Trouwe lezers kennen mijn afkeer van de wijze waarop de reguliere media de klimaathysterie aanwakkeren, met nagenoeg dagelijks berichten over ingebeelde klimaatellende, die steevast uitmonden in de mantra: de samenleving moet op de schop om de klimaatdoelstellingen van Parijs te halen.

Onder de titel:, ‘Klimaat op je bord: wat minder vlees eten dus’, publiceerde de Volkskrant afgelopen zaterdag een artikel van Pieter Hotse Smit met een omineuze boodschap voor de bourgondiërs onder ons.

Het was een vervolg op een eerder artikel van dezelfde auteur, ‘Willen we de doelstellingen van Parijs halen, dan moet de veestapel krimpen.’

Citaat:

Wil Nederland de klimaatdoelen van Parijs halen, dan zal de veestapel hoe dan ook moeten krimpen in de komende jaren. Dat staat in een rapport van de Raad voor de leefomgeving en infrastructuur. Voorzitter van de commissie Krijn Poppe: ‘Het zou wel raar zijn om dit alleen op de schouders van de boeren te leggen. Streven naar duurzaamheid vraagt ook om gedragsverandering bij consumenten.’

De veehouderij staat voor een omwenteling vergelijkbaar met die van na de Tweede Wereldoorlog, toen in tijden van schaarste de Nederlandse voedselvoorziening groots werd opgetuigd. De ironie wil dat daar ook het zaadje is geplant voor de gigantische opgave waar Nederland nu voor staat. Met de doorgeschoten intensivering van de landbouw in de tweede helft van de twintigste eeuw is de druk op het klimaat, van met name de veehouderij, onhoudbaar geworden.

Carola Schouten 2 Wil Nederland de klimaatdoelen van Parijs halen, dan zal de veestapel hoe dan ook moeten krimpen in de komende jaren. Tot die conclusie komt de Raad voor de leefomgeving en infrastructuur (Rli) na ruim een jaar literatuurstudie en gesprekken met tientallen deskundigen. Hun advies Duurzaam en Gezond: Samen naar een houdbaar voedselsysteem, in opdracht van het vorige kabinet, is dinsdag aan Landbouwminister Carola Schouten en de staatssecretaris van Volksgezondheid Paul Blokhuis overhandigd.

Ik neem aan dat de minister, een boerendochter, hier niet onverdeeld gelukkig mee was, al was het maar omdat zij bij familiebezoek het een en ander zal hebben uit te leggen.

In het recente artikel van dezelfde auteur (dat op het moment dat dit werd geschreven, niet op internet beschikbaar was) geeft hij het resultaat weer van gesprekken met verschillende deskundigen. Ongetwijfeld degelijke journalistiek en informatief, maar geen kritische vraagjes!

De slotalinea:

Voor hoogleraar Seidell is het simpel, gelet op de problemen van de overbevolking: ‘Zolang aan de bevolkingsgroei niets wordt gedaan, zal een voedseltransitie moeten plaatsvinden om mens en planeet te laten voortbestaan. Anders gaat het niet. Wil je 10 miljard monden op deze manier blijven voeden, dan heb je vijf planeten nodig.’

Kortom, opnieuw alarmisme troef!

Klein detail: in werkelijkheid stijgt de mondiale voedselproductie sneller dan de bevolking. En we doen dat nog steeds met één en dezelfde planeet. Het is waar, in sommige regio’s is de voedselsituatie niet florissant, maar vermindering van de voedselproductie in ons land biedt daarvoor geen oplossing.

 

Thomas Malthus.

De discussie over bevolkingsgroei en voedselproductie is overigens al heel oud. Daaraan is vooral de naam Thomas Malthus verbonden. In 1798 publiceerde Malthus het pamflet An Essay on the Principle of Population, waarin hij stelde dat de bevolkingsgroei de economische groei voor zou blijven. Hij voorspelde op basis van een eenvoudig model hongersnood op grote schaal. De bevolkingsgroei zou exponentieel zijn, die van de voedselproductie lineair. Dit is bekend geworden als het malthusiaans plafond voor de maximale omvang die de bevolking kan bereiken in verhouding tot de beschikbare grond, en malthusiaanse catastrofe voor de situatie waarin een overbevolkte samenleving zichzelf weer in evenwicht brengt door middel van een verhoogde mortaliteit.

