Door Fritz Vahrenholt.

In april 2023 daalde de wereldwijde temperatuurafwijking van het 30-jarige gemiddelde van de satellietmetingen van de University of Alabama (UAH) licht tot 0,18 graden Celsius (zie grafiek hierboven). De gemiddelde temperatuurstijging per decennium sinds 1979 is slechts 0,13 graden Celsius.

Het incompetente energiebeleid van het ministerie van Economische Zaken

De incompetentie van het Ministerie van Economische Zaken, gaat door: intrekking gasheffing, vertrek uit kerncentrales midden in de grootste energiecrisis van Duitsland (Habeck: “We hebben geen stroomcrisis”), het herstarten van kolencentrales zonder CO2-afscheiding, de warmtepompramp en het einde is nog niet in zicht.

Manuel Frondel van het Leibniz Instituut voor Economisch Onderzoek schat de kosten van de warmtepompwet op 225 miljard euro. Robert Habeck spreekt van € 130 miljard. Hij praat over geld dat de meesten niet hebben. Zelfs als je alleen kijkt naar de kosten van de warmtepomp van € 25.000,- dan zijn de kosten (exclusief bouwinvesteringskosten) in 2030 voor 6 miljoen warmtepompen € 150 miljard.

In een antwoord van staatssecretaris Graichen op de vraag van gedeputeerde Bartsch vernemen we de “sensationele” CO2-reductie van dit verpauperingsprogramma voor de middenklasse: als er in 2030 6 miljoen warmtepompen worden geïnstalleerd, wordt 10,4 miljoen ton CO2 vermeden door deze inspanning. Dit komt ongeveer overeen met de uitstoot die ontstaat als een kerncentrale wordt uitgeschakeld en de elektriciteit wordt vervangen door bruinkool.

We rekenen verder: dat is een magere 1,4% van de Duitse CO2-uitstoot (746 miljoen ton CO2 in 2022). Per ton vermeden CO2 wordt maar liefst € 14.423 (€ 150 miljard gedeeld door 10,4 miljoen ton CO2) geïnvesteerd.

Een vergelijkbare CO2-reductie zou worden bereikt als één bruinkoolcentrale zou worden uitgerust met CO2-afvang. De Schwaze Pompe-centrale stoot zo’n 12 miljoen ton CO2 uit en zou met een investering van €600 miljoen CO2-vrij worden. Dat is € 50 investeringskosten per ton CO2.

Waarom is het effect van de warmtepomp zo miezerig? De volgende tabel laat dit zien. in vergelijking met mijn vorige nieuwsbrief zijn de cijfers niet uit de literatuur maar informatie van de fabrikant. Door de CO2-zware stroomopwekking heeft de warmtepomp een CO2-footprint. Overigens zal de hierboven genoemde miezerige reductie pas plaatsvinden als volgens de plannen van de federale overheid tegen 2030 daadwerkelijk 80% van de elektriciteit wordt opgewekt uit hernieuwbare energiebronnen (20% gascentrales). Als deze CO2-reductie niet verloopt zoals verwacht, zijn de uitgegeven miljarden bijna een zero-sum CO2-spel (zie tabel)

Volgens Vaillant is de CO2-uitstoot van een gascondensatieketel 0,178 kg per kwh (0,2 kg gasboiler – 11% condensatierendement). Een warmtepomp met een gebruikelijk rendement van COP = 3 (COP = Coefficient of Performance) zet 1 kWh elektriciteit om in 3 kWh warmte. Om aardgasverwarming te vergelijken met een warmtepomp, moet je de CO2-footprint van één kWh elektriciteit (2022: 0,494 kg/kwh) delen door 3. Dat is dan 0,165 kg/kWh voor de warmtepomp: ruim 100 miljard uitgaven met bijna geen CO2-effect.
Wat zou in plaats daarvan een effectieve CO2-reductie zijn?

