Zoals gisteren ook weer bleek tijdens een kort gesprek met Diederik Samsom (PvdA)bij de boekpresentatie van De staat van het Klimaat, zien velen het klimaat als kerstboom waarin ze ook hun maatschappelijke en levensbeschouwelijke ambities hangen.
Mike Hulme schreef al over het meeliften van verschillende agenda’s, in ‘why we disagree about climate change’. De exact gevormde Samsom ziet het klimaat (nog?) als manier om in één ruk vele wereldproblemen aan te pakken. Maar hij is ook allergisch voor evidente onzin. Ik wens hem daarom nóg meer wijsheid toe, vooral omdat ik een aantal blogs zal wijden aan het kaartenhuis dat Millenium Ecosystem Assessment heet. Blijft Marcel’s boek over voor zijn dochter over 20 jaar..
Biodiversiteitscongres Artis
Vooral de emotioneel ontevreden medemens grijpt alles aan van de bankencrisis tot biologie om hun agenda voor revolutionaire maatschappijhervorming aan kinderen en volwassenen op te dringen. Zo verzand je ook bij biodiversiteit in een twist over biologische feiten, terwijl men eigenlijk van levensbeschouwing verschilt. Begrijp me niet verkeerd, we leggen nog steeds snelwegen aan in Nationaal Landschap, dus ik maak me geen illusies over de toekomst van onze natuur. Maar ik maak wel graag ondescheid in agenda’s.
De social engineers lijken ook op 22 november in Artis een belangrijk programmaonderdeel. Tenminste, afgaand op diverse stellingen die geen verschil maken tussen biologie en ideologie.
Ik hoop van niet, maar wordt Biodiversiteit hier misbruikt als stok om een socialistiese revoluutsie te verkondigen? Lees bijvoorbeeld deze zin, die Mary Kelly citeert van Fritjof Capra (ik heb zijn The Web of Life ook in de kast staan, Capra is alleraardigst wat zelforganisatie betreft, ultrareductionisme hééft zijn tekortkomingen, maar hij had het bij de technische kant van het verhaal mogen laten ipv op Moeder Aarde en Gaia te komen)
“I believe that the worldview implied by modern physics is inconsistent with our present society, which does not reflect the harmonious interrelatedness we observe in nature. To achieve such a state of dynamic balance, a radically different social and economic structure will be needed: a cultural revolution in the true sense of the word. The survival of our whole civilization may depend on whether we can bring about such a change.” (Fritjof Capra, 1975)
Dat schreef Capra in de jaren zeventig
de tijd van krakers, aksievoeren en revoluutsie, sommige mensen blijven daar hardnekkig in hangen als een plaat die in de zelfde groef blijft steken. Eerst was het de Club van Rome, toen zure regen, toen de ozonlaag toen het IPCC en nu biodiversiteit alweer. Voor sommigen is ieder verkondigd onheil een dankbaar gegeven om de barricades te bestormen. Men is dus niet in het onderwerp geinteresseerd maar in de boodschap van onheil als stok achter de deur. Nieuwe feiten zijn daarom vaak onwelgevallig. Terwijl iemand die zuiver natuuronderzoek doet, gewoon wil weten hoe het zit.
Er zou een verstoorde harmonie zijn
..de mythe van het verloren paradijs dat hersteld moet worden, terwijl de natuur natuurlijk gewoon een zootje is. In de natuur is geen evenwicht of harmonie, dat is een ideologie. Er geldt maar één regel: alles is voedsel! Ook u. God dank hebben we ons daaraan ontworsteld in de strijd om een beter bestaan, je zou iedereen onze luxe gunnen. (ipv dat wij terug moeten naar dagelijkse strijd om voedsel en parasieten in onze darmen= in harmonie met de natuur leven)
Een populaire instapper, die ons beeld van de natuur meer met een evolutionaire visie overeen brengt is ‘The balance of nature, ecology’s enduring myth’van John Kricher. Lees dat en genees van de verloren paradijzen. Laat de biologie gewoon biologie zijn. Tenzij u denkt dat er geen natuurlijke selectie werkt, dat alles streeft naar perfectie enzovoort. Dream on.
