Pieter Lukkes achtergrond Throwing_money_at_wind_powerPieter Lukkes.

“Wetenschappelijke overwegingen voor aanscherping klimaatbeleid”. Dat is de titel van een brief die op 19 augustus 2015 door 28 wetenschappers naar premier Rutte is gestuurd. Toen ik die brief las kwam mij iets bekend voor. Wat precies? Het moest wel iets retro-achtigs zijn. En dat is deze brief ook. De brief ademt de geest van de jaren 70 van de vorige eeuw. Tijdens en rond die jaren zijn er volksstammen afgestudeerd, waaronder vooral zij die zichzelf progressief waanden, zeer bedreven waren in het stellen van eisen. Aan anderen, wel te verstaan. Tot hun uitrusting behoorde geen rekenmachien. Want zo’n ding kon alleen maar hinderlijk zijn. Stel je voor, dat je er de kosten van je eisen mee zou gaan uitrekenen. Dat zou toch alle lol bederven? De groep van 28 handelt precies in deze geest. Of gaat het misschien om dezelfde mensen, die inmiddels wat zijn opgeschoven in leeftijd en maatschappelijk aanzien? In de gauwigheid kon ik van slechts 22 van de 28 ondertekenaars het geboortejaar achterhalen. Binnen die groep behoren een stuk of 13 (60%) tot de hiervoor genoemde jaargangen. In de tussenliggende 40 jaar blijkt men te hebben geleerd dat je jezelf veilig-immuun voor falsificatie maakt door je uitspraken niet op het verleden of op het heden maar op de verre toekomst te laten slaan. Voor het overige is er niets veranderd. Nog steeds wordt er niet gerekend, nog steeds excelleert men in het stellen van eisen en nog steeds weet men de pers te vinden. Met als  gevolg dat ik anno 2015 een stukje van hun huiswerk heb moeten maken.

KLIMAATPROFETEN VRAGEN OM GOKGELD

Het aandeel duurzame energie moet flink omhoog, vindt een groep wetenschappers. Dat kost veel geld en garanties worden niet gegeven.

Eind juni 2015 heeft de Haagse rechtbank de regering verplicht om ter wille van het klimaat de uitstoot van broeikasgas CO2 flink te beperken. Politiek Den Haag is daar tegen in beroep gegaan. Dit tot verdriet van 28 wetenschappers, die er bij Mark Rutte op hebben aangedrongen om die uitspraak te accepteren. Die wetenschappers weten zeker dat het met ons klimaat de verkeerde kant uit gaat en dat minder CO2-uitstoot dat kan verhinderen. Dat kan tegen beperkte kosten en mogelijkerwijs zelfs met maatschappelijke baten, zo schrijven zij. Goedgelovigheid is hier niet op zijn plaats. Vandaar de vraag of zij kunnen garanderen dat het klimaat met CO2 heus kan worden gemanipuleerd. Ook is het natuurlijk van belang welk prijskaartje aan hun plannen hangt. Helaas: over beide onderwerpen laten de wetenschappers ons in het ongewisse. Zo ook hebben zij verzuimd om hun huiswerk te maken. Zij hadden moeten beginnen met de kosten van het Energieakkoord uit 2013. De Algemene Rekenkamer heeft die begroot op €72 miljard. Met die € 72 miljard wordt het aandeel duurzame energie in ons land verhoogd van ruim 4% in 2013 tot 16% in 2023. Per procentpunt stijging kost dat dus €6 miljard. Het doel van de wetenschappers is echter niet 16% in 2023 maar 25% . Dat is dus 9 procentpunten meer en zal bij gelijkblijvende prijzen 9×6= € 54 miljard gaan kosten. Aldus kunnen wij de wensen en verlangens van de wetenschappers op €72miljard plus € 52 miljard = € 126 miljard schatten. Dat is meer dan € 16000 per huishouden. Het is verdomd goedkoop van deze wetenschappers om U en mij met die kolossale last op te zadelen zonder er bij te vertellen hoe wij die uit ons huishoudbudget moeten betalen!

De overheid en de belangengroepen, die wat graag een deel van die € 126 miljard willen opstrijken, houden ons zoet (en bang) door te beweren dat het zegenrijke effect ervan pas over 50 of 100 jaar door onze nazaten zal worden ervaren. Op dit moment is er geen sprake van echte klimaat- of energieproblemen. Maar straks…dan wordt het pas erg. Daarom moet er nu worden geïnvesteerd om problemen in de (verre) toekomst te voorkomen. Voor die verre toekomst hebben brood-etende profeten lange termijn doemscenario’s gemaakt. Kunnen die dan vooruitzien tot het einde van deze eeuw? Natuurlijk niet. Mensen die beweren dit wel te kunnen zijn oplichters of begrijpen niets van deze tijd. De consequentie hiervan is dat de €126 miljard die van ons worden geëist het best kunnen worden aangeduid als gokgeld. De overheid gokt met ons geld in een casino. Dat is een situatie waarin zij verplicht is te handelen volgens het zogenaamde voorzorgsprincipe. Het directe gevolg daarvan zal zijn dat het Energieakkoord bij het grof vuil wordt gezet. Verder zal het zijn afgelopen met het verkwisten en verkwanselen van onze welvaart en ons welzijn.

 

Dit artikel verscheen eerder in de Leeuwarder Courant van 5 september 2015.