In Der Spiegel deze week een mooi overzicht van het absurdistische energietheater dat zich momenteel in Duitsland voltrekt.

Met de uitvoering van de “Atomwende” is Duitsland bijna van de ene op de andere dag van energie exporteur tot grootschalig importeur geworden.

Op nog geen 100 km van het Beierse Passau rammelt de Tsjechische kerncentrale Temelin op volle toeren. Dankzij de in Duitsland als “Pannenreaktor” bekend staande centrale (meer dan 130 storingen in de laatste jaren) konden onze Beierse vrienden gisterenavond gewoon de hele wedstrijd van Bayern München zien en ook nog eens  … oh luxe … in een behaaglijk verwarmde woonkamer.

Onlangs berekende het Duitse CBS dat het BNP het laatste kwartaal slechts o.1 % hoger lag dan het kwartaal daarvoor en schrijft deze geringe groei voor een groot deel op het conto van de “Atomausstieg”.

Volgens de OECD is Duitsland hard op weg richting vrije val en ook deze organisatie houdt het Duitse energiebeleid daarvoor verantwoordelijk. Al met al geen slecht resultaat voor een land dat zich tot op heden geroepen voelt met burgerpoen het Europese sprookje draaiende te houden.

Maar waar verliezers zijn, zijn ook winnaars. Naast de Tsjechen die dagelijks ca. 1,2 Gigawatt/h de grens over pompen levert Frankrijk momenteel al een veelvoud van dit volume. En die Energie is peperduur, want voor niets gaat de zon op moeten ze ook bij de EDF denken.

Ondertussen is de stroomprijs op de Leipziger stroombeurs de laatste maanden met 10% gestegen. De Duitse burger merkt daar dit jaar nog weinig van maar volgend jaar wordt Otto Normalverbraucher “strengstens zur Kasse gebeten”.

Omdat het altijd nog gekker kan blijken nu ook de oude Poolse bruinkoolcentrales vol op stoom te zijn om het arme Duitse volk van dure en intens smerige energie te voorzien.

Zo wassen de Duitse beleidsmakers en ecomoralisten zich dus de handen schoon. Konrad Kleinknecht voormalig klimaatspecialist van de “Deutsche Physikalische Gesellschaft” spreekt over Duitse hypocrisie die een ongekend hoogtepunt bereikt in de energiepolitiek van de deelstaat Baden-Würtettemberg waar de klimaattsaar Kretschmann van de Groenen sinds enige tijd zijn ecologische schrikbewind voert.

Terwijl Kretschmann de lokale energieproducent onder druk zet ook de laatste kerncentrale per direct te sluiten heeft Baden-Württemberg belangen in een Franse centrale net over de grens.

Maar hiermee zijn we er nog niet. Onze Neven moet momenteel horendol worden van het vrolijke gejodel van zijn nieuwe landgenoten. Terwijl hij het klimaat probeert te redden met het timmeren van houten PC-bekistingen pompen de Oostenrijkse energieproducenten met “goedkope” Tsjechische stroom het water terug naar hun stuwmeren om het in tijden met piekprijzen aan de Duitse buur te verpatsen.

Arm Duitsland, arm Europa.