Meer biologie, minder ideologie graag
Verschillende deelnemers nemen geen genoegen met kinderen die gewoon lekker kikkers uit de sloot vissen, plantjes ontleden en doen wat kinderen leuk vinden aan natuur: lekker onderzoeken en rommelen, om er zo een band mee te krijgen. Moeten kinderen degraderen tot instrument voor maatschappijhervorming? Het ligt er niet zo dik bovenop als ik het nu presenteer, maar het is een sentiment dat meelift met de gepresenteerde stellingen.
If given the thinking time, space, and opportunity children are capable of being the change they wish to see in the world.
Dat geeft kinderen geen inzicht in de natuur, maar wel in de menselijke natuur. Ook leerzaam, maar doe dat als ze later zelfbewust zijn en in staat zijn om net als Mike Hulme de verschillende agenda’s van elkaar te scheiden. Steek liever je licht op bij Jac P Thijsse, die mensen gewoon enthousiast voor de natuur maakte om de natuur: en daarmee bereikte hij volgens mij veel meer dan het vermengen van biologie en ideologie.
Ach, dan is er tenminste ook voor ons 'sceptici' weer werk aan de winkel. Maar je hebt gelijk: biodiversiteit zal de volgende kapstok zijn voor wereldverbeteraars.
Hetgeen natuurlijk – maar dat zeg je zelf impliciet ook – niet betekent dat er geen grote problemen zijn, zoals overbevissing die grote gevolgen zal hebben voor de biodiversiteit van oceanen en zeeën.
Daarom verlang ik wel eens terug naar diezelfde zeventiger jaren, toen er ook 'aksiegroepen' waren die praktische oplossingen voorstonden voor duidelijk benoemde problemen en daar uiteindelijk ook succes mee oogsten. Ik denk aan bv. St. Reinwater (lozingen in Rijn en Maas van o.a. Basf en Franse alkalimijnen).
Biodiversiteit is de gedoodverfde opvolger van "de mensveroorzaakte klimaat opwarming", die aan wetenschappelijke en politieke geloofwaardigheid enorm heeft ingeboet.
"Biodiversity" geeft nu al 25% meer hits op Google dan "Global Warming".
Dat biodiverstiteit zal worden gefiscaliseerd (conform de CO2-emissie rechten) is bijna een zekerheid.
Welhaast alle vooraanstaande (zich zelf respecterende) adviesbureaus (the Big Five) in de wereld, die reeds enorm verdiend hebben aan de opwarmingsmythe, aan de windenergie-mythe en aan de mythe van de biologische teelt, hebben thans research-projectgroepen in biodiversiteit, t.a.v. de economische kansen en ten behoeve van een nieuw fiscaal quota-systematiek, om de politiek ter bevordering van biodiversiteit te kunnen gaan bekostigen, via een belastingsystematiek.
Het is nog slechts een kwestie van korte tijd, dat het thema Biodiversiteit de Klimaatmythe heeft ingehaald als mondiaal "irrelevant" en als wetenschappelijke theorie bestempeld als "onhoudbaar".
Een probleem waar ik binnenkort ook over blog is de vanzelfsprekendheid van 'biodiversiteit'die bij nader inzien uitmunt in vaagheid. De 'variatie van soorten'is eigenlijk al sinds Darwin een lastige definitie, want hij besteed al een groot deel van 'the origin'aan het relativeren van het soortconcept. wat moet je beschermen? neem mijn favoriet de slechtvalk. er zijn 20 ondersoorten, die goed bestudeerd zijn omdat er net als ik veel biologen enz bestaan die dat beest de moeite van bestuderen waard vinden. Sommigen spreken per ondersoort, van de australische tot de Falkland-variant al van aparte soorten, en Falco peregrinus zou dan apart een genus worden.
In arabie heb je nog de 'shaheen'variant. wat als één van die ondersoorten uitsterft? Is de biodiversiteit dan achteruit geagaan? Maar dan kun je even goed het begrip doortrekken naar het individu: genodiversiteit. Kortom, op de definitie valt nogal wat aan te merken
Vanavond in de kroeg een gesprek gevoerd met een fanatieke 'vogelaar'. Hij zag maar liefst op één late middag 5 verschillende roofvogels in het natuurgebied bij Wassenaar. Dat is al heel geweldig, maar dat betekent een ook enorme toename aan prooidieren. 't Valt dus wel mee.
