Foto: Shutterstock.

Een gastbijdrage van Bert Pijnse van der Aa.

‘Tegenstribbelen’ is wat mensen doen als ze met zachte dwang worden aangezet iets te doen wat ze eigenlijk niet willen. ‘Meestribbelen’ is wat mensen doen vanuit opportunisme; uit financieel of zakelijk gewin, of omdat ze gedwongen worden dat te doen vanuit hun maatschappelijke positie of functie bij een bedrijf of overheid. Daarnaast komen er ook steeds meer meestribbelaar-stribbelaars, zeg maar.

In het kader van de energietransitie komen we veel meestribbelaars tegen in de hoedanigheid van influencers die, gezien hun opleiding autoriteit genieten bij het volk : vaak TU-ers die alles van de techniek en de natuurwetten weten, maar die kennis verloochenen, omdat ze betaald worden om te liegen. Veel burgers werden – mede door het werk van influencers – meestribbelaars omdat ze op enigerlei wijze belangen kregen of voordeel bij de energietransitie.

Elke dag lezen we hun artikelen kranten en vakbladen en elke dag zijn ze te horen en zien op radio en TV. Bijvoorbeeld in programma’s van BNR (Business news radio) en het doorlopende nieuwsprogramma op Radio 1.

CCS (opslag van CO2 onder de grond) is een methode die meestribbelaars onder andere aanprijzen om de CO2 uitstoot terug te dringen door die op te vangen bij centrales of fabrieken en vervolgens opslaan dan in lege gasvelden.

Wederom een paradox van de paradoxen die zo eigen zijn aan alles wat de energietransitie betreft. Alles .

Om de CO2 uit de rookgassen te halen is veel energie nodig, zowel direct voor het proces zelf als indirect (embedded) voor de bouw van installaties en pijpleidingen waardoor er minder overblijft om de generator aan te drijven. Per kWu elektrische output zal er meer kWu input-brandstof- nodig zijn: ofwel het proces is minder efficiënt; er is meer brandstof nodig om dezelfde hoeveelheid nuttige arbeid te verrichten. Dat is het omgekeerde van waar infgenieurs de voorgaande 250 jaar aan hadden gewerkt en de drijvende kracht was achter de ‘vooruitgang’. In die periode was de CO2 uitstoot per kWu nuttige arbeid sterk gedaald dankzij technologische vooruitgang en nu gaat men het omgekeerde doen. Iemand rekende voor dat op elke drie centrales, met toepassing van CCS, een extra centrale nodig is om de verliezen te compenseren. De hoeveelheid CO2 stijgt en er zijn steeds meer lege gasvelden nodig. Eigenlijk dus gaan ze gasvelden leegstoken om vervolgens te vullen met CO2 en incasseren daarvoor miljarden aan subsidie. Het bedrijf Shell, dat nu voor de Rechter staat vanwege de eis dat ze geen brandstoffen meer mogen verkopen, heeft aangekondigd daarin te willen investeren.

Dat is een van de vele boekhoudkundige trucs die meestribbelaars verkopen, want het mag duidelijk zijn dat hiermee miljarden voor het bedrijfsleven zijn gemoeid, dat daar tegelijkertijd een groen imago mee bouwt én miljarden aan subsidies binnen sleept. Het mag duidelijk zijn dat meestribbelaars, om dat voor hen te promoten, wel een leugentje voor bestwil voor lief nemen en dat ze daarmee deze kamikaze economie , die ‘achteruitgang’ betekent, helpen vorm te geven.

Namelijk: als de verhoging van de brandstof-efficiëntie van de afgelopen 250 jaar de vooruitgang had gedreven, dan drijft het verlagen daarvan de achteruitgang of het weer teruggaan in de tijd.

Kamikaze is een actie waarop onherroepelijk de dood volgt zoals alle mensen weten van Japanse piloten, die in december 1941, in de strijd om Pearl Harbor, zich met hun vliegtuig stortten op de Amerikaanse schepen.

Omdat CCS en hernieuwbare energie de brandstof efficiency aantasten zullen ook de reserves daarvan sneller dalen en de wereldeconomie in een duikvlucht naar beneden doen storten. (Maar wèl de CO2 opgeborgen. Dat wel !) Als onze leiders werkelijk een visie voor de toekomst zouden hebben gehad, dan zouden ze precies het omgekeerde hebben gedaan.

Ondertussen breidt het leger van mee-stribbelaars zich steeds verder uit met overgelopen tegenstribbelaars en verplettert op haar pad de laatsten die nog verzet bieden.

Een meestribbelaar van het eerste uur schreef onlangs een artikel over richtlijnen voor het ‘nieuwe koopmanschap’, waarin ‘oplichting’ is opgenomen als het belangrijkste middel om winst te maken.

Energiebedrijven bijvoorbeeld, die in Finland stroom kopen; die niet geleverd krijgen en vervolgens doorverkopen als 100 % groene stroom: de Virtual Power Purchase Agreement (vPPA).

Philips The HEINEKEN Company Nouryon en Signify kopen ‘wind van een nieuw windpark in Finland’.

De stroom gaat in Finland gewoon het net op en de kolencentrales op de Maasvlakte mogen in Nederland de benodigde elektriciteit produceren. Grote kans ook dat de stroom in Finland wordt doorgedraaid.

Bert Pijnse van der Aa.

Vanuit de windontwikkelaar / -exploitant is het een goede deal, schrijft de meestribbelaar; dankzij de langjarige overeenkomst voor de levering van de GvO’s tegen een vaste prijs aan gevestigde, beursgenoteerde bedrijven kunnen deze kasstromen worden meegenomen door de banken voor de financiering van het park. Hierdoor kan meer en goedkoper worden geleend waardoor het rendement op eigen vermogen hoger uitkomt. Nou ?

Vooropgesteld, zegt de meestribbelaar: ‘Ik heb niets tegen vPPA’s maar laten we niet doen alsof dit het ei van Columbus is of de afnemers nu opeens superduurzaam bezig zijn, want dat is niet zo.’

Nee.

Fijne kerstdagen gewenst en een ‘duurzaam’ nieuw jaar toegewenst van een tegenstribbelaar.

Gerelateerd: