Flashback. Toen ik in 1990/1991 wilde afstuderen in klimaatverandering was dat in Nederland nauwelijks mogelijk en dus vertrok ik met een kleine studiebeurs van Pier Vellinga (destijds VROM) naar de Department of Atmospheric Sciences van de University of Illinois at Urbana-Champaign. Een van de grootste universiteiten van de USA met een eigen dagblad, een eigen vliegveld, een eigen brandweer en een basketbalstadion met 40.000 plaatsen en een voetbalstadion met 70.000 plaatsen.

Weerzinwekkend kindermisbruik
Wij Europeanen kunnen maar nauwelijks bevatten dat in Amerika ook studenten van VMBO-niveau door een universiteit worden geloodst simpelweg omdat ze handig zijn in een spelletje waar miljoenen in omgaan (nu ja wij hebben dan weer een kroonprins). Toch is het wel weer begrijpelijk omdat een goed college team ook helpt om de toekomstige Einsteins naar de natuurkunde faculteit te lokken (hoewel?). Nee, vooral brengt het héél veel geld in het laadje. En dus heeft een topcoach als Joe Paterno van Penn State University net als Tiger Woods dat was een onaantastbare status. Had! Want de man is met pek en veren van de universiteit gejaagd nu openbaar is geworden dat hij betrokken is geweest bij weerzinwekkend kindermisbruik door een assistent coach. De President van de Universiteit Joe Spanier met een jaarsalaris van $ 813.000 is op non actief geplaatst.

Michael Mann, Tiger Woods, Joe Paterno
Maar Penn State? Is dat niet de universiteit waar Michael Mann zijn hockey stick fabriceerde? Zeker! Niet voor niets wordt het schandaal rondom het kindermisbruik nu ook hide-the-pedophile genoemd in analogie met hide-the-decline. Het was Marcel Crok die in zijn boek al de vergelijking trok tussen de ethische wandel van The Team en Tiger Woods. En nu kunnen we de vergelijking nog een stap schriller maken door Michael Mann te vergelijken met Joe Paterno. Is dat te ver gezocht? Steve McIntyre denk van niet. Interesse in deze materie? Lees dan zijn blogartikel over de kwestie.

En wat leert mij dit verhaal?

Zeker na het lezen van Steve MacIntyre’s n blogartikel zie ik ineens heel helder de analogie tussen college sport in Amerika en duurzaamheid in Nederland. Beide zijn kankergezwellen of toch tenminste Fremdkörper binnen de universitaire wereld. Beide hebben niets uit te staan met het hoge kennisideaal van de Westerse wetenschap. Beide plaatsen de mode en vooral het grote geld voor de dorst naar zuivere kennis. En dus hebben die Amerikanen hun gigantische stadia en zitten wij met Future Planet Studies aan de UvA en een Centrum voor Aarde en Duurzaamheid aan de RUU.

Duurzaamheidcircus afschaffen
En dus moeten we alle Nederlandse Universiteiten alleen maar aanmoedigen: hup, hup, hup met duurzaamheid de cup! Of toch liever het hele vaderlandse duurzaamheidcircus liever afschaffen en naar Amerikaans voorbeeld een fenomeen op de Universiteiten introduceren waarvan iedereen wel kan zien dat het met wetenschap niets te maken heeft?