Er is een groot probleem. Aan de 'linkerkant' zitten de spiritueel geoefende halvegares die opwarming, biodiversiteit en wat nog meer aan grote bedreigingen te verzinnen valt misbruiken om plannen te verzinnen die als ze doorgevoerd worden enorme hoeveelheid mensen fataal zullen worden. Aan de 'rechterkant' zitten halvegares die elk milieuprobleem willen ontkennen en denken dat als Nederland weer lekker blank is, alles 'reg sal kom'. Hoe stel je jezelf te weer tegen deze aanvallen van al die dromers en idealisten. Veel verschil zit er niet tussen die groepen. Ze zijn volledig ongevoelig voor welk feit of argument dan ook. Even dacht ik, zo rond 2000 dat het voorbij zou zijn met die verblinde idealisten en ideologen, maar ze komen van alle kanten harder dan ooit terug. Zo langzamerhand begin ik toch het apres moi la deluge principe te hanteren uit zelfbescherming. Heeft iemand een beter idee?
Kop op Fred, terug naar de kroeg en neem nog een biertje met de vogelaar!
Het is allemaal niet zo erg als sommigen graag willen denken ;-).
Fred Versteeg schreef:
"..
Heeft iemand een beter idee?"
Misschien de vraag stellen: hoeveel alpha's en gamma's heeft een nette maatschappij nodig.
Het overgrote deel houdt zich op in de gesubsidiëerde sector en houden zich onledig met het bedenken van problemen die de eigen aanwezigheid noodzakelijk maakt.
Het zijn de doeners die de zaak draaiend houden en gezorgd hebben voor de relatieve welstand.
Met het stoppen van de studiefinanciering van niet-vakgerichte opleidingen en van de subsidies aan vage instellingen komen we al een heel eind.
@Fred: er is een heel goed alternatief voor "na mij de zondvloed" en minstens even relaxed… "na mij het stokje aan de volgende generatie". Dat brengt met zich mee dat wij vooral focussen op de problemen van nu en dat we ons nageslacht hun portie problemen (moeten) gunnen. Zoals we weten is er maar een ding uniek aan de mens: wij zijn universal problem solving machines. Zonder problemen die je handson kunt oplossen is geen generatie gelukkig. Wat dat betreft kan ik jaloers zijn op de generatie van mijn vader (1937-2009): zij hadden de wederopbouw. Wij hebben ons laten verzuren met illusoire (milieu)problemen en zijn misschien daarom wel een ongelukkige generatie met een zingevingsprobleem. Je zou eigenlijk zo moeten reageren als een politicus of een leek begint over welk willekeurig probleem over 20 jaar ook. "Huh, over 20 jaar, wat zei je? Ik verstond je niet goed. Over 20 jaar? Je zult bedoeld hebben over 2 jaar. Nee? Over 20 jaar? Werkelijk? Mmm. Dat interesseert me niet. Val me daarmee niet lastig. Wat kan ik vandaag, deze week,deze maand, dit jaar voor mijn medemens en de wereld doen! Zeg me dat! Na mij de volgende generatie."
Ik beantwoord de vraag even voor mezelf: "Wat kan ik vandaag, deze week,deze maand, dit jaar voor mijn medemens en de wereld doen?" Mijn zoon, mijn buurman, mijn straat, mijn blogpubliek, mijn vrienden, enkele politici met vermakelijke lectuur en statements helpen los te komen van hun verzuurde doemgeloof voor een betere wereld. Het zit tenslotte allemaal tussen de oren!
Biodiversiteit heeft een politiek wervend aspect (populaire steekwoorden: "Groen/GroenLinks/Biologisch/meer natuur/relatie met klimaat/longen van de wereld"), biedt kans aan meer overheidsingrijpen en biedt mogelijkheid van meer BD-fiscaliteit in de economie.
