In het licht van de koplampen struinen de dijkschapen voorbij die de grasmat van de Waddendijk kort houden, met op de achtergrond het licht van de haven van Harlingen . Dit meest klimaatbestendige stuk vee levert al grazend een bijdrage aan het dijkbeheer. En later aan de shoarmazaak. Je zou het ‘ecosysteemdiensten’kunnen noemen, om academisch te klinken.
Niet alle vormen van dijkbegrazing zijn gunstig, met name door koeien ontstaan looppaden en erosie, zo meldt dit afstudeerrapport dat stelt dat ‘door de klimaatverandering de aandacht voor dijkbegrazing is toegenomen’. Men zocht een urgente aanhef om de scriptie over ecologische hobbybegrazing met oerrunderen maatschappelijk relevant te doen klinken. Dat afstudeerrapport komt uit de koker van ‘Free Nature’, het epicentrum van grote graas-fundamentalisme.
Ook vóór het pleonasme van ‘klimaatverandering’een issue was graasden de schapen al op de Waddendijk, onverstoorbaar onder alle weersomstandigheden en wars van alle modes. Wanneer ze ‘beeh’roepen en je wat aankijken denk ik: ze snappen het.
Wanneer ze ‘beeh’roepen en je wat aankijken denk ik: ze snappen het. Zij wel, maar waarom zijn ze van de belangrijkste Zeewering, de HBPZ,verdwenen? Houdt de nieuwe dijkgraaf niet van deze nuttige wollige, voor de shoarmazaak bestemde, viervoeters?
Dit afstudeerrapport dat stelt dat ‘door de klimaatverandering de aandacht voor dijkbegrazing is toegenomen’. Hier merken we aan de zeekant van Noord-Holland weinig van.