Zo 1972…
De zuurzame beweging wordt steeds meer een parodie op zichzelf – ik wist het al- maar het is mooi wanneer een persbericht van Marcel Schuttelaar en Partners dat nog eens onafhankelijk van mij meldt via persbericht ‘Duurzaamheid anno nu: je grasmaaier delen’.
We lezen hier de resultaten van het ‘Duurzaamheidskompas’, wat ongetwijfeld de geschiedenisboeken in zal gaan als Prijswinnaar hoofdcategorie Flutonderzoek van de Eeuw jaargang 2013 met onderscheiding. Deze onthullingen zullen uw wereldbeeld op de kop zetten zodat er een wereld vóór Marcel Schuttelaar (= Milieudefensie met maatpak zonder fatsoenlijke das) zijn duurzaamkompas en een wereld ná is:
Mensen wisselen het liefst (tuin)gereedschap, fietsen, auto’s, voedsel en kleding uit. Meer dan de helft van de consumenten geeft aan nu al producten met elkaar te delen. Als belangrijkste reden noemt 70% van de mensen dat ze anderen een plezier willen doen. En voor 40% van de Nederlanders is het zelfs de normaalste zaak van de wereld, zij vinden het vanzelfsprekend.
Delen: alleen met wie ik vertrouw
Vertrouwen blijkt belangrijk. Zo geeft een van de respondenten aan “Ik zou dat alleen doen met mensen die ik ken en vertrouw. Mijn auto zou ik bijvoorbeeld sowieso niet aan vreemden uitlenen.
……..zo, zo, onschuldig bijna. Schuttelaar en Partners is dan ook hofleverancier aan de overheid van zelfbevlekkend WC-eend- flutonderzoek dat de ideologie van ambtenarij en staand beleid een zweem van maatschappelijke wenselijkheid moet geven.
Ik klop bij mijn buurman aan, en leen zijn schuurapparaat even, en verrek, even later hielp de buurjongen even bij het timmeren van het kippenhok. Niet veel later deel ik wat biertjes en hij zijn whisky op de goede afloop, en zo heb ik ook 2 jaar zijn hond af en toe uitgelaten. Blijken wij onbewust deel uit te maken van een nieuw ‘duurzaamheidsconcept’; in slecht Nederlands ‘sharing economy’,de sjéééring iekonomie om iets gewoons een zweem van nieuwigheid te geven en zingeving voor mensen met oninteressant werk en gebrek aan zelfstandig denkvermogen.
20 jaar terug was de Schuttelaar-milieubeweging al over datum, ze willen het zelf nog niet inzien
Schuttelaar is er één van de zuurzaamheid en het terug naar de Middeleeuwen levensgevoel
Wie ik niet vertrouw kan een hamer naar zijn gezicht krijgen. Enig wantrouwen richting de zuurzame medemens is hier wel op zijn plaats. Ze willen namelijk dat u minder spullen koopt, van alles minder, afknijpen waarbij Milieudefensie-fanaticus Marcel Schuttelaar als politieagent met rode oortjes van machtswellust toekijkt. De nieuwe deeleconomie, alsof we in een noodtoestand leven terwijl de bommen van de Duitsers op ons dak regenen, met geforceerde saamhorigheid in de strijd tegen weersverandering en gezond verstand.
Dat is wat wij zuurzaamheid noemen, gebaseerd op de wetenschappelijk onzinnige Ecologische Voetafdruk waarmee je geen ecologisch welzijn meet, maar achterlijkheid verheerlijkt en stilstand (daarom scoren Afghanistan en de West Bank zo hoog in de Living Planet Index, die op de voetafdruk is gebaseerd) . De natuur is wat Climategate.nl betreft niet star en beperkt, maar uitbundig en onbegrensd, met het menselijk vernuft als ultimate resource.
En dat laatste slechte Nederlands is functioneel, want het verwijst naar het werk van econoom Julian Simon die onder andere via ons blog eerherstel krijgt, maar die ook van levensbelang was voor het werk van Bjorn Lomborg, én die bij goede journalisten als Marco Visscher ook een held is.
other priority economy
Hoe zal ik het feit duurzaam hernoemen dat ik apparaten gebruik tot ze stuk zijn, zodat ik nu deze blog schrijf op een 8 jaar oud laptopje dat wonderwel nog niet crashte: de ‘savingmoneyeconomy’, of de ‘otherpriority economy’. Ik besteed namelijk liever duizend euro aan lekker eten, drinken, reizen en genot dan aan zo’n bliepbliepblingding, de laatste versie die een highformat digital synthesizer functie met ongekende mogelijkheden voor online shopping en andere onzin vertoont waar ik mijn tijd en geld niet aan wil verspillen.
Maar wie dat wél leuk vindt… die mag van mij zijn gang gaan en zal ik hem/haar niet in Marcel Schuttelaar-stijl met rode wangetjes verhit op de zonden wijzen. In tegenstelling tot enge Marcel wil ik u mijn levenskeuzes niet opdringen. En..ik loog een klein beetje.. wat heb ik een lol van mijn nieuwe I-pad.