Zijn voorspelling is gelukkig niet uitgekomen. Maar de discussie laaide steeds weer op. Zo herinner ik mij een studie van wetenschappers van de Universiteit van Wageningen (toen nog landbouwhogeschool) in de jaren zeventig, die concludeerde dat onze planeet voldoende voedsel voor 40 miljard mensen zou kunnen produceren. Op mijn vraag aan een van de auteurs of dat slechts met geavanceerde technologie mogelijk was, antwoordde hij nuchter: ‘Nee, goed schoffelen!’ Maar toen heerste er nog een andere geest in Wageningen.

Ook moeten we aan de warmtepomp om de planeet te redden. Maar hier lijkt zich in ons land een waterscheiding te voltrekken. Dat is niet verwonderlijk want het raakt het wooncomfort en de portemonnee van de burger en is direct en duidelijk merkbaar. En dat is het moment waarop alarmbellen gaan rinkelen.

Het is gebruikelijk dat de reguliere media stelselmatig weigeren kritische geluiden over het heilige koe van het klimaatbeleid te publiceren. Dat geldt ook voor ingezonden brieven. Maar met het verzet tegen de propaganda voor de warmtepomp (waarover Hugo Matthijssen op dit blog reeds schreef) lijkt hier nu verandering in te komen.

Over dit thema publiceerde de Volkskrant onlangs een kritisch artikel van Arie en Martin Kroon en liefst vijf ingezonden brieven onder de titel: ‘Het is nog erger met de warmtepomp’.

Ik pik een aantal passages uit de ingezonden brieven.

Eindelijk een transitieartikel in de Volkskrant dat de spijker op zijn kop slaat. Arie en Martin Kroon (O&D, 5 april) hebben volkomen gelijk dat een warmtepomp de stroomvraag verdubbelt. Het is nog veel erger. De warmtepomp zal deze stroom hoofdzakelijk in de vier koude wintermaanden november tot en met februari nodig hebben. Dat verdriedubbelt de stroomvraag voor de warmtepomp in deze periode van het jaar. Ook een elektrische auto vraagt zo’n 3.500 kWh voor 15.000 km. per jaar. Huishouden, warmtepomp en e–auto samen gaan dus in de wintermaanden vijf keer zoveel duurzame stroom vragen. Er zullen vijf grote ‘miljoen–huishoudens–windparken’ nodig zijn om 1 miljoen toekomstige woningen van duurzame stroom te voorzien….

Eindelijk een gedegen en deskundig artikel over deze kwestie, en broodnodig tegengas in de warmtepomp–gekte. Het advies om na 2020 de verkoop van cv–/HR-ketels te verbieden is absurd. Onbegrijpelijk ook dat een wetenschapper als Samsom hierin meegaat. …

[…] ik maak me behoorlijk zorgen. Niet over die kosten, maar over de ‘kakofonie van geluid’, waarvoor de Vereniging eigen huis ons waarschuwt. Elke waterpomp is namelijk verbonden met een ventilator aan de buitenkant van het huis en zo’n ventilator maakt geluid. Kan het straks nog stil zijn in mijn wijk? …

Ik denk dat veel ‘onwetende’ burgers het op prijs stellen als de heren Samsom, Terpstra en Wiebes in uw krant reageren op het artikel van de heren Kroon & Kroon over de warmtepomp. Een overtuigend artikel dat mij doet afzien van een warmtepomp. Met grote interesse zie ik de reactie van met name milieuactivist Samsom tegemoet.

Aldus enige passages uit de ingezonden brieven.

Verwacht mag worden dat naarmate het klimaatbeleid meer (financiële) pijn gaat doen, het verzet daartegen zal toenemen. Hopelijk zal deze ontwikkeling eveneens leiden tot een kritischer kijk op de klimaathysterie, die tot het inzicht zal leiden dat er weliswaar sprake is van klimaatverandering en een geringe opwarming, waarin CO2 mogelijk een kleine rol speelt, maar dat alle verhalen over een nakende klimaatcatastrofe naar het land der fabelen dienen te worden verwezen. Ergo: niet de samenleving maar het klimaatbeleid dient op de schop.

Rebus sic stantibus.