De Texelse Courant schrijft: Zeehonden op menu Texel Culinair? vanwege de overpopulatie van 7500 getelde gewone- en bijna 4000 grijze zeehonden op en rond het Nederlandse Wad. Wat zij nog niet zagen is hoe Imares met een valse grafiek uit dit WOT-rapport  de unieke situatie verbloemt, door 11 duizend extra zeehonden uit de hoge hoed te toveren in 1900. Zo moet ‘vroeger’ beter lijken dan nu.

Terwijl in 1900 enkel gewone zeehonden op het Wad leefden die als schadelijk dier werden bestreden. De zeehond  was op het Duitse Wad in 1912 volledig uitgeroeid.

De grafiek wekt de suggestie dat die 11500 voor de Waddenzee gold, terwijl Reijnders de gehele Delta bedoelde

De grafiek in WOTwerkdocument 352 van Imares wekt de suggestie dat wel 15 duizend zeehonden op het Wad leefden in 1900. Terwijl hun bron Reijnders 1992 maximaal 11500 gaf voor de GEHELE DELTA inclusief Zuiderzee. Ergo: 1900 en 2012 staan in 1 zelfde grafiek voor volledig andere parameters

Waar komen die 15 duizend zeehonden in 1900 vandaan?
Bijna 4000 grijze zeehonden (inclusief 657 pups volgens Ecomare) zijn op het Wad nu geteld. Waar deze soort tot halverwege de jaren ’80 in het geheel niet bij ons voorkwam. En meer dan 7500 gewone zeehonden op het Nederlandse Wad. Waarbij grijze zeehonden eten voor twee gewone zeehonden.Zolang er (meer dan) voldoende voedsel voor ze is, kunnen gewone zeehonden met 12 procent per jaar in aantal toenemen, zo stelt dit Helcom-rapport. (blz 5)

Harbour seals (mature about one year earlier than grey seals and ringed seals, which is why maximum rate of increase in this species is 12-13% per year (Härkönen et al. 2002).

De Zwolsche Courant van 30 januari 1872 over het zeehondenprobleem van Urk

De Zwolsche Courant van 30 januari 1872 over het zeehondenprobleem van Urk, dat snakt naar een Endlosung. Blijkbaar was de bestrijding nog niet op volle schaal losgekomen..

Wat ze ook schrijven is hoe vroeger de populaties door hoge jachtdruk slechts een schim waren van een ongestoorde populatie. Die populatie leefde bovendien in een gebied met nog een open Zuiderzee (‘Robbenplaat’) ( 1100 vierkante km habitat), Lauwerszee (91 vierkante km) en een Zeeuwse Delta zonder Deltawerken (Grevelingen 110+Haringvliet 116). Het Nederlandse Wad is 2915 vierkante kilometer groot, dus de zeehond had veel meer Lebensraum in 1900.

In 1932 loofde het rijk 2 gulden per gedode zeehond uit. Een arbeider verdiende 12 tot 20 gulden in de week, dus dat waren forse bedragen

In 1932 loofde het rijk 2 gulden per gedode zeehond uit. Een arbeider verdiende 12 tot 20 gulden in de week, dus dat waren forse bedragen, en een goede motivatie om die zeehonden uit te roeien

Maar daarin werd hij intensief bejaagd. Eind 19de eeuw werden in heel Europa premies uitgeloofd om zeehonden uit te roeien. Ook in Nederland stond de zeehond bij wet geregistreerd als schadelijk gedierte. Helcom schrijft:

The hunting pressure resulted in extirpation of grey and harbour seals in Germany and Poland in 1912, and grey seals were also extirpated from the Kattegat by the 1930s.

Dus wanneer ze rond 1900 0p het Duitse Wad al praktisch door bejaging waren uitgeroeid, en in Nederland bij wet werden bestreden. En er een vrije uitwisseling is van zeehonden, Seehunde en Sååhunde. Waar komen dan ooit wel 15 duizend Wad-zeehonden vandaan in 1900?

 

 

De aanwas van zeehonden zonder jachtdruk en overmaat voedsel

De aanwas van zeehonden zonder jachtdruk en overmaat voedsel:HELCOM core indicator report Population trends and abundance of seals

Geen oppervlak-correctie door Imares
Allereerst moeten we hier dus een oppervlakte-correctie toepassen, voor we een realistische vergelijking maken van populaties in 1900 en 2016. IN 1900 was het potentiële zeehond-habitat liefst 1417 vierkante kilometer groter (onderschatting). Dus de zeehonden anno 2016 hebben een 2915/4332 x 100%= 67 procent, dus 33 procent kleiner habitat tot hun beschikking dan vroeger. Corrigeert Imares daar wel voor in hun grafiek?

NEE. IN hun rapportje wekt Brasseur de suggestie dat die magistrale megapopulatie van wel 15.000 zeehonden het ‘aantalsverloop in de Nederlandse Waddenzee’ verbeeldt. Ze halen Reijnders 1992 aan, en die komt daarin met 11.500 zeehonden in 1900.

Maar …zo toont de bron van de 11.500 Peter Reijnders, de eenoog-koning der zeehonden van Imares: 11500 was voor de gehele Nederlandse Delta.  Daar geeft hij ook een realistischer schatting van 4000 zeehonden: dus het overgebleven getijdengebied van Wad  na afsluiting van Zuiderzee, Zeeuwse en Hollandse delta. En dat is het gebied waarover we NU anno 2016 praten.

It is concluded that the size of the harbour seal population in the Delta area in 1900 will have been close to 11 500 animals. Significant loss of habitat has occurred due to closing off parts of the larger estuaries and the enlargement of the entrance to the harbour of Rotterdam in the 1960s and early 1970s. It is estimated that about 4000 harbour seals could inhabit the remaining Delta area under tidal influence.