Alles (in de politiek en maatschappij) kan met de bril van de Biodiversiteit worden bekeken, zo is de huidige politieke stelling. Na de aflopende klimaathype komt nu dus de Biodiversiteit als politiek issue, als maakbare natuur, als economisch politiek thema, als streefbaar doel.
Mijn gedachten gaan over het welhaast onoplosbare "uitdaging"/probleem/vraagstukken dat BioDiversiteit (BD) met zich mee brengt nml:
Naar welke BD-level streef je eigenlijk en welk onnatuurlijk compromis wil men bereiken in de BD?
> Die van 30 jaar terug, van 100 jaar terug, of naar de status van vandaag?
> Wil je uitgestorven of (bijna) verdwenen soorten terug kweken (zoals de Bosolifant in Zuid-Afrika, leeft er nog maar één van, Grévy-zebra, de Korenwolf)
> Gaan we weer koren verbouwen om de korenwolf terug te kunnen krijgen?
> Wil je uitheemse soorten uitroeien? (Brulkikker, Chinese wolhandkrab etc.)
> Gaan we uitheemse bomen, struiken en planten kappen/verwijderen?
> Moet de wolf en de beer weer worden ingevoerd? (De wolf is reeds op 100km van de NL-grens gesignaleerd overigens!)
> Is (biologische) landbouw en veeteelt bijdragend aan biodiversiteit of juist geheel niet?
> Gaan we weer schapen houden en bossen kappen, moerassen aanleggen, massaal stiltegebieden inrichten?
> Gaan we alle rijkswegen en provinciale wegen overkappen met ecoducten?
> Feit is, dat we sinds 1900 2 maal zoveel bossen hebben dan 1900, maar van de heidevelden is sindsdien 90% verdwenen. Gaan we dat terugdraaien?
> Feit is, dat we nog steeds een overschot aan biologen opleiden in Nederland, die zich met BD zullen gaan bezighouden, uiteraard vanuit de staatskas bekostigd.
Mijn indruk is, uit wat ik lees op het web, dat alles met BD er toe leidt, dat de weg in de richting van nog meer "Oostvaardersplassen" wordt ingeslagen, een vorm van wilde dierentuinen annex safariparken, waarbij dieren worden ingevoerd, en al dan niet worden (bij-)gevoed vanuit de politieke wind van dat moment.
Conclusie:
BD is (en blijft) een ongedefinieerd en leeg begrip, je kan er alle kanten mee uit!
BD leidt tot oeverloos gekrakeel in de politiek over wat het is, waar het streven naar is.
Echter wie BD gaat betalen zal snel duidelijk wezen.
@Turris en Fred Versteeg
Helaas moet ik jullie wel gelijk geven. BD is ondefinieerbaar, en ter rechterzijde zijn tegelijk te weinig mensen met een degelijk onderbouwd verhaal, als tegenwicht tegen allerlei progressieve ideologen die biologie misbruiken voor social engineering.
Ik vind het jammer dat allerlei Deep Ecology ideologie toegang krijgt op dit soort congressen en voor academisch moet doorgaan. Het herkauwen van oud linkse postmoderne onwijsheden is helaas nog steeds de norm op sociale faculteiten, en die bemoeien zich helaas weer met het onderwijs.
Zo krijg je ook onzinnige stellingen als 'we moeten bij natuuronderwijs minder de nadruk leggen op kennis en meer op beleving'. Alsof dat al niet decennia gebeurt, zie ook de 'wildzoekers'bij natuurclubs. Daar heet iets al natuurstudie wanneer je op een surfplank dobbert vlakbij een natuurgebied.
Die stelling komt van één of andere amsterdamse hoogleraar populaire cultuur die ook het natuuronderwijs verder wil verwateren
Zonder kennis is er geen beleving, want je weet niet wat je ziet. Kennis en beleving zijn één. Zonder kennis kun je ook geen onderscheid meer maken tussen biologie en ideologie/vaag duurzaamheidsgekwetter uit de sociale academie. De klimaatideologie en Biodiversiteitsbeweging worden zo getuigen van een gebrek aan harde kennis
Kortom, Artisprof Erik de Jong is een prima kerel met veel kennis van cultuurgeschiedenis, maar ze hadden wel iets minder linkse sprekers kunnen regelen met kennis van biologische zaken