Als tegenhanger van de zoveelste VN-klimaattop hield onze Europese club een drukbezochte conferentie in Düsseldorf.

Die van de VN in Bonn wordt gehost door FIJI, en kost zo’n 70 miljoen eurootjes (volgens het laatste bericht zelfs 170 miljoen). Wat door Duitsland betaald wordt natuurlijk.
EIKE had daarentegen alle centjes bij elkaar moeten schrapen voor IKEK11.
Gezien het – alweer – uitstekende programma was Climategate.nl met een driemansdelegatie goed vertegenwoordigd.

Mijn indruk na een dag: hoog wetenschappelijk gehalte, zeer internationaal, en buitengewoon gezellig. Met 150 man ook zeer druk bezocht. Bij Heartland zijn veel lezingen politiek getint, zeker de key notes, maar hier ging het echt om de klimaatwetenschap.  Toch vandaag eerst het punt waar iedereen toch het meest benieuwd naar is!

Hoe staat het met de ontwikkelingen in de VS?
Van Marc Morano, Craig Rucker, James Taylor en Christopher Monckton begreep ik het volgende:

Trump wacht nu al 100 dagen met het invullen van bijna alle posities op klimaatgebied. Daardoor zitten er nog allerlei Obama-aanhangers, en is er geen consistent beleid. De klimaatplannen die een paar dagen geleden naar buiten kwamen, hadden zelfs nog helemaal het Obama-karakter.  Trump lijkt het niet belangrijk te vinden.

De poen
Wel heeft hij alle funding naar zowel de VN klimaatclub als het grote klimaatfonds (van de 100 miljard per jaar) gestopt. Dat wordt nu al flink gevoeld bij de VN staf, waar ontslagen vallen. En hij neemt ook rigoreuze maatregelen op het gebied van de regelgeving: alle beperkingen voor fossiel die Obama via de EPA of als decreet had ingevoerd, worden teruggedraaid. Vooral de steenkoolindustrie wordt op de wenken bediend: die heeft hij gouden bergen beloofd, maar steenkool wordt gewoon verdrongen door schaliegas, dus wordt het erg moeilijk om ze overeind te houden. Het minste wat hij kan doen is de regeldruk verminderen. Al zijn een aantal van die regels niet echt over de top in mijn ogen.

Overigens ziet het er dus naar uit dat Trump BUITEN Parijs aanmerkelijk meer CO2 zal reduceren dan de landen BINNEN Parijs. Puur door de overvloed aan spotgoedkoop schaliegas.

Blue team – red team
De ontwikkelingen rond het red en blue team, het plan om het klimaatbeleid voortaan aan zowel een sterk sceptisch als een sterk alarmistisch team voor te leggen, liggen bij Heartland. Die zijn daar zuiver in: we moeten het onderste uit de kan halen, dus zelfs sceptici die CO2 een ondergeschikte rol toekennen, maar niet alle invloed van CO2  afwijzen, worden al te neutraal geacht. Dit staat diametraal tegenover het plan van William Happer dat ik in maart vanuit Washington aan u overbracht: een commissie van redelijke politici en wetenschappers uit beide partijen die het samen zouden proberen eens te worden. Happer was ervan overtuigd dat de tijd daar rijp voor was. Met zijn vriend uit het andere kamp Steven Koonin. Maar dat is nu eenmaal niet the American way.

Deze uit-de-heup-duel benadering zal onder Trump waarschijnlijk wel een aantal overwinningen opleveren voor de sceptici, maar de tegenstellingen alleen maar aanwakkeren. Jammer, een gemiste kans.

Parijs
Het uit Parijs stappen door Trump werd nog steeds als een tegenvaller ervaren. Ebell en Happer hadden hem aangeraden om uit Rio te stappen, het verdrag dat aan alle klimaatbeleid ten grondslag ligt, en waar je binnen een jaar definitief uit bent. Uit Parijs stappen duurt jaren en laat Rio in stand.

Alles wat er tot nu toe gedaan is, is dus nog terug te draaien.

CO2 als supergif
Het laatste hot item is The Endangerment Finding. Die verklaarde CO2 tot een gevaarlijke gifstof en gaf daarmee de EPA een blanco volmacht voor CO2-beleid dat over de staten heen gaat. En die ook flink misbruikt is. Zolang die niet weg is, loopt Trump kans op reeksen rechtszaken.

Wat achter de vertraging van het afschaffen van deze belachelijke vaststelling zit, is het volgende:
Obama zei dat de EPA hiertoe opdracht heeft gekregen van de Supreme Court, maar dat is niet zo: die heeft alleen geoordeeld dat dit aan de EPA was om hierover te beslissen.
Als de EPA onder Pruitt nu anders beslist zou het hof zich daar dus ook niet mee moeten bemoeien: of je acht ze bevoegd om over CO2 te oordelen of niet.
Maar men is maar zeker van 4 van de 9 rechters. Dus acht men het opportuun om te wachten tot het niet langer kan, of totdat er een rechter overlijdt. Daarvoor staan er twee op de nominatie, waarna Republikeinse kandidaten zullen worden benoemd en men zeker is van zijn zaak.

Morgen meer over de wetenschap!

Dit artikel verscheen het eerst op Climategate.nl. Maak kennis met onze auteurs, en bekijk de filmpjes van climategateTV.

De climategate.nl delegatie: David Dirkse, Theo Wolters en Hans Labohm

Gerelateerd: