Airmiles sparend Greenpeace kan anderen niet meer ter verantwoording roepen

De geheven groene vinger werkt in het Westen niet meer

De Volkskrant bericht vandaag over de interne rel bij Greenpeace nadat Pascal Airmiles Husting in opspraak raakte om zijn vlieggedrag. De meer radicale sectie ondervindt nu al dat deze vliegkilometers in hun gezicht terugvliegen wanneer zij anderen ter verantwoording roepen over CO2-uitstoot: Husting moet daarom hangen.

Sylvia Vliegkilometer Borren (directrice die nog tal van vliegkilometer-eisende nevenfuncties heeft voor Oxfam Novib en World Connectors) vindt dat maar gezeur om niets. Eigenlijk is het ook gezeur om niets, mij stoort het niet wanneer Husting graag wil vliegen, omdat hij erkent dat met de trein reizen zoveel tijd kost. Het internationale consultingwezen en de klimaatindustrie zijn grootverbruikers van airmiles. Zijn gedrag hoort bij de bedrijfstak waarin Greenpeace opereert van de professionele protestindustrie, en de daaraan gelieerde ‘idealisten’ bij de overheid die klimaatconferentiehoppen.

Dat  is al jaren bekend, en ook ecologen hebben een twee maal grotere CO2-uitstoot dan de gemiddelde Amerikaan om naar de vele conferenties en vergaderingen te vliegen die nodig zijn om de aarde te redden, liefst op een exotisch oord: zie ook de affaire rond Carel Vliegkilometer Drijver die duikend op Aruba de riffen redt voor het Wereld Natuur Fonds, en en passant alles met een jonge gleuf en Pandalogo er bij. De aarde redden is een legitimatie van een kosmopolitische levensstijl voor mensen zonder commercieel talent of ondernemersvaardigheden.

Ook vind ik het salaris van Husting met ongeveer 6500 euro in de maand nog best meevallen voor deze bedrijfstak. Johan van de Gronden (WNF) doet het voor het dubbele. Wat wil je bij een fondsenwervend bedrijf dat in Nederland al +50 miljoen euro belastingvrij inde van de Postcodeloterij, bij een actiemultinational die een kwart miljard euro per jaar omzet. Of wil Faya Oulahsen dat stokje nu overnemen, waar zij door onze linkse media reeds op een schild werd gedragen, voornamelijk omdat zij nu in haar seksueel aantrekkelijke levensfase zit, en dit handig kan gebruiken. Zij wordt genoemd als één van de deelnemers aan de revolte.

Waarom bestaan wij nog, dat is de discussie..
Waar de discussie om gaat is natuurlijk: eindelijk moet Greenpeace- de club van de geheven groene vinger- zichzelf eens verantwoorden, na 40 jaar underdogje spelen terwijl ze onderdeel van het establisment zijn, met Greenpeacevertakkingen tot in de overheid en het bedrijfsleven. Dat underdogje-imago is er louter uit commerciele overwegingen: het helpt bij de donateurswerving, donateurs menen zo een echte activisten- underdog te steunen die principieel is, dat is het gekoesterde imago. En de ANBI-status helpt Greenpeace om de toetsing te ontlopen van consequenties van acties en beleid dat zij voorstaan. Neem de biobrandstof-discussie. Het was Greenpeace dat campagne voerde voor biofuels, nu zijn ze plots tegen. Het Goede Doel hoeft zich nooit te verantwoorden, en kan met marketingcampagnes volstaan.

Neem de door Jaffe VInk zo goed beschreven wijze waarop Greenpeace media fopte over ‘Het Gifschip’, waar de club feitelijk totaal de boot miste en waar het falen van de journalistiek bij milieuclubs opzichtig werd.

Maar…Je kunt niet én pretenderen een clubje idealisten te zijn, en tegelijk onder andere via Greenpeace Energy voor nutsbedrijf spelen, je kunt niet én consultingfirma zijn en met de overheid op één stoel zitten via het SER Energieakkoord, lobbyist zijn voor de turbine-industrie en jezelf tegelijk wat aan een olieplatform ketenen en doen alsof je nog steeds een clubje ragebollen bent van een hippiekamp. Je kunt niet én willen meedoen met het establisment en tegelijk GMO-proefvelden blijven vernielen, benzineslangen doorsnijden, en kortom de wet blijven overtreden. Greenpeace moet nu dus voor het eerst weer echt kiezen. Wie willen wij eigenlijk zijn?

Wat mij betreft gebruiken ze hun vliegkilometers om in landen actie te voeren zonder milieuwetgeving. Waarnaar alle productie is verplaatst, die in het Westen niet meer mogelijk is dankzij hun acties. Ookal is dat uit het oog en het hart van jullie donateurs in de landen waar jullie het meeste actief zijn: risicoloze landen, die zelfs jullie uit de Russische gevangenis vrijkopen met miljoenen euro’s belastinggeld….Of gebruik die kwart miljard euro om grond voor natuurreservaten aan te kopen.

Maar val mensen hier gewoon niet meer lastig met jullie ongeloofwaardige en vaak leugenachtige campagnes, zoals tegen onze vissers….In het Westen zijn clubs als Greenpeace ver over datum. Andere partijen kunnen het groene stokje constructiever overnemen.