen de hypothese dat CO2 het klimaat in het verleden heeft gestuurd of bijgestuurd. Er is dan ook geen enkele reden om aan te nemen dat ze dat in de toekomst ineens wel zou doen.
Ter overvloede, dit is niet mijn “mening” maar het resultaat van de toepassing van de wetenschappelijke methode.
Wat nu, kwart voor vijf in de middag en nog steeds geen link naar een Taminoartikel dat met deze post de vloer aanveegt? Moet ik nog “sarc off” neerzetten?
Nee, je zou eens moeten gaan beginnen met het studeren op de blogpost van tamino en proberen daar goed onderbouwd commentaar op te leveren.
Voor de hersenspinsels van André Bijkerk heb ik even geen tijd (en ook geen reden om aanvatte nemen dat ze enorm veel hout snijden, maar dat kan ik nu even niet onderbouwen)
Ik denk dat H.V. geblokkeerd is… ;)
@Andre Mooi artikel. Je suggereert hierin, althans zo lees ik het, dat het gezamenlijk effect van precessie en excentriciteit 0 is. In de cyclus excentriciteit passen meerdere precessiecycli. Waarom is dan toch het netto effect altijd 0?
Vanuit de IC maar het gaat goed.
Jeroen, de excentriciteit en precessie werken elkaar tegen, maar ze heffen elkaar niet op. Er blijft een veel kleinere invloed, die wordt overschaduwd door obliquiteit.
Misschien kan de heer @Bijkerk op basis van zijn ’toepassing’ van ‘de’ wetenschappelijke methode ook even aangeven hoe het de komende decennia zal gaan zien vanuit zijn bewijs van de Paleontologische ‘witte’ en ‘zwarte’ zwanen tellingen.
Wat mij betreft mag hij er rustig een paar zwarte kopjes koffie bij drinken.
@Gerard Kun jij het betoog van AB weerleggen? Dit is een eerste vereiste bij de presentatie van een hypothese? Je moet de boel niet omdraaien en daarmee je eigen weerlegging ontlopen.
Dit paleo bewijs wordt ook ondersteund door hedendaags bewijs.
Slechts een klein deel van de tijd sinds 1958 lopen CO2 en temperatuur parallel. Deze figuur noopt niet om allerlei correlaties tussen beide te veronderstellen.
http://www.woodfortrees.org/plot/hadcrut3gl/from:1998/to:2013/trend/plot/hadcrut3gl/from:1958/to:2017/mean:12/plot/hadcrut3gl/from:1977/to:1998/trend/plot/hadcrut3gl/from:1958/to:1977/trend/plot/esrl-co2/normalise
Eric
De uiikomst van deze analyse is dat ijstijd isotopem ook geen temperatuur/klimaat aangeven. Dat betekent dat de temperatuur interpretatie van de ijskernen ook onjuist zijn en dat moet de gehele paleoklimaat modellering -gunstig of niet- geen betekenis meer heeft.
Hiermee kun je twee dingen, doofpot of paniek en ontreddering. Zou dat het zijn waarom Huybers verzuimd heeft om zokn hypothese te tessten?
Hoi André – mooi werk en leuk om over na te denken. Het is mijn onderzoeksveld niet, maar ik vroeg me af hoe je kan verklaren dat de hoeveelheid fijnstof in de ijskernen hetzelfde patroon vertoont als CO2 en 18O (wellicht niet lineair)? Daarnaast zie ik je patroon niet echt terug in de pollen data (Figuur 3) en vraag ik me ook af waarom de zeespiegel tijdens jouw warme periode 50K jaar geleden laag blijft? Lokale tegenover mondiale effecten?
Beste Guido
Ik lig nu op de IC en ik ben onhandig met de smartphone. Ik worstel met dezefde vragen. Zeeniveau bv. Ik meen dat we alleen continue records hebben voor de laatste transitie en de rest halen uit de hypothese dat isotopen en sea level correleren.
En zo zijn er weinig onafhankelijke proxies en als je hypothese onjuist, is de verdere afleiding dat eveneens
Kortom er moet uit de box worden gedacht en nieuwe nesten met witte zwanen worden uitgebroed. Dat begint met het vindem van de oorzaak van de 100.000 jarige CO2 cyclus.
Pollen diagrammen heb ik ook uren vop getuurd. Naast proxy voor klimaat en vochtigheid zijn zo ook proxy voor CO2. Grassen zullen beter tegen CO2 armoede kunnen dan bomen.
@A.Bijkerk.
Beterschap toegewenst!
Ja, beterschap André Bijkerk!
Misschien tot vervelens toe, Rypke had laatst ook alweer een bijdrage van me verwijderd, maar als je ALLES herleid tot wat het is, althans wat hier de revue gewoonlijk passeert, waar kom je dan op uit?
Op 42?
The Hitchhiker’s Guide to the Galaxy ?
Answer to the Ultimate Question of Life, the Universe, and Everything ?
Nee. Op het monster van Loch Ness. Letterlijk en figuurlijk.
Maar dan geen fictie maar fact.
Jongens toch: WAT is nou de grote gemene deler -even afgezien van zonnestraling- als het gaat om opwarming of afkoeling?
En wat heeft dat nou weer te maken met Nessie?
MEGATIP: kijk nou eens niet naar het ‘monster’ zelf, maar kijk eens naar de omgeving.
(precies hetzelfde wat ze bij de Waddenzee/Global Warming dus ook niet doen, vandaar dat je zwaar foute ‘onderzoeksresultaten’ krijgt)
Wel. Als nou niemand het goede antwoord kan geven ‘waarom het monster van Loch Ness niet bestaat, nooit bestaan heeft’, dan weet ik het ook niet meer, moet ik maar hoeden op gaan eten of zo.
En O2 isotopen?
Die hebben een hééééééééééél andere functie. Einstein wist ervan trouwens. Zijn zus ook. Hebben NIKS met temperatuur oid te maken, maar zijn een Gods geschenk als het gaat om gezondheid van zowel mens, dier, plant als aarde. Er zijn zelfs hele religies om heen gebouwd. Die nog steeds bestaan. Ik ga niet zeggen wat. Ook niet waar.
Ze hebben overigens geen idee wát het is, maar wel dát het is.
Eén ding kom ik langzamerhand wel achter: als je alléén naar de aarde kijkt in het kader van klimaat/tunnelvisie: dan kom je er NOOIT achter wat exact de bedoelingen zijn van welke natuurkrachten en welk tijdsperk dan ook.
Voor wie het wil zien: alle an-organische krachten staan in dienst van organische.
Maar ja. Het laatste wat een vis bemerkt is het water waarin hij zwemt he?
Ik zou net zo goed met een nieuwe vraag kunnen komen:
“Waarom waren er ijstijden?”.
Voer voor járen theorieen, metingen, grafiekje neukerij, welles nietes discussies, onderzoeken, blogs, ruzies, en weet ik wat niet meer. ZONDER dat er ever ooit een antwoord zou komen. (net als hier lijkt het)
Dat komt ook omdat de vraag verkeerd/misleidend gesteld is:
“Waarom waren ijstijden NODIG !”
Kijk! Eén woordje, slechts één woordje verschil in vraagstelling.
En met dat wordt het hele plaatje totaal anders… kun je gelijk alle ‘kwaad’ van die ijstijd overslaan en overgaan tot een totaal andere orde van denken.
Soms is een dode periode juist NODIG om duurzaam leven mogelijk te maken.
Maar dan moet je wel ernstig buiten de kaders – lees holistischer- van ‘klimaat’ (en angst) gaan denken.
Maar goed: voor die Loch Ness vraag zat is/te frusterend/weet het antwoord niet dan hierbij een nieuwe:
“Waarom waren er ijstijden”? Al dan niet met het woordje NODIG er achter.
Succes!
Oh, linkje vergeten over 42, voor wie dat niet kent.
https://en.wikipedia.org/wiki/Phrases_from_The_Hitchhiker's_Guide_to_the_Galaxy
Overigens een leuk stukje daaruit:
“What do you get if you multiply six by nine?”
“Six by nine. Forty two.”
“That’s it. That’s all there is.”
“I always thought something was fundamentally wrong with the universe”[2]
Six times nine is, of course, fifty-four. The answer is deliberately wrong. The program on the “Earth computer” should have run correctly, but the unexpected arrival of the Golgafrinchans on prehistoric Earth caused input errors into the system—computing (because of the garbage in, garbage out rule) the wrong question—the question in Arthur’s subconscious being invalid all along.[2]
En misschien moet u in deze “Golgafrinchans” vervangen door IPCC. :)
CG zou ook helemaal niet bestaan als er ergens niet een ‘garbage in’ in het Earth-systeem was ingevoerd.
Trump, Geenpeil, Thierry Baudet, VNL zouden niet bestaan als er politiek geen ‘garbage-in’ in het systeem was ingevoerd.
Een vuilnisbak kun je dan tenminste nog legen: ben je de rommel gelijk kwijt.
In het earth- en politiek systeem moet je echter dealen met de rommel.
Niks geen ‘hallo vuilnisman, kan die zak ook mee?”
Om op de titel terug te komen (“CO2 geen dominante klimaatbepalende factor – bewijs vanuit paleoklimatologie”), ik denk dat je op basis van klimaatreconstructie hooguit kunt zeggen dat CO2 in het verleden geen dominante klimaatbepalende factor was. Er zijn natuurlijk allerlei factoren die het klimaat kunnen laten veranderen, bijvoorbeeld de Milankovitch cycli, verandering van de activiteit van de zon, de verplaatsing van de continenten. In de wisseling van glacialen en interglacialen lijkt CO2 niet de eerste aanzet te geven; het zou wel kunnen werken als een positieve feedback op een eerste aanzet vanuit bijvoorbeeld de Milankovitch cycli.
Inderdaad de take home message van deze blog is dat in de correcte toepassing van Milankovitch met de perkenwet van Kepler correctie veel beter past in het paleoklimaat dan de klassieke interpretatie waarin CO2 de hoofdrol speelt
En dat vele interpraties van proxies onjuist zijn.
Geweldig denkvoer Andre, dank voor dit werk en je moed het te delen, maar vootal: Beterschap! !
Dank Dolf en de anderen. Mij gaat het goed dankzij voortreffelijk snel en adequaat handelen van de medische zorgverleners. Chapeau!
André, we discussiëren een andere keer wel verder, zorg jij eerst maar dat je weer gezond thuis bent. Sterkte en succes.
Prima Guido
Uiteraard was dit maar de helft van het verhaal, voor de andere helft, wat dan wel de 100.000 jarige cyclus zou kunnen zijn, daarvoor lopen al de nodige witte zwanenkuikentjes rond.
@André Lees het pas nu. Allemachtig veel beterschap gewenst
Dank Jeroen,
Het gaat naar omstandigheden erg goed. Ik heb dan ook alle tijd om hiervan een solid epistel in het Engels te schrijven. Er is vast wel oor voor.
Hier kun je voortgang volgen:
https://dl.dropboxusercontent.com/u/22026080/New%20paleoclimatological%20evidence%20against%20the%20role%20of%20CO2%20in%20climate.docx