Wil men een effectieve en efficiënte CO2-reductie, dan zou men alle Oost-Duitse bruinkoolcentrales die nog tot 2038 kunnen draaien moeten uitrusten met een CO2-afscheiding. Oost-Duitse bruinkoolcentrales produceren 50 TwH elektriciteit en stoten ongeveer 50 miljoen ton CO2 uit. Om de 14 energiecentraleblokken CO2-vrij te maken, zou zo’n 8,4 miljard moeten worden geïnvesteerd. Dus voor een kleine fractie (1/20e) van Habeck’s Monster Plan-investering in warmtepompen, krijgt u vijf keer zoveel emissiereductie. Investeren in uitlaatgasreiniging in bruinkoolcentrales zou 100 keer efficiënter zijn.

Waarom doet de politiek dat niet? Ik heb daarop geen antwoord.

Op deze manier zou Duitsland een ongelooflijk grote impact hebben op de ecologische voetafdruk van de wereld. Niet vanwege zijn eigen uitstoot, maar omdat het een manier toont voor China, India, Indonesië, Pakistan en de rest van de wereld om hun geplande gebruik van hun steenkoolvoorraden op een technologisch briljante en kosteneffectieve manier koolstofvrij te maken.

Ik ben ervan overtuigd dat het afvangen en injecteren van CO2 in gesteente (bij voorkeur basalt) op het punt staat door te breken. Volgens schattingen van experts bedragen de kosten van CO2-afvang en deep rock injection (CCS) ongeveer $ 70 per ton CO2. (Zie voor bronnen mijn boek “The Great Energy Crisis“, Hoofdstuk 4 “Ending the War on Coal“).

Want ook hier zal de markteconomie zegevieren. Tegenover de kosten van circa € 70 per ton CO2 staat een besparing van € 100 per ton CO2 voor CO2-certificaten die niet meer betaald hoeven te worden. En volgens EU-plannen zouden deze “strafcertificaten” binnenkort moeten stijgen tot € 200 per ton.

Maar men zal bezwaar maken: de technologie moet eerst ontwikkeld worden. Totdat CCS in Duitsland werd verboden, bestond het echter in de vorm van een proeffabriek in de Schwarze Pumpe.Het belangrijkste brein achter het CCS-verbod van 2014 in Duitsland was de toenmalige minister van Energietransitie van Sleeswijk-Holstein, Robert Habeck, in 2014: “We willen CCS niet als reinigingstechnologie voor klimaatschadelijke kolenverbranding”.

Het wonder van Hohenmolsen

Ik ben momenteel veel onderweg om mijn boek te promoten. Een paar dagen geleden was ik in Hohenmölsen, een klein stadje aan de rand van het PROFEN-bruinkoolmijngebied in Saksen-Anhalt. Na het evenement trok een LEAG-medewerker me apart en vertelde me dat ik mij had vergist toen ik in mijn nieuwe boek verklaarde dat het Schwarze Pumpe CCS-systeem was verkocht aan Canada. Uit consideratie met de politiek zou LEAG het publiek hebben laten geloven dat het systeem aan Canada was verkocht, zodat niemand op domme ideeën zou komen en zou kunnen eisen dat het systeem opnieuw zou worden geactiveerd. Het systeem staat er nog, de meet- en regeltechniek is uitgebreid, maar kan weer geactiveerd worden. Politieke correctheid leidt in Duitsland tot bizarre gevolgen.

Maar nu kan Olaf Scholz, van wie ik weet dat hij een voorstander is van CCS-technologie (in 2014 waren Hamburg en Brandenburg de enige landen die zich in de Bondsraad tegen het CCS-verbod hadden verzet), nog steeds campagne voeren voor de reactivering van het CCS.

Ik heb veel geleerd in Hohenmölsen. Wist je dat er tot 15% was wordt verwijderd uit de wasachtige bruinkool die daar wordt gewonnen en dat de lokale wasproducent Romonta een van de grootste wasproducenten ter wereld is? Ook deze banen lopen gevaar.

Welk land vernietigt zichzelf zo radicaal als Duitsland onder leiding van de groene regering?

***

 

Gerelateerd: