Meters beneden zeeniveau in het Groene Hart ging ik met visser Andre Blokland de fuiken legen met poldergamba’s. Een kilometer poldersloot leverde dik 50 kilo schaaldieren op. Officieel heten ze Amerikaanse rivierkreeft, en ze zijn massaal aanwezig in twee ondersoorten: een gestreepte variant en een meer rode. Andre laat in dit filmpje zien hoe je de Poldergamba soldaat maakt in ‘Asian Style’, dus gewoon rauw vanuit het water.
https://www.youtube.com/watch?v=7Ezo1RX6lOw
Als je ze kookt, worden ze- gestreept of rood- hoe dan ook knalrood, gekookt met gember, zout en peper zijn ze een ideaal voorgerecht bij poldergans. Al kan de ware schaaldier-liefhebber er natuurlijk ook hoofdgerechten van maken.
Je kunt net als de gamba’s in de supermarkt je beperken tot het eten van de staartspier door de kreeft te pellen, en zijn darmpje er uit te halen. Maar wie thuis is in de Aziatische keuken, die slurpt ook de rest van de schaal eerst leeg waar de echte kreeftsmaak zich ophoopt.
Snij de schaal open, zodat de kreeftsmaak zich in de pan kan mengen met de specerijen
Zit je met Andre schaaldieren te eten, dan waan je je even in een natuurdocu van de BBC waar de otter zijn prooi verorbert. De conservatieve culi-boer zal dat eerst een brug te ver zijn. Maar daar is een oplossing voor.Met chefkok Arjan Smit bedacht Blokland de kreeftkroketten. Ik zie wel een toekomst waarin je gewoon kroketten van Poldergamba’s uit de muur trekt bij de Febo.
Zo’n kroket kan toch de massa bereiken, en in het Groene Hart moet je jaarlijks vele tonnen kreeft kunnen oogsten. Ik had niet verwacht dat er zoveel leefden.
Eet de massa de poldergamba-kroket uit de muur, dan heb je een culinaire oplossing gemaakt voor een beest dat anders met het graven in kades maar overlast geeft. Dit is hoe je op de IMBY (in my backyard) manier met natuur omgaat. Uiteindelijk kunnen marktpartijen veel betere oplossingen vinden dan de dure en inefficiënte overheid/het bureaucratisch academisch complex, waarbij ze ook nog inkomen genereren uit het landschap.
…en zo zie je hoe Andre ze gewoon uit de boerensloot van het Groene Hart haalt.
…iedere fuik bevatte meestal wel een kilo knisperende kreeften, met af en toe een visje er in. De levende snoek gooiden we weer terug.
…tijdens het bomen door de poldersloot moeten we flink bukken, terwijl ik als luie fotograaf wat toekijk besef ik dat Andre een berenconditie moet hebben.
…hoe Hollands wil je het landschap hebben, even bukken voor de overhangende knotwilgen. Wat is er nu leuker dan wanneer je uit dit landschap gewoon natuurproduct kan oogsten.
..nou?
Kilometertje bomen door de boerensloot met aan weerszijden de fuiken uitgelegd
Bedenk dat deze poldergamba’s niet uit zo’n Aziatische kweek komen met de bijbehorende vervuiling. Ze smaken ook beter.
Mooie reportage !
Ik had echt geen idee dat er zoveel rivierkreeften waren en dat ze in dat soort slootjes leven. Het ziet er smakelijk uit.
Je schetst een fraai beeld van wat je in het Duits een ‘heile Welt’ zou noemen.
Die bestaat natuurlijk niet maar soms, op sommige plekken komt het aardig in de buurt. Vaker dan we op basis van de dagelijkse krant zouden vermoeden en ik krijg er wel een prettig gevoel bij.
Milieuclubs worden NATUURLIJK helemaal niet blij worden van zo’n verhaal. Da’s dan weer jammer.
Die sushi-variant was mij nog onbekend. Volgende keer dus.
Wat André vertelt van dat kop-borststuk klopt. Je kunt er een bloedstollend lekkere bisque van maken. Maar ik laat de kreeften hiertoe eerst 4 dagen spoelen in schoon water om de moddersmaak te verwijderen. In de thorax zit nl. ook de maag en die zit hier vol modder. Ik vermoed bij die kreeften van André ook.
Maar hoe je deze ongewenste vreemdelingen legaal kunt vangen is me nog niet helemaal duidelijk. Vang je er een met de hengel, dan moet je die onmiddelijk terugzetten.
Maar ze wandelen ook vaak op het droge – dan vallen ze buiten de visserijwet volgens mij.
Ik weet niet of ze al in mijn buurt voorkomen, maar ze zijn eenvoudig te vangen en de suggestie om ze enkele dagen in mijn vijver uit te zetten voor de smaak is meegenomen.
Hallo Paul! Hou doet u dat spoelen precies? Als ik ze probeer te spoelen met vers water zijn ze de volgende dag loom en sommige dood, ik vermoed een tekort aan zuurstof.
Mvg justin
Iemand heeft ze een kleine tien jaar geleden gedumpt en sindsdien planten ze zich zeer snel voort. Ze zijn heerlijk, tijdens mijn verblijf in Amerika heb ik ze voor het eerst genuttigd. Overigens zie ik geen verschil met de rivierkreeftjes(raki) die ik in ZuidRusland verorbert. Het gebruik daar is koken en daarna in de tuin met vrienden en de nodige hoeveelheid bier deze te nuttigen.
Ik wilde even een leuk item zonder gezeik, natuurlijk is dat er wel onder het motto ’tussen droom en daad staat een bureaucraat’, maar vandaag leven we hier even in Plopsaland
Jammer dat je deze exoten niet mag vangen zonder vergunning.
Lekker
@Rypke Verfrissende verhaal. Leuk dit soort ervaringen. Heb ze ook gegeten aan de overkant van de ‘plas’.
Deze soorten verdrijven de inheemse rivierkreeft.
Vandaar dat het mogelijk moet zijn ze te vangen, het gebruik van een fuik dat is het probleem want dat vangmiddel en overige fuikachtige niet selectieve vangmiddelen daar moet je een vergunning voor hebben. In oostenrijk en oost europa vangen kinderen ze zoals we vroeger stekelbaarsjes vangen touwtje met worm en haakje , snel ophalen en in omgekeerde paraplu laten vallen net als vroeger bij het paling poeren.
Eeet smakelijk. Voor de bisque dan maal je de schaal etc fijn in een koffiemolen en trek je bouillon van een mooie baars waar je ze met witte wijn in gaart en die bindt je dan , met het poeder van de schalen , stujes baars erin terug gooien , afijn eea wijst zich vanzelf.
Succes,
Peter