foto martijn de jonge; www.martijndejonge.nl
Terwijl vissers door de Nederlandse overheid en natuurclubs uit de Noordzeekustzone worden gepest vanwege de zeer onwaarschijnlijke invloed op een wintergast- de zwarte zee-eend- en één hamster een bedrijvenpark kan tegenhouden, hebben we ook clubs die boven de natuurwetgeving staan, wanneer hun dat goeddunkt: terreinbeherende organisatie Staatsbosbeheer.
Voor 1,3 miljoen euro subsidies vernietigt Staatsbosbeheer nu in het broedseizoen met bulldozers en kettingzagen een belangrijke broedplaats van ringslangen. Dat is volstrekt illegaal, maar Staatsbosbeheer toont vaker dat marketing, PR en subsidies haar meer na staan dan beheer van ons natuurlijk erfgoed en het houden aan de wet. Zoals natuurfotograaf Martijn de Jonge meldt op zijn facebookpagina:
Het lijkt erop dat Staatsbosbeheer Oostvaardersplassen het helemaal heeft gehad met de Nieuwe Wildernis. Lente of niet, het hele Oostvaardersveld wordt plat gerauschd om omgetoverd te worden tot ‘recreatie-etalage’ van de Oostvaardersplassen. Flora- en Faunawetten lijken niet meer te bestaan en dat geldt ook voor de lokale ringslangen populatie. Volgens de informatie borden zijn er schermen geplaatst om amfibieën en ringslangen te beschermen. Ze zijn alleen wat laat geplaatst en niet zo erg degelijk. Maar ja, erg ligt € 1.300.000 EU geld klaar en dat moet voor september 2014 besteed worden.
Vereniging voor veldbiologie KNNV waarschuwde al
Hiermee worden de donkerbruine vermoedens waarheid die de laatste integere natuurclub van ons land- KNNV (afdeling Flevoland) vorig jaar beschreef in haar ledenblad: de lokale afdeling vreesde toen al voor vernietiging van de ringslangenpopulatie, De ringslang is de Nederlandse anaconda. De KNNV is nu woest en heeft een gesprek gehad met Staatsbosbeheer. Diverse journalisten hebben de afdeling Staatsbosbeheer-promotie Joke Bijl al om een reactie gevraagd maar tot nu toe zonder resultaat.
Ringslang: het gaat er niet om of hij zeldzaam is- dat valt best mee- het dier is beschermd en dus kan SBB niet zomaar doen wat haar goeddunkt. Foto RZ
Triumf des Wildernis: wildernismarketing teken afkalvende beschaving
Staatsbosbeheer kan zich na de PR-film Triumf des Wildernis van Ruben Smit over ‘het succes’ van de Oostvaardersplassen wat kritische publiciteit veroorloven/kritiek negeren. Afgezien van een paar kritische zeurpieten kan het toch niemand iets schelen wat er met onze natuur gebeurt, als je er maar kunt recreeren. En nog nooit hebben zoveel mensen een natuurfilm van Nederlandse bodem geziek: SSB kan zo beweren dat zij meer publiek bereikt voor natuur. Dus wie zeurt er nu? Jullie overtreden de wet. Punt.
- Omdat Staatsboshbeheer draagvlakfabricant is van de groene ambtenarij van Sharon Dijksma en het omringende adviescircuit kan ik mij een toekomst voorstellen waarbij SBB na klachten over ‘enge vieze beesten’van wandelaars ook maar de ringslangen uitroeit. Onveilig! Ze ruimen nu ook al preventief bomen waarvan takken mogelijk zouden kunnen vallen.
De opstelling van Staatsbosbeheer past in de algemene trend van vulgarisering van onze cultuur, vervlakking die we ook in wetenschap zien en die ook de cultuur van natuurorganisaties heeft vergiftigd: schijn is belangrijker dan zijn. Waarbij korte termijn geldzucht/fondsenwerving de doelstellingen van natuurbeheer overvleugelt, laat staan dat er op wetenschappelijke basis wordt gewerkt en getoest. Zie mijn artikel in NRC Handelsblad Falende Grazers daarover, dat het publieke debat een impuls gaf.
Geen draagvlak natuur nodig, maar offensief tegen vervlakking
Doelen die ook verwateren omdat de overheid bezuinigt op natuur om meer windmolens in de natuur te bouwen (Natura 2000-gebied IJsselmeer en Steile Bank) Een slecht vooorbeeld- de overheid, het voertuig der plebejers- doet slecht volgen bij natuur, en het ‘zelfstandige’ Staatsbosbeheer is met haar afhankelijkheid van Haagse gelden natuurlijk gewoon semi-overheid. Natuurbeleid is daarmee niet dat wat de natuur dient, maar wat de overheid met haar zittende bestuurders en belangenclubs haar belangen dient.
Andermaal blijkt, er is een combinatie van beschaving, educatie en welvaart nodig voor effectief op soortenrijkdom gericht natuurbeleid, waarbij mensen getraind worden om oog te hebben voor details. Uiteindelijk is aandacht voor detail een beschavingskenmerk, vervlakking haar tegendeel.
Amorfe wildernisblubber is vaak gebruikt als groene propaganda voor beknibbelen op natuurbeheer, in een land dat haar biodiversiteit dankt aan de vele verschillende manieren (= diversiteit) van historisch landgebruik. Jammer dat sommige ecologen zich voor de PR van zo’n club willen lenen met hun talenten, al begrijp ik dat de schoorsteen moet roken. Er is geen ‘draagvlak’ voor natuur nodig, wel een offensief tegen vervlakking: beter natuuronderwijs zonder politieke vervuiling met energiepolitiek die ook door geldzucht wordt gedreven.
De kettingzaag knettert vrolijke voorjaarsgeluiden in het broedseizoen. Foto Martijn de Jonge
Aanklagen dus maar die pseudo natuurorganisatie. Lompe overheidsinstanties. Was natuurlijk al veel langer bekend dat natuurwaarden geen enkele rol spelen bij Staatsbosbeheer. Als de recreant maar ÁaaaH en ÓooooH roept bij het zien van een kudde nep-oerrunderen. Vervlakking is nog netjes uitgedrukt, we kunnen het ook hebben over leeghoofdigheid
Ik zie regelmatig ook uiterst krakkemikkige schrikdraad constructies (stalen hekken met een paar stukjes rubber als isolator en de stroom 2 cm er van af), want van Staatsbosbeheer en Natuurmonumenten hoort Natuur afgezet te worden met schrikdraad, als een toevallige wandelaar een schok krijgt, risico van het vak, als de inheemse diersoorten fjordenkoeischaappaard maar binnen de omheining blijven. Dat er ook nog herten lopen, tough luck (okee herten zijn strikt genomen ook geen inheemse diersoort) maar dat doet er niet toe voor de discussie.