Pup grijze zeehond

Pup grijze zeehond, bij storm aangespoeld op Terschelling

11.500 zeehonden 1900 van bierviltje Peter Reijnders
Dus gecorrigeerd voor kleiner beschikbaar habitatoppervlak zou 7705 zeehonden (67 procent van 11500) een eerlijker (maximaal) historisch referentiepunt zijn op het Wad. Reijnders geeft na oppervlakte-correctie zelfs 4000 op. Dus Imares tikt alvast 11.000 zeehonden te veel af voor 1900, wanneer je het getal van Reijnders van 4000 hanteert na habitatverkleining.

Maar ook voor de gehele delta in 1900 kunnen die 11.500 van Reijnders veel te hoog zijn afgetikt. De 11.500 zeehonden in 1900 komen uit Reijnders zijn ‘maak data waar er geen zijn’-studie in 1992. Wat deed Reijnders? Aannemen dat de duizend exemplaren die hij uit jachtstatistieken haalde van geoogste zeehonden in 1900:

  • een juiste schatting van het totaal gedode zeehonden waren
  • gelijk waren aan wat de natuurlijke aanwas van zeehonden kon compenseren.
Kan makkelijk 10 kg vis per dag op

Kan makkelijk 10 kg vis per dag op

Science Fiction van Imares
We zagen al hoe die aanwas zonder jachtdruk op 11 tot 13  procent kan liggen van de bestaande populatie. Dus deed Reijnders ook net als ik Bierviltje-biologie. Als je aanwas gelijk is aan 1000 exemplaren per jaar, dan is de populatie dus ongeveer 10 maal zo groot. En met wat kunstgrepen – je roept iets over ‘retrospective analysis’- maakt hij daar dan 11500 van om het wat exacter te doen lijken.

Een realistischer cijfer voor 1900 is dat er op het Wad minder dan 4000 zeehonden waren in 1900. Want dat is een schatting van Reijnders ZONDER jachtdruk. Terwijl iedere surplus-zeehond die zich rond 1900 in Duits water waagde werd Ausgeradiert. Tot in de jaren ’50 werden op Terschelling etuis van zeehondenbont verkocht, en ze werden als plaag bestreden. Het Imares-grafieklijntje moet dus wel pure science fiction zijn, oftewel typische Imares-rapportpulp.

 

Enorme rovers, grijze zeehonden vallen ook bruinvissen aan en gewone zeehonden. Deze zag ik donderdag nog vanaf de vissersboot

Enorme rovers, grijze zeehonden vallen ook bruinvissen aan en gewone zeehonden. Deze zag ik donderdag nog vanaf de vissersboot. Vissers moeten wel 1500 meter afstand houden voor de ‘rust’ maar die krengen komen gewoon achter je boot aanzwemmen

Predatiedruk 3 maal hoger dan ‘ooit’
Kan een gewone zeehond gemiddeld 3 tot 5 kilo vis op- en wel 10 kg platvis in gevangenschap per dag (bron Ecomare). Een grijze zeehond kan zeker 10 kg per dag op. Dus laten we de gewone zeehond zijn eetlust matsen en naar beneden aftikken op 4 kilo. En bij de grijze zeehond op 8 kilo. Dan zitten we echt aan de lage kant. Ze kunnen per dag veel meer op.

Dan vreten 7500 gewone zeehonden op en rond het Wad PER DAG 30 ton vis op.  De 4000 grijze zeehonden lusten bijna evenveel, 28 ton vis per dag, samen 58 ton vis per dag.  Vergelijk dat met de magere 16  ton vis die 4000 in theorie bestaande Wad/delta-zeehondjes in 1900 op konden (getal Reijnders met habitatoppervlak-correctie). Dus zeehonden oefenen nu een 3 tot 4 maal hogere predatiedruk uit dan in 1900 En dan zit ik nog ver aan de voorzichtige kant. Wanneer je een realistische populatie kiest van 2-3000 dieren (met jachtdruk) voor het Nederlandse Wad in 1900 maximaal is de huidige predatiedruk meer dan 5 keer zo hoog.

Eindelijk!

Eindelijk! 11 jaar na mijn publicatie ‘Scharrelwild’ in HP de Tijd medestanders voor de oogst van Waddenzeehondenbont

Liegen voor de ‘goede zaak’
Pas ik alleen oppervlakte-correctie toe op Imares haar science fiction en doe ik net alsof die 11500 er in 1900 WEL waren, dan nog is de predatiedruk dankzij de grijze zeehond 2 maal zo hoog vergeleken met 1900.

Tel daar bij de eveneens exponentieel toegenomen predatiedruk door bruinvissen op vispopulaties. En dan moet je met goede bewijzen aankomen, wanneer je -zoals Groninger ecologen doen en milieuactivisten- de hele impact van zeehondpredatie en bruinvispredatie op het ecosysteem gewoon wegmoffelt. En een beetje tegen onze vissers blijft aantrappen omdat die ‘de visstand’ zouden bedreigen.

Ze deinzen niet terug voor bedrog en wetenschappelijke fraude voor politiek en winstbejag, en wanen zich ondertussen op de Moral Higher Ground. Als je ze dat morele voetstuk afneemt gaan werkelijk de diepste riolen open en komt hun fascistische aard boven. Ze willen de hele natuur voor zichzelf en lopen daarbij graag over de rug van mensen. Voor zover ze roepen ‘geef ons dan argumenten’ is dat ook niet omdat ze argumenten willen. Maar omdat ze de redelijkste partij willen lijken, terwijl ze bloemkooltjes in de oren duwen.

 

Gerelateerd: