Vanochtend om 6 uur stond ik weer op mijn favoriete plek van NL, de Dutch Desert, ook bekend als De Hors op Texel. Het eiland heeft niet alleen lamsvlees (en droge lamsworst die geweldig smaakt bij Skuumkoppe bier) maar ook een ziltig bloempje, lamsoor dat eetbaar is. Ook wemelt het van de zeeraket en de Hors is bij mijn weten één van de weinige plaatsen in NL waar het eenjarige die-hard-je zo massaal voorkomt. Ze geven door hun aanwezigheid de winderige zandvlaktes met helmgras tussen duin en zee net dat floristische extraatje, overal de kop opstekend.
WordPress verneukt weer mijn foto’s door ze half af te kappen, maar als je er op klikt kun je de hele foto zien.
De duinvalleien lijken nu als een woestijn na een regenbui dankzij de combinatie van helmgras, het paars van de kattenstaarten, jacobskruiskruid (of is het streepzaad) en op Achillea millefolium lijkende fijne schermbloemigen waarvan de naam me even ontschoten is.
Allemaal algemeen, zo’n kattenstaart is ook bijna onkruid, maar dan gewenst onkruid met die paarse gloed. Ookal is zeldzaamheid bij planten vaak de regel en is het zeldzaam om algemeen te zijn. Dus wanneer je algemene soorten ziet, zie je eigenlijk iets zeldzaams, maar dan op een andere manier.
En dat is nu het leuke van veel voorkomende soorten. Je ziet ze tenminste en ze dragen tenminste echt wat bij aan het totaalplaatje (ook aan het functioneren van het ecosysteem, aan die kattenstaarten hebben bijen wat…), zeldzaamheden zijn er meer voor postzegelverzamelaars. Hoewel, het is natuurlijk ook gewoon leuk als je iets zeldzaams weet op te sporen, on-alledaags. Wat ik niet kon vinden was de blauwe zeedistel, die vroeger veel op Terschelling groeide en die mij als ventje bijzonder aansprak. Kent iemand een groeiplek op Texel waar je ‘m kunt vinden?
De onderste lijkt een paardenbloem maar is het niet: iemand suggesties, hij was veel groter.
Vast staat: Nederland heeft de mooiste duingebieden van Europa, iets om trots op te zijn…Als bonus nog even de Hors bij avondlicht
https://www.kuleuven-kulak.be/kulakbiocampus/images/lage%20planten/Tragopogon%20pratensis%20-%20Gele%20morgenster/
Even wat hulp bij het determineren, het gele bloempje is in ieder geval geen Jacobskruiskruid ( streepzaad zou wel eens goed kunnen). De paarse exemplaren zijn een soort Wilgenroosje en de uit zijn krachten gegroeide Paardebloem is een Gele morgenster.
Uiteraard is het leuk als je wat zeldzaams weet op te sporen en zijn de krenten in de pap. En in een rijk biotoop kom je dan vanzelf wat meer zeldzaamheden tegen op alle gebieden. De ”gewone” alledaagse soorten maken het landschap en ook dat is genieten, onder voorbehoud dan wel. De monoculturen van Grove den op de Veluwe bijvoorbeeld dus niet meegerekend.
@Jan, tnx, geweldig! Een gele morgenster dus, hij zag er fantastisch uit en groeide langs het pad