Diversiteit,uitbundigheid en creativiteit, daar draait het om. Zuurzame mensen lijden aan een beperkte verbeeldingskracht en dit persbericht is een dankbaar voorbeeld van hoe deze beweging op de mestvaalt van de geschiedenis belandt. Schuttelaar is zóóó 1972, daarom zijn ze ook vast adviseur/crediteur van de overheid: dat andere orgaan zonder erectiel vermogen, dat met steeds méér belastinggeld steeds minder zinvolle dingen plant in ons leven. Met 10 gieg overcapaciteit aan windmolens als laatste loot van kapitaalvernietiging.
Nomen est Omen! : Nominative Determinism (ND) is the theory that a person’s name can have a significant role in determining key aspects of job, profession or even character. It was a commonly held notion in the ancient world (and in climate alarmism)
Schutteraar: Nomen est Omen? :-)
Tja, nu ken ik maar heel weinig rabiate groendenkers hoogstpersoonlijk, maar mij is wel opgevallen dat ik veel groener ben dan zij. Wat natuurlijk niet zo verwonderlijk is. Immers Groenlinks werkt Averechts of: Groen leven is Bruin leven.
Misschien wordt het eens tijd voor de uitgifte van ClimategatePuntNL-Groencertificaten.
À propos 1: Waarom zie ik nog niet bij opbot te koop bij 3FM Request een bedrijfslezing van Hajo en / of Rypke over echte duurzaamheid o.i.d.
A.P. 2: Ik erger mij al een paar weken de pleuris aan die ASM-reclame. Wordt het niet eens tijd om die bank te checken op echte duurzaamheid en “MVO”? Vroeger zat er bij DDS ene Bjorn die dat wel zou kunnen. Ik lees echter nooit meer stukjes van zijn hand.
Had het gisteravond met iemand over Serious Request. Heb er verder weinig van mee gekregen, maar men wil dus ziektes als cholera etc de wereld uithelpen. Het is heel zielig allemaal, maar als er iets oer-natuurlijks is zijn het wel dergelijke ziektes als vorm van bevolkingsgroeiregulering. Als de Paus en Allah het niet regelen, doet de natuur het wel. Bovendien, hoe wil men bij Serious PvdA 3FM VARA VVD Request 10 miljard mensen voeden zonder GM gewassen en die mensen willen als ze geen cholera hebben gehad straks ook allemaal een electrische auto die dan weer op elektriciteit uit duurzame bronnen moet lopen want fossiele brandstoffen zijn eindig en gesubsidieerd en die willen we niet. Legt er überhaupt wel eens iemand verbanden bij de progressieve milieu kerk in dit land???
Cholera is het beste te bestrijden door elementaire vormen van hygiene te promoten. Gaat wel moeite kosten als je lijkbezorging overlaat aan rivieren en behoeftes achterlaat op drie meter van de slaapplaats.
Goed drinkwater en medicijnen helpen dan ook niet.
Rypke Zeilmaker moet bij de PVV gaan…….
Die zeiken ook alleen maar af zonder een alternatief te bieden…….
@ B.J. : Heb je wel goede inhoudelijke tegenargumenten en nuttige discussie bijdragen? Waarschijnlijk niet!?
Exemplarische reactie aangaande de “debatcultuur” in dit land…..
Een alternatief W A A R V O O R?
In de wetenschapsfilosofie gaat het er niet om wie het beste idee heeft (een alternatief) maar of een hypothese weerlegd kan worden. Een scherpe criticus hoeft zelf geen goede ideeën te hebben maar moet ze wel kunnen herkennen. De belangrijkste bijdrage van deze site (voor mij) is het zichtbaar maken van drogredeneringen, hele en halve leugens en luchtfietserij (niet te verwarren met windhandel).
Duurzaamheid blijft mooi om na te streven, maar het begrip behoeft herdefiniëring.
Duurzaamheid moet slaan op voortzetting van de cultuur, zekerstelling van welvaart.
Niet op grondstoffen maar op tijdige vervanging in geval van schaarste.
Duurzaamheid wordt dan in de eerste plaats de overdracht van kennis aan nieuwe generaties, zodat die optimaal zijn toegerust om hun problemen aan te pakken. Ten tweede, in navolging van 1. is duurzaamheid technologische ontwikkeling dus aanpassing aan verandende omstandigheden.
In dit licht wordt bedroevend weinig aan research uitgegeven en leven wij, ondanks een crisis, nog steeds in een kermiseconomie. Instituten die thans een rigide vorm van duurzaamheid bepleiten zijn ongeloofwaardig. Want in plaats van kritiek leveren zouden zij research moeten bevorderen : bijvoorbeeld beurzen verstrekken aan studenten kernfysica.