Kokkelvissers bij Engelsmanplaat voor NAM-installatie Waddengas: mede mogelijk gemaakt door Wouter van D.
Uit de boekenkast van mijn lieve ouwelui pluk ik een campagneboek van het Wereld Natuur Fonds uit 1977, ‘Geef om de natuur, redding voor een bedreigde planeet’. De zeven plagen dreigen, tenzij u de WNF-giro van krediet voorziet. Same old shit. Maar sappig detail: Wouter van Dieren gaat hier ten strijde tegen gaswinning op het Wad.
Wouter van Dieren: dat is de in 2004 door de NAM (Nederlandse Aardolie Maatschappij, volle dochter Shell/ Exxon) betaalde activist voor Waddengaswinning. Met zijn IMSA pacificeerde hij milieuclubs door ze een grote pot NAM-geld in het vooruitzicht te stellen: het Waddenfonds met 800 miljoen euro compensatiegelden.
Lees op bladzijde 109 tweede kolom tweede alinea zijn recept voor genezing van de hevig zieke Waddenzee, waar het ecosyssteem in 1977 OOK al het water aan de lippen staat. Al :
DE vervuiling is tot staan gebracht…….ook de overbemesting van het water is vrijwel verdwenen. Ten eerste door de vervanging van fosfaten in wasmiddelen
Het gejaag op nieuwe energievoorraden is afgelopen, vooral omdat gas en olie op zijn, maar ook omdat betere en veiliger methoden van energieproductie zijn ontwikkeld, zoals windenergiecentrales, die massaal op enkele kilometers buiten de kust zijn gebouwd
In 1977 hadden de milieufanaten het klimaat nog niet ontdekt als cashcow. In ‘Geef om de Natuur’ zijn andere plagen afdoende om angst te zaaien. Wouter van Dieren zag in 1977 een bloeiende Wad-economie voor zich op ecologistische principes. Hij kreeg gelijk: op de groene leugen rond de Waddenzee drijft nu een hele industrie, dankzij hem.
1977 op bladzijde 109
Naar een Rijke Waddenzee BV; dankzij Wouter van D.
Ach ja, laten we dat ‘voortschrijdend inzicht’ noemen. Plots blijkt dat gas niet zo op te zijn, sterker nog: onder de Waddenzee zat nog een leuke bubbel met 800 miljoen euro Waddenfonds, te melken door de vrinden van Wouter van D, zoals Hein Sas van ‘Naar een Rijke Waddenzee’.
Die Rijke Waddenzee-consultants ‘herstellen’ nu overal het Wad in subsidiabele toestand met hun Coalitie Wadden Natuurlijk. Zoals met een hapje van 18 miljoen euro, ten koste van de bestaande natuur. Vanuit de door het Waddengas gefinancierde Waddenacademie jagen/onderzoeken die activisten nu de garnalenvisserij van het Wad met het onzinprobleem van ‘bodemberoering’. Een visnetje dat over de bodem aait, in de stormachtige getijdenzone, waar na 1 herfststorm zandbanken honderden meters opschuiven. Klimaathoogleraar Pier Vellinga is nu de directeur van deze academische Waddengasbubbel.
Zo werkt dat steeds bij die milieuridders: als het geld oplevert voor zichzelf zijn die fossiele brandstoffen plots wel goed.
Volgens Wouter van D. zou de zeehond uitsterven. Volgens Groninger ecologen en Waddenvereniging zijn alle huidige 10 duizend zeehonden volstrekt vegetarisch, geen enkele invloed op de visstand: nee, het is de visserij!
De nieuwe mantra die werk verschaft: ‘oh jee, de visstand is niet meer wat hij was in de jaren ’80’
Vervuiling met PCB’s tegengaan en andere stoffen die zich in vetreserves van roofdieren ophopen, dat was prima. Maar…Laat die maatregel tegen fosfaat nu net zorgen dat de biomassa van diverse soorten vis NU lager is dan in de fosfaatrijke jaren ’80, in die kustzone. Visserijbioloog Dolf Boddeke voorspelde toen al dat de visstand omlaag zou gaan dankzij anti-fosfaatbeleid en kreeg gelijk. En dus wordt hij door dat groene volk verketterd.
