Het sceptische alternatief voor Klimaat voor Ruimte dat ook buiten de computer realiteit wordt: Klimaatbufferzone Langwarmoes 3.1

Gisteren op bezoek bij Marcel in de Jordaan,(de Jardin= de tuin), kregen we een brainwave: Wie zit er op dit moment in het klimaatcircus nog op waarheidsvinding te wachten, zoals onkreukbare Crok dat doet? De waarheid laat velen namelijk in hun hemd staan. En dus ontstaan nog vele rookgordijnen in het debat, als de nieuwe wetenschappelijke mijlpaal van Pier Vellinga ‘Hoezo Klimaatverandering‘, dat de inhoudelijke verliezers een veilige aftocht moet bieden.

Het hele bedrijfsleven zit nog vol op de CO2-trein en kan daar niet zomaar afstappen
 Maar ook politici en bestuurders hebben zich als CO2-kampioen zitten profileren via ‘Clinton Climate Initiative’en kunnen daar niet zomaar vanaf. De meeste wetenschappers steken de kop nog in het zand vanwege hun positie, ze hebben onderzoeksprogramma’s lopen als ‘Cato‘, het lachwekkende idee om plantenmeststof CO2 in de grond op te slaan tegen 30 procent meer (fossiel) energieverbruik, waarover ik volgens mij de eerste was die er in 2003 over schreef in NRC (‘Dure Spuit‘).

Debat inhoudelijk al gewonnen
En dan komt de onkreukbare Crok, die nauwgezet alle argumenten van wetenschappers in ‘De Staat van het Klimaat’op een rijtje zet tegen het falende IPCC. Tegenstanders als Pier Vellinga – in de eerste plaats geen wetenschapper maar politicus – kunnen daar feitelijk geen speld tussen krijgen. Op mijn bijdrage in hoofdstuk 6 was ook weinig af te dingen, al deed Elmar bij Noorderlicht zo zijn best dat het klimaatzweet van de webpagina afdroop.

En dus gaat Pier in zijn nieuwe boekje voor dummies Marcel maar dingen in de schoenen schuiven die hij nooit schreef, alsof Marcel slechts zijn opinie verkondigt in plaats van kritiek van serieuze wetenschappers. Om vervolgens essentiele problemen met het IPCC-model te bagatelliseren of weg te moffelen die onkreukbare Crok op een rij zette. Vellinga moest al toegeven dat ‘Hide the Decline’ nooit had gemogen, en zal steeds meer terrein verliezen. Inhoudelijk hebben ze dus al verloren. Maar Pier moet wel rookgordijnen leggen, want hij heeft decennialang deze positie verdedigd, is serieuze tegenkandidaat van Pachauri geweest om IPCC-voorzitter te worden, heeft de nodige miljoenen aan klimaatsubsidies te verantwoorden.

Sceptici ook maatschappelijk beter
Sceptici als de aimabele Kroonenberg blijven ondertussen de show stelen in het lezingencircuit, door te pleiten voor zuinige omgang met fossiel en nieuwe energievormen. Zo verdedigen sceptici niet alleen de inhoudelijke waarheid , maar ook een positie die meetbaar maatschappelijk voordeel brengt.

Terwijl de geschiedenis zal uitwijzen dat Pier Vellinga -hoewel vast aardige huisvader die zijn vrouw niet slaat- de maatschappij slechts tot last is geweest, en hij dat volgens mij ook steeds meer beseft. Want Pier, zeg ons toch, wat hebben de tientallen miljoenen euro’s voor Klimaat voor Ruimte, het computermodelklaar maken van de tuin Nederland – nu werkelijk opgeleverd, behalve academische werkverschaffing?

Ook best nuttig, meer academische gepromoveerde Rode Pleinvegers aannemen om het afgestudeerde werklozental te drukken. Anders zitten ze maar wat thuis..Maar wij sceptici hadden met dat zelfde geld veel betere dingen kunnen doen.

Klimaatadaptatie Langwarmoes 3.1
Laten we eerlijk zijn: wat is klimaat voor ruimte nu meer dan wat ik dit voorjaar in de tuin deed voor de lol, mijn overbuurman in zijn tuin, wat vele hoveniersbedrijven graag voor u uitvoeren. Gewoon zonder één cent subsidie, en enig computermodel als uitgangspunt.

Ik trof een tegeltuin aan die vast niet klimaatbestendig zou zijn. Veel te warm in de zomer, je krijgt wateroverlast omdat zo’n steenwoestijn geen buien kan opvangen. En nog belangrijker, het ziet er niet uit. Dus ik groef een vijver, legde er een rivierbedding in met stenen van het Reade Klif uit de IJstijd, die overtollig water richting vijver dirigeert.

Na succesvolle natuurtransplantaties ontstond zo een minireservaatje. De Gele lis bloeit. De eerste groene kikker is al spontaan gearriveerd, een overgebrachte blankvoorn houdt de muggenlarven kort. Het is één groot biodiversiteitsexperiment, waaruit blijkt hoe snel de natuur haar kansen grijpt als je het faciliteert.

Had ik het een ‘klimaatbufferzone’genoemd – de vijver kan regenwater opvangen – met een hippe Postcodeloterijproof-naam als ‘Langwarmoes 3.1’of iets in die geest, dan had Hans Konst, bestuurder van de provincie hier vast de zaak feestelijk willen openen met een fotograaf van de krant er bij, zoals bij het woningproject hier. Maar ik hoef de zaak niet zo nodig te flessen, en ben allergisch voor alles waar PvdA bij staat.

Maar ja, nogmaals, het leven is duur, wordt door bureaucratische mislukkingen steeds duurder en ik begrijp best dat velen zullen blijven vasthouden aan het verhaal dat zo lang hun rekeningen betaalde, aanzien verschafte en het idee iets zinvols voor de wereld te doen. Show must go on.

De staat van het achtertuinklimaat vóór uitvoering van klimaatadaptatieprogramma 'langwarmoes 3.1'

Gerelateerd: