Vult de weg naar het klimaatscepticime, de bevrijding van de grote voedingsleugen en de verbijsterende ontdekking dat alle officiële skischolen sinds de twintiger jaren een averechtse onnatuurlijke dogmatische lesmethode hanteren al een dikke Bildungsroman, zo kom je er op je 44e achter dat je ook je geloof in die laatste Sinterklaas – de democratie – toch nog moet laten varen.

Ik las onlangs het handzame boek De democratie voorbij van Frank Karsten en Karel Beckman als een waar feest der herkenning! Dat voordeel heb je dan weer als scepticus dat je vrij snel het onderscheid maakt tussen een vergezochte complottheorie en een intelligente verfrissende eye-opener. Dit boek behoort tot de laatste categorie. Ik ga hier niet herkauwen. Zelf lezen.

Grote EU-flop
Sinds het verlicht-autocratische leiderschap van Lee Kuan Yew van Singapore een aangename modelstaat maakte, weten we dat de parlementaire democratie niet een end of history vormt, maar mogelijk slechts een tussenstadium is op weg naar iets beters. In Europa beleven we het nu dat door de grote EU-flop ineens twee landen geleid worden door een zakenkabinet: Griekenland en Italië…. en ach de tranen van België… een ander land helemaal niet geleid wordt.

Dan dringt de vraag zich op of we in Europa klaar zijn voor het Singaporese cq. Chinese model. Zouden we dit overnemen zal in elk geval de nu op slot zittende Chinese geldkraan ver worden opengedraaid. Een verlokkelijke gedachte. In Foreign Affiars las ik ooit de interessante analyse dat het eerste experiment met modern autoritair leiderschap (lees: Hitler, Mussolini) niet is mislukt: deze regimes zouden niet ten onder zijn gegaan aan het systeem maar aan hun waanzinnige en weerzinwekkende idealen.

En nu lees je in Economist:

A euro-zone central banker confesses that he has lately been thinking about historical catastrophes such as the first world war and wondering how the world blundered into them. “From the middle of a crisis”, he says ominously, “you can see how easy it is to make mistakes.”

2.0
En weten we dat een crisis altijd ook een grote kans in zich herbergt. En dan moeten we dus niet de kant op waar Australië nu heen beweegt met een old school 1984 autoritair groenlinks systeem waarin het bedrijven nu boetes van meer dan een miljoen opgelegd krijgen als zij durven te beweren dat hun prijsstijgingen komen door de carbon tax (lees artikel). Nee, we hebben veel meer een new school of beter gezegd “2.0” open versie van een verlicht autoritair systeem nodig.

Een systeem waarin de overheid slechts randvoorwaarden biedt: leger, politie, rechterlijke macht, milieu (zonder de waan) en nog zo wat goedkope zaken. Waarbij het eigenlijk volledig egal is of je deze bestuurders democratisch kiest of niet (denk: waterschappen), als ze deze taken maar professioneel en autocratisch invullen met de maximale 10% van het BNP die we de overheid gunnen. En dat we dan de burger en de samenleving verder vrij wordt gelaten om handel te drijven en te stemmen met de voeten en de portemonnee.

Marginaliseren
Kom je uit op libertarische politiek. Hoewel dat dus een contradictio in terminis is, want politiek is nu eenmaal de geïnstitutionaliseerde bemoeizucht. Dus wat mij betreft geen libertarische partij of wat ze nu in Duitsland hebben – een Partei der Vernunft. Het gaat erom de overheid zo uit te kleden en te marginaliseren dat onze gang naar de stembus straks zo weinig relevant is als stemmen voor het waterschap. En als we het lachwekkende waterhoofd Europa nodig hebben om de lidstaten voor te bereiden op een dergelijke toekomst dan moet dat maar.

Amerika
Voorlopig zitten we nog vast aan de democratie al was het om met rechtse partijen te voorkomen dat links en groen de macht grijpen. Wat dat betreft is de vrijheidlievende pionierstaat Amerika altijd een verademing. Daar is Obama al een linkse radicaal en zitten we volgend jaar alweer met een good old conservative! Dat wil zeggen: als Newt Gingrich met steun van Herman Cain en Ron Paul en Rick Perry (allemaal goede libertariërs) de Republikeinse nominatie nog kunnen weghouden van de eastcoast surf dude met draaikont Mitt Romney. Radio Oranje raad je aan dit artikel over Newt’s stijgende kansen te lezen.

Deel dit bericht a.u.b.
LinkedInMastodonWhatsApp

Gerelateerd: