Thomas_von_der_Dunk

Onder de titel, ‘Innige band politici en bedrijven maakte VW–schandaal mogelijk’, schreef Thomas von der Dunk zaterdag in de Volkskrant weer eens een filippica tegen de macht van de duistere krachten in onze maatschappij: de klimaatsceptici, de VVD, de auto–industrie en in het bijzonder Volkswagen.

Wat Volkswagen betreft beken ik dat ik te weinig van de materie afweet om daar een overwogen oordeel over te kunnen vellen. Zou het bij Thomas von der Dunk, gepromoveerd op een tweedelig proefschrift over de politieke en ideologische aspecten van de monumentencultus in het Heilige Roomse Rijk in de veertiende tot achttiende eeuw, anders zijn? Je weet het maar nooit, maar het lijkt mij niet waarschijnlijk.

En wat is nu de schade van dat alles voor de menselijke gezondheid en de natuur? Tot op heden is dit een blinde vlek in de mediaberichtgeving. Het lijkt mij echter toch een relevant gegeven waarover gedegen informatie is vereist vooraleer men een oordeel velt en de auto-industrie in het beklaagdenbankje plaatst. [In de commentaren werd er inmiddels op gewezen dat Simon Rozendaal in Elsevier wèl deze informatie had verstrekt. Zie hier. Als chemicus kan hij daar met gezag over spreken. Zijn oordeel was dat de zaak weer eens tot megaproporties was opgeblazen. De lucht in Nederland is reeds zeer schoon. De invloed van de gewraakte diesels is verwaarloosbaar.]

Maar nu over wat onze gelovige Thomas over klimaat en de VVD opmerkt.

Ik citeer:

Er komt namelijk een moment dat je als columnist uit pure medemenselijkheid zelfs VVD-politici tegen hun eigen onnozelheid in bescherming moet nemen. Er is echter een ander thema, waarin de VVD binnen Nederland ook een belangrijke rol speelt en waar haar onnozelheid langzaamaan veel problematischer wordt dan bij al dat Haagse justitiële gehannes: het klimaat- en energiebeleid.

Jarenlang is de lijn van de VVD er eentje van ontkennen en bagatelliseren geweest, gecombineerd met een naïef vertrouwen dat, als het bedrijfsleven maar de vrije hand kreeg, dit dankzij de technologische vooruitgang eventuele problemen wel zelf zou kunnen oplossen. Anders dan in onze buurlanden, is milieu door rechtse partijen jarenlang als een ‘linkse hobby’ weggezet.

‘Windmolens draaien vooral op subsidie’: het vormt ook een van de favoriete verkiezingskreten van de VVD, als het om energiebeleid gaat. Ook in door conservatieve partijen geregeerde Duitse deelstaten zijn zij daarentegen inmiddels vanzelfsprekend; geen politicus zal daar op zo’n idiote badinerende manier over wind- of zonne-energie spreken.

Is het de blinde adoratie voor Shell, een olieboer waarbij de afgelopen jaren nogal wat politici – van Bos tot Bolkestein – werkzaam zijn geweest, die aandacht voor alternatieve energiebronnen en milieupolitiek nog steeds zo’n geitewollensokkenimago verschaft?

Buiten Nederland tref je in het Westen de klimaatnegationisten vooral in Amerika nog in grote getale op invloedrijke posities aan. Dat verklaart mede waarom Obama pas nu eindelijk de moed gevonden heeft om klimaat tot speerpunt van zijn beleid te maken. Ook de paus heeft zich inmiddels nadrukkelijk in zijn kamp geschaard.

Het vormt een van de terreinen, waarop Franciscus duidelijk stelling neemt, recent nog in Washington – tot ontzetting van rechtse Republikeinen die zich anders graag als vrome katholieke gelovigen presenteren. Maar hun Grote Geloof is vooral hun geloof in het Grote Geld.

Jarenlang hebben zij via een web van leugens dat ook door Nederlandse ‘klimaatsceptici’ met hun tut-tut-ho-ho-reacties dankbaar is omarmd, elke maatregel die het vervuilende bedrijfsleven zou kunnen schaden geblokkeerd. Uw gezondheid werd ondergeschikt gemaakt aan hun winst.

Aldus Thomas von der Dunk.

Over onnozelheid gesproken, je vraagt je af of Von der Dunk de laatste tijd nog wel eens kranten heeft gelezen.

Het energieakkoord, waarbij Nederland wordt volgeplempt met windmolens die nauwelijks fossiele brandstof en CO2–uitstoot uitsparen, maar wel vele tientallen miljarden kosten, wordt tot groot verdriet van vele partijgenoten, onder leiding van een VVD–minister, Kamp, uitgevoerd. Waarom dan toch giftige pijlen richten op de VVD?

Dat de Duitsers niet badinerend over wind– en zonne–energie spreken, zou misschien iets te maken kunnen hebben met de uitspraak van vice–bondskanselier, Sigmar Gabriel, dat hun Energiewende in totaal wel zo’n duizend miljard zou kunnen gaan kosten, en dat deze op de rand van een bankroet staat.

En wat te denken van de blinde adoratie voor Shell, die zich keurig in de rijen van degenen die het energieakkoord onderschrijven, heeft geschaard? Vele klimaatsceptici delen die blinde adoratie niet.

En dan beroept Thomas van der Dunk zich op het gezag van de Paus om zijn punt te scoren. Zou hij dat ook doen als de Paus een afwijkende visie van die van hem zou hebben uitgedragen? Wat klimaat betreft getuigt de nieuwe encycliek, Laudato Sivan obscurantisme. Zou Thomas von der Dunk nu nooit eens iets anders dan de officiële klimaatpropaganda hebben gelezen?

Ten slotte schrijft hij:

Jarenlang hebben zij [rechtse Republikeinen] via een web van leugens dat ook door Nederlandse ‘klimaatsceptici’ met hun tut-tut-ho-ho-reacties dankbaar is omarmd, elke maatregel die het vervuilende bedrijfsleven zou kunnen schaden geblokkeerd. Uw gezondheid werd ondergeschikt gemaakt aan hun winst.

Columnisten als Von der Dunk worden tot de elite van freischwebende Intellligenz gerekend. Degenen die daartoe behoren, vervullen een buitengewoon belangrijke maatschappelijke functie. Behalve als ze wat te ver wegzweven en hun huiswerk niet doen.

Welke slachtoffers heeft door de mens veroorzaakte klimaatverandering tor dusver gemaakt? De eerste moet nog worden gevonden. Wiens gezondheid is geschaad door het drinken van CO2–houdende champagne, cola of spuitwater? Ik ken geen voorbeelden.

En dan het ‘web van leugens’. Klimaatsceptici als  Fred Singer, Richard Lindzen, Freeman Dyson, Ivar Giaever, Roy Spencer, Robert Carter, John Christy, Judith Curry, Tim Ball, Vincent Gray, Lennart Bengtsson, Henrik Svensmark, Arthur Rörsch, Dick Thoenes, William Kinninmonth, Henk Tennekes, Harry Priem en (wijlen) Kees Böttcher zijn gewetensvolle wetenschappers, verbonden aan de meest prestigieuze wetenschappelijke instellingen. Het getuigt van een malicieus magaonbenul om hun opvattingen een ‘web van leugens’ te noemen. Misschien dat Thomas von der Dunk eens voor deze laster ter verantwoording zou moeten worden geroepen.

Voor mijn eerdere bijdragen over klimaat en aanverwante zaken zie hierhier, hier, hier en hier.