De wens van Wouter van D tegen fosfaat ging in vervulling….flashback april 1991
En wat lezen wij nu bij Waddenvereniging BV, dat de visstand van het Wad terug moet naar de periode toen fosfaatbemesting nog heel gewoon was:
Ook het PRW concludeert dat het totale aantal vissen in de Waddenzee sinds de jaren ’80 aan het dalen is en nu ook lager is dan de decennia daarvoor. Een sterke afname is vooral te zien bij de groep van jonge vissen die de Waddenzee tijdelijk bewonen. Zoals de schol, schar en kabeljauw.
Geen woord over de vertienvoudigde zeehondpredatie, terwijl een Ecomare-zeehond volgens Ecomare wel 10 kilo platvis per dag op kan. Toen Wouter van D. zijn doemverhaal schreef over het Wad in 1977 was de zeehond nog relatief zeldzaam.
….mede door milieubeleid veroorzaakt en door zeehonden-explosie, maar zo houdt Groene Leugen BV zichzelf in het jaar 38 na Wouter van D in bedrijf. Iedere ’trend’/willekeurige ontwikkeling in eigen voordeel uitmelken
De natuur kan alle kanten op, behalve terug naar vroeger
Was volgens Wouter van Dieren het Wad in 1977 nog in treurige staat dankzij fosfaat. Nu moeten we van zijn erfgenamen terug naar…..de fosfaatrijke jaren ’70- ’80 met een factor 10 minder zeehondpredatie. Alarm over ‘de visstand’ komt vooral van de Waddenvereniging. Mede om die peperdure Vismigratierivier af te dwingen. Omdat de van WNF afkomstige activist Arjan Berkhuysen- nu directeur van de Waddenvereniging zijn 50 jaar over datum club de Waddenvereniging zo weer van (publiek) krediet wil voorzien. Begrijpelijk, als je een club leidt die zichzelf al 50 jaar terug had kunnen opheffen: toen was het doel al bereikt, niet de Waddenzee inpolderen.
Al had dat inpolderen de Waddenzee weer hersteld tot de situatie in het jaar 1000. Toen was het grotendeels nog land.
Het F-woord: komt er eindelijk Wadden-Glasnost?
Het volkje dat zich met Waddensleutels toegang tot de Waddengas-schatkist verschaft. Dat laat Ruben Riefenstahl van Triumf der Neue Wildernis weer een nieuwe propagandafilm maken omdat waarheid is wat de partij vraagt. Waarom integer zijn als propaganda geld en invloed oplevert?
Behalve Henk van der Veer van het NIOZ laatst, die durft het F-woord weer in de mond te nemen, ergens achteraf in een stiekem-gereformeerd provinciekrantje dat niemand leest. Laat hem dat voor op de website van de Waddenacademie zetten, voor zijn Wadden-Glasnost enige geloofwaardigheid krijgt.
…in een steeds ander jasje weet het groene tuig zichzelf van krediet te voorzien
Geef, doneer, hou ons aan het werk
Ik verwacht dat niet. Want met de verkoop van halve waarheden/hele leugens verdien je geld, krijg je grote projecten los. En als je het Wad gewoon met rust laat en op geheel eigen wijze laat veranderen, is het gedaan met alle groene werkverschaffing. De ironie is dus: al het groene volk dat een ‘zelfregulerend ecosysteem’ wil realiseren op het Wad, dat wil allerlei dure kunstgrepen toepassen om te voorkomen dat het Wad haar eigen gang gaat bij milieuveranderingen.
Geef om de natuur! Hier is onze giro. Het enige dat veranderde, is dat je nu ook online kunt doneren, via het www, Vod Vod Vod (=666)
Koekoeksklen
Mijn van origine Bulgaarse zwager beweerde onlangs dat hier in het Westen sprake is van de perfecte mutualistische symbiose tussen socialisme en kapitalisme. Ik begrijp hem wel. Hij is zeer teleurgesteld in de rampokkende maffiabende die sinds jaar en dag gesubsidieerd door de EU zijn moederland uit elkaar trekt. Hij ziet deze werkwijze abusievelijk aan voor kapitalisme.
Hij zei het in reactie op de befaamde Thatcherkwoot over socialisten en andermans geld.
De werkelijkheid is helaas geheel andere koek: Linksgroene wereldverbeteraars zijn regelrechte broedparasieten die van nest tot nest gaan, zich volvreten aan de arbeid van een ander om ontredderde de gastouders met lege handen weer achter te laten. Op naar het volgende nest.
moderatie?