Oostkust VS veel stormachtiger tijdens Kleine IJstijd en Middeleeuwen

Voor het eerst sinds 1985 bereikt weer een orkaan New York, Irene genaamd. De in de wetenschap bijklussende activist Jan Rotmans twittert al verlekkerd dat hier wel sprake moet zijn van ‘Het Bewijs’voor zijn gelijk als opgewarmde wetenschapper. Geeft niets hoor Jan, je hebt ook recht op je mening die je met je academische titel van politiek gewicht wilt voorzien. Maar laten we vooral bij de feiten blijven.

Tegelijk verscheen inn Estuarine and Coastal Shelf Science een studie die uit sedimenten 2200 jaar stormgeschiedenis afleidt aan de Oostkust van de VS.

Wat blijkt: Vooral in de Warme Middeleeuwen en de koude Kleine IJstijd was er een verhoogde stormactiviteit ten opzichte van nu. Dat leiden de auteurs af uit de hoeveelheid ‘inlet activity’, doorbraken/overspoeling van barriere eilanden voor de kust van Noord Carolina, waar Irene zich nu bevindt. Barriere-eilanden zijn bij mijn weten fossiele riviermondingen, je vindt ze ook voor de kust van Louisiana als historische Mississipi-monding, waar ik na Katrina op bezoek mocht voor wat krantjes.

Mallinson et al. concluderen dat we nu in een stabieler en rustiger klimaat leven:

“a general decrease in storminess at mid-latitudes in the North Atlantic,” reflecting “more stable climate conditions, fewer storm impacts (both hurricane and nor’easter), and a decrease in the average wind intensity and wave energy field in the mid-latitudes of the North Atlantic,”

Landfall orkanen New York in geschiedenis
Je kunt de vroegere extremere weercondities ook afleiden uit de grotere frequentie van orkanen die New York trof in de achttiende/negentiende eeuw.

August 19, 1788
October 9, 1804
September 16, 1816
September 3, 1821
October 13, 1846
October 6, 1849
October 28, 1872
September 23, 1875